Toshkent davlat sharqshunoslik instituti sharq filologiyasi va falsafa fakulteti bitiruv malakaviy ishi
Yüklə 283,73 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
56
Ushbutadqiqotimizniyakunlarekanmizquyidagilarniasosiyxulosalarsifatidakeltir ibo`tmoqchimiz: - Navoiyijodidakuyso`zibilanbirma’nodanavo, nag`ma, tarona, surud, yir,
Chunonchi, kuy, yir, qo`shuq, chinga, ayalg`uso`zlarisofturkiybo`lsa, nag`ma, savt, nag`am, maqom, alhon, amalso`zlariasliarabvanavo, tarona, surud, ovoz, ohang, zahma, rost, romishso`zlariasliforstillarigamansubbo`lib, turkiygao`zlashgandir. Ta’kidlashjoizki, buso`zlarningdeyarlibarchasiomonimso`zlarhamdirvaaynishugrammatikhodisalarN avoiybadiiyatidanozikbirholatlarvujudgakelishiga, ya’niko`phollardatajnisyokiiyhomsan’atlariningyuzagakelishigasababbo’lganhamd ashe’rlarningbadiiysaviyasioshishigayetarliasosbo`libxizmatqilgan. Aytish mumkinki, yuqoridagi so`zlarning barchasi Navoiyning ham nazmiy, ham nasriy asarlarida o`ta faol qo`llangan. - Musiqaga tegishli ushbu atamalarning hozirgi o`zbek adabiy tilidagi qo`llanilish darajasini esa quyidagicha belgilash mumkin: kuy, qo`shiq, navo,
so`zlardir. Yir so’zi ba’zi shevalarda jir tarzida saqlanib, adabiy tilimizda ham xalq qo’shiqlarining bir turi sifatida iste’molda bo`lsa, chinga so`zi yor-yor yoki o`lan so`zlariga o`z o`rnini bo`shatib bergan. Nag`ma so`zi ko`p hollarda “noz- karashma” ma’nosida, ovoz so`zi esa tovush ma’nosida keladi. Ayalg`u, zaxma so`zlari deyarli iste`moldan chiqib ketgan. - Navoiy ijodida navogo`, navozanda, navosoz, nag`makash, nag`mazan,
57
bo`lib kelgan. - Shuningdek, xushnavo, xushnavoz, xushnag`masaro, bulbul so`zlari esa ashulachilarga berilgan sifatlar qatorida faol ishlatilgan. Qizig`i shundaki, shoir ijodida kuy va kuychi so`zlarining barcha ma’nodoshlari va xonandalarga
beriladigan sifatlarning hammasi go`zal badiiy manzaralar yaratish uchun asos bo`lgan. - Navoiy ijodida kuy so`zining ma’nodoshlari nafaqat asl ma’nosida, balki bir qancha ramziy ma’nolarda kelganiga ham guvoh bo`lish mumkin. Masalan, bir o`rinda “ijod; she’riyat”, yana bir o`rinda may bilan bir qatorda “so`fiyning insonni g`aflatga botishdan ogohlikka chorlovchi purhikmat so`zlari” ma`nolarida kelgan. - Tadqiqotimiz samarasi o`laroq yana shuni aytib o`tish mumkinki, Navoiy musiqani yaxshi idrok etgan, shoirning musiqa ilmiga atab bir risola yozgani ham manbalarda qayd etilgan, ammo hozircha bu ilmiy asarning taqdiri noma’lum. Ulug` mutafakkir musiqa ilmida ham salaflariga munosib shogird edi. U Abu Nasr Forobiy, Abu Ali Ibn Sino, Jaloliddin Rumiy, Nizomiy Ganjaviy, Amir Xisrav Dehlaviylarning musiqa sohasida amalga oshirgan ishlarining munosib davomchisi bo`ldi. Ustozi Abdurahmon Jomiydan esa musiqa ilmida bir risola yozishini iltimos qildiki, bu bejiz emas. Navoiy musiqani she’riyatdan ayro holda tasavvur eta olmasdi. Uning fikricha, bu ikki soha bir-birini taqozo etar, ularning alohida alohida rivojlanishi mumkin emas edi. Abdurahmon Jomiy esa she’riyat ilmida ham, musiqa ilmida ham zamonasining yetuk olimi edi. Tarixchi olim Xondamir va temuriyzoda olim Boburning bayon qilishlaricha, Navoiyning talab va taklifiga binoan musiqa sohasida yana to`rt olim musiqiy risola yozganlar, ammo bu risolalardan shoirning ko`ngli to`lmagani bois ustozi Abdurahmon Jomiydan ham musiqiy risola yozishini so`ragan. Yana Zahiriddin Muhammad Boburning xabar berishicha, Navoiy o`z davrining bir qancha iste`dodli xonanda va sozandalariga ham moddiy, ham ma’naviy yordam bergan. Xususan, musiqadan mutlaqo bexabar 58
Binoiyning shu sohada ilmiy asar yozishdek darajaga yetishishida ham Navoiyning hissasi benihoya bo`lgan. - Abdurauf Fitratning “O`zbek klassik musiqasi va uning tarixi” asaridagi ma’lumotlarga ko`ra, “Qari Navo” nomli kuyning muallifi asli Navoiy ekan. Zero, Navoiy musiqa ilmidan yaxshi xabardor bo`lgan va bu boradagi bilimlarini zamonasining peshqadam musiqashunos olimi Yusuf Burxonning ko`magi bilan mukammallashtirgan. - Umuman, Navoiy musiqaning inson ruhiyatiga bo`lgan katta ta’sirini nozik his etgan. Shoirning bu boradagi estetik qarashlari ham nazmiy, ham nasriy asarlarida o`z aksini topgan. Zero, Navoiy musiqaning asl mohiyatini nozik idrok etish bilan bir qatorda bu nafis olamdan barchaning birdek bahramand bo`lishini chin dildan istagan va shu yo`lda xalqqa beminnat xizmat qilgan. - Navoiyning kuy-u navo haqidagi qarashlari uning nafosat olamini bir butun holda tasavvur etishga yordam beradi. Bu estetik yondashuvlar shoir badiiyatida go`zal mazmun va shakllarda o`z izini qoldirgan. “Ey mug`anniy…” deb boshlanuvchi g`azaldagi badiiy ifodalarning o`ziyoq fikrimizni dalillaydi. G`azaldagi nido, iyhom, ra’ddi matla’ kabi san’atlar uning badiiyligiga alohida joziba bag`ishlagan. Quyilib kelayotgan fikrlarning bir nuqtada boshlanib, o`sha nuqtada yakunlanishi, ya’ni matla’dagi birnchi misraning maqta’da takrorlanishi Navoiy badiiy mahoratining qanchalar yuksak ekanligini yana bir karra namoyish qilib, g`azalning badiiy – g`oyaviy qimmatini oshirish uchun xizmat qilgan. - Ushbu mavzudagi tadqiqotchini o`ziga jalb etuvchi yana bir holat “Saddi Iskandariy” dostonidagi ayrim boblarning xotima qismidir, desak adashmaymiz. Diqqat bilan kuzatsak, Navoiy dostonning yigirma olti o`rnida har safar ma’lum bir bobni yakunlar ekan avval soqiyga, so`ng mug`anniyga, yakunda o`ziga murojaat qilib xotima yasaydi. Bunday yakunlanish “Saddi Iskandariy”ni boshqa qahramonlik dostonlaridan ajratib turish bilan birga kitobxonni mushohada 59
qilishga undaydi. Yuqorida ta’kidlaganimizdek, bu holat dunyoviy hamda tasavvufiy tarzda talqin qilinganda ham o`z qimmatini yo`qotmaydi. Xususan, mug`anniyga qilingan murojaatlar zamirida Navoiyning o`tkir falsafiy fikrlari yashiringan. Zero, mug’anniy debocha qismida doston yozishga kirishayotgan Navoiyni yakkalatmay u bilan ulfatlikda bir qo`shiq kuylashi; shoh gulshan aro bazm tuzgan holat tasvirlangan bobda unga muvofiq keluvchi sho`xchan bir navo tuzishi; el orasida qadri baland odamlar haqida gap ketganda kuy-u navo ham shunga monand ravishda bo`lishi; muallif Ajam shohlari ta’rifini so`zlar bilan marjon kabi tizgan payt mug`anniy ham ularni madh etuvchi “Ajam” , “Pahlaviy” kuylarini chalishi; Iskandarshohning taxtga o`tirar bazmida , qutlov qo`shig`ini aytishi; agar bobda jang tasviriribayon qilinar bo’lsa, “Shohnoma” ohangidagi qahramonlik kuyini chalishi; ikki shoh (Iskandar va Doro) xafalashib qolar bo`lsa, ularni murosaga chorlovchi yarashuv kuyini chalishi; dostondan ta’sirlangan muallif yoshligini qo`msagan vaqt yoshlik kuyini tuzishi; shohning nikoh bazmida yor-yorni kuylashi; safar yo`nalishi Hind sari bo`lsa hindcha, Chin sari bo`lsa chincha, Kashmir sari bo`lganda kashmirliklarga monand bir kuy chalishi; shoh vafot etganda motam navosini kuylashi; kitobxonlar bilan xayrlashish vaqti kelganida vidolashuv kuyini chalishi lozim edi. Ana shundan kelib chiqib, bu mug`anniynomalarni dostonning yirik boblari uchun munosib xotima bo`lgan, desak adashmaymiz. Umuman olganda, Navoiy dunyoni musiqasiz, kuysiz tasavvur eta olmagan.Ulug` mutafakkirning badiiy qarashlari bilan uning nafosat olami uyg`unlashib ketgandir.
|