fərdiliyi, hərtərəfliliyi, obyektivliyi prinsipləri. Ali məktəbdə pedaqoji nəzarət
müxtəlif növlərdə olur. Keçirilmə vaxtı və həll etdiyi vəzifələrə görə nəzarətin bir neçə
növü fərqləndirilir: cari (gündəlik), tematik (iri mövzu və bölmələr üzrə),
dövri
(vaxtaşırı, yarımildə iki-üç dəfə, semestrin sonunda), yekun nəzarət (kurs bitdikdə,
imtahanlar, kurs işi, buraxılış işi və diplom müdafiəsində). Nəzarətin əhatə
dairəsindən, tələbə tərkibindən asılı olaraq fərdi, qrup və frontal nəzarət formalarından
istifadə olunur. Nəzarət müxtəlif metodların vasitəsilə aparılır. Yoxlama və
hesabaalma zamani istifadə olunan ümumi metodlara aşağıdakılar daxildir:
şifahi və
yazılı sorğular, yoxlama işləri, hesabatlar, referat işləri, icmallar, kurs və diplom işləri,
yaradıcı tapşırıqlar, seminarlar, kollokviumlar, tələbə fərdi işləri, qrafik işlər (sxem və
çertyojlar), kurs və diplom işləri, məqbul (zaçot) və imtahanlar (şifahi və yazılı),
maşınlı nəzarət və proqramlaşdırılmış nəzarət, test yoxlamaları, özünənəzarət.
Göstərilən metodların vəhdəti pedaqoji nəzarətin və bütövlükdə təlim prosesinin
səmərəliliyini təmin etmək baxımından böyük əhəmiyyətə malikdir. Təlim
müvəffəqiyyətinin qiymətləndirilməsi. Təlimdə nəzarət, yoxlama müvəffəqiyyətin
qiymətləndirilməsi ilə nəticələnir. Qiymətləndirmə
təlim prosesini tamamlayan
pillədir. O, təlimin səmərə və keyfiyyətini yüksəltməyə, əks əlaqə yaratmağa,
tələbələrin bilik və bacarıqlarındakı uğurlu və zəif cəhətləri aşkara çıxarmağa kömək
edir. Qiymətləndirmə bir neçə funksiyanı yerinə yetirir: nəzarət, öyrədici,
stimullaşdırıcı, tərbiyə funksiyaları. Qiymət çox incə bir pedaqoji vasitədir; o,
tələbələri
həvəsləndirə də bilər, ruhdan sala da bilər. Hər şey qiymətin necə
verilməsindən, ədalətli olub-olmamasından asılıdır. Qiymətləndirmə zamanı bəzi
şərtləri gözləmək lazımdır:
1) qiymət obyektiv, ədalətli olmalı, tələbənin faktik bilik səviyyəsini düzgün əks
etdirməlidir. Qiyməti «şişirtmək» və ya «kəsmək», bu zaman əliaçılıq və ya xəsislik
etmək eyni dərəcədə zərərlidir: birinci halda tələbələrdə arxayınçılıq, ikinci halda isə
öz qüvvəsinə inamsızlıq baş verir. Buna yol verməmək
üçün qiymətin müvafiq
normalara, meyarlara tam uyğun olmasını təmin etmək lazımdır;
2) verilən qiymət tələbələr tərəfindən dərk olunmalıdır: müəllim qiyməti (rəqəmi)
sadəcə elan etməklə kifayətlənməməli, onu əsaslandırmalıdır. Yəni tələbənin nə üçün
«kafi», «qeyri-kafi», «yaxşı» və «əla» qiymət aldığını sözlə xarakterizə etməlidir. Bu
halda tələbə öz nöqsanlarını başa düşər, müəllimi ədalətsizlikdə təqsirləndirməz;
3) qiymətləndirmə zamanı tələbənin təkcə nəyi öyrənməsini deyil, həm də necə
öyrənməsini — şüurlu, yoxsa mexaniki öyrənməsini, materialı dərk etdiyini,
yoxsa
əzbərlədiyini nəzərə almaq lazımdır. Bu, tələbələrin təlimə şüurlu yanaşmalarında,
mühüm rol oynayır. Çünki tələbələr müəllimin sorğu metodikasına uyğun olaraq təlim
materiallarını öyrənir, məşğələdə cavab verməyə hazırlaşırlar.
Dostları ilə paylaş: