lomu yaxşı inkişaf etməmişdir. Bu növdə yaxşı inkişaf etmiş
ASKOMİSETLƏR ŞÖBƏSİ – ASCOMYCOTA
Kisəli göbələklər və ya başqa sözlə, askomisetlər
göbələklərin ən böyük şöbələrindən biridir. Bu şöbə 30000-dən
artıq növü birləşdirir ki, bu da bütün məlum göbələk növlərinin
30%-ni təşkil edir. Bu şöbəyə daxil olan göbələklər öz quru-
luşuna görə həddən artıq müxtəlifdir. Buraya təkhüceyrəli mik-
roskopik maya göbələyi və boyu bəzən 10 – 20 sm-ə çatan
müxtəlif forma və ölçülü növlər daxildir. Ancaq bütün bu
müxtəlif çeşidli formalar ümumi bir mənşə ilə bağlıdır və bir
sıra ümumi əlamətlərə malikdir – həmin əlamətlər əsasında da
onlar birləşərək vahid bir şöbə əmələ gətirirlər.
Askomisetlərin əsas əlaməti cinsi proses nəticəsində
kisələrin və ya askların, yəni sabit sayda, adətən 8 ask sporun-
dan təşkil olunmuş təkhüceyrəli strukturun əmələ gəlməsidir.
Kisələr ya birbaşa ziqotdan, ya da bu ziqotdan meydana gələn
askogen hiflər əsasında yaranır. Kisədə ziqot nüvələri bir-birilə
birləşir, sonra nüvənin meyoz bölünməsi baş verir və haploid
ask sporları yaranır. Ən ali askomisetlərdə kisə yalnız ask spor-
larının meydana gəlməsi üçün bir yuva rolunu oynamır, həm də
özü onların yayılmasında fəal iştirak edir.
Askomisetlərin vegetativ çoxalması çoxnüvəli və ya bir-
nüvəli hüceyrələrdən ibarət şaxələnmiş haploid mitselilərdir.
Ziqomisetlərdən fərqli olaraq askomisetlərin mitselisində
arakəsmələr (septalar) vardır. Bəzi askomisetlərdə mitseli ayrı-
ayrı hüceyrələrə bölünə və ya tumurcuqlana bilər. Maya
göbələklərində (Endomycetales sırasına görə) əsil mitseli ol-
mur, vegetativ gövdə isə ara-sıra hüceyrələrə bölünən, bəzən
psevdomitseli əmələ gətirən tək-tək tumurcuqlarla təmsil olu-
nur. Xitridiomisetlərdə və ziqomisetlərdə olduğu kimi, as-
komisetlərin də hüceyrə divarının tərkibində xitin olur, lakin
onun bu sinifdən olan nümayəndələrində miqdarı 20 – 25%-dən
çox olmur (müqayisə üçün: bəzi xitridiomisetlərdə onun
miqdarı 60%-ə, ziqomisetlərdə isə 37 – 40%-ə qədərdir). Bəzi
maya göbələklərində (Schizosaccharomyces cinsində) xitinə
rast gəlinmir. Askomisetlərin hüceyrə divarı polisaxaridlərinin
böyük hissəsini (80 – 90%) qlükanlar təşkil edir. Monomerləri
arasındakı əlaqənin xarakterinə görə sellülozadan fərqlənən D-
qlükoza polimerləri təşkil edir.
Maya göbələklərində qlükanlardan başqa həm də man-
nanlar, yəni mannoza polimerləri tapılmışdır. Askomisetlərdə
seratosistis cinsinin iki növü istisna olmaqla başqa heç bir
növdə sellüloza tapılmamışdır.
Asskomisetlərin inkişaf tsiklində qeyri-cinsi proses böyük
rol oynayır, teleomorf kimi təzahür edən kisəli stadiya ilə
yanaşı, cinsiyyətsiz çoxalma və ya anamorf stadiyası da böyük
rol oynayır. Qeyri-cinsi çoxalma sporları (konidilər) haploid
mitselilərdə müxtəlif quruluşlu konididaşıyanların üzərində
əmələ gəlir. Askomisetlərin konididaşıyanlarının morfologiyası
olduqca rəngarəngdir. Konididaşıyıcılar haploid mitselilərdə
tək-tək yaranır, dəstələr formalaşanda isə koremiya əmələ
gələnlərdə olur.
Konidi dövrü kisəli göbələklərin vegetasiya mərhələsində
inkişaf edir və onların kütləvi yayılmasına xidmət edir. Bəzi
askomisetlərin konidi dövrü məlum deyildir, digərlərində isə bu
inkişaf tsikli üstünlük təşkil edir. Həmin sinifdən olan ayrı-ayrı
qruplarda cinsi prosesinin reduksiyası müşahidə olunur və
kisəli stadiyası nadir hallarda yaranır. Bəzən onu təbiətdə ax-
tarıb tapmaq və süni göbələk yetişdirilməsi zamanı əldə etmək
çətin olur. Buna görə də askomisetlərin çoxuna istər təbiətdə,
istərsə də süni yetişdirmə kolleksiyalarında əsas etibarilə
onların konidial stadiyasında rast gəlirik. Bu onların adlarında
da özünü əks etdirir. Bir sıra askomisetlərin konidi stadiya-
larının öz müstəqil növ adı vardır və ədəbiyyatda biz onlara
kisəli stadiya adları altında deyil, məhz həmin adlar altında rast
gəlirik. Məsələn, genetik tədqiqatlarda geniş istifadə edilən
Emericella nidulans askomiseti daha çox Aspergillus nidulans
kimi tanınır. Torpaqda və müxtəlif sellüloza tərkibli substrat-
larda yayılmış Hypocrea rufa askomisetini adətən konidial sta-
diyasına əsasən Trichoderma viride adlandırırlar. Bu, xüsusən
fitopatogen askomisetlərə nisbətdə geniş yayılmışdır: Nectria
haematococa əvəzinə Fusarium solani, Cochliobolus sativus
əvəzinə Helminthosporium sativum deyilir və s. bitki adlarının
işlədilməsini nizamlayan beynəlxalq botanika nomenklatur
kodeksində, hətta askomisetin əsas növ adı ilə yanaşı (onun
kisəli stadiyasına əsasən) konidi stadiyasının da adını işlətməyə
icazə verən ayrıca bir maddə vardır: bu isə göbələyin məhz
həmin stadiyasından danışan zaman mümkün olur.
Təbiətdə göbələklərin böyük bir qrupunda cinsi çoxalma
mərhələsi məlum deyildir. Belə göbələkləri Deuteromisetlər
(qeyri-müəyyən) şöbəsinə aid edirlər. Askomisetlər üçün tipik
olan cinsi çoxalma prosesi qametangioqamiyadır, yəni iki
qametin bir-birilə birləşməsidir (assimilyasiya olmasıdır). İbti-
dai askomisetlərdə (Hemiascomycedidae) cinsi çoxalma prosesi
ziqomisetlərin ziqoqamiyasına oxşayır. Müxtəlif cinsli
qametangilər morfoloji baxımdan bir-birinə oxşayır və ya bir-
birindən az fərqlənir, şiş və ya mitseli hiflərində olur. Onlar bir-
birinə qovuşandan sonra həmin an karioqamiya baş verir və
ziqotadan birbaşa kisə inkişaf etməyə başlayır. Ancaq
ziqomisetlərdən fərqli olaraq çoxnüvəli qametangilərdə yalnız
iki nüvə qovuşur (karioqamiya yoxdur), ziqota sükunət halına
keçmir, həmin an kisə şəklində inkişaf edir. İbtidai
askomisetlərin inkişaf tsiklində haploid və diploid stadiyalar
vardır.
Ən ali askomisetlər üçün qametangi quruluşunun diferen-
sasiyası və mürəkkəbləşməsi səciyyəvidir. Birhüceyrəli anteridi
və adətən trixogenli askoqon yaranmış olur. Mayalanma
zamanı anteridinin tərkibi trixogen yolu ilə askoqona keçir.
Plazmoqamiyadan sonra müxtəlif cinsli haploid nüvələr bir-biri
ilə həmin an birləşmir, birləşəndən sonra isə dikarionlar
yaranır. Askoqondan askogen hiflər çıxır ki, bunlara da di-
karionlar keçir. Askogen hiflər eninə bölünür və ikinüvəli
hüceyrələr əmələ gəlir. Askogen hifin sonucu hüceyrəsi qar-
maq şəklində əyilir, dikarion nüvələri əyilmə yerində yerləşir
və eyni vaxtda iki dəfə bölünür və dörd haploid nüvə əmələ
gəlir. Müxtəlif cinsli nüvə cütü qarmaq şəkilli əyinti yerində
qalır, bir nüvə onun ucuna, digəri isə qaidəsinə keçir. Sonra
qarmaqla bir-birindən ayrılan iki arakəsmə yaranır. Qarmağın
ikinüvəli orta hüceyrəsi inkişaf edib kisəyə çevrilir. Onun
ölçüləri böyüyür, dikarion nüvələri bir-birinə birləşir. Yaranmış
diploid nüvə reduksion yolla bölünür, meyozdan sonra daha bir
mitoz bölünmə baş verir və səkkiz haploid nüvəli ask sporları
formalaşır (şəkil 30).
Dostları ilə paylaş: