Eshitish fiziologiyasi
Quloq suprasi orqali qabul qilinayotgan tovush to’lqinlari tashqi eshituv yo’li
orqali nog’ora pardaga beriladi. Shunda nog’ora parda tovush to’lqinlariga mos
ravishda tebrana boshlaydi.
Nog’ora pardaning tebranishlari bolg’acha, yasniqsimon suyakcha va sandon
orqali uzangiga uzatiladi. Bolg’acha, yasniqsimon suyakcha va sandon nog’ora
parda tebranishlarining amplitudasini kamaytirib, ammo kuchini oshirib uzangiga
o’tkazadi. Shu bilan birga, nog’ora parda yuzasidan uzangining oval darchadagi
membranaga taqalgan yuzasi ancha kichik. Shu sababli nog’ora parda tebranishlari
suyakchalar orqali o’tib, oval darchadagi membranaga bir necha marta ortiq kuch
bilan ta'sir qiladi. Oqibatda nog’ora pardaga kelgan tovushning kuchsiz to’lqinlari
oval darcha membranasining
qarshiligini yengib, chiganoqning yuqori va pastki
kanallari, ya'ni dahliz narvonchasi bilan nog’ora narvonchasidagi perilimfani
tebrantiradi.
Perilimfaning
tebranishi
endolimfaning
tebranishiga
ham
sabab
bo’ladi.Perilimfa va endolimfaning tebranishlari yuqori kanalni pastki kanaldan
ajratib turadigan asosiy membrananing tebranishi bilan birga davom etadi. Asosiy
membrananing tebranishlarini Kortiy organning tukli retseptor hujayralari sezadi.
Ana shu hujayralarda tovush tebranishlari nerv impulslariga aylantiriladi. Nerv
impulsi eshituv nervi orqali markaziy asab tizimi va uning oliy qismi - bosh miya
yarim sharlarining po’stlog’iga
uzatiladi
.
Nervimpulsi po’stloqda tegishlicha analiz va sintez qilinganidan so’ng eshituv hissi
paydo bo’ladi – tovush eshitiladi. Eshituv analizatorining po’stloq qismi bosh
miya katta yarim sharlari po’stlog’ining chakka qismida joylashgan. Po’stloqning
har ikkala chakka qismi shikastlansa, organizm tovushlarni mutlaqo eshitmaydigan
bo’lib qoladi.
7-rasm. Kortiy organi.
1- turli membrana; 2- eshituv nervining tolachasi; 3- tovushni qabul qiladigan
tukli hujayralar; 4- tayanch hujayralar; 5- asosiy parda; 6- qoplovchi parda; 7-
nerv tolasi.
Po’stloqning har ikkala eshituv zonasidagi hujayralarga ikkala Kortiy
organdan ham impuls kelib turadi. Shu sababli po’stloqning bir chakka qismi
shikastlansa, eshitish vaqtincha va qisman pasayadi (67-rasm). Po’stloqning
eshitish zonasidan qo’yi qismlarga, dastlab tirsaksimon
tananing ichki qismi va
to’rt tepalikning ikki opga dumbog’iga efferent yo’llar boradi. Tovushga nisbatan
vujudga keladigan umumiy harakat reaksiyalari (quloq suprasini dikkaytirish,
tovush kelayotgan tomonga boshni yoki quloq suprasini burish va boshqalar) ana
shu yo’llar ishtirokida yuzaga chiqadi. Turli balandlikdagi, ya'ni tebranish
chastotasi har xil bo’lgan tovushning eshitilishi to’g’risida bir qancha nazariyalar
bor.
1863 yilda G. Gelmgols rezonans nazariyasiga asos soldi. Gelmgolsning bu
nazariyasiga ko’ra, muayyan balandlikdagi tovushlar
chiganoqdagi asosiy
membrananing tegishli tolalarini tebrantiradi, ya'ni baland tovushlar kalta tolalarni,
pastroq tovushlar uzunroq tolalarni tebrantiradi. Oqibatda tovushning baland-
pastligiga qarab asosiy membranadagi tegishli tolalarning tebranishlarini Kortiy
organining xuddi shu tolalarga mos keladigan tukli hujayralari sezadi. Binobarin,
bu nazariyaga ko’ra, Kortiy organida turli tonlarni sezadigan tukli hujayralar bor.
1880 yili Rezerford telefon nazariyasini yaratdi. Bu nazariyaga ko’ra, eshituv
nervidagi potenciallarning tebranish chastotasi
quloqqa kirayotgan tovush
chastotasiga mos kelishi tufayli tovush balandligi seziladi (xuddi tovushning
telefondan uzatilishiga uxshash). Har ikkala nazariya ham tovush balandligining
mohiyatini qisman ochib beradi, xolos. Rezerfordning nazariyasi faqat past
balandlikdagi tovushlarning eshitilishi xususiga to’g’ri keladi. Haqiqatan ham, past
tonli tovushlar quloqqa kirganida eshituv nervidagi
impulslar chastotasi
eshitilayotgan tovush ta'sirida chiganoqda vujudga keladigan tebranishlarga mos
bo’ladi. Baland tonli tovushlar eshitilayotganida esa chiganoqdagi asosiy
membranada emas, balki suyuqliklar ustida ma'lum uzunlikda tebranish rezonansi
paydo bo’ladi. Tebranish amplitudasining kattaligi tovush balandligiga bog’liq
bo’ladi. Boshqacha aytganda, tovush qancha baland bo’lsa, suyuqlikning
tebranuvchi ustuni shuncha kalta va aksincha, tovush qancha past bo’lsa, shuncha
uzun bo’ladi. Suyuqlikning tebranishi asosiy
membranani ham tegishlicha
tebrantiradi. Oqibatda Kortiy organining tegishli qismidagi hujayralar qo’zg’alib,
ta'sirot markaziy asab tizimiga uzatiladi, natijada tovush eshitiladi. Shunday qilib,
baland tonli tovush ta'sir qilganda chiganoqdagi suyuqlik tovush chastotasiga mos
ravishda tebranib, tovush masofada kodga solinadi. Eshituv analizatorida ham
adaptatsiya hodisasi kuzatiladi. Quloqqa jarangdor tovush uzoq vaqt betuxtov ta'sir
qilib turaversa, quloqdagi retseptorlarda adaptatsiya yuzaga kelishi tufayli
sezuvchanligi bir oz pasayadi. Ammo adaptatsiyaning muayyan chegarasi bor.
Quloq adaptatsiyasining tabiati munozarali muammo bo’lib, qolmoqda.
Bola tug’ilishi bilan eshitish analizatorlari ishlay boshlaydi.
Eshitish
analizatorlarining funksional rivojlanishi 6-7 yoshgacha davom etadi. 14-15
yoshda eshitish sezgirligi juda susayadi keyin ortib boradi.
Dostları ilə paylaş: