M a h m u d k a ş ğ a r I n I n çəkdiyi və «Divanü lüğat-it-türk»ə
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- BEŞ HƏRFLİLƏR BÖLMƏSİ H Ə R NÖV HƏRƏKƏSİ İLƏ 6 » ^ FƏ ’ƏLƏL BABI K a y ı r l ı ğ: «Jü
- BİSMİLLAH İR-RƏHMAN İR-RƏHİM MƏNQUS FE’LLƏR KtTAm Divanü lüğat-it-türk 177 İKI HƏRFLİLƏR BÖLMƏSİ
- « c s J j" J( o I
- B l i s ö z qanşıq-dolaşıq iş baş verəndə söylənir, bu- nunla «hər çətinlikdən bir çıxış yolu vardır» dcınok istənir. ı j ^ K 0
|
çası. T o k 1 m a k: toxm aq, camaşır döyəcləm ək üçün toxm aq. jk u ä K a y a ç u k: gözəl q oxu lu bir dağ otudur. Z ənnim cə, bu ot ya türfə yarpağı, ya da zəfərandır. BU BABIN M İSAL OLANI M ü n d i: m indi. « c 5 ^ Ä atm y a p u t a k ' ^ ^ m ündi == adam çılpaq ata m indi, keçəsiz və yəhərsiz ata m indi». « b a k a y a k » , b u n d a n s o n r a k ı sözu « b a k a y u k » kımı vermışlər ( T T D , 4 S ., « h ,r,s .„ i„ . . n n d . l . , a . keçir. 174 Mahmud Kaşğari BEŞ HƏRFLİLƏR BÖLMƏSİ H Ə R NÖV HƏRƏKƏSİ İLƏ 6 » ^ FƏ ’ƏLƏL BABI K a y ı r l ı ğ: «Jü kayırlığ yer = düz və qaba torpaqlı yer». K u y a s 1 1 ğ; «jl kuyaslığ ər = kuyaslı, K uyas şəhərindən olan adam , kuyas sakini». T u y a ğ 1 1 ğ; tuyağlığ yılkı = dırnaqlı heyvan». c 5 ^ K o y u ğ 1 u k; qatıhq, mayelərdə qatıhq. O R T A S IS Ü K U N L U O LA N LA R S a n d u V a ç ; bülbül. Bu şeirdə də işbnm işdir; jä li. ^ljllu, J^\ j ^ J> -j^i «Səndən kaçar sundılaç, M əndə tm ar karğılaç, Tathğ ötər sanduvaç, Erkək - tişi uçruşur». Səndən qaçar at quşu, M əndə dinər qaranquş, Şirin-şirin ötər bülbül. Divanü lüğat-it-türk 175 Erkək-dişi uçuşar. (Yaz qışa xitabla deyir; at quşu səndən qaçar, qaranquş məndə din- cələr, bülbül də şirin-şirin ötər, hamı onun səsindən zövq alar, bütün erkək-dişi quşlar yazda cütləşər, oynaşarlar). B u 1 ğ a y u k; J jüj bulğayuk suw = bulanıq su». S a r k a y 1 k; heyvanlann mədəsində qırxbayır adı verilən bir işkəmbə. Bəzən ö n ilə «ca^j*- sarkanuk» deyiHr. Ərəb di- Hndə də belə şeylər olur. Məsələn; « jUiu^ » kimi. (ia-j'-iä K u d u ç a k; büzdüm. B U N U N BAŞQA B İR N Ö V Ü Ä B a y b a y u k ; kəpənək quşu deyilən bir quşdur. Ağac budaqları arasm da yuvasmı zənbil şəklində hörür, gözəl ötür. B U B A B IN A L T I H Ə R F L İL Ə R İ B o y u n d u r u k; iki öküzün boynunun üstünə birdən qoyu- lan boyunduruq. M u y a n ç 1 1 1 k; miyançıhq, vasitəçilik, barışdırm aq üçün iki adam m arasm a girmək. «J? sən m uyançıhk k»l» deyilir ki, «sən bizə vasitəçilik et» deməkdir. Əsli «səvab» m ənasm a gələn muyan» sözüdür. M ənqus isimlər kitabı bitdi 176 M ahmud Kaşğari BİSMİLLAH İR-RƏHMAN İR-RƏHİM MƏNQUS FE’LLƏR KtTAm Divanü lüğat-it-türk 177 İKI HƏRFLİLƏR BÖLMƏSİ K e ç t i; « , j ^ jf ər keçti = adam işdə gecikdi, ağır hərəkət elə- di», keçər - keçmək). cs J jjj B u r d ı; J j j j jty yıpar burdı = müşk qoxdu». (iJjjJ B u r d ı; «osJj^ suw burdı=suyun buğu yüksəldi, buğlan- dı». Hər hansı bir şey gözəl qoxu versə və buğlansa, yenə beİ 3 deyilir, (J İ^ jj-jIjj b u r a r - burmak). li-^JAf B e r d i; (J>-«jj J( ol m anqa yarm ak berdi = o mənə pul verdi». Başqası da belədir, ( ^ '^ j" -J ja berür - bermək). T a r d ı; «t^Jjlj ^ bəg süsin tardı = bəy qoşununu yaydı, dağıtdı». Bir adam bir şeyi dağıtsa, yenə belə deyılıı, ( J '^ j'j -J J ^ ta ra r - tarmak). l S'^ j j T u r d r. « ( i< s > j j ^ J ər yokarı turdı = adam yuxan durdu, qalxdı». Başqası da belədir, ( dir. Ərəb dilinin « » və « j^ » sözləri kimi. Bu söz bir şeyin adı çəkilən anda bir yerdə durduğunu və bulundu- ğunu bildirir. « j j j j J ol əwdəturur» deyilir ki, «o, [bu an] evdədir, evdə var» deməkdir. Bu sözlə ayağa qalxmaq m urad edilmir. « j> J ^ J ər sökəlturur» deyilir ki, «adam xəstədip) deməkdir. Bu sözlə xəstə ayağa qalxdı deyilmək istənmir. 178 M a h m u d Ka^ğari T u r d ı: at turdı = at durdu, zəiHodi, inkişardan qal- dı». Başqası da bebdir, tu ra r ~ turm ak). T e r d i; j ^ J' ol tavvar terdi = o. m al yığdı». Başqası da belədir. (^'-^ji'- J j ü terər - termək). (^Jj'-^ S ə r d i; «c?Jj>-^(yi J' ol anı sərdi = o ona sərt s ö z b r dcdi. qaba sözlər dedi». - J j ^ sərər - sərmək). (i-ij- S o r d ı; ^ kənc süt sordı = uşaq süd əmdi». Baş- qası da belədir. Jj« S o r d r. «ts-ij« jj-* J ər söz sordı = adam söz. xəbər soruşdu». ljJj« S o r d ı; «lsJj> - ^ J ər yitük sordı = adam itiyi barədə so- ruşdu, itiyini aradı», {(jl-^j^ - j 'j ^ so rar-so rm ak ). Bu son iki söz oğuzcadır. K a r d ı; «cs-ij'ä liiL J ər suwka kardı = su adam ın boğazında qaldı». K a r d ı; «l 5 '^j'^ suw arıktın kardı = su arxdan daşdı», (qışda çaydan su daşdı). Bu, suyun və qarm donması, çayın suyunun buz üstünə çıxması nəticəsində baş \erən daşmaya deyilir, (JU jä karar - karm ak). lsJJjj T o z d ı; «cs-ijjj lü k i J ər tumluğka tözdi= adam soyuqdan ac- dı», (‘-SUjj!;. tQ 2 ər ~ tözmək). Qıpçaqca. S 1 z d ı; yağ sızdı = yağ əridi». S 1 z d ı; «CJJJ:^ i J i ^ olmadınif'-^ suw sızdı = q ab d an və bu- na bənzər şeylərdən su sızdı». s S 1 z d I. «tsJjj« (jj^ kün sızdı=günəş göründü, günəşin ucu şərq- dən göründü», sızar - sızmak). - Bu S ö z orob h . m . r , i b «ö iu i( olmadh,n>> şoklindo yazılm .şd.r. Təbii ki. bu ya/.l.ş - Vünk. ad hq halda «ol.ııa» sö z ü q a b . sü r a h ,. kuzo Divanü lüğat-it-türk 179 K 1 ş d ı; « S ’^ J ər yoldan kışdı = adam yoldan çəkildi. sürüşdü». G ünəş göyün ortasmdan çəkilsə, yenə belə de- yilir. -j>-*M kışar - kışmak)'^’^. i S ^ ’j^ T o ğ d ı; «.LS^’y ğ,jj toğ toğdı = toz göyə yüksəldi». ( -j>^jj j L acj : toğar-toğm ak). Bu şeirdə də işlənmişdir; (i'j^ ÜJŞ (ijcjj Jljc f jJijj ^jJİ i . ii .' m 4 j «Ağdı kızıl bayrak, Toğdı kara toprak, Yetşü kəlip oğrak, Tokşıp anm keçtimiz». Ucaldı qızıl bayraq, Tozlandı qara torpaq, Yetişdi gəlib oğrak, V uruşaraq gecikdik. (M üsəlm anlann qızıl bayrağı yüksəldi, qara torpaqdan göyə toz bu- ludu yüksəldi, oğrak atlıları da yetişərək gəlib bizə qatıl- dılar, onlarla birlikdə savaşa girdik, ona görə də geri dön- məkdə gecikdik). E w d i; j ' ər ew di=adam tələsdi», - J ^ ' ewər-ewmək). K o w d ı; « s ^ ^ 0 *' J əi' atm kowdı=adam atını qovdu, çapdı». Başqası da belədir, ( - i ^ J ^ - Ä kow ar - kowmak)'''^. Bnsim A la la y ın h a q h qevdinə göi'Ə. bu söz əsli.ıdə « k a y d ı - k a y a r -kaynıak» ş.^kh.ıd.ı o lm a h d ır . bu .'a d a o rtaq h q .'m ü ştə .-ək lik bildi.'ən -.ş şəkilçi.sinə c h t.y a c y o x d u r ustə hk. bu böl.ıv->də .ki hərtli sözlər nəz ərd ən kcçivili.- (D L T . 111, S.182K l.h M u to lh b o v bu qeydlo qism ə.ı .-az.d.r, O belə h e s a b edir ki. bir s(wün başqa b.r b a b d a vcr.lm.əs. elə də b ö y ü k sə hv s a y ıh r.an ıah d .r ( T S D , 111 to.n. bet I9S-I99). Bu fe'lin müza.'e və .nəsdərini biz q o y d u q . 180 M ahm ud Kaşğari l S ^ Ç 1 k d ı: ö y ton çıkdı = p altar nəmləndi». H ər hansı bir şey öz-özünə torpaqdan nəm çəksə, yenə b e b dcyilir. -j%>' çıkar - çıkmak). K o k d i: ə t kokdı = [odda bişən] ətin qoxusu yayıldı», Çu'aq söndürülərkən iıisinin yüksəlməsi və yayılması za- manı da bu söz işbdilir. K o k d ı; u i ^ suw k o k d ı = s u o v v ə l k i h a l m d a n ç ı x a r a q s a k i l l a s d i . d i n d i : d ı ı n ı l d i ! » ^ K O K U l " " - M .;, C İ l l / Ə k i i ' . ’ , { - kokar - kokmak). T ö g d i: J ər tuz tögdi = adam duz döydü. duzu na- rmlaşdırdı», ( ^ u s ^ tögər ^ tögmək). s ö k d i: fjä J( ol am sökdi = o ona söydü, o onu söy- dü, həqarət etdi», sökər - sökm ək). T a n d i : « t j J i L : ^ f Jf o l a h m n ı t a n d ı = o , b o r c u n u v ə b u n a b ə n - z ə r ş e y l ə r i d a n d ı , i n k a r e t d i » . Hər h a n s ı bir şcyi d a n a n a d a m ü ç ü n d ə b e b d e y i l i r , ( j U ü t a n a r - t a n m a k ) . T o n d ı: «t 5 ^ > LsLİf J ər əwinqə töndi = adam evinə döndü», ( " ^ ^ ^ tönər - tönmək). Oğuzca. K a n d ı: Ji ol su w d m k and ı = o , su y a q a n d ı. d o- yu n ca su içd i», (JUIIİ . J \ l k an ar - k a n m a k ). ls K o n d 1 . «t 5 -ıj^ kuş kondı=quş qondu, quş bir şeyin üzərinə qondu». K o n d ı: «,^ yerləşdi», (el-oba, oymaq köçdükdən sonra bir yerə yerbş- dı», (jU ^jä -jUjä konar - konmak). virmişlər fDLT-200^5^T.440).^^^ Yurtsevər bu misalı «çalxantı y atışd ı, d in d i» kim i çe- Divanü lüğat-it-türk 181 BU B A B IN M İS A L O L A N L A R I Y e r d i: « ls ^ jü j ' ər aşığ yerdi = adam yeməyi bəyənmədi, tənqid etdi», - J j n yerər - yermək). Oğuzca. Y e r d i: « (iJjJJ J ol ərig yerdi = o, adamı məzəmmət etdi, tənqid etdi», ( ^ ^ j : “ -J jjj yerər - yermək). Oğuzca, Y ö r d i: «l 5 -^jJİ < ^'j( urağut oğhn beşiktin yördi = qadın uşağını beşikdən açdı». H ər hansı bir şeyin bağı açılsa, yenə b e b deyilir, (‘-^'^jj:! - J jjjy ö r ə r - yörmək). (i% Y e 1 d i: « ls % ü -' aş yeldi = yemək yeyildi». Başqası da b eb d ir, ( yel ür - yelmək). [Qayda]: Bu bölm ə əsil iki hərfli sö zb r bölməsi deyil, üç hərfli də deyildir. Biz onu iki h ərflib r bölməsinə qoyduq, çünki təbffüzdə qısa və aydm dır. Bu sö zb r ərəb əlifbası ib yazıldığı zaman iki h ərflib r kimi yazılır. T ürk hərfləri ib yazıldığı zaman isə, yuxarıda gördüyün kimi, hərf əlavə edilir. 1K2 M ahm ud Kaşğari ÜÇ HƏRFLİ LƏR BÖLMƏSİ HƏR NÖV HƏRƏKƏSİ İLƏ FƏ ’Ə LD İ BABI B u y u r d u: J ol an q ar eylə buyurdu = o ona e!ə buyurdu», buyurur - buyurm ak). Oğuzca. B a k 1 r d ı; « tsJ.^ L ı^ təwəy bakırdı = dəvə böyürdü, bağu'dı». Oğuzca. bakırar - baku'm ak). T a t u r d ı: « cs J j ^I j u -* J( ol m anqa aş tatu rd ı = o mənə ye- mək daddu'dı». Başqası da belədir, - j j j I j tatu ru r — taturm ak). T e t ü r d i: « c s J j" J( o I andağ tetürdi = o elə söylətdi. elə dedirtdi», ( '- ^ ^ j y - j j ^ t e t ü r ü r - tetürm ək). cs-^jJjj T o z a r d r. «l 5 -^jJjj J jj toz tozardı = toz qopdu, toz yüksəldi», ( ts Jji;u S a t u r d ı; «ts JjjU- jSji j( q| an q ar koy saturdı = o ona qo- yun saydırdı». Başqası da belədir. ((j'-*jjI-^ - j j ^ ^ saturur — saturm ak). S > t u r d ı; « . S ciüi! J( ol otunq sıturdı = o, odun kəsdirdi, qudııdı, yardırdı». Başqası da belədir, ( J ^ j ^ - j j V ^ sıtu- ru r-sıtu rm a k ). i'iısxaləK İn « lo z a r ■ to z m a k » ş ə k lin d o v e rila n b u sö z ln r y a n lışd ır . H osım A ta la y m y a z d .g m a g o r ə . b a b m tə lə b in ə u y ü u n o la r a q b u n la r " lo /a ru r-- .;V c iin ıa k » k ın ii vazılmalıdır ( D L T III s ^'ilih m -* ı r u 4 u ı r q ə t , c ə l b e l m , ş d . r ' ( T S D , l l I to m . b e t ' İ İ ) M u tə J h b o v d a bu m ə.sələy ə d .q - Divanü lüğat-it-türk İ83 ( i '^ j ^ K 1 ç u r d ı: « m asm a görə xəbisliklə şadlandı), kıçurar - kıçurmak). K ü t t ü r d i; j ^ ! ol anqar koy küttürdi =ona qoyun otartdırdo). Başqası da belədir, - j> j s küt- tü rü r - küttürm ək), 'j ^ J ^ K i t ə r d i: « t^ J j^ Jf ol taşığ yoldan kitərdi = o, daşı yoldan qaldırdı». Hər hansı bir şey yerindən qaldırılsa, ye- nə belə deyilir, - j J ^ kitərür - kitərmək). 45-^ j ^ K e ç ü r d i: « (^ J jW ^ j A i ' J ol ışığ keçürdi = o, işi geçikdirdi», (lS I a J ^ - j J ^ keçürür - keçürmək). j- ^ J ^ K ö y t ü r d i'^’^: J ər otunq köytürdi = adam odun yandırtdı». Başqası da belədir, (‘-^^jj^ -J j J^ k ö y ü rü r- köyürmək). T a y I ş d ı; V jj Jİ oI anınq birlə tayışdı = o onunla sürüşm əkdə yanşdı», ( - j j ^ tayışur - tayışmak). S o y u ş d ı: t j J J>' ol manqa təri soyuşdı = o mənə qoyunun dərisini soymaqda kömək etdi». Başqası da be- lədir. Y um urtam n və ağacın qabığını soymaq da belodir, ( - j J ^ soyuşur - soyuşmak). K a y 1 ş d ı; « j ^ ^ ^ jiijii (^' jV' olar ikki bir birgə kayışdı = onlar ikisi bir-birinə rəhm etdilər, acıdılar». - j J ^ kayışur-kayışm ak), Bu şeirdə də işlənmişdir: ^ j ^ l lİL_ 1 : B a bm q u r u l u ş u n a gı^iıə bu söz köyü,-di» şəklində olnıalıd.r, Z aiən .ııüza.-c və məsdəri d ə bu şəkildə ve.-ilmişdir. 184 Mahmud Kaşğari J— «Nəlük anqar biliştim, Koçşup takı kawuştum, Tüzünlügin kayıştım, Alktı məninq yayımı». Niyə onnan tanışdım, Qucaqlaşıb qovuşdum, Rəhm ebyib acışdım, M əhv elədi yayımı. (Haqsızhğa uğramış adam ın diHndən deyir: hardan onu n la tanış-biliş oldum, hətta qucaqlaşıb dost oldum, o na rəhm ebdim , hahna acıdım, heç nədən bütün yaz g ü n b rim i m əhv etdi). K o y u ş d ı: u i ^ jSJİ Jf ol anqar suw koyuşdı= o ona su qoym aqda kömək etdi»,(jU* 2 ı ^ j j l i ^ koyuşur-koyuşm ak). K 1 y 1 ş d ı: 15^ J( ol m anqa yığaç kıyışdı = o mənə çəpinə ağac kəsməkdə kömək etdi». Y arış da bebdir, (jU ijä kıyışur - kıyışmak). M a y 1 ş d ı: «tsAuy^ j ( ər yergə mayışdı = adam tənbəlli- yindən yerə yapışdı», (jUAw m ayışur - mayışmak). Bu, tapşırılan işi yerinə yetirməkdən çəkinm əkdir. Y a m a ş d ı: kiçicik bir h ərf dəyişməsi nəticəsində «^ 5 -^;^ ma- yışdı» sözü bu şəkli alır, ((jL«*iuj -jj^U u yam aşur - yamaş- mak). S o y u k 1 1 : j( ər soyuktı = adam soyuldu, ınah talandı». ((jUS^L -jiİ L soyukar - soyukmak). ^ S f ,• « yer sayrktı = ver qara daşh oldu», ( - ^ v ı k H i s H V i K i i i a k ) . Divanü lüğat-ıt-türk 185 s o y u 1 d 1 . « i s 4 ^ ^ bulut soyuldı = bulud dağıldı, hava açıl- dı». S o y u 1 d ı: «ı^-iljl- tsjä koy tərisi soyuldı = qoyunun dərisi soyuldu». S o y u 1 d ı: «tS'iİj^ O-y üPj( ərdin ton soyuldı = paltar adam ın əynindən çıxarıldı», ( soyul ur - soyulmak). ^ K o y u 1 d ı: «ts4^ yoğurt koyuldı = yoğurt, qatıq qatılaşdı». H ər hansı bir maye qatılaşsa, yenə b e b deyilir, ( koyulur - koyulm ak). c 5 4 ^ K 1 y 1 1 d ı: endi, «ts4^ kün kıyıldı = günəş zenitdən endi». K 1 y 1 1 d ı: keçdi, sovuşdu, «Ls4ä^ jj' ödh kıyıldı = zam an keçdi». jA S K 1 y 1 1 d ı: kəsildi, « ti4 ^ ^1*j yığaç kıyıldı = ağac çəpinə kə- sildi». K 1 y 1 1 d ı: qaçıldı, «cs4^ j j ^ söz kıyıldı = veribn söz tutulm adı, v erib n sözə əməl edilmədi», ( j U l i - j j l ^ kıyılur-kıyılmak). M a y 1 1 d ı: «ts4i^ kağun mayıldı = qovun yumşaldı», (su- lu, təzə qovun xarab oldu). Bu, qovunun keçəbşərək şa- laqlaşması, büzülməsidir. Başqa m eyvəbr haqqm da da b e b deyilir, ( J U ^ -j ^ mayılur - mayılmak). T a y a n d « j - ^ ^ J( ol m anqa tayandı=o mənə dayaq- landı». H ər hansı bir şeyin üzərinə söykənmək də bebdir, ( jU L j - jj lu tayanur - tayanmak). K a y 1 n d ı'^O: « c s4 j5 ^ ( aşıç kaymdı = qazan qaynadı». Başqası da bebdir, ((juijä - J ^ kaymur-kaymmak). Bu atalar sö- ''’''Seçkin Ərdi ilə S ə ra p T u ğ b a Y u ıts e v ə r bu sözü kıta bın 1 mssosınd.ı (I)LT-2()()S. s. 103) verm əyi u n u tm u ş , II q isim də (D L T -2005, s.544) vennişlər. Bəsim A ta l a y b u sözün y a z m a və b a s m a nüsxələrdə « ls ^ kay n a d ı» şəklində verildiyini, a n c a q d o ğ r u v a r ia n tın ın « j ^ kayindı» o id u ğ u n u yazmışdır, çü n k i « k a y n a d ı» f o rm a sı b u b a b a u y ğ u n gəlmir ( D L T , III, s. 191). Seçkin Ərdi ilə S ərap 1 uğba Y urtscvə ı b u sö zü «k ay ın d ı» şəklində (DLT-2005, s.417) oxum uşlar. 186 M ahm ud Kaşğari zündo də işlənınişdir; kay n ar öküz kcçiksiz bolm as=dolub-daşan çay keçidsiz, körpüsüz ol- maz». B l i s ö z qanşıq-dolaşıq iş baş verəndə söylənir, bu- nunla «hər çətinlikdən bir çıxış yolu vardır» dcınok istənir. ı j ' ^ K 0 y u n d ı ' J ' ol özünqə suw ko_\'undı = o özünə su qoydu». koyunur - k o y u n m a k ). BU BABIN M İSAL OLA N LA RI Y a y I k t ı; «tr%:; jjl ödh yayıktı = bahar fəsli gəldi. b ah ar oldu». ( i İ ^ yayıkar - yayıkmak). Y a y 1 I d ı; «c?4y yığaç yayıldı = ağac yırğalandı». (yel əs- diyinə göıə agac sağa-sola yırğalandı). H ər hansı bir şev öz-özünə əyiiərək qnnıldansa. yenə bclə deyilir. Y a y 1 I d ı; «>- yayıldı sü = qoşun yayıldı». Başqası da be- bdir. Bu sözün j dh ilə «^ilL yadhıldı» variantı da var, ( t i ^ yayılur - yayılmak). [Qaydal; Bu bolmədə venlən ortası sükunlu te'llər ilk baxışda dörd hərlli görün- sələr də, əshndə üç hərflidirlər. Jf ol koyuğ b atu ıd ı-o , qoyun baglatda» və saturdı=saydırd sözlərində oldu»u kimi. 1 » s.45^7?oxumusl 'r" ( ' n X i ' ' ( h ' ' ' k u y u n d i ) . şnklində {DLT-2005, vcrn.,br. ə ; i ; „ : ; ; i s o o l b L ± : ! r m dld. s. 188 -I 89 ) » (-o>,ı u d u ı . çünki sö/iırı kökü « k o v -» felindəndir. Divanü lüğat-it-türk !87 D Ö R D H Ə R F L İL Ə R BÖLM ƏSİ H Ə R N Ö V HƏRƏKƏSİ İLƏ FƏ ’LƏLDİ BABI T a y t u r d ı; J' ol anı suwka tayturdı = o onu suda sürüşdürdü». Başqası da belədir, taytu- ru r - tayturınak). T u y t u r d ı; « l s J J' ol manqa söz tuyturdı = o mənə söz tərif etdi. mən ondan söz duydum». (tii-*j^ - j j ^ tuy- turur-tuyturm ak). j j J J K a y t u r d ı ; «c 5 ^ J ^ J' ol anqar kayturdı = o ona qəm xar oldu. qahm ar çıxdı», (o, qardaşm a kömək etdirdi), ( - j j ^ kayturur - kayturmak). K a y t a r d ı; Yüklə Dostları ilə paylaş:
|