Soçkin Oıcli il.T Soıap '1 ıığba Yurlsc\.'>ı hu m.ıs.'ıli
vs’''n ın is l.T i: <<(,)olunu-ı|aui.is
dcnıi.şl,'']' VCCİ
11.1
alnıam ış. qayın d c ın işl.ır c h liıa m Liı)si,-ıinıiş>> (1)1.1-2(105. s. 41
( n\
ısa b .ılli (nrciim.ıclır.
232
M ahm ud Kaşğari
K u y d ı:
at kuydı = at ürkdü». Başqası da belədir, ( -jUa
(31^ kuyar - kuymak).
K 1 y d ı;
ö jj
^ J ər sözin kıydı = adam sözündən döndü».
K 1 y d ı;
J( ol yığıç kıydı = o, ağac kəsdi», (ağacı çəpinə
doğradı),
kıyar - kıymak).
ı j ^ K ö y d i;
otunq köydi = odun yandı». Başqası da be-
bdir,
-j\Ä köyər - köymək).
B U BABIN BAŞQA BİR N Ö V Ü
iS'^ Y a y d ı;
Jf ol suwda tonuğ yaydı = o, suda pal-
tarmı çalxadı».
t
54
" Y a y d ı; «^5 Jjj J i ^ (XIL. J( ol məninq könqül
-28
yaydı =o mənim
könlümü meyl etdirdi». Başqası da belədir.
Y a y d ı;
İ
a
U
j
J ^ yel yığacığ yaydı = yel ağacı yırğaladı»,
( B U N U N D İG Ə R B İR N Ö V Ü
B a d ı; «
c
5JL
j(
q
I atığ badı = o, atı bağladı». H ər hansı bir şey
ıp b bağlansa, yenə belə deyilir, (tjU g. j b bar - bamak).
T u d ı; «csJii ü > t J( ol ağzm tudı = o, ağzını qapadı». H ər hansı bir
dəhk qapadılsa, yenə belə deyilir, ((jU^j:
tur - tumak).
T e d ı;
e-^l
Jİ d manqa andağ tedi = o mənə b e b dedi»,
(uSUü.j^ t e r- te m ə k ) .
C
5
J t- S a d ı; «^
J ar koyuğ sadı = adam qoyun saydı». Başqası
da bebdir, ((jL-U.jU,sar-samak). Bu şeirdə də işbnir;
Divanü lüğat-it-türk
2.■^3
^jLuuja_£
Ij
3
j»jbjjk( ^—]jljc.i
^
j
I
ui
(^yiSuM
«Kara tünüg keçürsədim,
Ağır unı uçursadım,
Yetigənig kaçur sadım,
Sakış içrə künüm toğdı»--‘^.
Qara gecənin keçməsini dibdim,
Ağır yuxunu uçurmaq istədim,
Yeddi qardaş ulduzunu neçə dəfə saydım,
Sayarkən günəşim doğdu.
(Qaranhq gecənin keçməsini, ağır yuxunun uçmasını istədim. Yeddi
qardaş ulduzunun [Böyük Ayı bürcü| dönməsini d ə fə b r b
saydım, mən sayarkən, nəhayət, günəşim də doğdu.
S u d ı; «t5-i>-
J( ol anqar boyun sudı = o ona boyun əy-
di, itaət etdi».
S u d ı; «t5-ij«
J( o! manqa yünq sudı = o mənə
bükülmək üçün yun göndordi», (o, bükühnok üçün mono
yun sümoyi göndərdi), (
- j j " sur - sumak).
S 1 d ı; «(S-h^ ^ ( J( ol otunq sıdı = o, odun qn'dı». Başqası da be-
bdir.
Ə n b hornnrilo « könqə» yazılmı^dır, tcxniki x.Tladır. «könqi.il» olnıalıdır.
Uosim A ta la y ilk iki m isranın yanlıij o ld uğunu ya/.mıij v,ı d o ğ r u variantı göst.ır-
mişdir. M is ra la r bcl.T olmalıdır:
«Ağır udhı uçursadım .
Yctikonni k a ç a r sadım».
«U dhı» yu.xu dcm okdir. O n d a m.'ina dü/.olir. «K avursadım » q o v m a q . q a v u n ı a q dc-
mnkdir, halbuki ncço dəlb sa ydım m o n a sm d a «kaçar sa dım » olsa. mona tam di.ı/olir.
Zaton M a h m u d Kaşğari bu şciri « s a m a k = s a y m a q » s ö / ü n o misal kimi vcrmişdir ( D L F .
III. s, 248).
234
M ahm ud Kaşğari
ls
A
j
*-' S 1 d ı; «L?-^
Jl ol süni sıdı=o, qoşıınu m əğlub etdi», (
j
U
l
« sn-- sıınak).
K a d ı;
tiLLl
əşiçgg otunq kadı = o, q azanın altına
odun yığdı».
K a d ı; «t^Jiİ
Jl q| tonuğ kadı=o. paltarı sandığa yığdı. qoy-
du», (JUl
3
.jiik a r - k a m a k ) . Bu (iki| söz yağm a dilindədir.
doğru olanı
kaladı»dır.
B U N U N BAŞQA BİR N Ö V Ü
Y u d ı; « c 5 J ( ol ton yudı = o, paltar yudu». Başqası da be-
lədir, (j u j j
yuj- _ yumak).
Y e d ı;
oil Jf ol aş yedi = o, aş, yemək yedi». Başqası da be-
lədir.
Y c d i: yabaku dilində
j g bəg kişini yedi = bəy a d am ın
malmı yedi və ləiəf etdi» deiTiəkdir. ( > .iU ü .^ y e r-y em ək )
[Qayda]:
ic'llərin bu növünə dörd həılli dcdik, Çımki I jəxsi il'adə edən söz
dörd hərllidir,
cl a. badm, = al bağladmı>,.
koy sadım=qoyım saydım» cünılələrindəki «j.jL, badnıı» və
« ^
1
- sadnıı» sözləri kimi. Ba, ərəb dilində də bclədir
« i j - » və Ä j K . » sö.ləri
dörd
lıərllidir. A ra la rm d a bən-
zəyiş olduğu üçıjn belo edildi.
Divanü lüğat-it-türk
Ü Ç H Ə R F L İL Ə R BÖLM Ə Sİ
O R T A SI H Ə R N Ö V HƏRƏKƏ İLƏ
H Ə R Ə K Ə L İ
ls
-İİ*^ F Ə ’Ə L D İB A B I
^
A b 1 d 1--’*’; «
ls
A“'
ü
- ^ <
j
H' J' ol anı kişidən abıdı = o onu xaiqdan
gizlədi». Başqasından gizlədilən lıər hansı bir şey üçün be-
lə deyiiir, ( 0 ^ “' -j*'' abır - abımak).
A t a d ı;
J' ol anqar at atadı = o ona ləqəb verdi». Ad
versə, yenə belə deyilir, (
-j ^' atar - atamak).
U t a d ı-’i;
oI tarığ utadı = o, əkinin yarpaqlarını kəs-
di», (pozulmasın deyə əkinin yarpaqlarını kəsdi). Başagı
kəsilən əkin üçün də belə deyilir. ( J ^ ^ f u t a r - u t a m a k ) .
Ö t ə d i; «
l
5-^^' J' oI anınq alımm ötədi = o onun borcunu
ödədi», (
l
^>-*I
j
I -jl^' ötər-ötomək). Bu şeirdə do işlənmişdir;
j
L
j
) V jl
tİH^İ
l
İL İ
a
Ş LuiL
j L j İ j
«
y
j j S j j 5 L 1 j l ^
İ J J İ
«BoIsa kiminq allun-kümüş irlə itor.
Anda bolup tənqri gerü tapğm ötər».
Kimin qızılı-gümüşü olsa, yurd tutar,
Orada tanrıya ibadət boreunu ödor.
Scçkin Ərdi ilə S ərap Tıığba Y urtscvor bu sözü «opıd ı» kimi o.xunuışlar ( DLT-2005.
S..157).
’-'i Llyğurlar ( T T D . III tom , bet .'^44). çinliior ( D L T - Ç in . III cikl. s.247) və Scçkın Ərdı
ilə S ə ra p T u ğ b a Y u rtscv ə r bu s o / ü «o ta d ı» kimi o.xıunuşiar ( D L'r-2005. s,.Vı3).
236
Mahmud Kaşğari
(Qızılı-gümüşü olan adam yurd tutar, ev-eşik qurar, sonra o rada yaşa-
yaraq tanrıya qarşı olan ibadətini yerinə yetirər).
t/iüf Ü t i d i;
J( o! tonuğ ütidi = o, p a lta n ütülədi», (o, pal-
tarm qınşlannı bir dəmir parçası iiə ütüJəyib düzəltdi),
(ı_suü(
-j^f ütir-ütimək).
O
t a d ı; «tsJlj( >-S^( J( ol otu n q otadı = o, odun qalad), o, odunla
isindi». Bu, incə bir sözdür, yağma və yəmək dilindədir.
t j j d O t a d ı:
əmçi anqar ot otadı = həkim ona
dərm an elədi», ((jUU( -jU( o ta r - otamak). Oğuzca.
A ç 1 d ı; «t5.i)^i
sirkə açıdı = sirkə turşudu». Y aram n ağnyıb
acışmasma da b e b deyilir, (ä
İ -
j
^ İ açır-açım ak).
A r 1 d ı; «^1-! tsJjJ a n d ı nənq = nəsnə təmiz oldu», ((jUjJ -
jj
J
arır - arımak).
csJjji Ə r ü d i;
eW yağ ərüdi = yağ əridi». Başqası d a bebdir,
(uSUjji . j j j
31
-ür - ərümək).
Ü r i d İ
232
;
y ı ğ a ç
üridi = ağac çürüdü», (uzun zaman
qalm aqdan ağac çürüdü). Sümük çürüsə də belə deyilir,
(uSLuj( .jjj( ürir-ürimək).
C5-VJİ A z 1 d
«csAiJİ u i küp azıdı = kü p sızdırdı, k ü p d ən bir şey sız-
dı». Hər hansı bir şey torpaq qabdan sızsa, yenə b e b de-
yilir.
CS^Jİ A z 1 d 1 «tjA:ji
kulak azıdı = səs-küydən qulaq az qala kar
oldu», ((j>-4jJİ -jjJİ azır - aznnak).
c i ^ i I s i d i; « t i ^ | ü > m ü n isidi = şorba isindi». Başqası d a bebdir.
iR u n d a n sonraicı s o z u «uzıdı»
Divanü lüğat-it-türk
2 M
İ s i d i; «t5-if«i
tomür isidi = dəmir qızdı». Başqası da bebdir,
(uSU^l
isir - isimək).
A ş a d ı;
<_h1
J
ər aş aşadı = adam yemək yedi». Xaqaniy-
yə tü rk b ri bu sözü böyükbrin ziyafətində işbdirbr. Digor
t ü r k b r isə fərq qoymadan bu sözü hər kəs haqqında işb-
d irb r, doğrusu da e b budur, ( J ^ j ' ^ i - j ^ ' aşar - aşamak).
^jUi( Ü ş ə d i; «L?-^^(
J( ol yerig üşədi = o, yeri aradı, yerdə bir şey
axtardı». Başqası da bebdir, (uSUjUif -jUi( üşər - üşəmək).
0
ş ü d i; «tsJj^i ü^j*j j ^ ' J( ol anq ar yoğurkan əşüdi=o onun
üstünə yorğan örtdü». Hər hansı bir nəsnənin üstünə bir
şey örtülsə, yenə b e b deyiHr, (t^ujJıi - j ^ i əşür-əşümək).
t^j^( Ü ş i d i; «t^J:f“ (
J
ər üşidi = adam soyuqdan üşüdü», (^Uui! - j ^ (
üşir - üşimək).
t j i ä
o
k 1 d ı; «tS'^( Ji oI məni okıdı = o məni çağırdı».
ıjiA O k 1 d ı;
^
J
ər bitik okıdı = adam kitab oxudu», (
jU ä ( okır
okımak).
t5Jjä( U k 1 d 1-^4;
j | ar ukıdı = adam qusdu». Bu, yumşaq ke ib-
tlij-. (jU ä( -j^( ukır - ukımak).
i^j^( Ü g i d i;
tsi-^
J
ər buğday ügidi = adam buğda üyütdü».
Başqası da bebdir, ( ^ M ü g i r - ügimək).
t^jU) İ g ə d i; «
l
5-İ'^İ
J ol biçək igodi = o, bıçaq ycyələdi». Başqası
da bebdir.
t5jlSl İ g ə d i;
ü
A
h
iJ4 boğra tışın igədi = buğra dişini qıcırdat-
dı», (usuisi -jisi igər-igəmək).
Seçkin Ərdi ilə S n ra p T u ğ b a Y urlscvor bu sözü «okıd ı» , m ö lə rizə içində «ogıdı» ki-
mi vcrm işlər ( D L T - 2 0 0 5 , s.359). Yanlışdır. «Okıdı» çağırdı d c m ə k d ir. «Ogıdı» varia ntı
da m ü m k ü n deyil, ç ü n k i tü r k c ə d ə o iıərfnuiən sonra g səsi gələ bilməz. O z a m a n bu söz
olsa-olsa, «ögidi», yəni « ö y ü d ü . q u sd u » ola bilər. Z a t ə n bu sö z ü n yum şaq gc ilə tələf-
füz cdildiyi b a r ə d ə M a h m u d K aşğarinin qcydi var. Çinlilər ( D L T - Ç in , III cıld. s.247)
«okıdı». u y ğ u r la r isə « ö g üdi» kimi o x u m u ş l a r ( T T D . 111 to m . bct .348),
238
M ahmud Kaşğari
tjjLSl İ g 3 d i: «tsJLS)
oJ a n q a r igədi = o ona qarşı çıxdı, inad et-
di».(tiui£l -jLSi igər - igəmək).
t^JVI Ü
1
ə d i: «t5-iVI j U j j
J(
ol y arm ak ü b d i = o, pul payladı». Başqası
da bebdir, (‘-^uvf -jVf ü b r - übm ək).
l?JVI
U I a d ı:
« t
5 JVf
v j
J
o! yıp uladı = o. ipi bir-birinə bağladı».
t^JVf
U
1
a d ı:
«csJVf
J(
ol yağuk uladı= o, qoh u m lara, yaxın adaın-
lara baş çəkdi», (JUVf -jVf ular - uiamak).
t5JJf U
1
1 d ı: «t^AJf tsJi böri ulıdı = q u rd uladı». Gecə köpək qorxunc
şəkildə ulayanda da b e b deyilir. Bir a d am şiddətli ağrı
üzündən qurd ulaması kimi bağırsa yenə b e b deyilir, ( -j^f
jUjJf ulıı - ulımak). Bu a talar sözündə də işbnmişdir:
C5JİJ Lj| \M U-J( (^ji
yazıda böri ulısa əwdə ıt
bagıı tartışuı — çöldə qurd uJasa, evdə q u rd a acıyan köpə-
yın bağrı sızJar». Bu söz qohum ların bir-birinə yardım
etməbri üçün söybnir.
^■^f Ö I i d i: «c5JJf üj:; ton ölidi = paltar islandı». Başqası d a bebdir,
(u-SUJf -jJi ÖİİJ- __ ölimək).
« o - U j j İ
l
SJ ^
ked-
huklüg öliməs. küfəçlig küriməs = yapıncılı a d am islan-
maz, qantarğalı at özündən çıxmaz», (yapıncısı, plaşı olan
adam yağışdan islanmaz, paltar onu qoruyar, qantarğalı
al ısə dəhlık etməz). Bu söz işo hazır olmaq üçün söybnir.
A n u d ı: «ci^U
anudı nonq = nəsnə hazırlandı». Bu, təsirsiz
le'ldir. Ərobcə söyləmək lazım gəlsə. «'iül » deyibr. Ancaq
bunun orəbcosi işkənmir, (- anum ak).
u n a d ı: «,
j j
U
j(
^ ^
«>-
ö
:,. S3n unadınq mu = sən qəbul etdinmi, sən bu
işə lazı oIdunmu», (jUüf -jüf u n a r
unamak).
Divanü lüğat-it-türk
2.19
Jül
E
n ə d i:
«t5-ı'-''
J '
ol koy enədi
=
o. qoyun enbdi». (tanınması
üçün qoyunun qulağına olaınət vurdu), (^Uül -jül enor -
enəınok).
S a p I d ı:
at kudhrukı sapıdı=atın quyruğu sal-
landı». Başqası da belodir. ( c j U i u - - j ^ sapır ~ sapımak).
S u b 1 d ı:
subıdı nənq = nəsnə uzandı, ucları incol-
di». (tİW^'
subır - subımak).
K ə b i d i-"*":
üj^ ton kəbidi = paltar qurudu», (paltarın üst
tərəfi qurudu, təpidi). Bir şeyin bəzi yerbri qurusa, yeno
b e b deyilir, (
l
-SU
u
S -
j
^ kobir - kəbimək).
K ü b i d i-'^’: «L?-V^
Jf oI ton kübidi = o. paltara köbə qoydu,
p altan sıx tikişb tikdi».
kübir - kübiınok).
T a t I d ı: «
ls
- ^ U jt' o-f aş ağızda tatıdı = yemok ağızda dad ver-
di», (yeməyin ağızda dadı oldu), (JUjI; - j ^ tatır-tatı-
mak). Bu hikmotli sözdə də işlonmişdir: « j ^
kişi əti tiriglə tatır = insan oti diri ikon dadlıdır», (insan əti
onun sağhğında dadh olur). Bu o deməkdir ki. insan sağ-
hğında ınal qazanır, o malla dadh yemoklor oldə edir vo
onlardan zövq alır--’^.
-
^aıın ıvııuoııuK)v \ ı ^ w . n ı uun,
^
vo ovyrv.v.
v».
. . . . -----------
bu sözü «kopid i» kinıi o x u m u ş l a r (I)LT-2()()5, s.,'^42). Bundaıı so n rak ı s ö / ü Salih
Mütollibov « k ü b id i» ş.Tklind.T yazm ış du'. (, iıılil.ır ( l ) L I - ( , in, III cild, s.252) vo uyğLiılaı
Salih M ül.ıllibov ( T S D , 111 Htm, bct 273) vo Scçkin Ordi il.ı Snrap T u ğ b a Yurtsev.ır
bu
M üt.-ıllıbov ^kunıciP) ş.'
«kəpidi» kimi o x u m u ş l a r ('r r i ) , 111 lo m , bcl ,'^51).
Çinlil.ır (I)L T -(,'in, III cild, s.252) v.-> u y ğ u r la r bu s ö / ü «köbid i» ş,'iklind,-> o x u m u ş l a r
( ' r n ) , n i lom , bct .'52). Dcyos.-ın, d o ğ r u s u clo budur. Scçkin Ərdi ilo Sorap I uğ-
b a Y u rtsc v o r bu s ö / ü «küpidi» şoklindo y a / a r a q misah bclo vcvirmişlor: «o, paltarı ıkı-
qat cdib a r a s ın a p a m b ıq q o y a r a q tik<.h» ( l ) L I -2005, s.3.V'i). «K('bomok». oslindo. «kö-
bo q o y m a q » s ö / ü a s ta ı ia ü / a r a s m a olavo parç a q o y a r a q tikimoyi ilado cdiı. (^itomok
cırılaraq avrılm ış hissolori sapla ycnidon tikm ok, topvimok homin şcyi iplo ctmok,
eö/om ok iso yırtılmış. qisnıon iri dcşik açılmış yun corabı topçinıokdir. IJilgi üçiın.
Hosim A ta l a y bu mosoli b a ş q a cü r yozur: « h ıs a n sağ ik.'ın dadlıd ır, ölorkon h am ı on-
dan q a ç m ır » ( D L T , III. s. 257). Seçkin Ərdi ilo Sorap 'r'uğba Y urtscvor do bu m.osəli
ləxminon M a h m u d Kaşğari kinıi m o n a la n d ı rm ı ş la r (I)Ll-20<)5, s,540). B.osim A ta l a y m
>(V,unuı d a h a m ə ntiqidir.
240
Mahmud Kaşğari
S ü ç i d i:
süçidi nənq--^® = nəsnə şirinbşdi və gözəl-
ləşdi», (c^UıvLı -jja-l-ı süçir - süçimək).
S u ç 1 d r.
at suçıdı = at sıçradı». Başqası da belədir,
suçır - suçımak).
K ü ç ə d i: «t5Jl^ ü j ^
ol anınq taw arın k ü çədi= o onun
malına insafsızlıqla əl qoydu, zülm etdi», (t-SUUİ .jLai
küçər-küçəmək). Bu şeirdə də işlənmişdir:
( jj
«Üdhik məni küçəyür,
Tün-gün tu ru p yığlayu.
Kördi közüm tawrakın,
Yurtı kalıp ağalyu».
Eşq mənə zülm edir,
Gecə-gündüz ağlayaraq,
Gözüm o n u n davrandığm ı gördü,
Yurdu boş qalaraq.
(Köçüb getmiş sevgilisindən söz açaraq deyir: eşq mənə zülm edir, ge-
cə-gündüz durub ağlayıram, yurdunu boş qoyub uzaqlaş-
dığmı öz gözbrimlə gördüm)^-^^.
K ü ç ə d i: «
ls
J ^
oğlanığ küçədi=oğlana fənalıq, zülm
etdi». Cariyəyə zülm etsə də b e b deyilir.
U yğurlar bunıı «nəsnə şirinləşdi və d a d l a n d ı» kim i çevirmişlər ( T T D , III to m 354)
Bu şeır y azm a və b as m a nüsxəiərdə nö v b əti m a d d a d ə gəlir, lakin Bəsim A t a l a y o n u
b u m a d d ə n m ıçmdə vermişdir. biz do o n u n kim i etdik. Şeirin tə rc ü m ə s in d ə Salih
M utə llıbovun y o z u m u n u d a h a fıloloji, d a h a a ğ l a b a t a n hesab e tdik və o n a y a x m çe-
Divanü lüğat-it-türk
241
K i ç i d i:
ətim kiçidi=ətim gicişdi, qaşındı». Heyvan-
lar barədə də b e b deyilir,
-
jj
^ kiçir - kiçimək).
B e d ü d i: «t^J
j
J
j
oğlan bedüdi=uşaq böyüdü». Kiçik olub
sonra böyüyən hər şey üçün belə deyilir,
.
j j
İ be-
d ü r - bedümək).
B ü d h i d i:
kız büdhidi = cariyə rəqs etdi, oynadı».
Başqası d a bebdir,
-jjjj büdhir - büdhimək). Bu
atalar sözündə də işbnmişdir: «
jjj
j
I
j
o
-UL uSLjjJ U
jjä
kurtğ a büdhik bilməs, yerim tar ter=qarı oyun bilməz, ye-
rim d ardır deyər». Bu söz bir şeyi ən yaxşı şəkildə bacar-
dığmı iddia edən, ancaq məqamı çatanda edə bilməyən və
müxtəlif uydurm alarla işin içindən çıxmağa çalışan adam
h a q q m d a söybnir.
^jjjf U d h 1 d ı:
J ər udhıdı = adam uyudu». Başqası da bebdir,
(jU jjf -jjjf udhır - udhımak).
B o d h u d ı: «csJj^
ol tonuğ bodhudı = o, paltarını boya-
dı». Başqası da bebdir.
t^jjjj B o d h u d ı: «
ls
J
j
^
J* ol okm urdı, keyikni
yığaçka bodhudı = o, oxunu atdı, ovu vurub ağaca yapış-
dırdı, mıxladı». Başqası da bebdir, ( j j ^ -jL«j
bodhur
-b o d h u r m a k )
24
o.
K a d h u d ı: «t^JjJä
J( ol tonuğ kadhudı = o, paltannı
seyrəkcə tikdi», (jU j ja -jjjfl k ad h u r - kadhumak).
jjjj Y 1 d h 1 d ı: «*-^'j
yıdhıdı nənq = nəsnə qoxdu, xarab oldu».
Bu, dəyərsiz bir sözdür, (
-
j i k yıdhır - yıdhımak)^^',
2“*® Bu s ö z ü n m ə sd ə ri y a z m a və b a s m a nüsxələrdə y a n h ş o la ra q «
b o d h u r ma k »
şə klində verilm işdir, əslində «J>-
b o d h u m a k » şəklində o lm a h d ır.
2“" Bu s ö z ü n m ü z a r e və m ə sdərini biz q o y d u q .
242
M ahmud Kaşğari
T a r a d ı; « ^ J '> ö?—
kız saçın taradı = qız saçmı daradı».
jlji T a r a d ı:
i
-S
h
' anınq süsin ta ra d ı= o n u n qoşunu da-
ğıld)». Əsli «
lj
J> tardı»dır, bir şeyi ayırdı mənasındadır.
( j U j i - j ' j ü tarar-taramak)-"*-.
[Qayda];
Görürsənmi, ikisinin müzare şəkli eynidir. «Ayırdı» mənasında
«c5-^jj tardı» deyirsən, müzaresi « J
j j
ta ra r» olur. «t5-i'
jj
taradı» deyirsən, müzaresi yenə
«
j
'
j j
ta ra r» olur. Ancaq
bu tərtib bütün fe’lb rd ə ü m u m i deyildir. İki hərfli və üç
hərfli fe’lb rd ə m üzare eynidir, lakin keçmiş z am an fərqli-
dir. Məsələn; « <.5'^^!
J ər a rt a ş d ı= a d a m d a ğ belini aş-
dı» və (Jä (J( oI aş aşadı= o, yemək yedi» cümlələrin-
dəki
aşdı» və
aşadı» fe’llərinin müzaresi eyni
qəlibdə- «jUil aşar» şəklindədir.
lİİl- Jf oI suwka kan-
dı = o, suya qandı, d o yunca su içdi» cümləsindəki
kandı» fe’linin müzaresi «jLS kanar», məsdəri « JU S kan-
mak»dır. Eynən b u n u n kimi «t5JUä o;ii J( ol atın kanadı =o.
atından qan aldı» cümləsindəki «t5Jl-3 kanadı» fe’Iinin
müzaıesi yenə «jUä kanar» şəklindədir, məsdəri isə «JL
a
2
kanamak»dır^
4
.l
k an m ak » və « J U
2
k an am ak» söz-
iən muzaredə birləşsələr də, keçmiş z a m a n d a və məsdərdə
aynlırlar.
M üz arc və nıosd.-ın'
bi/.
qı>yduq.
- ■ Bu söz basma v . y a z m a n ü s x n b r d ə « J L ^ k a n a m a k » əvəzinə sə hvən « J U L ^
a m am a k» şə klm də vcnlm ışdn'.
:
4
i
kan
Divanü lüğat-it-türk
243
T a r u d ı; «t5^jjj
əw tarudı = ev daraldı». Köks, sinə və \a
başqa şeylər daralanda da belə deyilir.
T a r u d ı; « ljJ jjj
J ər buşdı tarudı=adam usandı, bczdi.
cana doydu», ( J L « j j j . j j ^ tarur - tarumak).
ljJjjj T ö r ü d i; «
yalnquk törüdi = insan yaradıldı». Bu
fe'I təsirsizdir,
- j j j j törür - törümək).
iS ^J T a r 1 d ı; «iS^J> ^ J t
3
' ol tarığ tarıdı = o, əkin əkdi». Başqası da
belədir,
-
jj j j
tarır - tarımak).
T i r ə d i; «
l
5-^'
j
?
J' ol kapuğ tirədi = o, qapıya dirək vurdu».
Hər hansı bir şeyə dirək vurulsa, yenə belə deyilir, ( - J J
^ U j j tirər - tirəmək).
S 1 r 1 d ı; « (j-^j^
ıt sırıdı = köpək pislədi, siyidi».
S 1 r 1 d ı;
J^ ol kidhiz sındı = o, keçəni sıx tikişlə sı-
ndı», (türkmənlərin çadır örtüləri və köç zamanı işlətdik-
ləri bürgüləri [əşyalarını bükdükləri, örtdükləri örtü; məf-
rəşl kimi keçəni sıx tikişlə sırıdı), (tiUj*-
sınr - sırı-
mak).
tjjjj*- S a r u d ı; ^tsjjj-- tİ^j^ J( oI suluk sarudı = o, sanq, çalma.
sarıdı». Bir şey başqa bir şeyin üzərinə sarmanda da bclə
deyilir, (J'-«jj^ sarumak)-'^'^.
K a r 1 d ı;
J ər karıdı = adam qocaldı». Başqası da belə-
dir,
-JiJ' karır - karımak). Bu məsəldə də işlənmiş-
dir; « j j j
U*jjä ä!>L-jl arslan karısa sıçğan ötin
ködhəzür=aslan qocalsa, siçan tutmaq üçün onun yuva-
sınm ağzında gözləyər». Bu söz böyük işlərə gücü yctmə-
yən yaşlı adamı kiçik işlərə razı salmaq üçün söylənir.
:
4-4Bu fc'lin müzarcsi m ətndə göstərilməmişdir.
244
Mahmud Kaşğari
Divanü lüğat-it-türk
243
jJijä K u r 1 d ı: «üJ^
k u n d ı to n = p a lta r q u ru d u » . Başqası da
belədir, (
- Ji J k u rır - k urım ak).
K o r 1 d ı;
otığ k o rıd ı = o tu q o ru d u » . Başqası da be-
b dir,
- j i J k o n r - korım ak).
K ü r ə d i;
kul kürədi = qul qaçdı». Başqası da belədir,
(ı_su)ji - J j i k ü rər - kürəm ək).
K ü r i d i:
at küridi = at ön ay aqları ilə yeri eşdi».
K ü r i d i:
Jjj^
J ol k a rığ küridi = o, q a n kürədi», ( -
j j j
^
kürir - kürim ək).
tsJ'Jj B ə z ə d i: «t5J'j^
l
I ' J ol əwin bəzədi = o, evini bəzədi, naxışla-
dı», (>-SUjj -jl j j bəzər - bəzəmək).
J'Jj T u z a d ı; «
ls
J'J
j
ladı» yerində işlənir, ('-SU)Jj. j j j tu z a r - tuzamak)^^^.
tS'ijja K :: z 1 d ı: «tsJjJa ‘-S
jjj
Jİ ol yerig kazıdı = o, yeri qazdı və eşdi».
Yara və yaraya bənzər şeyləri deşm ək ü çü n də belə deyi-
lir, (
-j j j a kazır - kazımak).
K u r 1 d ı:
' ü ' j j ^ ^
a n m q boğzı aşk a kurıdı=onun bo-
ğazı yem, 'ə qurudu», (b o ğazından yem ək getmədi). İş-
lənən şəkli budur. D o ğ ru olanı isə nöqtəsiz j r hərfi ilə
olanıdır^'^^. Bu, q a y d a d a n xaricdir. «t5Jj^l < ^ ^ s ü t əmüzdi»
cümləsindəki
əmüzdi» sözü kimi, «süd əmizdirdi»
deməkdir, (J i^ jS -jjjä k u rır - k urım ak).
K 1 z u d r. «tS'^jjŞ
taw ar kızudı = m al bahalandı, malm qiy-
məti yüksəldi», ( j U j j a . j j j ä kızur - kızumak).
-‘*5 Məsdərini və m üzaresini biz q o y d u q .
246 B u rad a n b e b çıxır ki, m ə tn d ə « j ^ J k u n d ı » şə k lin d ə verilm iş o l a n söz n öqtə li j r
ıb , yənı j z ılə
kuzıdı», m ü z a r e və m ə s d ə r i isə « k u z ı r
k u z ı m a k » şəklində olm alı
ımış. Əks h ald a, bu ız ahatın nə m ə n a s ı v a r ? E h t i m a l ki, s ö z ü n « k u n d ı » kimi yazılışı
k a tıb xətasıdır. Yenə eynı m ə n tıq ə g ö r ə , « ə m ü z d ü » əvəzinə « ə m ü r d i » o l m a h d ı r
ts-^'^ K 1 z a d ı; «ts
^ J ^ Jİ ol kızığ kızadı = o, qızın qızlığını pozdu»,
( j U ) j ä . j j a kızar - kızamak).
ts-i'J^ K ö z ə d i; «L5-ä'J^
J^ ol ot közədi = o, odu maşa ilə və ya başqa
şeylə çevirdi, qarışdırdı», (‘-SUjk - j j i közər - közəmək).
tsJ'J^ K ö z ə d i; «tsJ'j^ (j-“ j( J( ol üzümni közədi = o, üzümü dənələdi,
salxımdan dənələri qopardı, yığdı».
tsJ'J^ K ü z ə d i: «tiJ'J^ Jİ ol yaylağda küzədi = o, payızı yay-
laqda keçirdi», (‘-SUJİ - J J İ küzər - küzəmək).
jjLuıuı S a s 1 d ı:
t s s a s ı d ı nənq = nəsnə sasıdı, qoxdu», (
j
U
j
**
ui
sasır - sasımak).
K ö s ə d i: «tsJ>-u<^
Jİ ol anınq körməgin kösədi=o onu
görmək istədi». H ər hansı bir şeyi görmək arzu ediləndə
də belə deyilir, (ı-SUUİ -jU-ı^ kösər - kösəmək).
B a ş a d ı:
5 ? ^ J^ ol yığacığ başadı = o, ağacı kərtiklədi,
ağaca bir çox kərtiklər vurdu». Ağaclar bir-birinə söy-
kənmiş şəkildə yığılsa, yenə belə deyilir, (JL-L^ -jL^ ba-
şar-başam ak).
tsjjJu B o ş u d ı: a j ^ y ^ tsJj' ^
anm q özi boşudı = onun içi boşaldı»,
(ishal oldu).
t s J ^ B o ş u d ı: « t s J ^ ä j ^ tügün boşudı = düyün boşaldı, açıldı».
tsJ>iu B o ş u d ı; « t s J j ^
at boşudı = atın bağı boşaldı, sərbəst ol-
du».
t s J j ^ B o ş u d ı; « j ^ 3 ^
xan yalavaçığ boşudı = xaqan ölkə-
sinə dönm ək üçün elçiyə icazə verdi».
B o ş u d ı; «t/Jj*"
J ər urağutın boşudı=adam arvadını
boşadı». Arğuca. Bu fe’l həm təsirli, həm təsir olur, ( - j j ^
jU jlİJ boşur - boşumak).
24A
Mahmud Kaşğari
jj'jJiu T a
Ş
u d ı:
Jf ol əfgə y a rm a k taşudı = o, evə pul
daşıdı». Başqası da b eb d ir,
taşur-taşu m ak ).
^jUİİ T ü
ş
ə
d i:
lAj^ J ol tüş tüşədi = o, röya, yuxu gördü».
Yuxuda ehtilam olsa, yenə b e b deyilir,
-jUij tüşər
- tüşəmək).
(^jUİİ T ö
ş
ə d i:
'-SLJij töşək töşədi = döşək döşədi». Başqası da
bebdir, (ı-SUUij -jLij töşər - töşəmək)-"*’.
i^jUİj T i
ş
ə d i:
təgirmən tişədi = dəyirm an dişədi», (də-
yirman daşını dişədi, itibndi). Bu c ü m b d ə m üzəf atılmış,
onun yerinə müzəfün-əleyh keçmişdir, çünki « ö ' ^ j ^ təgir-
mən» sözü bütövlükdə dəyirm ana v e rib n addır, halbuki
onun yalnız daşı dişənir.
t^jUij T i ş ə d i: «t5
j
L«
j
J( ol orğak tişədi = o, orağı itibdi, bülöv-
bdi», (ı-SUUii - jUij tişər - tişəmək).
Ç i ş ə d i: «
csj
Uİ
a
oğlan çişədi = oğlan çiş etdi». Bu söz an-
caq uşaqlarla bağlı işbnir, (ı-SUuia. -jUi^ çişər- çişəmək)-^^.
S ə ş ü d i: « t 5 J j ^ (jjio tügün səşüdi = düyün az qala açıldı»,
(uSUjJLu -j^ io . səşür - səşümək).
K a ş 1 d ı:
J(
q
I məni kaşıdı = o məni qaşıdı, bədənimi
qaşıdı», (jUj*ia - j ^ kaşır - kaşımak). Bu atalar sözündə
də işbnmişdir: «jj.*ia
(Jıj^
öldəçi sıçğan
muş taşakın kaşır=ölüm ü g əbn siçan pişiyin xayasmı qa-
şıyar», (siçanm ölümü yaxınlaşanda pişiyin xayasmı qaşı-
yar). Bu söz təhlükəli bir işb m a ra q lan a n adam haqqm da
söybnir.
M üzare vn məsd.ırini biz q o y d u q .
M üzare və məsdərini biz q o y d u q .
Divanü lüğat-it-türk
247
K ö ş i d i:
j»lj tam künüg köşidi = divar günün qa-
bağını kəsdi». Hər hansı bir şey işığı qapasa. ycnə bclo dc-
yilir.
-
j
^ köşir - köşimək).
jUİ£ K i
ş
ə
d i: « t 5 j j l ü' ol atığ kişədi = o. atı cidarladı».
t^jUiş K i ş ə d i:
ö^jäji or kulın kişədi = adam qulunu bağladı».
(<_SUUiS - jUis kişər - kişəmək).
t ^ j ^ S o ğ 1 d ı: «tsAi^
suw soğıdı = su soyudu». Başqası da bclo-
dir, ( c j ^ ^ - j : ^ soğır - soğımak).
T o k 1 d ı: « ı j - ^
Ji ol kapuğ tokıdı=o, qapını çaldı. qapıya
vurdu».
T o k 1 d ı: « t i - ^
J( ol kulm tokıdı = o. qulunu döydü».
Oğuzca. Digər t ü r k b r « j - ^
l
$-^J urdı tokıdıw dcyərək iki
sözü birlikdə iş b d irb r.
t ^ j ^ T o k 1 d ı: « ı j ^ ^
təmürçi kılıç tokıdı = dəmirçi qılmc
döydü», (dəmirçi qılınc, bıçaq və buna bon/or şcylor dü-
zəltdi).
T o k 1 d ı: «
J ər böz tokıdı=adam bcz loxudu». Başqası
da bcbdir.
T o k 1 d ı: «
l
J - ^
anı suw tokıdı = onu su alıb götürdü vo
batırdı».
T o k
1 d ı: «
l
S ^ Chi
ərni ycl tokıdı = adamı ycl çarpdı, ycl
toxundu, cin çarpdı», ( < j ' - ^ t o k ı r
lokımak).
^ 'ja'... S a k 1 d ı: « t 5 - ^ '-»jj^ J' ol moninq kö/ümo
sakıdı = o mo-
nim gözümo xoyal kimi göründü». « t^Jji-'jiu^ sakığ sakıdı
=sərab su sanıldı, ilğım göründü». (
sakı r
sa-
kımak).
S u k 1 d ı:
J' ol anı sukıdı = o onu barmağı ilo qıdıqla-
(Jı»^ (J U ^ - j j ^ sukır - sukımak).
248
Mahmud Kaşğari
S 1 k a d ı;
^
J ol anınq başın sıkadı=o o n u n başını
sığalladı», (yazığı g əbrək başını sığalladı, saçını oxşadı).
Hər hansı bir şeyin üzərində əl gəzdirilərək yoxlansa, yenə
belə deyilir, (
sı kar - sıkamak).
i S ^ K a k 1 d ı:
ol andın k ak ıd ı= o ona qəzəbləndi, tutduğu
işə görə hirsləndi», ( ı j h ^
kakır - kakımak). A rğu di-
lində «jjjŞä kakıyur» şəklindədir. Ç ünki onlar zəmməni tə-
ləb edəcək bir şey olmadığı halda bu bölmənin müzare
fe’llərini zəmməli edirlər. O n la rm dilində dolaşıqhq var.
B ə k ü d i:
d s ^ tügün bəküdi = düy ü n bərkidi». Bir iş
bərkisə, möhkəmlənsə, yenə b e b deyilir,
bəkür - bəkümək).
T ü k ə d i: « c ^ o ^ l ış tükədi = iş tükəndi, bitdi».
T ü k ə d i:
lh
I ^ bu aş kam uğka tükədi = bu yemək
hamıya yetdi». Bu [iki] söz iki bir-birinə zidd m ənadadır,
(uSUSj . jSİ tükər - tükəmək)
249
.
B ə
1
ə d i: « tsJ^
koy b ə b d i = qoy u n mələdi», (<-SU!)Ij
bə-
b r - bəbmək).
ts
B u
1
a d ı:
ja kuzı buladı = quzu bişirdi». Başqası d a beb-
dir, (jW iü . j!)Ç bular - bulam ak)
25
o.
i S ^ B i
1
ə d i: «t5jyj
J( biçək b ib d i = bıçaq itilədi, bıçağı bülövə
sürtdü».
B i
1
ə d i:
c w Ji ol tış bibdi = o, diş itibdi; o, diş qıcıdı»,
( ı^böL. j!!b 5İİ3I- _ bibmək).
B e
1
ə d ı: «is£^
J( ol kənçin b e b d i = o, uşağım bəbdi, beşiyə
qoydu».
S özün m üzare və məsdərini biz q o y d u q .
Dilimizdə bişirmək m ə n a s m d a a n c a q « d o v ğ a b u l a m a q » ifadəsi var.
Divanü liiğat-it-türk
249
(İÄW B e
1
ə d i: «ti-£lı
J( ol anı kanıgə-^' bebdi = o onu qanma
bəbdi»,
b e b r - beləmək).
(jjiü T ü
1
ə d i: «t5-ÖJ
at tü b d i = at tükünü tökdü». At qış tükünü
tökdü, yeni tük çıxardı deməkdir. Başqası da bebdir, bu,
qış tükü n ü n tökülməsi, yenisinin çıxması deməkdir, ( - J ^
<_SU5Ü tü b r- tü b m ə k ). Əsli j vavla « j ^ ’S^ tülədi»dir, sonra
j vav düşmüşdür.
tjÄslj T ö
1
ə d i: «t5J^
koy tö b d i = qoyun dölbdi, quzuladı».
Oğuzca. ( ‘-^SUüü - Jiü t ö b r - töbm ək).
Ti
1
ə d i: « t5 -'^ tr‘'
J* ol anı tib d i = o onu dibdi, arzuladı».
Ti
1
ə d i: « j ' i ^
i S j ^ tənqri andağ tib d i = tanrı beb istədi,
belə lazım bildi», (
-J
5
U tibr-tiləmək).
Ç i
1
ə d i: « t5 J ^ 5 J JJ tonuğ çibdi=paltarı nəm ebdi». Əsli « j £ ^
çibdi»dir, j i atılmışdır, (‘^U üU . J
5
U çibr-çibm ək).
JİİİM
s
ü 1 ə d i: « j £ ^ ^
^ bəg yağıka sübdi= bəy yağıya qarşı qo-
şun göndərdi, savaşdı». Əsh «t5JV>- sübdi»dir, j vav atıl-
mışdır, (^>-»V>-
s ü b r-s ü b m ə k ). Bu beytdə də işbnir:
^
j j ^
Yüklə Dostları ilə paylaş: |