4. Tərbiyədə nəzarət və özünənəzarət metodları
Hər bir metodun özünəməxsus xüsusiyyətlərini, şəxsiyyətə təsir imkanlarını qabarıq
göstərmək üçün onları ayrılıqda nəzərdən keçirmək lazım gəlir. Şüuru formalaşdıran
metodlar. Bu qrup metodların məqsədi insanın şüuruna təsir etməklə onda düzgün
təsəvvürlər, inam və əqidə yaratmaqdan ibarətdir. Onların köməyi ilə gənclər ictimai
davranış normaları ilə tanış olur, özlərini harada və necə aparmaq lazım
olduğunu,
yaxşını və pisi başa düşür, əxlaqi tələblərin zəruriliyinə inanırlar. Buna görə də bəzi
pedaqoji mənbələrdə şüuru formalaşdıran metodlara inandırma metodları da deyilir.
Bu metodlar qrupuna əxlaqi söhbətlər, əxlaqi
mövzuda məruzə və mühazirələr,
disputlar, bədii əsərlərin (filmlərin) müzakirəsi, nümunə metodları daxildir. Əxlaqi
söhbətlər müəyyən əxlaqi, siyasi, estetik
keyfiyyətlərin mahiyyətini, məzmununu,
şərtlərini izah etmək məqsədi güdən inandırma metodlarıdır. Belə söhbətlər iki növdə
olur: kollektiv və fərdi söhbətlər. Fərdi söhbətin bir forması təxirə salınmış söhbətdir.
Bu halda tələbə ilə söhbət qəbahət baş verən kimi aparılmır, müəyyən müddət ərzində
təxirə salınır. Burada məqsəd insanı öz qəbahəti üzərində düşündürmək və onda
peşimançılıq hissi oyatmaqdır. Əxlaqi mövzuda məruzə və mühazirələr müəyyən
əxlaqi ideyanı daha geniş şərh etməklə insanda
dolğun əxlaqi təsəvvürlər, inam və
əqidə yaratmaq məqsədi güdür. Disputlar tərbiyə məsələləri üzrə mübahisələrdir.
Disput yanlış təsəvvürləri üzə çıxarmağa və düzəltməyə imkan verir. Bədii əsərlərin
(filmlərin) müzakirəsi əxlaqi təsəvvür və ideyaların formalaşmasında daha böyük
imkanlara malikdir. Bədii ədəbiyyat qüdrətli tərbiyə vasitəsidir:
burada əxlaqi ideya
mücərrəd şəkildə yox, konkret bədii obrazların nümunəsində açılır. Bu obrazlar əxlaqi
ideyaları əyaniləşdirir. Nümunə metodu şüuru formalaşdıran metodlar içərisində
mühüm yer tutur. Tərbiyəçinin sözü canlı nümunə ilə birləşdikdə daha inandırıcı olur
və daha böyük təsir gücünə malik olur. Şəxsi nümunə ilə yanaşı tərbiyə işində
müxtəlif növ müsbət nümunələrdən (tarixi şəxsiyyətlərin, görkəmli elm və mədəniyyət
xadimlərinin, bədii əsər qəhrəmanlarının, yaşlıların, yoldaşların nümunələrindən) də
istifadə edilməlidir. Fəaliyyətin təşkili və ictimai davranış təcrübəsini formalaşdıran
metodlar. Bu metodlar qrupu insanda müsbət adətlər yaratmaq və iradəni
möhkəmlətməklə düzgün davranış təcrübəsi formalaşdırmağa xidmət edir. İnsan qəbul
etdiyi mənəvi ideyanı, öz əqidə və inamını gündəlik davranış və rəftarında tətbiq edir,
müəyyən fəaliyyətə alışır. Bu mənada bəzi pedaqoji mənbələrdə
bu metodlar qrupu
alışdırma metodları adlanır. Həmin metodlar bir çox formalarda olur.
1. İnsanın müxtəlif fəaliyyət növlərinə cəlb edilməsi onda davranış təcrübəsinin
formalaşmasında böyük rol oynayır.
2. Tərbiyələndirici situasiyaların yaradılması metodu əvvəlki metodla sıx bağlıdır.
Burada da tərbiyəçi müxtəlif fəaliyyət növlərinin vasitəsilə gəncləri xüsusi təşkil
edilmiş tərbiyəedici situasiyaya salır.
3. Tələb metodu insanı müsbət əməllərə sövq etmək və xoşagəlməz hərəkətlərdən
çəkindirmək yolu ilə düzgün davranış təcrübəsi formalaşdırmaq məqsədi güdür. Tələb
tərbiyənin vacib şərtidir: tələbsiz tərbiyə yoxdur (A.S.Makarenko).
4. İctimai rəy metodu tələbin kollektiv forması olub, müəyyən şəxs və hərəkətlə bağlı
kollektivin ümumi rəyini, qiymətini ifadə edir.
5. Təmrin (məşq) metodu hərəkətlərin təkrarı yolu ilə onları
möhkəmləndirib müsbət
davranış adətləri yaratmaq məqsədi güdür.
6. Rejim insanın həyat və davranışını tənzim edən qaydaların məcmusudur. İnsanın
günü rejimlə tənzim edildikdə o, müəyyən qaydalara tez alışır, onda davranış adətləri
daha tez və asanlıqla yaranır.
Dostları ilə paylaş: