Polad yolun uzaq, rəvan olar qatar.
11
Müəllif “Getdi əldən vətən bağı” şerində işğal altında olan vətən tor-
pağının acısını belə ifadə edir:
Getdi əldən vətən bağı,
Bitməz burda xarı bülbül.
Torpağımda gəzir yağı,
Oxu, sazla, sarı bülbül.
Taleyim daha çağlamaz,
Halıma heç kəs ağlamaz,
Yaralarım köz bağlamaz,
Gəl yaramı sarı, bülbül.
Əlinə qələm alıb ağlının duyğularını, ürəyinin atəşini vərəqlərə tökən
qələm sahibləri kimi Mətanət xanım da düşmən əlində qalan torpaqlarımızın
ağrı-acısını bu üç bəndlik şeirlə izah edir. Onun “Nəsrin” şeri əruz vəznində
yazılıb:
Bənzərin çoxdu gülə, ol gülə mehman, Nəsrin!
Səndə də mən danışım, ver mənə imkan, Nəsrin.
Məskənindir uca dağlar, meşələr, çay kənarı,
Hərdən də bağçalarda var sənə ünvan, Nəsrin.
O dərman otu kimi istifadə olunan Nəsrini gül təki tərənnüm edir və
bu tərənnüm insan qəlbini riqqətə gətirir. Özünə məxsus dəsti-xətti olan
Mətanət xanım bir çox tanınmış adamlara müşəxxəslər yazıb. Onun
“Dün yada” şeri cavan bir qələm sahibinin həyat həqiqətlərini öz könül
süzgəcindən keçirib aləmə bəyan edən ürək çırpıntılarıdır:
Vətənim bəzəkdir bəşəriyyətə,
Heç kəs qalmayacaq bil qiyamətə,
Düşsəm cəhənnəmə, ya da cənnətə,
Qalacaq bəlkə də gözüm dünyada.
Mətanət xanım, sizə yaradıcılıq uğurları eşqilə deyirəm ki, sizin kimi
dəmir iradəli, həyatını halallıqla quran bəndələrin yeri cənnətdədir.
12
Kitabda öncədən qeyd etdiyim kimi Aygün xanım Tağıyevanın da
şeirləri özünə yer alıb. Onun şeirləri “Tarixi rəvayət”lə başlayır. Müəllif
bu rəvayətdə XIX əsrin əvvəlindən vətənimizin başına gələn fəlakətlərdən
ürək ağrısıyla söhbət açır. O, Rus çarı I Aleksandrdan üzü bəri millətimizin
müsibətlərinə çevrilmiş can və torpaq itkisini nağılvarı qələmə alıb. Aygün
xanım Gəncə xanı Cavad xanın, Bakı xanı Hüseynqulu xanın göstərdiyi
şücaətlərdən söz açır. Rəvayətin sonunda müəllif İran və Rusiya arasında
bağlanan bədnam 1813-cü il “Gülüstan” və 1928-ci il “Türkmənçay” sülh
müqavilələrilə ölkəmizin ikiyə parçalanmasını və bu tarixi müsibətin indi
də ürəyimizdə yara olub dərdinə çarə tapılmamasından bəhs edir. Sonrakı
səhifələrdə onun qəzəlləri yer alıb. O bir qəzəlində yazır:
Torpağın qüdrətini, ruzisini hamı bilir,
Torpağın qədrini bil, sən də bu torpaqda çalış.
İtirilmiş yurdlarımızın ağrı-acısıyla yaşayan müəllif torpağın bərəkət və
ruzi mənbəyi olmasından söz açır.
Aygün xanım bir neçə rübaisini də topluya salmışdır. Oxucunun diq qə-
tini aşağıdakı iki rübaiyə cəlb etmək istəyirəm:
Su ilə, torpaq ilə paklaşır insan bədəni,
Vücudu saflaşanda bil olur insan mədəni.
Bu qoca fani dünyanın nökəri, həm şahı da
Aparır qəbir evinə zinyəti yox, ağ kəfəni.
və yaxud:
Sökülür abidələr əyri köndələn Bakıda,
Binalar ucaldılır əyri göydələn Bakıda.
Tarixin məngənəsi bağışlayarmı bizləri?
Cavabı kim verəcək, hansı baş bilən Bakıda?
Aygün xanımın bu narahatlığına mən də qoşulub bu işlə məşğul olan
insanlarımıza üzümü tutub demək istəyirəm ki, tarixdən hər nə qalıbsa bu
ölkənin keçmişindən yadigardır və onun qədim xalq olmasına zəmanətdir.
Bu zəmanətləri əmanət kimi qoruyub gələcək nəsillərə çatdırmaq isə bizim
mənəvi borcumuz və bir insan olaraq bəşəriliyimizi sübut edən amillərdir.
Müəllifin bir qəzəlində Azərbaycanın qədim və zəngin keçmişi olan bir
13
ölkə olmasından, bu torpaqda Manna, Midiya, Atropatena, Albaniya kimi
dövlətlərin keçmişimizə sönməz işıq salmasından şərəflə söz açılır. Bu tor-
paqda qədim zamanlarda müxtəlif dinlərin – atəşpərəstliyin, xaçpərəstliyin
və ən sonda islamın bərqərar olmasından bəhs edir. Bu qəzəlin üç beytini
diqqətə çəkmək istəyirəm:
Soy köküm qədimə gedir: Manna, Midiya, Atropatena,
Kür Araz vadisində bəlkə də Alban qızıyam.
Əcdadım etdi sitayiş alova, sonra xaça,
Kəlmeyi-şəhadətlə indi müsəlman qızıyam.
Aygünəm, sadə deyim öz sözümü dünyaya,
Mən də dünyada olan Azərbaycan qızıyam.
Aygün xanım, qoy müstəqil Azərbaycan vətəninin başı müsibətlərdən
qurtulsun və siz də bu firavan və azad ölkədə rahatca yazıb-yaradasınız.
Əziz oxucular! Artıq qeyd etdim ki, Mətanət və Aygün bacıları rus
dilində təhsil alıblar. Buna baxmayaraq ana dilinin şirinliyini və gözəlliyini
qoruyub saxlayıblar. Bu onların yazdıqları şeirlərdə də açıq-aydın özünü
büruzə verir. Hər iki bacı bu illər ərzində bir çox qurumlar tərəfindən
müx təlif diplomlarla təltif olunublar. Əlillərin III ümumrespublika bədii
yaradıcılıq baxış – müsabiqəsində bəstəkarlığa görə ikinci dərəcəli diplo-
ma layiq görülmüş Mətanət xanım Tağıyevanın bəstəkarlıq qabiliyyəti də
var. O, 1999-cu ildə keçirilmiş əlillərin ümumrespublika idman oyunları
yarışında şahmat üzrə birinci yer tutmuşdur. Aygün Tağıyeva əlillərin
IV ümumrespublika bədii-yaradıcılıq baxış müsabiqəsində nümunəvi
çıxışına görə ikinci dərəcəli qalib olmuşdur. 2003-cü ildə “Heydər Əliyev
və Süleyman Dəmirəl, Türkiyə Azərbaycan münasibətləri” mövzulu
məqaləsinə görə Qafqaz Universiteti tərəfindən III mükafata layiq görülüb.
1999-cu ildə Bakı şəhəri üzrə əlillərin I idman oyunlarında şahmat növü
üzrə II yeri tutmuşdur.
Anadan doğulandan dünya işığına həsrət qalmış bu qızların bacarıq və
qabiliyyətləri önündə heyrətlənməyə bilmirsən. Bütün əzaları yerində, yüz
faiz sağlam olan övladların bəzən valideynlərinə necə sitəm etdiklərinin
tez-tez gündəlik həyatımızda şahidi oluruq. Bu gənclər ata və analarının
14
da çox vaxt imkanı olmasına baxmayaraq həyatı məhvə aparan və orqa-
nizmi zəhərləyən içkiyə, beyni uyuşduran narkotik maddələrə aludəçilik
edirlər. Məişətimizə və milliliyimizə zidd, dillə deyilməsi müşkül olan bir
çox əxlaqı korlayan çirkinliklər girdabına düşürlər. Bu həyat tərzi onları
qarşısıalınmaz xəstəliklərə, həbsxanalara, ən nəhayət, vaxtsız-vədəsiz
faciəvi ölümlərə sürükləyir.
Belə oğlan və qızlarımıza üzümü tutub deyirəm: Mətanət xanım və
Aygün xanım Tağıyeva bacılarının dəmir iradəylə hasarlanmış həyatına
diqqət kəsilsinlər. Allahın bir dəfə verdiyi ömrü biliyə, bacarığa, əməyə
sərf edib xoşbəxtliyə nail olsunlar.
Əlbəttə, bu iki bacının qazandığı uğurların təməlində valideynlik borcu-
nu səbirlə, dəyanətlə, dözümlə, həm də deyərdim ki, qəhrəmancasına yeri nə
yetirən Ata və Ana durur. Onlar sevimli övladlarının fiziki qüsurlu olmasından
heç də həvəsdən düşməmiş, onların böyüyüb boya-başa çatmasıyla, oxuyub
təlim-tərbiyə almasıyla məşğul olmuşlar. Öz şəxsi həyatını üstün tutub sağ ikən
balalarını uşaq evlərinin küncünə atan, kasıblığı, həyatın min bir çətinliklərini
bəhanə edib dünyaya gətirdikləri bu günahsız körpələrdən imtina edənlərin
ürəyində, yəqin ki, Allah xofu yoxdur. Mən bu qızların valideynləri Səmayə
Qasımbəy qızına və Rafiq Nemət oğluna üzümü tutub deyirəm ki, halal ol-
sun Sizin kimi mələksima valideynlərə! Daima İlahinin nəzər və diqqətində
olasınız, əziz Rafiq bəy və Səmayə xanım!
Ən nəhayət, Mətanət xanım və Aygün xanıma bir məlumatı çatdırmaq
istəyirəm (bəlkə də onların bu məlumatdan xəbərləri var…), bu yaxınlarda
Rusiya televiziya proqramlarının birində maraqlı bir veriliş gedirdi. Həmin
verilişdə Amerika alimlərinin video-eynək kəşf etdikləri barədə xəbər ver-
ilirdi. Məlumat üçün deyim ki, hətta həmin video-eynək artıq təcrübədən
də keçirilib. Bu video-eynəklərdə birbaşa beynin görmə üzvlərilə əlaqəsini
yaradan kiçik cihaz quraşdırılıb. Bu cihaz vasitəsilə görmə qabiliyyəti ol-
mayan insanlar da adi görənlər kimi özünü hiss edir. Sadəcə, hələlik onun
qiyməti çox bahadır. Elmin son dərəcə sürətli inkişaf etdiyi yaşadığımız
bu dövrdə əminliklə deyə bilərəm ki, həmin video-eynəklər də kompüter,
cib telefonları və bir çox elektron cihazları kimi ucuzlaşacaq və o video-
eynəklər bizim vətənə də gəlib çıxacaq. Mətanət xanım və Aygün xanım,
mən də sizə arzu edirəm ki, yaxın vaxtlarda bu eynəklərdən asanlıqla alıb
istifadə edə biləsiniz. Bir-birinizin üzünü görüb öz uğurlarınızı bir-birinizə
söyləyəsiniz.
15
Sizə həyatda ürəyiniz istədiyiniz xoşbəxtlik və humanitar elmlərdə,
bədii yaradıcılıqda uğurlar arzulayıram. Mən Sizin kimi vətən qızlarıyla
fəxr edirəm! Allah sizi qorusun!
05.06.2008
Dostları ilə paylaş: |