partlayışa gətiribb çıxarmaması üçün məsələnin konstruktiv həlli yolu axtarılıb
tapılmalıdır. Əgər belə bir emosional diskomfort yaranmışsa, bu zaman mühazirəçi
problemin həlli ilə bağlı auditoriyaya müraciət etməli, iştirakçıların fikrini öyrənməlidir.
Ola bilsin ki, dinləyicilər mühazirəçinin mühakimələri ilə razılaşmasın. Lakin hər halda
auditoriyadakı əvvəlki gərginlik azalır, dinləyici aqressivliyi aradan qalxır.
Mövzu:27 Nitqin etik qaydalarına əməl etmək
Pan:
1.Nitqdə etik qaydaların göstərilməsi
2.Etikaya zidd sözlərə qarşı mübarizə
3.Nitq etiketi
4.Nitqdə təvazökarlıq
Danışıq zamanı başqasının heysiyyətinə toxunan, şəxsiyyətini təhqir edən, ədəb
qaydalarına uyğun olmayan söz və ifadələrə (məsələn, zırrama, qurumsaq, qanmaz,
anlamaz, gopa basma, içəri soxulmaq, meymun, keçəl, xosunlaşmaq, kəllən haqqı,
böyük fısqırıq, burnunu soxmaq, əkilmək, məzələnmək, anqırmaq, bağırmaq,
soxuşdurmaq, burcutmaq, aradan sürüşmək, dürtmək (yemək mənasında), sərsəm,
boşboğaz, toqqanın altını bərkitmək, özü doğub göbəyini özü bağlamaq, ipli-mıxlı yoxa
çıxmaq, eşşəyin quyruğuna bağlamaq və s.) yol verilməməlidir. Bu cür sözlər və ifadələr
hansı münasibətlə deyilməsindən asılı olmayaraq həmişə böyük narazılıqla qarşılanır və
çox zaman adamların inciməsinə, bəzən isə hətta savaşmasına da səbəb olur.
Xalqın milli təfəkkürünə, etnoqrafiyasına, ənənələrinə uyğun müəyyən nitq etiketi
normaları, qaydaları vardır ki, hər bir mədəni və savadlı adamın onlara əməl etməsi
nitq mədəniyyəti baxımından zəruri sayılır. Danışığın milli mintalitetimizə uyğunluğu
ünsiyyətin müxtəlif məqamları, situasiyalarında söz, ifadə, nitq etiketlərindən düzgün
istifadə edilməsində özünü göstərir. Ən münasib, xoşagələn etiketlərin (nəzakətli,
ürəkaçan söz və ifadələrin) yerində işlədilməsi ünsiyyətə girənlər, dinləyicilər
tərəfindən razılıqla qarşılanır. İnsanın arzusu, istəyi, hətta bəzən də taleyi çox zaman
onun müvafiq nitq etiketlərini işlədə bilməsindən asılı olur. Bu tələblərin
gözlənilməməsi insanların narazılığına, münasibətin, qarşılıqlı anlaşmanın pozulmasına
gətirib çıxarır.
Ali məktəb praktikasında tələbələrin onlara dərs deyən müəllimi başqası ilə əvəz
etmək barədə müraciətinin dəfələrlə şahidi olmuşuq. Müəllim və tələbə münasibətində
belə xoşa gəlməyən hal əksərən danışıq etikasının pozulması, tələbəyə qarşı kobud söz
və ifadənin işlənilməsi nəticəsində baş verir. İnsan bütün hallarda öz danışığına nəzarət
etməyi, ifadələri ölçüb-biçməyi bacarmalı, heç bir vəziyyətdə etika qaydaları
pozulmamalıdır. Xüsusi gərginlik keçirən adamlar çox vaxt əsəbi danışır. Belələrinə onu
tanıyanlar “əsəbidir, bənd olmayın” deyə bəraət verirlər. Əslində heç də belə
olmamalıdır. Qeyri-normal danışığa görə adamlar məzəmmət edilməlidir. Həm ailədə,
həm də ictimai yerlərdə nitqin etik normaları gözlənilməli, lüzumsuz, təhqiramiz sözlər
işlədilməməlidir.
Cəmiyyətdə, kollektivdə, ailədə və s. yerlərdə hər bir fərdin şəxsiyyətinə,
mənliyinə hörmət edilməlidir. Amma çox vaxt belə olmur. Müəyyən bir münaqişə
fonunda tərəflərdən biri başqasına qarşı qaba və nalayiq sözlər, ifadələr (məs.: qotur,
yaramaz, alçaq, ləçər, əclaf, tülkü, bayquş, qoyun, eşşək, donuz, heyvərə və s.) işlədir
ki, bununla da onu təhqir edir, şəxsiyyət və mənəviyyatını alçaldır. Başqasına qarşı hər
hansı bir münasibətlə qaba və təhqiredici sözlər işlətməsi həmin adamın özünün lazımi
əxlaqi keyfiyyətə sahib olmadığını göstərir.
İnsanlar arasında müxtəlif səbəbdən konfliktlər, narazılıqlar, mübahisələr və s. ola
bilər. Bütün hallarda etik normalar gözlənilməli, təhqiramiz sözlərə, ifadələrə yol
verilməməlidir. Bunları işlədənlər tənbeh olunmalıdır. Nitqə verilən bu tələb məktəb
praktikasında xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Nitqin etik normalarını şagird və tələbələr
daha çox müəllimin danışığı ilə mənimsəyir, əxz edirlər. Bu cəhət nəzərə alınmalı, hər
hansı bir səbəbdən əsəbilik keçirən müəllim şagird, tələbə və digərləri ilə ünsiyyətdə
özünü dərhal ələ almağı, danışığında heysiyyətə toxunan, şəxsiyyəti təhqir edən söz və
ifadələr (məsələn, qanacaqsız, tərbiyəsiz, alçaq, yekəbaş, başdan xarab, qanmaz,
heyvərə, kütbeyn, tupoy və s.) işlətməkdən çəkinməlidir.
Müəllim-şagird, müəllim-tələbə münasibətində müəllimin davranışı, rəftarı, şəxsi
mədəniyyəti, ən başlıcası isə davranış tərzi hər zaman önəmli rola malik olmuşdur. Son
psixoloji ədəbiyyatda təlimin humanistləşdirilməsi şəraitində müəllimin xarakteri
aşağıdakı cəhətdən səciyyələndirilir: hər şagirdə hörmətlə yanaşmaq, onun taleyi ilə
yaxından maraqlanmaq, şagirdin qabiliyyət və istedadına optimistcəsinə hörmət
etmək, şagirdlə partnyor kimi əməkdaş olmaq, stimullaşdırma yolu ilə şagirdlərdə daxili
motivlər yarada bilmək, şagird nöqsanlarına dözümlülük göstərməyi bacarmaq,
ünsiyyət mədəniyyətinə sahib olmaq. Rusiya məktəblərində bu məqsədlə “Ünsiyyət
mədəniyyəti” adlı fənn tədris olunur. Həmin fənnə təkcə nitq mədəniyyəti deyil,
dilxarici aspektlər də daxil edilmişdir.
Göründüyü kimi, ünsiyyət, danışıq mədəniyyəti ziyalı - müəllim portretinin əsas
cizgilərindən biridir. Nitqin etik normalarının daşıyıcısı və qoruyucusu kimi müəllim bu
sahədə valideynlərlə müntəzəm söhbət aparmalıdır. Bəzən valideynlər, ata-ana, ailənin
digər yaşlı üzvləri evdə bir-birinə qarşı normal olmayan münasibət zəminində kobud,
təhqiramiz sözlər işlədirlər. Belə sözlər dərhal uşaqların danışığına keçir, başqaları ilə
kiçicik ixtilaf zamanı həmin sözləri işlədirlər. Valideynin uşağa hər hansı bir münaqişə
zəminində bu cür sözlər işlətməsi daha dözülməzdir. Uşağa məhəbbət, uşaq
şəxsiyyətinə hörmət halhazırda qabaqcıl ölkələrin tərbiyə sistemində çox əhəmiyyətli
məsələ hesab olunur. Amerika pedaqoqu məşhur Benciamin Spok özünün “Analarla
söhbət” kitabında uşaqlara, onların şəxsiyyətinə hörmət və ehtiramdan bəhs edərək
göstərir ki, uşaqlar hər hansı bir səbəbdən intizamsızlıq edirsə, qayda-qanunu pozursa,
biz, adətən, özümüzü həmin şagirdi vaxtında nəzarətdə saxlamamaqda və ya ona qarşı
lazımi cəza tədbiri görməməkdə məzəmmət edirik. Əslində isə heç də belə olmamalıdır.
Bunun səbəbini uşağa, onun şəxsiyyətinə müəllimin, valideynlərin və digərlərin
hörmətinin, məhəbbətinin, sevgisinin, nəvazişinin azlığında, etinasızlıq və biganəliyində
axtarmaq lazımdır .
Natiqin nitqi, danışığı onun şəxsiyyətini, mədəni səviyyəsini, dünyagörüşünü
müəyyənləşdirən, ətrafdakılarla münasibətini nizamlayan başlıca amildir. Təcrübədə
olduğumuz məktəblərdə divardan asılmış davranış qaydalarının bir neçəsində müəllim
nitqinə verilən tələblərdən bəhs olunur. Çalışın, nitqinizdə qüsurlara yol verməyəsiniz.
Şagirdlərin yaş xüsusiyyətlərini nəzərə alıb onlarla danışmaqda ehtiyatlı olun.
Şagirdlərə müraciət edərkən pedaqoji qayda və tələblərə riayət edin və s. Bu tələblərdə
aydınlıq və konkretlik az olsa da, hər halda müəllim nitqinin etik normalarına əməl
olunmasının vacibliyi qeyd edilir, nəzərə çarpdırılır.
Yeri gəlmişkən göstərək ki, məktəblərimizin yarandığı dövrdən etibarən müəllim və
yazıçıların tərtib etdikləri dərslik və dərs vəsaitlərində (Abbasqulu ağa Bakıxanov.
“Nəsihətnamə”, 1836; Seyid Əzim Şirvani. “Məcmuəyi-asari Seyid Əzim Şirvani”, 1870;
Firudin bəy Köçərli. “Balalara hədiyyə”, 1912; Şeyxzadə Hafiz Məmmədin. “Fəsahət və
bəlağət, fənni-inşa və üsuli-kitabət”, 1908 və s.) nəzakətli hərəkət, danışıq məsələlərinə
xüsusi əhəmiyyət verilmişdir. Bu məqsədlə dərslik və vəsaitlərə şagirdləri mədəni nitqə,
nəzakətli davranış qaydalarına yiyələndirmək baxımından faydalı sayılan bir çox
nəsihətlər, məzəli əhvalatlar, hekayələr, atalar sözləri, zərbi-məsəllər və s. salınmlşdlr.
Bu təcrübə, ənənə mövcud dərsliklərin tərtibində nəinki nəzərə alınmalı, həm də
inkişaf etdirilməlidir.
Aşağı siniflər üçün yazılmış dərsliklərdə mədəni davranış, danışıq qaydalarını,
böyük-kiçik münasibətlərini ifadə edən etiketlərin bəziləri məktəb dərsliklərində -
mətnlərdə, çalışmalarda çox da olmasa, müəyyən dərəcədə öz əksini tapmışdır.
Mədəniyyətə, o cümlədən də nitq mədəniyyətinə sahib olmaq rəhbər işçi üçün
daha vacibdir. Kollektivdə şəxsiyyətlərarası münasibətləri tarazlamaq, münaqişəli
məsələləri yoluna qoymaq, sağlam psixoloji iqlimi yaratmaq, çağdaş idarəetmənin
tələblərini yerinə yetirmək üçün rəhbər işçi digər keyfiyyətlərlə yanaşı, yüksək
mədəniyyətə, nümunəvi danışıq qabiliyyətinə sahib olmalıdır.
Nəzakətli ünsiyyət, xoş rəftar və qarşılıqlı anlaşma harda varsa, xeyirbərəkət də
ordadır, orada işlər gedir, əmək məhsuldarlığı artır, adamlar sağlam və uzunömürlü
olurlar. Bəziləri hesab edirlər ki, işçini ram etmək üçün onunla kobud danışmaq, sərt
rəftar daha yaxşıdır. Burada qədim yunan filosofu Sokratın bir kəlamı yerinə düşərdi:
“İnsan dünyanı dərk etməzdən əvvəl özünü dərk etməlidir”. Doğrudan da, insan üçün
çətin şeylərdən biri özünüdərketmə, “mən”in dərkidir. Özünü dərk edənlər həm də
yüksək nitq mədəniyyətinə, nəzakətli danışıq qabiliyyətinə, təmkin və səbrə sahib
olurlar.
Həyatın bütün sahələrində, xüsusən dövlət idarəçiliyində insanlara göstərilən
xidmətlərdə etik qaydalara əməl olunması vətəndaş məmnunluğunun təmin edilməsi
baxımından xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. “Azərbaycan Respublikasının Prezidenti
yanında Vətəndaşlara Xidmət və Sosial İnnovasiyalar üzrə Dövlət Agentliyinin
yaradılması və dövlət orqanları tərəfindən vətəndaşlara göstərilən xidmətlərin
təkmilləşdirilməsi ilə bağlı tədbirlər haqqında” Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
13 iyul 2012-ci ildə imzaladığı fərmanda vətəndaşlara münasibətdə etik qaydalara,
nəzakətli davranışa əməl olunması, vətəndaş məmnunluğunun təmin edilməsi zəruriliyi
xüsusi qeyd olunmuşdur. Fərmanda bu məqsədlə fəaliyyət göstərəcək dövlət
orqanlarının əməkdaşları üçün etik davranış üzrə kursların təşkili, vətəndaş axınının
idarə olunması, vətəndaşları qarşılama, dinləmə, izahetmə bacarığını inkişaf etdirən
müxtəlif treninqlərin keçirilməsinin təmin olunması tələb edilir. Dövlət orqanları
əməkdaşlarının qarşısına qoyulan bu tələb cəmiyyətimiz üçün olduqca önəmlidir, onun
yerinə yetirilməsi çox vacibdir.
Böyük Nizami çox yerində demişdir:
Çalış ədəbli ol hər sözündə sən
Ədəblə danışsın səni dinləyən.
Əqilli bir işdir yumşaq danışmaq,
Axmağın işidir kobudluq ancaq.
Dostları ilə paylaş: |