Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
392
Ki, bu rub’i maskunga
suv keldi oz,
Ham onchaki bor erdi elga niyoz.
Muhitekim, ul oshkorodurur,
Nega davrida yeti daryo dururg‘
Chu andin yeti bahr bo‘ldi judo,
Nega tutmadi yer yuzin – qil adog‘»
Duo qildi donoyi daryozamir,
Ki: «Olsun jahon shohi daryonazir.
Guruhe demishlarki,
bu jirmi xok,
Yerur vaz’ ichinda balandu mag‘ok.
Necha asli vaz’i mudavvardurur,
Bu hikmat eliga muqarrardurur.
Vale yer yuzi chunki hamvor emas,
Kishi fikr agar qilsa dushvor emas.
Bilurkim, yog‘indin qachon bo‘ldi sel,
Qilur tog‘din past vodiyg‘a mayl.
Chu olam yuzi bo‘ldi
pastu baland,
Bu so‘zni qilur donish ahli pisand
Ki, suv moyil o‘lmish chuqurlarga-o‘q,
Yerur bu jihatdin biyiklarda yo‘q.
Guruhe bu ma’ni guvohidurur
Ki, derlar bu hikmat Ilohiydurur.
Tutulmoq
kerak erdi yer suv bila,
Hamul nav’kim, aks ko‘zgu bila.
Vale xalqkim, Haqqa oson edi,
G‘araz ofarinishdin inson edi.
Anga jilvagoh ochti qudrat bila,
Bu ma’nig‘a yo‘q daxl hikmat bila.
Muni
bil Hakimi Azal hikmati
Ki, topmas bulardin xalal hikmati.
Yerur chunki ul yerda ojiz xirad,
Xirad ahlig‘a so‘z demakka ne had»
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: