Alisher Navoiy.
Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
207
Javob aytti fikr birla hakim
Ki: «Yey hikmat amrida fikring salim!
Bukim sayr
aro elga yetgay malol,
Aning ruxsatidur mahalli savol.
Vale munda sirri nihoni erur
Ki, naf’i aning jovidoni erur
Ki, har ranjdin so‘ng bo‘lur rohate,
Taabsiz muyassar emas ishrate.
Taomeki, ul mujibi komdur,
Gar o‘t ranjini tortmas – xomdur.
Ne oltunki bor elga dilkashlig‘i,
O‘t ichra bo‘lubtur judo g‘ashlig‘i.
Safarkim,
mashaqqatda keldi saqar,
Aning o‘tida kimsa tutmay maqar.
Hamono anga ozmoyish kuni,
Yemas poku xolis vujud oltuni.
Chu har necha o‘t bo‘lsa so‘zandaroq,
Gudoz ichra oltun furo‘zandaroq.
Safar o‘tini aylagan ixtiyor,
Vujud
oltunin qildi komil iyor
2
.
Ketursa birov imtihondin mahak,
Iyori aro topmag‘ay hech shak.
Yana andin o‘ldi safar ruxsati
Ki, elning erur mujibi sihhati.
Nedinkim, safarg‘a
kishi ursa gom,
Taraddud erur mujibi inhizom.
g‘izo hazmig‘a tab’ chun bo‘ldi chust,
Kishi bu jihatdin bo‘lur tandurust
3
.
Yana ulki, tab’eki bo‘ldi saqim,
Havou suv takroridin topti bim.
Bu iki chu bo‘ldi tajaddudpazir,
Tabiatqa sihhat bo‘lur dastgir
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: