3.3 (2011), s. 25-47; Ali Yaman, “Hoca Ahmet Yesevî Ile Bağlantılı ve Literatürde Az Bilinen
Alevi-Bektaşi Erenleri”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 35 (2005),
s. 145-159; Abdurrahman Güzel, “Ahmed Yesevi, Hacı Bektaş Veli, Yunus Emre ve Kaygusuz
Abdal’da Dört Kapı Kırk Makam”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi,
41 (2007), s. 19-159; Ayşe Yücel Çetin, “Ahmed Yesevî, Yûnus Emre ve Hacı Bektaş Velî’de
Insan Anlayışı”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 47 (2008), s. 43-49;
Sıddık Korkmaz, “Hacı Bektaş Veli Öğretisinde Itikadi Unsurların Menşei”, Türk Kültürü ve
Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 59 (2011), s. 119-134; Kıyaseddin Koçoğlu, “Imam
Maturidi, Hoca Ahmed Yesevi ve Hacı Bektaşi Veli’de Hz. Ali”, Hazreti Ali Sempozyumu
586
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
görünün yeri konusu ayrıntılı olarak ele alınmaya başlanmıştır.
30
Bu yazıların
bir kısmının popüler dergilerde yayınlanması, onun ve düşüncelerine yönelik
taleplerin bir karşılığıdır. Benzer şekilde Yesevîliğin Alevilik ve Bektaşilikle
münasebetlerinden Türkistan ile Anadolu arasında manevi bağ kurmasına ka-
dar pek konuya temas edilen bu eserlerin yanı sıra Ahmed Yesevî’nin hayatını
anlatan romanlar da yeniden kaleme alınmaya başlanmıştır.
31
2010’da Istanbul Bağcılar Belediyesi tarafından uluslararası Ahmed Yesevî
sempozyumu düzenlenmesi ise düzenleyen kurumun niteliği bakımından bir
ilktir. Bu sempozyumda XII. yüzyılda Maveraünnehir’de Tasavvuf ve Ahmed
Yesevî, Hoca Ahmed Yesevî’de sünnet bilinci, Ahmed Yesevî Divanı’nın Os-
manlı Türkçesine tercümeleri, Divan-ı Hikmet’te söz edilen tarihî kişilikler,
Yesevîliğin Anadolu ve Balkanlardaki etkileri anlatılmıştır. Ahmed Yesevî’nin
takipçileri kısmında ise Türk dünyasından gelen bilim adamları, onun Tür-
kistan’daki tasavvufi ve edebî izlerini anlatmışlardı. Diğer yabancı katılımcı-
lar ise onun Çin, Arnavutluk, Kazan gibi yerlerdeki etkileri üzerinde durdu.
(İzmir 24-25 Ekim 2007) Bildirileri, Izmir 2009, s. 365-384; Nâdirhan Hasan, “Arslan Bab
ve Ahmed Yesevî”, Tasavvuf, 24 (2009/2), s. 1-10; Kazım Yoldaş, “Ahmed Yesevî’nin Divan-ı
Hikmet’inde Hz. Muhammed Sevgisi”, Hikmet Yurdu, 5 (Ocak-Haziran 2010), s. 59-79;
Abdurrahman Güzel, “Ahmed Yesevi’nin Hayatı”, Anadolu’da Aleviliğin Dünü ve Bugünü
(nşr. H. I. Bulut), Sakarya 2010, s. 215-232; Mehmed Necmeddin Bardakçı, “Hoca Ahmed
Yesevî ve Muhiti”, İstem, 18 (2011), s. 11-29; Eyup Baş, “Ahmed Yesevî’nin Bektaşîlik, Ale-
vilik Üzerindeki Etkileri ve Osmanlı Dini Hayatındaki Izleri”, Ankara Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Dergisi, 52/2 (2011), s. 21-53; Mehmet Salih Geçit, “Hoca Ahmed Yesevî ile Şeyh
Ahmed-i Hânî’nin Divân-ı Hikmet ve Mem u Zin Eserlerindeki Itikadî Esasların Mukayesesi”,
Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 13/3 (2013), s. 123-156; Ismail Çalışkan, “Ah-
med Yesevî Düşüncesinde Kur’an’ın Yeri-Bir Gönül Erinin Mısralarına ‘Ruh Veren Ayetler’”,
Türk Dünyası Bilgeler Zirvesi (Eskişehir 26-28 Mayıs 2014), Eskişehir 2014, s. 415-
428; Ahmet Yıldırım, “Hoca Ahmed Yesevi: Düşünce Sistemi, Kaynakları ve Tesirleri, Türk
Dünyası Bilgeler Zirvesi (Eskişehir 26-28 Mayıs 2014), Eskişehir 2014, s. 431-444; aynı
yazar, “Hoca Ahmed Yesevî ve Islâm Medeniyetindeki Yeri”, Muhafazakâr Düşünce, 45-46
(Temmuz-Aralık 2015), s. 53-64; vb.
30
Cemal Tosun, “Hoca Ahmed Yesevî, Hayatı, Eserleri ve Toplumu Eğitme Metodu”, Dini Araş-
tırmalar, 2/6 (Ocak-Nisan 2000), s. 119-131; Osman Eğri, “Islam Tasavvufu ve Hoşgörü:
Hoca Ahmed Yesevî, Hacı Bektaş Veli, Yunus Emre Örnekleri ve Diğer Dinlerdeki Paralelleri”,
38. ICANAS (Ankara 10-15 Eylül 2007) Bildiriler, Din, I, Ankara 2008, s. 125-150; Ali
Yaman, “Türk Dünyası’nda Süreklilik Unsurları: Orta Asya’da Hikmet Geleneği (Divan-ı Hik-
met ve Deste-i Gül)”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 33 (2005), s.
231-252; aynı yazar, “Kırgızistan’da Bilinmeyen Yesevî Izbasarları”, Türk Kültürü ve Hacı
Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 29 (2004), s. 33-47; vb.
31
Fatih Duman, Pir-i Türkistan Ahmet Yesevî’nin Romanı, Istanbul 2013.
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
587
Böylece Türkiye’de az bilinen bazı hususlar öğrenilmeye başlandı. Ardından
Ahmed Yesevî’nin edebî yönü ve bu konudaki etkileri üzerinde ayrıntılı ola-
rak durulmuştur. Son kısımda ise dünyanın çeşitli ülkelerinde Ahmed Yesevî
ve Yesevîlikle ilgili olarak yapılan çalışmalar değerlendirilmiştir.
32
Ahmed Yesevî, Türk aydınları tarafından tanınana kadar Türklerde hoş-
görünün, insan sevgisinin temsilcisi olarak Mevlana, Yunus Emre ve Hacı
Bektaş-ı Veli gösterilirdi. Ancak Ahmed Yesevî’nin düşünceleri öğrenilmeye
başlanınca bu anlayış değişti. Hacı Bektaş-ı Veli’nin onun öğrencisi olduğu
ortaya çıkınca Ahmed Yesevî, Bektaşiliğin kaynağı olarak kabul görmeye baş-
ladı. Diğer yandan Yunus Emre ve Mevlana’nın dile getirdiği düşüncelerin
çok daha önce Ahmed Yesevî tarafından söylendiği fark edildi. Böylece on-
ların kökü Yesevî ocağına dayanan sözleri, Anadolu’da dillendirdikleri yazıl-
maya başlandı. Anadolu’dan tüm dünyaya yayılan hoşgörü temelli fikirlerin
kökünün Türkistan’a dayandığı ortaya kondu.
1990’lı yıllarda Islamiyet’in yaşam pratikleri üzerinden başlayan tartışma-
larda ortaya atılan Türk Müslümanlığı kavramı, kamuoyunda dikkat çeken
bir konu hâline gelmişti. Islamiyet’in çeşitli toplumlar arasında farklı yaşam
biçimleri ile yaşatılması meselesine kafa yoran düşünürler, her milletin kültü-
rel birikimleri ile dini algıladığını dile getirerek bu ayrımın doğal olduğu so-
nucuna varmışlardı. Buna karşı çıkanlar ise algılama farklılığına itiraz ederek
vahyedilen dinin tek olduğunu, bunun ötesini tartışmanın bilimsel gerçek-
lerle bağdaşmadığı ileri sürmekteydi. Bu tartışmalar günümüzde de devam
etmekle birlikte her toplumun dini algılama ve pratiğe aktarma şeklinin farklı
olması genel kabul görmüştür. Türk Müslümanlığı olarak kabul edilen anlayı-
şın temelinde ise Ahmed Yesevî’nin düşüncelerinin yer aldığı benimsenmiş-
tir. Onun dinin özünü anlattığı, teferruatla ilgilenmediği keşfedildikten sonra
Türk dindarlığındaki sevgi ve hoşgörünün temeli olarak Ahmed Yesevî gös-
terilmeye başlandı. Bundan sonra kamuoyunun Ahmed Yesevî’ye ilgisi daha
da arttı, Divan-ı Hikmet’in sadeleştirilmiş baskıları yapıldı. Eserin sadeleşti-
rilmiş baskılarının yapılması, halk arasında okunma oranının artmasına delil
olarak görülmelidir.
Islamiyet’in siyasal bir sistem olarak ortaya konulması üzerinden başla-
yan tartışmalar, dünyadaki Islam algısını günümüzde de şekillendirmektedir.
32
Uluslararası Hoca Ahmed Yesevi Sempozyumu (Bağcılar 20-21 Şubat 2010) Bildiriler,
Istanbul 2012.
588
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
Dünyadaki Islamofobi algısının da temelini oluşturan algıların temelinde Is-
lam’la şiddeti, terörü eşleştirmek yaygın bir hâl almaya başlamıştır. Çeşitli
örgütler ve uygulamalar örnek gösterilerek pratikleri eleştirme üzerine kuru-
lan Müslüman karşıtı grupların karşısına çıkan bazı düşünürler, Islamiyet’in
özünün bu olmadığını savunmaktaydı. Islamiyet’in barış dini olduğu ana fikri
üzerinde yükselen söylemleri ile dünyada çeşitli uygulamaları görülen bazı
örneklemeler ile bir dinin mahkûm edilemeyeceği vurgulamaktadırlar. Bu
aşamada Islam’da önerilen bir devlet şekli olup olmadığından insan hakla-
rına, inanç özgürlüğünden bilimin yerine kadar pek çok mesele tartışmaya
açılmıştır. Tartışmalar daha da artınca Selefilik ile Maturidilik karşılaştırılmış,
arasındaki farklar üzerinde durularak dünyadaki olumsuz algının birinci an-
layışın tezahürü olduğu dillendirilmeye başlanmıştır. Türklerin Islamofobiye
yol açacak yaşam tarzına sahip olmadığı görüldüğü andan itibaren bunun kö-
kenleri sorgulanır olmuştur. Işte bu aşamada Ahmed Yesevî’nin fikirleri bir
kez daha popüler hâle geldi. Çünkü dünyada, Islam’ı en temel insan haklarını
tehdit eden bir din olarak gösteren uygulamaların hiçbirisinin Türkler arasın-
da görülmeme sebebi olarak hoşgörüye dayalı bir din anlayışının yattığı anla-
şıldı. Bu anlayışın temeli de Ahmed Yesevî’ye dayandırılmaktaydı. Türkiye’de
terörü reddeden tarikat çevrelerinin Divan-ı Hikmet’e büyük kıymet verdiği
anlaşılınca beslendikleri kaynağa hürmet çoğalmıştır. Diğer yanda köklerini
Yesevîlikte arayan Alevi-Bektaşi unsurlar da dinin terörle anılmasını reddet-
mekteydi. Yaşam biçimleri, dünya görüşleri, siyasal tercihleri vb. açıdan karşı
saflarda gözüken bu unsurların zihni arka planda birleşmiş olması, Ahmed
Yesevî’nin toplumsal birleştiricilik gücünün ne kadar büyük olduğunu göste-
rir. O, Türkiye’deki Sünni ve Aleviler arasındaki en önemli ortak paydalardan
birisidir.
Sonuçta Ahmed Yesevî XX. yüzyılın başlarından itibaren Türk aydınla-
rı arasında tanınan bir şahsiyettir. Ilk Mehmed Fuad Köprülü, Ahmed Ye-
sevî’nin hayatı, eserleri ve fikirleri hakkında Türkiye kamuoyunu ayrıntılı
olarak bilgilendirmiştir. Ondan sonra uzun bir süre Ahmed Yesevî’yle ilgili
çalışma yapılmamıştır. 1980’li yıllarda onun edebî yönünü irdeleyen ve Di-
van-ı Hikmet’ten parçalar içeren iki eser dikkat çekicidir. Aynı zamanlarda
yayınlanan ve ilk kez Anadolu’da çok bilinen Yunus Emre ve Hacı Bektaş-ı
Veli’nin yanında Ahmed Yesevî’yi de bir inanç önderi hâline getiren çalış-
ma kıymetlidir. Ancak Ahmed Yesevî’ye yönelik araştırmaların yaygınlaşması
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
589
1990’lardan sonradır. Bu gelişmede Kültür Bakanlığı’nın katkıları büyüktür.
Ayrıca doğumunun 900. yılı olması münasebetiyle 1993’te Ahmed Yesevî’yi
anmak için özel programlar düzenlenmesi onu kamuoyunun gündemine ta-
şımıştır. 1991 ve 1993’te düzenlenen iki sempozyum ise Ahmed Yesevî’nin
düşüncelerine yönelik ilgiyi büyük ölçüde artırmıştır. Bu tarihlerden sonra
hem bilim adamları ve düşünürler, hem de mutasavvıflar Ahmed Yesevî’yle
ilgili pek çok eser kaleme almışlardır. Öyle ki yaklaşık on yıl içerisinde Ahmed
Yesevî toplumun her kesimi tarafından bilinen, örnek alınan tarihî şahsiyet-
lerden birisi hâline gelmiştir. Toplumsal özellikler bakımından birbirinin kar-
şısında olarak algılanan unsurlar, Ahmed Yesevî’yi örnek almaya başlamıştır.
Bir yandan Aleviler onu sahiplenirken diğer yandan Nakşibendiler de onun
adını taşıyan vakıflar kurmaya başlamışlardır. Ahmed Yesevi ve düşünceleri
tanınmaya başlayınca Türkiye’de Alevilik ile Sünniliğin en önemli ortak nok-
talarından birisi olduğu keşfedilmiştir.
Ahmed Yesevî ve düşüncelerinin popüler hâle gelmesinde onun hakkında
yazılan romanların oldukça önemli bir yeri vardır. Mustafa Necati Sepetçioğ-
lu’nun eserleri bu bakımdan oldukça önemlidir. Onun açtığı yoldan ilerleyen
edebiyatçılar günümüzde de benzer türde romanlar yazmaya devam etmiş-
tir. Can Ocağında Pişen Aş ile halk arasında başlayan ilgi düşünürlerin Ahmed
Yesevî ve düşünceleri hakkında daha çok araştırma yapmasını sağladı. Bu
çalışmalar sırasında ülkenin ve dünyanın gündemini belirleyen meselelerde
Ahmed Yesevî’nin düşüncelerinden önemli çözümler üretilebileceği fark edil-
di. Bu da onu çağdaş Türk düşünce hayatını etkileyen en önemli figürlerden
birisi hâline getirdi. Türk aydınları Islamofobi’ye karşı alınabilecek önlem-
lerden mezhep çatışmalarının nasıl engelleneceğine kadar pek çok meselede
onun görüşlerini rehber hâline getirdi. Dinin doğru algılanması konusunda
Maturidiliğin yeniden yükseltilmesi gerektiğini düşünenler ya da Türk Müs-
lümanlığı gibi konulara kafa yoranlar da Ahmed Yesevî’nin düşünceleri takip
etmeye başladı. Aynı şekilde Türkiye’nin ve Türk dünyasının bütünlüğü için
vakit harcayanlar açısından da Ahmed Yesevî büyük bir önder oldu.
Kaynakça
Ahmed Yesevî (nşr. N. Tosun), Ankara 2015.
Ahmed Yesevî Hayatı Eserleri Tesirleri, Istanbul 1996.
Ahmed Yesevi Vakfı, Yesevilik Bilgisi, Ankara 1998.
590
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
Akyüz, Hüseyin, “Eğitici Bir Şahsiyet Olarak Ahmed Yesevî”, Atatürk Üniversite-
si Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 1 (1994), s. 19-27.
Algül, Hüseyin, “Islâm Dininin Türkler Arasında Yayılmasında Hoca Ahmed Ye-
sevî Örneği”, Uluslararası Türk Dünyasının İslamiyet’e Katkıları Sempozyumu
(Isparta 31 Mayıs-1 Haziran 2007), Isparta 2007, s. 45-51.
Anadol, Cemal, Pir-î Türkistan, Hoca Ahmet Yesevî ve Yesevîlik: Anadolu’yu
Aydınlatan Güneş, Istanbul 1994.
Arslanoğlu, Ibrahim, “Alevîlik Nedir?”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araş-
tırma Dergisi, 13 (2000), s. 153-184.
-------------------------; “Alevilikte Temel Inanç Unsurları ve Pratikler”, Türk Kültü-
rü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 20 (2001), s. 33-134.
Atmaca, Veli, “Anadolu’da Yesevilik (Yesevi Menâkıbnâmesi Özelinde Peygamber
Tasavvuru”, 38. ICANAS (Ankara 10-15 Eylül 2007) Bildiriler, Din, I, Ankara
2008, s. 43-67.
Bal, Hüseyin, “Dini Grupların Anlamı, Sınıflandırılması ve Alevi-Bektaşi Gruplar”,
Journal of World of Turks/Zeitschrift für die Welt der Türken, 3.3 (2011), s. 25-
47.
Baran, Şafak, “Ahmed Yesevî”, Diyanet İlmi Dergi, 29/2 (Nisan-Mayıs-Haziran
1993), s. 3-16.
Bardakçı, Mehmed Necmeddin, “Hoca Ahmed Yesevî ve Muhiti”, İstem, 18
(2011), s. 11-29.
Baş, Eyup, “Ahmed Yesevî’nin Bektaşîlik, Alevilik Üzerindeki Etkileri ve Osman-
lı Dini Hayatındaki Izleri”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 52/2
(2011), s. 21-53.
Bice, Hayati, Divan-ı Hikmet, Ankara 1998.
Canım, Rıdvan, “Pir-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî’de Tasavvuf Düşüncesi”, Bi-
lig, 1 (Bahar 1996), s. 9-12.
Cebecioğlu, Edhem, “Hoca Ahmed Yesevî” A.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi,
XXXIV (1993), s. 87-132.
Çalışkan, Ismail, “Ahmed Yesevî Düşüncesinde Kur’an’ın Yeri -Bir Gönül Erinin
Mısralarına ‘Ruh Veren Ayetler’”, Türk Dünyası Bilgeler Zirvesi (Eskişehir 26-28
Mayıs 2014), Eskişehir 2014, s. 415-428.
Çetin, Ayşe Yücel, “Ahmed Yesevî, Yûnus Emre ve Hacı Bektaş Velî’de Insan An-
layışı”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 47 (2008), s. 43-49.
Diyanet İlmi Dergi, 29/4 (Ekim-Kasım-Aralık 1993).
Duman, Fatih, Pir-i Türkistan Ahmet Yesevî’nin Romanı, Istanbul 2013.
Ecer, Ahmet Vehbi, “Ahmed Yesevi Dervişi Ahi Evren ve Kayseri’de Ahilik”, Erci-
yes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (2001), s. 1-18.
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
591
Eğri, Osman, “Islam Tasavvufu ve Hoşgörü: Hoca Ahmed Yesevî, Hacı Bektaş Veli,
Yunus Emre Örnekleri ve Diğer Dinlerdeki Paralelleri”, 38. ICANAS (Ankara 10-15
Eylül 2007) Bildiriler, Din, I, Ankara 2008, s. 125-150.
Eraslan, Kemal, Divân-ı Hikmet’ten Seçmeler, Ankara 1983.
-------------------, “Hoca Ahmed Yesevî’nin Islâma Karşı Görüşlere Itibar Etmeme-
si”, Türk Dili, 1994-1/506 (Şubat 1994), s. 120-123.
-------------------, Yesevî’nin Fakr-nâme’si, Istanbul 1977.
Erdem, Hoca Ahmed Yesevî Özel Sayısı, 7/21 (Eylül 1991).
Geçit, Mehmet Salih, “Hoca Ahmed Yesevî ile Şeyh Ahmed-i Hânî’nin Divân-ı Hik-
met ve Mem u Zin Eserlerindeki Itikadî Esasların Mukayesesi”, Din Bilimleri Akade-
mik Araştırma Dergisi, 13/3 (2013), s. 123-156.
Gemalmaz, Efrasiyap, “Ahmed-i Yesevî’nin Hikmetlerinin Dili”, Atatürk Üniver-
sitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 1 (1994), s. 4-18.
Gündüzkanat, Munzur Muzaffer, Hoca Ahmed Yesevi Şeceresi, Istanbul 2013.
Güzel, Abdurrahman, “Ahmed Yesevi, Hacı Bektaş Veli, Yunus Emre ve Kaygusuz
Abdal’da Dört Kapı Kırk Makam”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma
Dergisi, 41 (2007), s. 19-159.
---------------------------, “Ahmed Yesevi’nin Hayatı”, Anadolu’da Aleviliğin Dünü
ve Bugünü (nşr. H. I. Bulut), Sakarya 2010, s. 215-232.
Hakkulov, Ibrahim, Ahmed Yesevî Hikmetleri (nşr. E. S. Toplu), Ankara 1995.
Hoca Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmet (nşr. Y. Azmun), Istanbul 1995.
Hoca Ahmed Yesevî Ocağı, Ankara 1998.
Kazar, Mehmet, “Ahmed Yesevî’de Dil ve Şekil Hususiyetleri”, Atatürk Üniversi-
tesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 13 (1999), s. 69-72.
Keleş, Hakan, Gönülleri Fetheden Bilge Hoca Ahmet Yesevî, Istanbul 2013.
Koçoğlu, Kıyaseddin, “Imam Maturidi, Hoca Ahmed Yesevi ve Hacı Bektaşi Veli’de
Hz. Ali”, Hazreti Ali Sempozyumu (İzmir 24-25 Ekim 2007) Bildirileri, Izmir
2009, s. 365-384.
Korkmaz, Seyfullah, “Ahmed Yesevî ve Hacı Bektaş Veli”, Erciyes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (2001), s. 325-355.
Korkmaz, Sıddık, “Hacı Bektaş Veli Öğretisinde Itikadi Unsurların Menşei”, Türk
Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 59 (2011), s.119-134.
Köprülü, Mehmed Fuad, Türk Edebiyatında İlk Musatavvıflar, Istanbul 1919.
Küçükkaya, M. Askeri, “Hoca Ahmed Yesevi’de Peygamber Sevgisi”, I. Kutlu Do-
ğum Sempozyumu (Şanlıurfa 21-22 Nisan 2007), Şanlıurfa 2008, s. 299-316.
Mert, Hamdi, Bilimi Öne Alan Din Anlayışının Temsilcisi Hoca Ahmet Yesevî,
Ankara 1990.
592
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
Milletlerarası Ahmed Yesevî Sempozyumu (26 Eylül-27 Eylül 1991) Bildiri-
leri, Ankara 1992.
Milletlerarası Hoca Ahmed Yesevî (26-29 Mayıs 1993) Bildirileri (nşr. A. Yu-
valı-M. Argunşah-A. Aktan), Kayseri 1993.
Nadirhan, Hasan, “Arslan Bab ve Ahmed Yesevî”, Tasavvuf, 24 (2009/2), s. 1-10.
--------------------, “Orta Asya’da Islamın Gelişmesi ve Hoca Ahmed-i Yesevi’nin Bu
Gelişmedeki Tarihi Hizmetleri”, Uluslararası Türk Dünyasının İslamiyet’e Katkı-
ları Sempozyumu (Isparta 31 Mayıs-1 Haziran 2007), Isparta 2007, s. 65-70.
Nurmuhammedoğlu, Naim-Bek, Hoca Ahmet Yesevî Türbesi, Ankara 1991.
Ocak, Ahmed Yaşar, Türk Sûfîliğine Bakışlar, Istanbul 1996.
Öztürk, Mürsel, Ahmed Yesevî, Hacı Bektaş-ı Veli ve Yunus Emre, Ankara
1988.
Rıdvanoğlu, Ahmet Eğilmez, Ahmed Yesevî Açıklamalı Divan-i Hikmet, Istan-
bul 2014.
Sarı, Ibrahim, Ahmed Yesevî, Istanbul 2016.
Sepetçioğlu, Mustafa Necati, Can Ocağında Pişen Aş, Istanbul 1981.
----------------------------------, Yesili Hoca Ahmed, Istanbul 2002.
Şapolyo, Enver Behnan, Mezhepler ve Tarikatlar Tarihi, Istanbul 1964.
Şimşek, Mehmet, Dede Korkut ve Ahmed Yesevî’den Günümüze Uzanan Ünlü
Alevi Ozanlar, Istanbul 1996.
Tekin, K. Hakan, “Ahmed Yesevî’nin Hocası Arslan Baba”, Vakıf ve Kültür Dergi-
si, 2/6 (Aralık 1999), s. 38-42.
Tercüme-i Divan-ı Ahmed Yesevî Kuddise Sırrehu, Istanbul 1909.
Tosun, Cemal, “Hoca Ahmed Yesevî, Hayatı, Eserleri ve Toplumu Eğitme Meto-
du”, Dini Araştırmalar, 2/6 (Ocak-Nisan 2000), s. 119-131.
Tosun, Necdet, “Ahmed Yesevî’nin Menâkıbı”, İLAM Araştırma Dergisi, 3/1
(Ocak-Haziran 1998), s. 73-81.
Türer, Osman, “Hoca Ahmed-i Yesevî’nin Türk Tasavvuf Tarihindeki Yeri ve Öne-
mi, Uluslararası Türk Dünyasının İslamiyet’e Katkıları Sempozyumu (Isparta
31 Mayıs-1 Haziran 2007), Isparta 2007, s. 59-63.
Türk Dili, Hoca Ahmed Yesevî Özel Sayısı, 1993-2/504 (Aralık 1993).
Türk Yurdu, Hoca Ahmed Yesevî Özel Sayısı, 73 (Eylül 1993).
Uluslararası Hoca Ahmed Yesevi Sempozyumu (Bağcılar 20-21 Şubat 2010)
Bildiriler, Istanbul 2012.
Uslu, Mustafa, Pir-i Türkistan Hoca Ahmet Yesevî, Yozgat 1997.
Ünver, Ismail, “Ahmed Yesevî’nin Anadolu’daki Etkileri Üzerine”, Türk Dili, 504
(1993); s. 598-605.
Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî
593
Yaman, Ali, “Hoca Ahmet Yesevî Ile Bağlantılı ve Literatürde Az Bilinen Alevi-
Bektaşi Erenleri”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 35 (2005),
s. 145-159.
--------------, Orta Asya’dan Anadolu’ya: Yesevîlik, Alevilik, Bektaşilik, Istan-
bul 2006.
--------------, “Kırgızistan’da Bilinmeyen Yesevî Izbasarları”, Türk Kültürü ve Hacı
Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 29 (2004), s. 33-47.
--------------, “Türk Dünyası’nda Süreklilik Unsurları: Orta Asya’da Hikmet Gele-
neği (Divan-ı Hikmet ve Deste-i Gül)”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştır-
ma Dergisi, 33 (2005), s. 231-252.
Yıldırım, Ahmet, “Hoca Ahmed Yesevi: Düşünce Sistemi, Kaynakları ve Tesirleri,
Türk Dünyası Bilgeler Zirvesi (Eskişehir 26-28 Mayıs 2014), Eskişehir 2014, s.
431-444.
---------------------, Hoca Ahmed Yesevî’nin Hadis Kültürü, Ankara 2012.
---------------------, “Hoca Ahmed Yesevî ve Islâm Medeniyetindeki Yeri”, Muhafa-
Dostları ilə paylaş: |