Böyrəyin xronik xəstəliklərinin differensial diaqnostik kriteriyaları
Kriteriyalar Xronik
pielonefrit
Xronik
qlomerulonefrit
Ateroskleroz,
nefroskleroz
Böyrək
amiloidozu
1 2 3 4
5
sidik
yollarının
dəyişiklikləri
tez-tez olmur
olmur olmur
dizurik hallar
tez-tez
bəzən olur
bəzən olur
olmur
hipertenziya bəzən olur
xarakterikdir
həmişə olur
bəzən
axırıncı
mərhələdə
ödemlər
xarakterikdir
xarakterik deyil,
tez-tez
son
mərhələdə
xarakterik
-dir
hərarət,
leykositoz
xarakterikdir rast
gəlir rast
gəlir rast
gəlir
anemiya
tez-tez
rast
gəlir
son mərhələdə son
mərhələdə
son
mərhələdə
sidikdə zülal
az miqdarda
müxtəlif miqdarda
ola bilər
az miqdarda
çoxlu
miqdarda
sidikdə
silindrlər
olmur, yaxud
az miqdarda
hialin az miqdarda olmur və ya
tək-tək hialin
çoxlu
miqdarda
sidikdə
leykositlər
eritrositdən
çox olur
az miqdarda
norma
daxilində
bəzi halda
çox
sidikdə
eritrositlər
az miqdarda
artır
daimi
mikrohematuriya
daimi mikro-
hematuriya
bakteriuriya
çoxlu
xarakterik deyil xarakterik
deyil
xarakterik
deyil
yumaqcıq
filtrasiyasının
pozulması
son
mərhələdə
xarakterikdir xarakterikdir
son
mərhələdə
reabsorbsiya azalır son
mərhələdə
azalır
mötədil
azalır
azalır
206
1 2 3 4
5
pilloqrafiya kasacıq-ləyən
sistemində
dəyişiklik olmur dəyişiklik
olmur
dəyişiklik
olmur
Müalicə. Xronik pielonefritin müalicəsində əsas məsələlər sidiyin
xaric olunmasının bərpası və antibakterial preparatların tətbiqidir.
Pielonefrotik müalicə üçün çoxlu dərman preparatları təklif olun-
muşdur. Antibiotiklərin sulfanilamidlərlə, nitrofuran qrupu, naildik-
sin turşusu, 8-oksixinilin törəmələri, ftorxinolonlar, makrolidlər qru-
pu antibiotikləri və s. verilməsi məsləhət görülür.
Sidiyin bakterioloji müayinəsinin nəticəsinə əsasən, mikrobların
antibiotiklərə qarşı həssaslığını təyin etdikdən sonra antimikrob
preparatlarından istifadəyə başlanılır. Eyni zamanda nəzərə almaq
lazımdır ki, təyin olunmuş preparatlar lazımi qatılıqda və aktivlikdə
böyrək interstisiyasına daxil olmalıdır.
Pielonefritin müalicəsi əsasən pozulmuş urodinamikanın bərpası
və adekvat antibakterial terapiyaya əsaslanır.
Kəskin pielonefritin müalicəsi xroniki pielonefritin müalicəsindən
fərqlənir və əgər urodinamika pozgunluqları yoxdursa təxirəsalınmaz
antibakterial vasitələr ilə müalicə olunur. Obstruktiv kəskin pielonef-
rit zamanı xəstə cərrahi əməliyyat üçün namizəd kimi müzakirə
olunmalıdır. Belə hallarda müalicə sidik yollarında sidiyin passajı
bərpa olunduqdan sonra (kateter, stent, nefrosotoma və s.) antibakte-
rial müalicə aparılır. Bu ardıcıllıq dəyişilsə endotoksik şok nəticəsin-
də xəstənin həyatı itirilə bilər.
Xroniki pielonefritin müalicəsi şərti olaraq iki etapa bölünür –
kəskinləşmə fazasının müalicəsi – öz prinsiplərinə görə kəskin pielo-
nefritin müalicəsinə bənzəyir və residivə qarşı müalicə. Xəstəliyin
hər mərhələsində törədicini aydınlaşdırmaq, onun antibiotiklərə qarşı
həssaslığını təyin etmək, urodinamika və sidiyin passajının vəziyyə-
tini, böyrəklərin funsiyasını öyrənmək lazımdır. Burada da müalicə-
nin əsasında antibakterial terapiya durur.
207
Hazırda klinisistlərin ixtiyarında pielonefriti müalicə etmək üçün
çox geniş antibakterial vasitələr vardır. Bu dərmanlar arasında
antibiotikləri, ftorxinalonları, nitrofuran birləşmələrini, trimetoprim
və trimetoprim sulfametoksazol ilə müştərək, böyük qrup bitki mən-
şəli antiseptikləri qeyd etmək olar. Ağır və orta ağır forma pielonef-
ritlərin müalicəsində hazırda yarımsintetik penisillinlər, sefalosporin-
lər, aminoqlikozidlər, az halda karbapenemlər istifadə olunur. Başqa
qrup antibiotiklər – tetrasiklinlər, makrolidlər, rifampisin, xlamidiya,
ureoplazma və mikoplazma tərəfindən törədilən, son zamanlar geniş
yayılan aşağı sidik yolları infeksiyalarında istifadə olunur.
Aşağıda pielonefritin müalicəsi üçün istifadə olunan antibiotiklər
və onların dozaları təqdim olunmuşdur.
Yarımsintetik penisillinlər:
- aminopenisillinlər:
•
ampisillin - ə/d və ya v/d 1,5 – 2 q/gün 4-6 inyeksiya; daxilə
2 q/gün 2 dəfə;
•
amoksisillin – daxilə 1,5 – 3 q/gün 3 dəfə;
- karboksipenisillinlər:
•
karbenisillin - ə/d 4 – 8 q/gün 4 inyeksiya;
•
tikarsillin – v/d 12 – 18 q/gün 6 inyeksiya;
- ureidopenisillinlər:
•
azlosillin – v/d 8 – 12 q/gün 3-4 inyeksiya;
•
piperasillin - ə/d və ya v/d 4 – 6 q/gün 2-3 inyeksiya.
Yarımsintetik penisillinlər ß-laktamaz:
•
auqmentin (amoksisillin + klavulan turşusu) – daxilə 1,125 –
1,875 q/gün 3 dəfə və ya v/d 3,6 q/gün 3 inyeksiya;
•
unazin (ampisillin + sulbaktam) – daxilə 0,375 – 0,75 q/gün 2
dəfə;
•
timentin (tikarsillin + klavulan turşusu) – v/d 12,4 – 18,6 q/gün
4-6 inyeksiya;
•
tazosin (pipersillin + tazobaktam) – v/d 13,5 q/gün 3 inyeksiya.
Sefalosporinlər:
208
•
1-ci nəsil:
-sefazolin (kefzol) - ə/d və ya v/d 2 q/gün 2 inyeksiya;
-sefaleksin – daxilə 0,5-1 q/gün 2 dəfə;
•
2-ci nəsil:
-sefuroksim – 0,25 – 0,5 q/gün 2 dəfə;
-sefaklor – daxilə - 0,75 q/gün 3 dəfə;
•
3-cü nəsil:
-sefotaksim (klaforan) v/d – 2 – 4 q/gün 2 inyeksiya;
-seftazidim - ə/d və ya v/d 1 – 2 q/gün 2 inyeksiya;
-seftriakson - ə\d və ya v/d 1 – 2 q/gün 1 dəfə;
•
4-cü nəsil
-sefepim - ə/d və ya v/d 2 q/gün 2 dəfə;
Aminoqlyukozidlər:
•
1-ci nəsil: gentamisin - ə/d 3 – 4 mq/kq/gün 3 inyeksiya;
•
2-ci nəsil: amikasin - ə/d və ya v/d – 10 mq/kq/gün 2-3
inyeksiya;
•
3-cü nəsil: netromitsin - ə/d 4 – 6 mq/kq/gün 2-3 inyeksiya.
Karbopenemlər:
•
meronem (meropenem) – v/d 1,5 q/gün 3 inyeksiya;
•
tienam (imipenem + natrium silastatin) - ə/d - 1,5 q/gün 3
inyeksiya.
Bu antibiotiklərdən bir qrupu – karbenisillin, tikarsillin, azlosillin,
piperasillin, sefotaksim, sefrazidim, karbopenemlər, timentin və tazosin
yaşıl irin çöplərinə qarşı aktivliyə malikdirlər. Antibiotiklərə qarşı həs-
saslığı yoxladıqda daha dar spektr təsirə malik olan preparata üstünlük
verilməlidir. Antibiotikin seçilmə ardıcıllığının belə olması məsləhət
görülür: aminopenisillinlər – sefalosporinlər 1-ci və 2-ci nəsil – ureido-
penisillinlər – 3-cü nəsil sefalosporinlər – karboksipenisillinlər – karbo-
penemlər və ya ftorxinolonlar. Ağır gedişli pielonefritdə antibiotiklərin
aminoqlikozidlərlə kombinasiyası mümkün sayıla bilər, amma karbope-
nem ilə ftorxinolonları kombinasiya etmək olmaz. Hazırda əksər hallar-
da gentamitsindən çox tobramitsin və netromitsinə üstünlük verilir,
209
çünki onların toksikliyi azdır. Tazosin karbopenemlər bugünkü gündə
ən geniş spektrli antibiotik olduğu üçün ən agır, o cümlədən, xəstə-
xanadaxili infeksiyalar zamanı istifadə olunur.
Ftorxinolonlar:
monoftorlu:
•
pefloksasin (abaktal) – daxilə 0,8 – 1,2 q/gün 2 dəfə və ya 0,8
q/gün 2 inyeksiya;
•
ofloksasin (tarivid) – daxilə 0,4 q/gün 2 dəfə və ya 0,2-0,4
q/gün 2 inyeksiya;
•
siprofloksasin (siprobay) – daxilə 0,25 – 1 q/gün və ya 0,2 –
0,4 q/gün 2 inyeksiya;
ikiftorlu:
•
norfloksasin (nolitsin) – daxilə 0,4 q/gün 2 dəfə;
•
lomefloksasin (maksakvin) – daxilə 0,4 q/gün 1 dəfə;
üçftorlu:
•
fleroksasin (xinodis) – daxilə 0,2 – 0,4 q/gün 1 dəfə.
Ftorxinolonlar tez bir zamanda sidikdə əksər mikroorqanizmlərin
ingibisiya olunması üçün lazım olan minimal konsentrasiyasından
daha artıq qatılıq yaratdığı üçün onlar ehtiyat preparatı hesab olun-
malı, böyrək və sidik yollarının ağırlaşmış infeksiyalarında istifadə
olunmalıdırlar.
Ftorlanmamış xinolonlar:
•
nitroksolin (5-NOK) – daxilə 0,4 q/gün 4 dəfə;
•
oksolin turşusu (qramurin) – daxilə 1,5 q/gün 3 dəfə;
Naftiridin törəmələri:
•
nalidiks turşusu (neqram) – daxilə 2 – 4 q/gün 4 dəfə;
•
pipemidin turşusu (palin) – daxilə 0,8 q/gün 2 dəfə.
Pielonefritin müalicəsində nitrofuranlar (0,2 – 0,4 q/gün 4 dəfə),
trimetoprim (0,04-0,06 q/gün 1 dəfə), trimetoprim sulfametoksazol
ilə müştərək (ko-trimoksazol, septrin, biseptol 0,96 q/gün 2 dəfə)
istifadə olunur.
210
Antibakterial müalicə ilə yanaşı bitki mənşəli antiseptiklərdən də
geniş istifadə olunur. Geniş istifadə olunan bitkilərdən ayıqulağı yar-
pağı, çobanyastıgı gülü, sürvə otu, dazı out, qarğıdalı saçağı və s.
gostərmək olar.
Menopauza dövründə olan qadınlara periuretral və intravaginal
esterogen tərkibli kremlərin (0,5 mq/q) 2 həftə hər axşam və sonrakı
8 ayda həftədə 2 dəfə istifadəsi sidik yollarının infeksiyasının
residivlərini əhəmiyyətli dərəcədə azaldır.
Kəskin pielonefritin müalicəsini stasionar şəraitində aparmaq lazım-
dır, çünki antibiotiklərin parenteral tətbiqindən əlavə infuzion dezintok-
sikasion terapiya aparılmalı, lazım olduqda xüsusi manipulyasiyalarla
urodinamika pozğunluqları aradan qaldırılıb sidiyin passajı bərpa olun-
malıdır. Diurezin artırılmasına (30-40 ml/saat) orqanizmə lazımı məh-
lulların yeridilməsi yolu ilə nail olunur. Sidiyin pH-ə nəzarət olunmalı,
çünki antibakterial vasitələrin effektivliyi sidiyin pH-dan asılıdır. Belə
ki, aminopenisillinlər, nitroksolin, nalidiks turşusu və nitrofuranlar sidi-
yin pH-i 5,0-5,4, gentamitsin pH 7,5-8,0, sefalosporinlər pH 2,0-8,5 ara-
sında olanda daha aktiv təsir etmək qabiliyyətinə malikdirlər.
Xroniki pielonefritin kəskinləşməsi zamanı müalicə tədbirləri
kəskin pielonefritin müalicəsi kimi aparılır.
Residivə qarşı uzunmüddətli kiçik dozada antibakterial müalicə
aparılır. Bu məqsədlə hər gün yuxudan qabaq sinobak 0,25 q və ya
trimetoprim 0,1 və ya biseptol 0,48 q təyin olunur (axırıncı illər bu
preparata rezistentliyin artması müşahidə olunur). İkinci sxem müa-
licə: hər ayın birinci həftəsi, yaxud 10 günü xəstə antibakterial pre-
parat qəbul edir, sonrakı iki həftəni bitki mənşəli antiseptiklər (dər-
man bitkiləri yığımları), ayın axırıncı həftəsi vitaminləşdirmə aparılır
- mərcanı morsu və ya itburnu bişirməsi verilir. Bu zaman sidik
əkilir və alınan nəticələrə əsasən gələn ay üçün antibiotik seçilir.
Effektiv müalicə üçün mikroba qarşı preparatları sidikdə təyin
edilmiş pielonefritin törədicilərinə əsasən edilir (cədvəl 15).
211
Sidik yollarında sidiyin xaric olması pozulmayıbsa, sanator-kurort
müalicəsi tətbiq edilir (Qalaaltı, Truskavetsk,Yessentuki, Jelezno-
vodsk və s.).
Dostları ilə paylaş: |