inkişafı; V – meyozdan sonra çıxan kisə; Q – asko- sporları
olan yetkin kisə.
Yaranmasına görə askomisetlərin ask sporları
ziqomisetlərin sporangisinin sporangiosporundan fərqlənir.
Birincilər hüceyrələrin müstəqil yaranması adlandırılan üsulla
meydana gəlir–kisə sitoplazmasının bir hissəsi nüvələr
ətrafında toplanır və qlaf ilə örtülür, sporangisporun yaranması
zamanı isə sporangi sitoplazmasının bölünməsi baş verir.
Kisədəki ask sporları onların təşəkkülü prosesində istifadə ol-
unmamuş sitoplazma epiplazması ilə əhatə olunur. Ask spor-
larının inkişafına qədər epiplazmada qlikogenin şəkərə
çevrilməsi baş verir, kisədə turqor təzyiqi yüksəlir, bəzi
növlərdə 10-13 atmosfer vahidinə qədər (Игольд, 1959) və ask
sporları onlarla santimetr məsafəyə güclü təzyiqlə atılır.
Askogen hiflərin yaranması kisələrin, həm də bir asko-
qondan yaranan ask sporlarının sayını artırır. Qarmaq üsulu ilə
kisələrin yaranması dikarionun bazal hüceyrədə bərpası və
qarmaqların təkrar yaranması ilə kisələrin topa halında
yerləşməsini təmin edir, ən vacib də odur ki, bu ask sporlarının
fəal ayrılması zamanı baş verir.
Bəzi askomisetlərdə (məs., Eurosi sırasından olan
askomisetlərdə) kisələr askogen hiflərdə başqa üsullarla – as-
kogen hiflərin hərəkəti zamanı onların kənar hüceyrələrindən
yaranır.
Beləliklə, ən ali askomisetlərin inkişaf tsiklində üç stadiya
bir-birini əvəz edir: uzunmüddətli haploid stadiya – bu
mərhələdə cinsiyyətsiz çoxalma baş verir; qısamüddətli di-
karion stadiya və çox qısa diploid stadiya (diploid nüvəli cavan
kisə).
Bir sıra askomisetlər üçün cinsiyyət prosesinin morfoloji
reduksiyası səviyyəsidir. Bu şöbənin bəzi nümayəndələrində
anteridilər ya olmur, ya da fəaliyyətsiz olur. Bu halda onların
funksiyasını vegetativ hiflərin konidiləri, çox vaxt isə sperma-
siya adlandırılan kiçik ixtisaslaşdırılmış hüceyrələr yerinə
yetirə bilir. Spermasiyalar bəzən askoqondan nəzərəçarparaq
dərəcədə uzaqda yerləşir hava, yağış və həşaratlar vasitəsi ilə
trixoginə gətirilir. Ayrı-ayrı askomisetlərin trixogini xemo-
tropikdir və bir-birinə uyğun tipli spermasiyalara, yaxud
konidilərə (Ascobolus stercorarius, Podospora anselina, Neuro-
spora növləri) əlavə kimi yetişir. Askomisetlərin müxtəlif qru-
plarında, məsələn, bəzi helosilərdə, Ascobolus və Gelasino-
spora cinsinin bəzi növlərində, Labulbenlər sırasında və s.
spermatizasiya aşkara çıxarılmışdır.
İki qametangidən heç biri olmadıqda dikarion bir və ya
bir-birinə uyğun gələn iki mitselinin adi vegetativ hif hü-
ceyrələrinin bir-birinə birləşməsi somatoqamiya nəticəsində
(məsələn, Sclerotinia sclerotiorum-da) yaranır.
Askomisetlərin homotallik və heterotallik növləri vardır,
həm də burada heterotallizm həmişə bipolyardır (ikiallelli tip).
Askomisetlərin kisəsində adətən 8 ask sporu yaranır. An-
caq bundan çoxsaylı yayınma halları da müşahidə edilir.
Məsələn, Endomyces magnucii- də yalnız 4 haploid nüvə və
müvafiq olaraq 4 ask sporu yaranır, yaxud meydana gəlmiş
nüvələrin bir hissəsi degenerasiyaya uğrayır və bunun
sayəsində ask sporlarının sayı azalır (məsələn, Verpa bo-
hemica-da). Ask sporlarının sayı ya nüvə bölünmələrinin sayı
çox olduqda, məsələn, Podospora-da 7 nüvə bölünməsi baş
verir və kisədə müvafiq olaraq 128 ask sporu meydana gəlir, və
ya ask sporlarının kisədə tumurcuqlanması nəticəsində (Taphri-
nalarda), ya da onların hüceyrələrə bölünməsi sayəsində artır
(bəzi hipokreynlərdə).
Ask sporlarının forması çox rəngarəngdir – kürəşəkilli və
ya ellips formadan sapşəkilli formayadək (Rhytisma,
Claviceps) rast gəlinir. Ask sporları birhüceyrəli ola bilər və ya
eninə arakəsmələrə, nadir hallarda eninə və uzununa
arakəsmələrə (mural sporlar) malik ola bilər.
Bəzi askomisetlərdə ask sporlarının yayılmasında müəyyən
rol oynayan müxtəlif törəmələrə rast gəlinir. Məsələn, Po-
dospora cinsindən olan koprofil göbələklərin ask sporlarında,
yaxud Ceriosporiopsis halima, Remispora maritima və b.
Saprofit dəniz askomisetlərinin ask sporlarında selikli törəmələr
olduğu məlumdur. Xarici membranın quruluşuna və funksiya-
larına görə askomiset kisələri iki böyük qrupa – prototunikat-
lara və eutunikatlara bölünür: Prototunikatların kisələri zərif
qlaflıdır. Belə kisə yalnız sporların təşəkkül tapması üçün bir
yuva rolunu oynayır. Eutunikat kisələr isə daha qalın qişaları ilə
xarakterizə olunur. Onlar ask sporlarının yayılmasında aktiv rol
oynayır. Hüceyrə divarının qalınlığına görə eutunikat kisələrin
iki tipi vardır: unitunikat və bitunikat. Unitunikat kisələrdə qlaf
nisbətən nazik olur və birtəbəqəli kimi görünür, kisələrin
zirvəsində adətən onların açılmasına xidmət edən müxtəlif qu-
rulyşlu apikal aparat olur. Bitunikal kisələr isə xarici və elastik
daxili təbəqədən ibarət aydın görünən ikiqatlı qlafa malik olur.
Ask sporları yetişən zaman qişanın xarici qatı zirvədən ba-
şlayaraq dağılır, daxili qatı isə yüksək turqor təzyiqinin təsiri
altında dartılıb uzanır və beləliklə, ask sporlarının fəal şəkildə
xaric olunması baş verir.
Kisələrin forması girdə və oval (Hemiaskomisetlərdə və
qapalı meyvə cismi olan askomisetlərdə), yaxud silindrik (ask
sporları fəal şəkildə atılan askomisetlərdə) olur.
İbtidai askomisetlərdə kisələr birbaşa mitseli üzərində, ali
askomisetlər isə meyvə cismi yaranır. Meyvə cisimlərinin
aşağıdakı tipləri mövcuddur: kleystotetsi (tam şəkildə qa-
palıdır), peritetsi (yarımaçıq şəkildə, adətən zirvəsində dəlik
olan meyvə cismi), apotetsi (açıq meyvə cismidir) və
psevdotetsi. Kleystotetsilər, peritetsilər və apotetsilər əsil
meyvə cisimləridir və onların inkişafı askogimenial tipdə baş
verir – onların hüceyrə divarının yaranması (peridiya) askogen
hif və kisələrin inkişafı ilə eyni vaxta düşür.
Əsil meyvə cismi həm birbaşa mitselilərdən, həm də
stromalarda müxtəlif formalı, ölçülü və sıx hif toxumalarından
yarana bilər. Əsil meyvə cismi ilə yanaşı, askomisetlər həm də
askostromalar əmələ gətirir ki, bu da askolokulyar tipdə gedir.
Əvvəlcə bir-biri ilə birləşən hiflərdən stromanın əsası qoyulur.
Burada askoqonlar yaranır və cinsiyyət prosesi baş verir. Asko-
gen hiflər və onlarda meydana gələn kisələr stromanın plek-
tenximasinı aralayır və ya dağıdır və beləliklə, onda boşluq,
yəni lokul yaradır. Hər bir lokulun bir və ya bir neçə kisəsi olur.
Lokulun üzərindəki stromanın toxuması dağılır və burada bir
dəlik açılır, buradan ask sporları xaricə çıxır. Zahiri görünüşünə
görə askostromalar daha çox əsil peritetsiyə oxşayır, ancaq
onlardan öz peridisinin olması ilə fərqlənir – stromanın plek-
tenximası onlarda hüceyrə divarı rolunu oynayır.
Meyvə cisminin olub-olmasına və onların yaranma üsul-
larına görə Askomisetlər şöbəsi 5 sinifə bölünür.
Askomisetlər təbiətdə, göbələklər üçün yararlı bütün sub-
stratlarda geniş yayılmışdır. Onlar torpaqda, meşə tor-
paqlarında, müxtəlif bitki substratlarında (ağacların qabığı
altındakı bərk hissələrdə, məhv olmuş bitkilərdə və s.) yaşayır.
Askomisetlərin bəzi qrupları başqa göbələklər üçün əlçatmaz
olan özünəxas ekoloji mühitlərdə yaşayır. Bəzi askomisetlər
dənizlərdə və ya şirin sulu su hövzələrində suya batırılmış
oduncaqlarda yaşayır. Saprotrof askomisetlər təbiətdəki üzvi
maddələrin minerallaşmasında, xüsusən sellüloza tərkibli bitki
qalıqlarının parçalanmasında fəal içtirak edir. Bir çox saprotrof
askomisetlər müxtəlif material və məmulatların, eləcə də qida
məhsullarının kiflənməsinə və sıradan çıxmasına səbəb olur.
Çoxsaylı askomisetlər bitkiləri (göbələkləri, yosunları, şibyələri
və ən ali bitkiləri), həmçinin heyvanları və insanları yoluxdu-
rurlar.
Bu şöbənin bir sıra nümayəndələri antibiotiklər,
alkoloidlər, boy maddələri (hibberellinlərin), vitaminlər (ribo-
flavin və s.), fermentlər, qida zülalının produsenti kimi,
həmçinin spirt qıcqırması yaranan bir vasitə kimi böyük iqtisadi
əhəmiyyət kəsb edir. Nəhayət, askomisetlərin bir çoxundan