53
http://www.britishcouncil.org/organisation
6. Володарская Э.Ф. Модели языковой политики стран мира: сравнительно-
типологический анализ. // Вопросы филологии, № 1, Том 31, Москва, Россия,
2009, c. 24-44.
7. Beynəlxalq Frankofon Təşkilatının rəsmi internet səhifəsi
http://www.francophonie.org/Welcome-to-the-International.html
8. Кудеярова Н. Испанский язык: две проекции одного явления. Российский Совет
по международным делам. Общество и культура // Аналитика, 20 ноября, 2013
http://russiancouncil.ru/inner/index.php?id_4=2715#top
9. İber-Amerika dövlətləri təşkilatının rəsmi internet səhifəsi:
http://www.oei.es/index.php
10. Servantes İnstitutunun rəsmi internet səhifəsi:
http://www.cervantes.es/default.htm
11. İspan dili üzrə Kral Akademiyasının rəsmi internet səhifəsi: http://www.rae.es/
12. Камкин А. Немецкий язык – быть или не быть? Российский Совет по
международным делам. Общество и культура // Аналитика, 15 февраля, 2013 -
http://russiancouncil.ru/inner/index.php?id_4=1409
13. Ammon U. The international standing of the German language. In: Languages in
a Globalizing World. Edited by Jacques Maurais and Michael A. Morris, Cambridge
University Press, 2003, pp. 231-249.
14. Alman Akademik Mübadilə Xidmətinin rəsmi internet səhifəsi:
https://www.daad.de/en/
15. Höte İnstitutunun rəsmi internet səhifəsi - https://www.goethe.de/de/index.html
16. Radnai Z. (1994). The educational effect of language policy. In: Ethnicity in Eastern
Europe. Multilingual Matters Ltd. Clevedon, 1994.
17. “Rus dünyası” Fondunun rəsmi internet səhifəsi: http://russkiymir.ru/fund/
18. MDB-nin Xaricdə Yaşayan Həmvətənlərlə və Beynəlxalq Humanitar Əməkdaşlıq
İşləri üzrə Federal Agentliyinin (Rossotrudnicestvo) rəsmi internet səhifəsi:
http://rs.gov.ru
19. Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi. Əhalinin milli tərkibi (əhalinin
siyahıyaalınmaları üzrə) - http://www.stat.gov.az/source/demoqraphy/ap/az/1_5.xls
20. Azərbaycan Respublikasının Təhsil Nazirliyinin Azərbaycan Respublikasının Pre-
zidenti yanında Strateji Araşdırmalar Mərkəzinə təqdim etdiyi məlumat, 13 iyun,
2014-cü il
21. Министр образования Азербайджанской Республики подписал приказы
по “расширению масштабов проекта по интенсивному преподаванию
английского языка” и “продолжению проекта по интенсивному обучению
русского языка”, 25 октября, 2013 г. Официальный сайт Министерства
Образования Азербайджанской Республики:
http://www.edu.gov.az/view.php?lang=ru&menu=9&id=7513
22. 2007-2015-ci illərdə Azərbaycan gənclərinin xarici ölkələrdə təhsili üzrə Dövlət
Proqramı”nın icrası haqqında məlumat (2007-2014):
http://xaricdetehsil.edu.gov.az/uploads/Statistika2.pdf
23. British Council təşkilatının Azərbaycandakı ofisinin rəsmi internet səhifəsi:
STRATEJİ TƏHLİL | Say 1 (12) • 2015
54
http://www.britishcouncil.az/about
24. Гараева С. Speak English. И не только. Газета “Азербайджанские Известия”, 6
марта 2012 года: http://www.azerizv.az/news/a-9866.html
25. Bakı Slavyan Universitetinin rəsmi internet səhifəsi:
http://bsu-edu.org/AXabar.aspx?kkk=105
26. Bakı Dövlət Universitetinin rəsmi internet səhifəsi:
http://bsu.edu.az/az/content/rus_mrkzi
27. M.V.Lomonosov adına Moskva Dövlət Universitetinin Bakı filialının rəsmi internet
səhifəsi: http://www.msu.az/ru/pages/12-%D0%A3%D0%9D%D0%98%D0%92%D0
%95%D0%A0%D0%A1%D0%98%D0%A2%D0%95%D0%A2
28. Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi. Əhalinin ana dili və sərbəst
danışdığı dilə görə bölgüsü (2009-cu il əhalinin siyahıyaalınmasının məlumatlarına
əsasən): http://www.stat.gov.az/source/demoqraphy/ap/az/1_5.xls
29. “BB TV Kommunikeyşn” MMC-nin rəsmi internet səhifəsi:
http://bbtv.az/az/show.page.php?page_id=62
30. “Connect” şirkətinin rəsmi internet səhifəsi:
http://www.connect.az/uploads/chanels/Standart.pdf
31. Top sites in Azerbaijan: http://www.alexa.com/topsites/countries/AZ
32. İlham Əliyevin və Türkiyənin Baş naziri Rəcəb Tayyib Ərdoğanın mətbuat üçün
bəyanatları, 13 noyabr 2013-cü il/ http://president.az/articles/10203
33. Paşayeva Q. Parlamentlərarası əlaqələr: nailiyyətlər və perspektivlər / Azərbaycan -
Türkiyə əlaqələri son 20 ildə: uğurlar və imkanlar. Bakı, 2011, səh. 45-60
http://sam.az/uploads/gallery/20.04/Az-Turkiye%20elaqeleri.pdf
34. Babayeva C. Ortak iletişim dili. Kültür Evreni, səh. 65-70.
http://kulturevreni.com/5-65.pdf
35. Cəfərov N. Türkdilli dövlətlərin vahid dili müəyyənləşir /29 yanvar 2015-ci il/
http://publika.az/p/62444
Gulshan Pashayeva
Using international languages in Azerbaijan
The article examines the spread of a number of international languages
in the contemporary world and the efforts of the corresponding states to
support and popularize them. In the context of language policy the role and
the place of international and regional languages is analysed in the Republic
of Azerbaijan focusing in particular on the secondary and higher education,
media and internet resources. Their effective use potential in various fields
is assessed including their capability to increase the competitiveness of
Azerbaijani youth.
Say 1 (12) • 2015 | STRATEJİ TƏHLİL
55
Гюльшен Пашаева
Использование международных языков в Азербайджанe
В статья рассматриваются распространение ряда основных междуна-
родных языков в современном мире, а также усилия соответствующих
государств по их поддержке и популяризации. В контексте языковой по-
литики анализируются роль и место международных и региональных
языков в Азербайджанской Республикe, в первую очередь, в системе
среднего и высшего образования, СМИ и сети Интернет. Оценивается по-
тенциал эффективного использования этих языков в различных областях,
в том числе, для повышения конкурентоспособности азербайджанской
молодежи.
STRATEJİ TƏHLİL | Say 1 (12) • 2015
56
Say 1 (12) • 2015 | STRATEJİ TƏHLİL
57
ERMƏNİSTAN-AZƏRBAYCAN
DAĞLIQ QARABAĞ
MÜNAQİŞƏSİ “ERMƏNİ
MƏSƏLƏSİ” KONTEKSTİNDƏ
STRATEJİ TƏHLİL | Say 1 (12) • 2015
58
Say 1 (12) • 2015 | STRATEJİ TƏHLİL
59
Açar sözlər: 1918-ci il mart soyqırımı, erməni terroristləri, daşnaklar, Bakı
Soveti, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti, Fövqəladə İstintaq Komissiyası
Key words: March genocide of 1918, the Armenians terrorist, Dashnaks, of
Baku Council, Azerbaijani Democratic Republic, Extraordinary Investigation
Commission
Ключевые слова: мартовский геноцид 1918 года, армянские терро-
ристы, дашнаки, Бакинский Совет, Азербайджанская Демократическая
Республика, Чрезвычайная Следственная Комиссия
Ermənilər
tərəfindən
soyqırıma məruz
qalmış Azərbaycan
qadınları
(1918-1920-ci illər)
Lətifə
ƏLİYEVA
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
İşlər İdarəsinin Siyasi Sənədlər Arxivinin
elmi işlər üzrə direktor müavini, tarix üzrə
fəlsəfə doktoru
latifa-aliyeva@rambler.ru
STRATEJİ TƏHLİL | Say 1 (12) • 2015
60
Giriş
Azərbaycan tarixşünaslığında bu vaxtadək 1918-1920-ci illərdə soyqırıma
məruz qalmış qadınların aqibəti və vəziyyəti xüsusi tədqiqat obyekti olmamış-
dır. Azərbaycanın dövlət müstəqilliyini bərpa etməsindən sonra on minlərlə
qurbanlar bahasına başa gələn soyqırımı faciəsinin hərtərəfli və obyektiv elmi
dərki prosesinə başlamaq mümkün oldu. On illər boyu arxivlərdə məxfilik qrifi
altında gizlədilmiş faciəli hadisələrlə əlaqədar tarixi həqiqətin aşkara çıxarılma-
sı bu gün aktual problemlərdən biridir.
Arxivlərdə 1918-1920-ci illərdə erməni millətçilərinin müsəlman əhalisini
total şəkildə qırmaları haqqında məlumat və faktları ehtiva edən sənədlər sax-
lanılır. Azərbaycanlıların soyqırımı haqqında mühüm sənədlərə Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin Siyasi Sənədlər Arxivində də rast
gəlinir.
1. Türk-müsəlman əhalisinin qətliamı
1918-ci ilin mart hadisələrinə dövlət səviyyəsində ilk dəfə azərbaycanlıların
soyqırımı kimi rəsmi siyasi qiymət Azərbaycan xalqının ümummilli lideri Heydər
Əliyev tərəfindən verilmişdir. Prezidentin “Azərbaycanlıların soyqırımı haqqın-
da” 26 mart 1998-ci il tarixli Fərmanında xüsusi olaraq vurğulanır: “Azərbaycan
xalqına qarşı dəfələrlə törədilmiş və uzun
illərdən bəri öz siyasi-hüquqi qiymətini
almamış soyqırımı da tarixin açılmamış
səhifələrindən biridir” [1].
XX əsrin əvvəllərində baş vermiş bu
qanlı hadisələrə Azərbaycanın dövlət və
siyasi xadimləri tərəfindən də münasibət
bildirilmiş, ətraflı təhlil edilmişdir. Mart
hadisələrinin ildönümünə həsr olunmuş
məqaləsində M.Ə.Rəsulzadə bunu “türk-
müsəlman əhalisinin qətliamı” adlandırmış-
dı [2]. O hesab edirdi ki, bu, bolşeviklərin
ətraflı düşünülmüş, ölçülüb-biçilmiş planı
idi və daşnakların köməyi ilə həyata keçiril-
mişdi [2].
Azərbaycanın ovaxtkı görkəmli dövlət
xadimlərindən olan Ə.M.Topçubaşov hesab
edirdi ki, bolşeviklər Bakıda hakimiyyəti ələ
keçirmək məqsədilə müsəlman əhalisinin
qırğınını çoxdan hazırlayırdılar və qadın-
uşaq demədən hamını məhv etməyə hazır
idilər [3, s.130].
1918-ci ilin mart hadisələrinə
dövlət səviyyəsində ilk
dəfə azərbaycanlıların
soyqırımı kimi rəsmi siyasi
qiymət Azərbaycan xalqının
ümummilli lideri Heydər
Əliyev tərəfindən verilmişdir.
Prezidentin “Azərbaycanlıların
soyqırımı haqqında” 26 mart
1998-ci il tarixli Fərmanında
xüsusi olaraq vurğulanır:
“Azərbaycan xalqına qarşı
dəfələrlə törədilmiş və
uzun illərdən bəri öz siyasi-
hüquqi qiymətini almamış
soyqırımı da tarixin açılmamış
səhifələrindən biridir”.
Say 1 (12) • 2015 | STRATEJİ TƏHLİL
61
Başda Stepan Şaumyan olmaqla bolşeviklərin rəhbərlik etdiyi daşnakların
cinayətlərini azərbaycanlı bolşeviklər də tənqid etmişdilər. Görkəmli dövlət xa-
dimi Nəriman Nərimanov yazırdı: “Şamaxıda daşnak Əmirovun və Styopa Lala-
yevin törətdiklərinə nə ad qoymaq olar?” [4, s.185]. Bəlli olduğu kimi, 1918-ci il
aprel ayının əvvəlində S.Şaumyan tərəfindən Şamaxıya göndərilmiş S.Lalayev
müsəlman qadın və uşaqları məscidə toplayaraq, onları canlı-canlı yandır-
mışdı [5, s.20]. N.Nərimanov kədər hissi ilə qeyd edirdi: “Nəticədə müsəlman
qadınları uşaqları ilə kütləvi şəkildə daşnakların, yəni “sovet hakimiyyətinin
müdafiəçilərinin” əsirliyində bulunmuş oldular” [6, s.59-60; 7, s.176]. “Bura-
daca bizim müdafiəçilərimiz – daşnaklar tərəfindən qadınlara qarşı törədilmiş
iyrənc təhqirlər haqqında necə susmaq olar?” – deyə N. Nərimanov yazırdı [5,
s.60]. Bu hadisələrə qiymət verən Mir Cəfər Bağırov Azərbaycan Kommunist
(bolşeviklər) Partiyasının XXII qurultayındakı çıxışında qeyd edirdi: “1918-ci ildə
Amazasp, Abram Valuyants, polkovnik Avetisov sovet hakimiyyəti uğrunda sa-
vaşmırdılar. Mən iştirakçı idim, təəssüflər olsun ki, Amazaspın dəstəsinin üzvü
idim və onların Qubada nələr etdiklərini görmüşdüm. Hələ mən Şamaxıda və
başqa yerlərdə törədilənlərdən danışmıram” [7].
1918-ci ildə Birinci Dünya müharibəsi başa çatdı. Xalqlar sülh əldə etdilər.
Fəqət Azərbaycan xalqı savaşmaq, öz qonşularının hücumlarını dəf etmək
məcburiyyətində qalmışdı. Ermənilər yaranmış mürəkkəb vəziyyətdən yararla-
naraq, Azərbaycan ərazilərini zəbt etməyə və onların hesabına öz dövlətlərini
qurmağa can atırdılar. Erməni əraziləri haqqında söz salan Bakı şəhərinin
ovaxtkı rəisi Martınov bu hadisələrdən xeyli əvvəl bildirirdi ki, “ermənilərin...
Qafqazda öz əraziləri yoxdur. Nəinki quberniya, hətta elə bir qəza yoxdur ki,
o, müstəsna erməni ərazisi hesab edilsin. O zaman soruşulur: gələcək erməni
dövləti üçün ərazi haradadır?” [8].
Qarşıya qoyulmuş məqsədin həyata keçirilməsi, yəni ərazilərin onların
həqiqi sahiblərindən – azərbaycanlılardan “azad” edilməsi üçün erməni silah-
lıları etnik təmizləmə siyasəti aparır və torpaqları qəsb edirdilər. Onlar yerli
müsəlman əhalini terrora məruz qoyur, dinc sakinləri öz evlərindən didərgin
salır, Azərbaycan kəndlərinə hücumlar edir, yerli əhalini soyur və öldürürdülər.
2. Fövqəladə İstintaq Komissiyasının fəaliyyəti
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövründə yaradılmış Fövqəladə İstintaq Ko-
missiyasının (FİK) materialları o illərin qanlı hadisələrini öyrənmək baxımından
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. 1918-ci ildə müstəqil respublikanın gənc hökuməti
qarşısında bir sıra mürəkkəb vəzifələr dururdu. Bu vəzifələrdən biri də 1918-
ci ildə ermənilərin azərbaycanlı əhaliyə qarşı törətdikləri cinayətlərin açılma-
sı üçün istintaq hərəkətlərinin təşkil edilməsi idi. Hər şeydən öncə Bakıda və
onun qəzalarında ermənilər tərəfindən azərbaycanlıların soyqırımının, yəni
dinc əhalinin etnik əlamətə – türk-müsəlman mənşəyinə görə kütləvi qırğını-
STRATEJİ TƏHLİL | Say 1 (12) • 2015
62
nın törədildiyi 1918-ci ilin mart hadisələrinin təhqiq olunması qərara alınmışdı.
1918-ci il iyulun 15-də Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin Xarici işlər naziri
Məmməd Həsən Hacınski hökumətin iclasında fövqəladə istintaq komissiyası
xarakteri daşıyacaq qurumun yaradılmasının zəruriliyi haqqında məruzə ilə
çıxış etdi [9]. Erməni quldur dəstələrinin fəaliyyətinin qarşısını almaq, habelə
zorakılıq törədənləri və vurulmuş zərərin həcmini müəyyən etməkdən ötrü
Fövqəladə İstintaq Komissiyasının yaradılması nəzərdə tutulurdu. Bu komissi-
ya bütün zorakılıq hallarını və onların baş verdiyi vəziyyətləri qeydə almalı idi.
Nazir dərhal zərərçəkənlərin, şahidlərin və hadisələri görənlərin ifadələrinin
alınmasına, fotoçəkilişinə və maddi dəlillərin toplanılmasına başlamağı təklif
edirdi [9, iş.27, v.12].
Fövqəladə İstintaq Komissiyasının tərkibi ilk vaxtlar 7 nəfərdən ibarət idi.
Komissiyanın sədri Ələkbər bəy Xasməmmədov təyin edilmişdi. 1918-ci ilin
sentyabrında Azərbaycan hökumətinin Gəncədən Bakıya köçməsindən son-
ra FİK də Bakıda fəaliyyətə başladı və sıx surətdə təhqiqatla məşğul oldu.
Komissiyanın Bakı qrupunun üzvlərinin əksəriyyəti qeyri-azərbaycanlılar idi.
Qeyd edək ki, bu fakt bu gün FİK-in vaxtilə apardığı təhqiqatın obyektivliyinə
və mötəbərliyinə güvənmək, etibar etmək baxımından olduqca mühüm
əhəmiyyət kəsb edir.
Komissiya mürəkkəb şəraitdə çalışırdı. Lakin buna baxmayaraq, FİK nəhəng
iş görmüşdü: yalnız 1918-ci ilin dekabr ayı ərzində 606 zərərçəkən və şahid din-
dirilmiş, 209 protokol tərtib edilmişdi [9]. Ermənilərin törətdikləri cinayətlərin
sənədli şahidləri olan xeyli sayda fotoşəkil və diapozitiv hazırlanmış, çoxlu
dəyərli maddi sübut seçilmişdi. Əhali istintaq komissiyasının işinə böyük eti-
mad və rəğbətlə yanaşırdı. Bu məqamı komissiyanın sədri Ə.Xasməmmədov
da qeyd edirdi. Ermənilərin törətdikləri qanlı qırğının bütün dəhşətlərini yaşa-
mış zərərçəkmiş azərbaycanlıların ifadələri çox vaxt digər millətdən olan Bakı
sakinlərinin şahidlikləri ilə də təsdiqlənirdi.
3. Bakı Sovetinin 1918-ci ildə antiazərbaycan fəaliyyəti
Azərbaycan tarixşünaslığında 1918-1920-ci illərdə azərbaycanlıların soy-
qırımı məsələsi geniş araşdırılmış mövzulardan biridir. Bu məsələlərə çoxsaylı
monoqrafiyalar [10; 11; 12], dissertasiyalar [13], məqalələr və broşürlar həsr
edilmişdir. 1918-ci ilin mart ayının sonunda Bakıda azərbaycanlıların soyqırımı-
nın bilavasitə təşkilatçısı və rəhbəri başda S.Şaumyan olmaqla Bakı Sovetinin
rəhbərliyi idi. 1918-ci ilin əvvəllərində Azərbaycan milli qüvvələrinin, “Müsavat”
partiyasının siyasi mövqeləri əhəmiyyətli dərəcədə möhkəmlənmişdi. Bu fakt
bolşevikləri çox narahat edirdi. Bakı Soveti erməni millətçilərinin köməyi ilə
Azərbaycan milli hərəkatını darmadağın etməyə hazırlaşırdı. Daha geniş plan-
da söhbət Bakı şəhərində və Bakı quberniyasında demoqrafik vəziyyətin zo-
rakılıqla dəyişdirilməsindən gedirdi [14]. Azərbaycan əhalisinin məhv edilməsi
Say 1 (12) • 2015 | STRATEJİ TƏHLİL
63
dövlət səviyyəsində həll olunurdu.
Sovet tarixçiləri bu hadisələri Bakı Soveti-
ni devirmək məqsədilə ona qarşı müsavatçı-
ların antisovet qiyamı kimi qələmə verirdilər
və hesab edirdilər ki, guya S.Şaumyan
vətəndaş müharibəsi getdiyinə görə mü-
savatçılara münasibətdə cəza tədbirlərinə
əl atmaq məcburiyyətində qalmışdı. Lakin
tarixi qaynaqlar bunun soyqırımı olduğunu,
dinc əhalinin məhv edilməsinin və talanların
ilk növbədə milli əlamət (kimlik) üzrə həyata
keçirildiyini sübut edir.
4. Bakı və onun qəzalarında
qadınların soyqırımı
Mart hadisələri zamanı əhalinin ən müdafiəsiz hissəsi – qadınlar və uşaqlar
hamıdan çox zərər çəkmişdilər. Əlbəttə ki, qadın və uşaqlar heç bir partiyaya
mənsub, yaxud da “Müsavat” partiyasının üzvü deyildilər.
Ermənilərin qadınlarla xüsusi qəddarlıqla davrandıqları barədə şahid ifadələri
çoxdur. Onlar bilirdilər ki, azərbaycanlılar üçün ailə namusu qadının etik statusu
ilə bağlıdır. Azərbaycanlıya mənəvi zərbə endirməkdən ötrü onun arvadını, bacı-
sını və yaxud qızını öldürmək, ya da namusunu ləkələmək lazımdır.
FİK-in materiallarında göstərilirdi ki, təkcə Bakının bir yerində ermənilər
qulaqları, burunları olmayan, qarınları yırtılmış və cinsiyyət orqanları kəsilmiş
57 qadın cəsədini basdırmışdılar. Canilər bir evdə 25 yaşlı qadını divara mis-
marlamışdılar [15]. Ermənilər Hacı xanım Allahverdi qızı adlı bir qadının qo-
lunu doğramış, döşünü kəsmiş, öldürmüş və üzünün dərisini götürmüşdülər
[15, v.5 arxa]. Türkiyə tədqiqatçısı Hüseyn Baykara qeyd edirdi ki, on minlərlə
müsəlman şəhidi haqqında yazmaq çətindir, zira ermənilər türk qadınlarını çıl-
paq olaraq bir-birinə hörükləri ilə bağlanmış halda aparırdılar, sonra isə onlara
qarşı müxtəlif zorakılıqlar törədir, qətlə yetirirdilər [16, s.250].
İstintaq materiallarında aşağıdakı fakt nəzərə çarpır: dinc azərbaycanlılara
qarşı vəhşiliklərdə erməni ziyalıları bilavasitə iştirak edirdilər. Onların
dəstələrindən biri Bakıda bir evə soxulmuş, 8 qadını və uşağı güllələmişdi [16,
s.17]. Ermənilərin öldürməyə macal tapmadıqları qadınları hörükləri ilə bir-
birinə bağlayaraq, apardıqlarını və yolda tüfənglərinin qundağı ilə vurduqlarını
şahidlər görmüşdülər [16, s.17]. Erməni hərəkatının rəhbərlərindən biri Bakıda
öz tanışları qarşısında lovğalanırdı ki, Şamaxıda 10 müsəlman qızı zorlamış və
daha sonra tapança ilə güllələmişdi [17, v.18].
Şamaxıda Padar köçəbəsində ermənilər bütün əhalini qırmışdılar. Onlar “nə
qadına, nə də uşağa aman vermişdilər, 25 qadın, 80 kişi, 15 uşaq öldürmüşdülər.
Amerika tarixçisi Firuz
Kazımzadə 1951-ci ildə
ABŞ-da nəşr olunmuş
kitabında yazırdı: “Ermənilər
bolşevizm maskası altında
müsəlmanların üzərinə
hücum etdilər; bir neçə
dəhşətli gün ərzində on iki
min insanı qırdılar ki, onların
arasında qocalar, qadınlar,
uşaqlar çox idi”.
STRATEJİ TƏHLİL | Say 1 (12) • 2015
64
Onlar gənc və gözəl qadınları və qızları yaxalayır və zorlayırdılar” [18, s.169].
FİK-in materiallarında zərərçəkmiş qadınların çoxlu sayda şahid ifadələri vardır,
lakin qız və qadınların bir çoxu utanır, ətraflı ifadə vermir, yaxud da ümumiyyətlə
ifadə verməkdən boyun qaçırırdı.
Şahidlərin və hadisələri bilavasitə görənlərin ifadələri ilə müəyyən olun-
muşdu ki, ermənilər Cənubi Qafqazın müsəlman əhalisinin sistemli şəkildə qı-
rılması və onların ərazilərinin ələ keçirilməsi ilə əlaqədar bütöv bir plan hazır-
lamışdılar. Ermənilər azərbaycanlıları çox vaxt qeyri-adi, inanılmaz qəddarlıqla
qətlə yetirirdilər: onların canlı-canlı dərisini soyur, divara mismarlayır, süngü
ilə gözlərini oyur, qulaqlarını kəsir, ağaclardan asırdılar. Hətta təhqiqatı aparan
təcrübəli hüquqşünaslar belə erməni şovinistlərinin dəhşətli cinayətlərindən
sarsılmışdılar. FİK-in işinə cəlb olunmuş fotoqraf Vladimir Sokolov divara kazak
çivi ilə mismarlanmış ikiyaşlı uşağı və digər kiçik uşaqları çəkərkən, bu vəhşiliyin
ağırlığına dözməmişdi. Bundan sonra o, erməni cinayətlərinin izlərini çəkməyə
davam etməkdən imtina etmişdi (19).
Amerika tarixçisi Firuz Kazımzadə 1951-ci ildə ABŞ-da nəşr olunmuş kita-
bında yazırdı: “Ermənilər bolşevizm maskası altında müsəlmanların üzərinə
hücum etdilər; bir neçə dəhşətli gün ərzində on iki min insanı qırdılar ki, on-
ların arasında qocalar, qadınlar, uşaqlar çox idi” [20, s.78]. Belə bir vəziyyətdə
Bakının başda Osmanlı qoşunları olmaqla Qafqaz İslam Ordusu tərəfindən
bolşeviklərdən və ermənilərdən azad edilməsi Bakı əhalisini ermənilərin son-
rakı terrorundan qurtardı. 1918-ci il sentyabrın 14-15-də ermənilər şəhəri tərk
etdilər [21, s.16].
5. Azərbaycan qəzalarında qadınların soyqırımı
Ermənilər Naxçıvan, Qarabağ, Zəngəzur, Cavanşir, Sürməli və digər qəzaların
müsəlman əhalisinin də qanını axıtmış və qırmışdılar. Sözügedən ərazilərdə si-
lahlı quldurlarla yanaşı, əsasən Ermənistan Respublikasının hökumət qoşunları
da fəaliyyət göstərirdi. Onlar nəinki müsəlman əhalisini məhv edir, eyni zaman-
da həmin əhalinin yaşamasının təsərrüfat əsaslarını təxrib edirdilər. Tədqiqatçı
Aslan Xəlilov hesab edir ki, “Qars vilayətində ermənilər erməniləşdirmə və
müsəlmansızlaşdırma siyasətini yürüdürdülər” və bu məqsədə çatmaq üçün
ən çirkin hərəkətlərə və cinayətlərə hazır idilər [22, s.55].
1918-ci il dekabrın 20-də Azərbaycan parlamentinin təcili çağırılmış iclasın-
da Gəncə quberniyasının müsəlman əhalisinə qarşı Ermənistan Respublikası-
nın təcavüzü müzakirə olunmuşdu. Qarabağdan olan deputat Allahverdibəyov
hələ 1918-ci il dekabrın 15-də “Qarabağda Andranikin bandaları tərəfindən
törədilən azğınlıqlarla əlaqədar oradakı hadisələr haqqında sorğu” vermişdi
[22, s.42]. Parlamentin iclasında deputat Məhərrəmov da insanların nə cinsinə,
nə də sağlamlığına məhəl qoymadan müsəlman kişilərinin, qadınlarının, uşaq-
larının və qocalarının qanını tökmüş Andranikin bandalarının azğınlıqları haq-
Say 1 (12) • 2015 | STRATEJİ TƏHLİL
Dostları ilə paylaş: |