Alisher Navoiy.
Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
192
Shah ar iki kun bo‘lsa oromjo‘y,
Uchunch o‘lsun a’dosidin komjo‘y.
Qilib hikmat oyinig‘a iltijo,
Buzoli alar sehrini jobajo».
Skandar bu so‘zdin tarabgin bo‘lub,
So‘zi ahli hikmatqa tahsin bo‘lub:
«Bori amrdin, – dedi, – ma’zul o‘lung,
Borib bu ishingizga mashg‘ul o‘lung».
Alar qo‘pti shahni duo aylabon,
Nekim komi erdi, ravo aylabon.
Skandar qo‘pub, qo‘ydi xilvatqa yuz,
Alar qo‘ydilar borcha hikmatqa yuz.
Bo‘lub anjum ahvolig‘a rahshunos,
Tabiatlarin dog‘i aylab qiyos.
Necha ko‘rau
damni darkor etib,
Filizzotdin bir namudor etib.
Qilib mazj siymobu qal’iyu ro‘y,
Namudor qildilar ul nav’ go‘y
Mudavvar falakdek misoli aning,
Falakvash ichi dog‘i xoli aning.
Ichining xalosin malo qildilar,
Adovidin oni to‘lo qildilar.
Murakkab necha nav’ ashyo qilib,
Hamul huqqa ichra muhayyo qilib.
Iki
suqba ichra fatila anga,
Qilib zohir ul tavr hiyla anga,
Kim ul go‘yni xasm boshi kibi,
g‘alat ayladim, ra’d toshi kibi.
Fatilasig‘a o‘tni chust aylabon,
Qo‘yub ra’d yoyig‘a rust aylabon.
Ani
otib ul soda xoro aro,
Havodin tushurgaylar a’do aro.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: