funksiyalarini am alga oshirish m exanizm idan iboratdir. Lekin shuni
alohida e ’tibo rga olish lozimki, u su l — bu tam omila obyektiv,
rahbarga b o g ‘liq b o ‘lmagan va mustaqil tushunchadir. U slub, garchi
u ta ’sir o ‘tk azish usullari majmuidan iborat b o ‘lsa-da, usuldan farq
qiladi, uslub rahbarning subyektiv, individual xususiyatlari bilan
belgilanadi.
B uyruq va farm oyishlar chiqarish kabi b o sh q a rish n in g
ta sh k iliy -m a ’m u riy u su lla rid a n ham rahbarlar turlicha foydalanadi.
Bular b o ‘lm asa ham buyruq chiqarish va, aksincha, boshqarish
funksiyalarini buyruqsiz ham m uvaffaqiyatli bajarish m umkin.
B uyruq chiqarib, uni nazoratsiz qoldirish ham, uning bajarilishi
ustidan aniq va am aliy nazorat o ‘m atish ham mumkin. Shunday qilib,
muayyan usullam i am alga oshirishga har xil rahbarlar o ‘z individual
uslubi bilan yondoshadi. Shu bilan birga, rahbarlik uslubi butunlay
individual asosga ega deb ham qarash n o to ‘g ‘ri boMadi. Rahbarlik
uslubiga boshqarish qonunlari va tam oyillari, rahbarlarga boMgan
yagona talablar, jam oadagi ijtim oiy-ruhiy m uhit, yuqori rahbarlar
tom onidan boshqarishda qoMlaniladigan usullar kabi k o ‘pgina
obyektiv o m illar ta ’sir k o ‘rsatadi. Dem ak, har bir rahbarning
faoliyatida rahb arlik uslubining subyektiv va obyektiv unsurlari
aralashib ketadi.
S u b y e k tiv u n s u r la r rahbarning: ishchanlikva shaxsiy sifatlari;
mijozi, qobiliyati va qiziqishi; bilimi, k o ‘nikmasi va m ahorati;
tadbirkorligi va tashabbuskorligi kabi fazilatlarida namoyon boMadi.
R ahbarlik uslubi, belgisi va b o ‘ysunuvchilarga nisbatan
m unosabatiga qarab, barcha rahbarlam i quyidagi uch turga ajratish
mumkin.
Dostları ilə paylaş: