F.Qersberq “əməyinzənginləşdirilməsi” metodunu təklif etdi. O, hesab edirdi ki, bu işçilərin əmək məhsuldarlığının və eyni zamanda öz əməklərindən qane olunma dərəcələrinin yaxşı üsuludur.
“Əməyin zənginləşdirilməsi” işçilərin hər hansı bir ixtisasdan olan əməyin keyfiyyəli yerinə yetirilməsində mütləq maraqlı olmaları fərziyyələrinə əsasların. Bu məqsədə nail olmaq üçün icra edilən hər bir iş 3 fərqləndirici xüsusiyyətə malik olmalıdır. İlk növbədə bu rasional, lazımlı və əhəmiyyətli olmalıdır. İşçi öz şəxsi dəyərləndirmə sisteminə, şüuruna əsasən yerinə yetirilən işin vacibliyini və zəruriliyini başa düşməlidir. Bunu bütün icraçılara başa salmağı bacarmaq tələb olunur. Lazımsız işin yerinə yetirilməsi ən çox zərər gətirir. Qoyulan istənilən tapşırıq sərf edilən əməyin keyfiyyətinə, həm də
nəticələrinə görə işçinin qarşısında müəyyən düşüncəli tələblər qoyur. İşin yerinə yetirilməsi icraçının müəyyən məsuliyyət payını nəzərdə tutur. Bu məsuliyyət bu və ya digər əməliyyatların icrasında fəaliyyət azadlığını cəmləşdirir.
Bu nəzəriyyənin çatışmayan cəhəti ondan ibarətdir ki, eyni bir amil bir işçidə qənaətbəxşlilik və başqasında qeyri- qənaətbəxşlilik yadara bilər. Ona görə Qersberqin aldığı nəticələr son dərəcə qismən olmuşdur.
