Şimali Abşeron sahilləri başdan-başa qaranlığa qərq olub
Yüklə 3,34 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
badəni sizin şərəfinizə qaldırıram!
Son kəlmələr musiqi sədaları altında eşidilməz olur. Bağırov işarə ilə Əmiraslanovu yanına çağırır.
– Əyləş! Eşidirəm səni. – Şultsu buraxmaq olmaz, yoldaş Bağırov.
– Şults barəsində səninlə artıq söhbətimiz olub, – Bağırov qaşlarını çatır. – Onu qətiyyən buraxmaq olmaz. Gizli kamera ilə çəkilmiş şəkillər, dəniz dibi relyefinin xəritəsi, Abşeron və Bakıdakı benzin anbarlarının planı...
– Coğrafiya mürəkkəb elmdir, – Bağırov başını bulayır. 25 – Ən başlıcası budur ki, onu buraxsaq, onunla əlbir olanları heç cür tapa bilməyəcəyik. Onları isə mütləq tapmaq lazımdır. Şults burada həmin adamlarla əlaqəyə girməyə fürsət tapıb. Tamamilə qanuni əsasla, mən hələ bir on gün onu ləngidə bilərəm.
– Bu sənə nə verəcək? Olsa-olsa, beynəlxalq qalmaqal. Almaniya səfirliyi SSRİ hökumətinə müraciət edib, hələlik şifahi etirazını bildirib. Axı Şults üçün Almaniya Coğrafiya Cəmiyyəti vəsatət verib.
-Deməli, heç bir tədbir görmək olmaz? Bağırov qanı qaralmış Əmiraslanova baxır: 18
– Yaxşısı budur, sən mənə başqa məsələdə kömək elə. Əlbəttə, əgər əlindən gəlirsə... Bayaqdan baş sındırıram: bu orkestr azı on kərə musiqi çalıb, hər dəfə də elə eyni mahnını. Görəsən bununla nə demək istəyirlər?
Əmiraslanov orkestrə gözucu nəzər salıb, əlüstü dillənir: – Özfəaliyyət orkestridir, çalanlar da hələ təzə başlayıblar, bircə “Muleyli”ni öyrənməyə macal tapıblar.
– Afərin! Başın işləyir! – Bağırov vəcdlə dillənir. – İndi isə süfrəyə yaxın əyləş! Yeməklərin dadına bax, sonra da mənim sağlığıma iç! İndi buna çox böyük ehtiyacım var! Bilmirəm, orkestrin səsindəndir, yoxsa sənin Şultsuna görədir, nə isə, başım partlayır, – o, badəsini qaldırır. – Sənin sağlığına, Əmiraslanov!
O zaman Əmiraslanov Şultsa demişdi: – Sizi buraxmaqda böyük səhvə yol verirəm.
– Siz heç bir səhvə yol vermirsiniz, – deyə Şults qəribə bir ifadə ilə – sanki halına acıyırmış kimi, Əmiraslanova baxmışdı. – Siz əmrə tabe olursunuz, – o, gülümsünmüşdü. – Ancaq birdəfəlik ayrıldığımızı zənn etmək sizi kədərləndirirsə, çox nahaq yerə.
Məndə almanlar üçün nadir sayıla bilən bir xüsusiyyət var – mən intuisiyama çox inanıram. Bu intuisiyam isə mənə pıçıldayır ki, sizinlə yenə görüşəcəyəm.
– Bəs coğrafiya bilikləri ilə bir az da möhkəmlənən intuisiyanız həmin görüşün məhz harada baş tutacağını pıçıldamır ki?
– Bunu bilmək çətin deyil. Əminəm ki, bizim növbəti görüşümüz Bakıda olacaq... Bəlkə də lap elə bu kabinetdə... Bakı çox gözəl şəhərdir.
26 – Çox gözəldir, – deyə Əmiraslanov təsdiq edir. – O sizə qədimi qızıl sikkəni xatırlatmır ki? – Düzünü desək, elə bir bənzəyiş görmürəm.
– Bilirsiniz, onların hər ikisi – Bakı da, sikkə də hamının xoşuna gəlir və hər kəs də onları öz əlinə keçirmək istəyir...
– Düz deyirsiniz... – Şults sadəlövhcəsinə gülümsəyir. – Ancaq bir az dəqiqləşdirmək lazımdır. Dünya paytaxtlarının bütün bankları qızıl sikkələrlə ağzınacan doludur. Bu problemi başqa yerdə də həll etmək olar. Hazırda qızıldan da vacib sərvətlər var, – o, ayağa qalxaraq, Əmiraslanovu pəncərənin yanına dəvət edir.
– Bax, o yarımadanı görürsünüzmü? – Bayıl burnunu?
– Lənət şeytana, həmişə unudaram ki, mən coğrafiyaşünasam, – Şults şən halda dillənir. – Nə isə, hal-hazırda Almaniyanın “Bismark” və “Tirpits” adlı iki super xətt gəmisi var. Onlardan hər biri az qala bax bu burun böyüklükdədir. Sivill bəşəriyyətin bütün tarixi boyu dünyanın heç bir ölkəsi bu cür texnika möcüzəsini yuxusunda da görməyib. Onların limandan tərpənməsi
19 kifayətdir ki, İngiltərə – indi daha sabiq dənizlər hökmranı sayılan dövlət qorxuya düşüb, bütün radiostansiyalarını işə salsın. İngilis gəmiləri isə qorxudan zağ-zağ əsən çömçəquyruqlar kimi, sahildə başlarını soxmaq üçün, necə deyərlər, siçan deşiyi axtarırlar. – Şultsun səsində patetik notlar eşidilir. – Bundan əlavə, Almaniya hər il tərsanələrdən iki yüz ədəd sualtı qayıq buraxır. Təsəvvür edirsinizmi? İki yüz sualtı qayıq – özü də necə qayıqlar?!
– Təsəvvür edirəm, – Əmiraslanov başı ilə təsdiq edir. – Fotoşəkillərini görmüşəm. Sizə bir sual versəm inciməzsiz? Sərnişin gəmilərini batırmaq onların nəyinə gərəkdir? Az qala hər gün sərnişin gəmilərinin batırılması barədə xəbərlər gəlir. Suda boğulan qadınlar, uşaqlar... hətta şəkillərdə belə, bu, çox müdhiş görünür.
Özü də bitərəf ölkələrin gəmiləri atəşə tutulur. Belə hərəkətə izah tapmaq çətindir. – Buna mən ancaq təəssüf edirəm. – Şults qaşqabaqlı halda cavab verir. – Bu hər şeydən əvvəl Almaniyanın nüfuzuna zərbə vurur.
Lakin müharibənin qəribəlikləri ilə həmişə barışmaq lazım gəlir... Deyəsən, əsas mövzudan yayındıq. İndi mən sizə bir sirr açacağam!
Həm “Bismark”, həm də “Tirpits” gecə-gündüz okean sularını 27 yararaq o yan-bu yana üzmək əvəzinə, əfsuslar olsun ki, aylarla yanalma körpüsündə dayanıb durmağa məcburdur. Sizcə, niyə?
Əmiraslanov başını bulayır: – Mən hərbi dənizçi deyiləm.
– Ona görə ki, iki günlük kreyser yürüşü ərzində bu gəmilərin hərəsi səksən ton yanacaq udur. Hələ də yerdə qalan dəniz donanmasını – xətt gəmilərini, kreyserləri demirəm. Üstəlik də dünyada ən güclü hava donanması – Lüftvaffe var.
– Ən güclü? Mən indiyədək elə hesab edirdim ki, bu, sırf amerikansayağı bir ədadır. “Dünyada ən uca göydələn”, “planetin ən qarınqulu adamı”...
– Almaniyanın səyi sayəsində amerikalılar daha bu ədalarını tərgidirlər. Yeri gəlmişkən, başqa bir səbəbdən elə siz də Almaniyaya minnətdar olmalısınız, – Şults bu sözdən karıxan Əmiraslanovu məmnun halda seyr edərək dedi:
– İki il əvvəl İngiltərə Fransa ilə birləşərək, Qafqazı işğal etməyə hazırlaşırdı. Onların baş qərargahları müfəssəl həyasızlıqla bəyan etmişdi ki, Bakı tək bircə dövlətə məxsus ola bilməz – necə dövlət olur-olsun, fərqi yoxdur. Yəqin bunu eşitmişsiniz?
– Hətta bilirəm də. – Almaniya isə Fransa ilə İngiltərəni məcbur etdi ki, öz dərdsərlərilə məşğul olsunlar, burunlarını başqasının işinə soxmasınlar.
Almaniyadan qeyri, buna daha hansı qüvvə qadirdir? Biz indi təkbətək söhbət edirik, gəlin açıq danışaq, yəni doğrudanmı siz buna görə böyük Almaniyaya minnətdar deyilsiniz?
– Minnətdaram. – Əmiraslanov iri divar saatına yaxınlaşır. – Bu saat yüz beş il bundan əvvəl işə salınıb, indiyə kimi fasiləsiz işləyir. 20
Özü də Almaniyadan gətirilib. Bir çox başqa nailiyyətlər üçün də sizin ölkəyə mənim hörmətim var. Ancaq şübhəsiz, ona görə yox ki, Almaniya guya, bizi kimlərdənsə qoruya bilər.
Şults nəyi isə xatırlayıb saata baxır: – Qatar bir saatdan sonra yola düşür. Biz yenə görüşəcəyik, amma çətin ki, bir də bu cür arxayın şəraitdə söhbət etmək bizə müyəssər olsun.
– Sizcə, vuruşacağıq? – Biz onsuz da elə indi sizinlə vuruşuruq, – deyə Şults çox ciddi tərzdə dillənir. – Və siz məni buraxmaqla, ilk məğlubiyyətə uğramış olursunuz.
28 Əmiraslanov qəflətən Fərzaninin sual dolu baxışlarını üzündə hiss edib, fikirdən ayrılır. Dərhal da gerçək şəraitə “qayıdır”.
– Hərdən o köçüb Pəhləvidə yaşayır – orada “Mersedes” firmasının nümayəndəsi sayılır. Firdovsi küçəsində firmanın filialı yerləşir.
Bu adam sizə tanışdırmı? – Onun adı Səbadır, – Fərzani şəklə ötəri nəzər salıb deyir.
– Səba ləqəbidir. – Əmiraslanov düzəliş verir. Əsl adı Henrix Şultsdur. Abverin mayorudur. Sualtı reyslər ideyasının müəllifi odur. Əzizim ağaye Fərzani, bütün bildiklərinizi yazın, – Əmiraslanov ona bloknotla qələm uzadır. – Gecə “desant”larını da unutmayın.
Ətraflı yazın, – adamların sayını, adlarını... – Adlar və digər məlumatlar təkcə Səbaya bəllidir, bir də ola bilsin ki, sualtı qayığın komandirinə.
– Nəyi bilirsiniz, onu yazın. – Nə gizlədim, mənim siz deyən savadım yoxdur, – Fərzani utancaq halda etiraf edir. – Yaxşısı budur, mən hər şeyi danışım, siz yazın.
– Əzizim ağaye Fərzani, şifahi sözlər nə qədər qiymətli olsa da, deyilir və sonra da unudulur, sizin məktubunuz isə bu andan etibarən mənim yaddaşımın dayağı olacaq. Axı əbəs yerə deməyiblər ki:
“Sözə inan, ancaq bir qiymətli əşyanı da girov kimi saxla”. Pəhləvi. “Mersedes” filialının təmtəraqlı binası önündə qara rəngli kiçik bir maşın dayanır. Fərzani maşından düşür. Geniş nümayiş zalından keçib gedərkən tanışları – əməkdaşlar və müştərilərlə yüngülcə təzim etməklə salamlaşır. Zalın qurtaracağında dar dəhlizə burulur. Divarda o qədər də nəzərə çarpmayan polad qapı görünür. Keşikçilər onun vəsiqəsini diqqətlə yoxlayırlar. Fərzani qəbul otağına keçir. Sarışın katibəyə salam verir. Otaqda idmançı – əsgər görkəmli iki cavan adam var. Əyinlərindəki kostyumlar da biçiminə görə hərbi geyimi andırır.
– Səba bir-iki dəqiqə əvvəl sizi soruşurdu. İndi anqardadır. 21
– Onu burada gözləyim?
– Sizi onun yanına ötürərlər. Anqarın bütün ərazisində təlimlər gedir. Təlimatçıların rəhbərliyi altında yüzlərcə adam əlbəyaxa döyüş fəndlərini təkrarlayır.
Onların əynində Fərzaniyə tanış olmayan hərbi forma var, ancaq fərqlənmə nişanları gözə dəymir. Fərzani Səbanı uzaqdan görür.
29 Bu, iradəli sifəti olan qırx-qırx beş yaşlarında bir kişidir. O da Fərzanini görür və səbirsiz halda əli ilə onu yanına çağırır. Lakin Fərzani yanaşmağa macal tapmamış, darvaza açılır, üzərinə xırdaca bayraq bərkidilmiş “Mersedes” avtoparka girir. Sürücü cəld yerə sıçrayıb, maşının qapısını açır. Çal saçlı, ucaboy bir kişi, onun dalınca isə iki nəfər müşayiətçisi maşından düşür. Səba Fərzaniyə ani bir nəzər salaraq, onların qabağına gedir.
– Üzr istəyirəm, polkovnik, biz gecikmişik, – yeni gəlmiş şəxs salam verib sözə başlayır. Hiss olunur ki, hansı xoş təəssüratsa onu həyəcanlandırıb. – Tehrandan gec çıxdıq. Saraydakı görüşümüz çox məhsuldar keçdi. Söhbət gözlənilmədən uzandı, ancaq bizim ümumi işimiz üçün bunun yalnız faydası oldu. Həmçinin Almaniya səfiri də orada idi.
– Həmçinin... – Səba sanki sözün səslənməsini yoxlamaq üçün təkrar edir. – Çox şadam ki, əhval-ruhiyyəniz yaxşıdır, çünki bu, qarşınızdakı mənzərəyə də uyğundur. Desantçılardır. Bölməyə yaxşıların da ən yaxşıları daxil edilib. Əla təlim keçiblər, öz borclarına sadiqdirlər. Demək olar ki, hər bir şəraitdə döyüşməyi bacarırlar.
Başqa dəstələrdə olduğu kimi, buradakıların da üçdə bir hissəsi sizin həmvətənlərinizdir, qalanları ruslar, gürcülər, ləzgi, osetin, çərkəzlərdir. Xülasə, demək olar ki, bütün Qafqaz təmsil edilmişdir...
Onlarla söhbət edəcəksinizmi? Yoxsa yol sizi yorub dincəlmək istəyirsiniz? – Dincəlmək? Siz zarafat edirsiniz, polkovnik. Artıq çoxdan bəridir ki, istirahət nə olduğunu unutmuşam. Əlbəttə, onlara bir-iki kəlmə demək istərdim. Bir halda ki, burdayam, onlar qarşısında çıxış etmək borcumdur.
Səba mikrofona yaxınlaşır. Komandalar eşidilir və heç bir çaxnaşmasız- filansız, bir göz qırpımındaca desantçılar iki cərgəyə düzülür. Sükut çökür. Səba səliqəli cərgələri məmnun halda gözdən keçirib deyir:
– Nəzərinizə çatdırmaq istəyirəm ki, Azərbaycan Respublikası qanuni hökumətinin başçısı, baş nazir Xasay bəy Rəsulbəyli məxsusən sizinlə görüşmək üçün Parisdən buraya gəlmişdir.
“Baş nazir” mikrofona yaxınlaşan kimi, gurultulu alqış sədaları Səbanın işarəsi ilə dərhal kəsilir. Sözə başlamazdan öncə Xasay bəy cib dəsmalını çıxarıb, nəmli gözlərini silir.
30 – Mənim dostlarım! Mənim övladlarım! Mən öz göz yaşlarımdan utanmıram: həyatda elə nadir anlar olur ki, həmin anda əsl kişinin ağlamağa hüququ var. Xoşbəxtəm ki, sizlərlə – igid oğullarımla görüşdüyüm üçün uzun illərdən bəri ilk dəfə gözlərim yaşardı. Bu o deməkdir ki, qəddar düşmənlərimizin günahı üzündən Vətənimizin başına gələn bəlalar mənim qəlbimi hələ daşa döndərə bilməyib. 22
Mən xoşbəxtəm ki, biz, nəhayət bir yerdəyik, hiylə və zorla xalqımızı özünə tabe etmiş zalımlara qarşı əldə silah birgə mübarizə aparacağıq... – Natiq hərarətli çıxışını davam etdirir. Səba isə hər şeyin lazımi qaydada getdiyini yəqin etdikdən sonra, nəzərə çarpdırmadan kənara çəkilir.
– Qonaqlara deyərsən ki, məni təcili çağırdılar, – deyə o, təlimatçılardan birinin qulağına pıçıldayır. – Çıxışa görə təşəkkür eləməyi unutma.
Səba Fərzani ilə maşına əyləşib, ofisi tərk edir. – Biz həddən artıq qayğısız olmuşuq, – Səba heç kimə müraciət etmədən mızıldanır. – Yaxşı ki, heç olmasa sərnişinləri düşürmək mümkün olub.
– İndi onlara görə də narahatam, – Fərzani dillənir. – Axı Bakıda... nədir o?.. Hə, pasport qeydiyyatı var. Bircəsini qaralasalar, nə qədər dözümlü olsa da, hamısını ələ verər!
– Kimi isə ələ verməkdən ötrü həmin şəxsin adını bilmək, görünüşünü yadda saxlamaq, haraya getdiyindən, yaxud gedə biləcəyindən xəbərdar olmaq lazımdır.
– Məgər onlar bir-birini üzdən tanımır? – Hər bir qrupun üzvləri ilk dəfə yalnız tapşırığa yollanan zaman görüşürlər. Onlara bir-birləri barədə başqa heç nə bəlli olmur. Çatan kimi də dağılışırlar, hərə özünə tapşırılmış işə başlayır, – Səba sanki təlimat oxuyurmuş kimi sözləri aydın tələffüz edərək danışır və Fərzaniyə diqqətlə baxır: – Dostum, bu gün siz hər şeylə yaman maraqlanırsınız. Hə, deməli, o adamlardan heç biri o birilər barədə bir şey bilmir. Bu, yalnız bir nəfərə – mənə məlumdur! Müəyyən edilmiş gündə və saatda mənim göndərəcəyim adam onların hamısını axtarıb tapacaq. Və qabaqcadan nəzərdə tutulan niyyəti yerinə yetirəcək! – Səba coşqunluqla sözünü bitirib susur. Sonra xəfif təbəssümlə Fərzaniyə baxır:
– Dostum, siz bu gün hər şeyə qeyri-adi maraq göstərirsiniz! 31 – İki-üç gün ölümün gözünün içinə baxmış bir şəxs yəqin ki, dostlarına qeyri-adi görünər, – Fərzani də cavabında gülümsünür.
– Əgər ciddi danışsaq, mən risq etməz, başqa bir yol axtarıb tapardım. – Əgər ciddi danışsaq, – deyə Səba məyus halda dillənir, – başqa bir yol yoxdur. Sərhədin bir metri elə qorunur ki, heç şahənşah taxt-tacı varisinin yataq otağı o cür mühafizə edilmir.
Maşın, şəhəri arxada buraxaraq, sahilə paralel şose ilə şütüyür. Ətrafda bircə dənə də olsun tikili gözə dəymir. Dənizə doğru uzanan yan yola burularaq, maşın uca dəmir hasar önündə dayanır.
Hasarın üstü ilə yüksək gərginlikli cərəyan naqilləri çəkilib. Əllərində avtomat tutmuş saatdarlar yuxarıdakı keşik qüllələrindən laqeyd halda maşına tamaşa edirlər. Darvaza açılır. Üç nəfər keşikçi çıxır. İkisi avtomatlarını hazır saxlayıb. Üçüncü – yəqin ki, rütbəcə yüksək olan, maşına yaxınlaşır. Səbanı tanıyıb, hərbi təzim edir.
23 Səba ilə Fərzani içəri keçdikdən sonra keşikçi geri qayıdıb, maşını saxlamaq üçün sürücüyə yer göstərir.
– Siz məni burada gözləməli olacaqsınız, – onlar yaşıl çəmənlikdə şahmat qaydasında tikilmiş ilk kotteclərə çatan kimi Səba qəflətən ayaq saxlayır. Fərzani çaşıb qalır. Tamam yadımdan çıxıb, orada elə bir adam olacaq ki, sizi görməsi məsləhət deyil!
Bənizi ağarmış Fərzani çiynini çəkib, kafeyə girir. Buranı zabit yeməkxanası adlandırmaq daha düzgün olar. Geniş zalda cəmi bir neçə masa tutulub. Müştərilərin hamısı alman zabitləridir. Bəzilər Fərzaniyə tanışdır. Salamlaşır, bara yaxınlaşıb, qəhvə sifariş edir.
Barmeni arxasında yerli radio şəbəkəsinin böyük reproduktoru qoyulub. Musiqi təranələri qısa elanlar və çağırışlarla tez-tez kəsilir.
Səba yaxşı təchiz edilmiş hərbi bazanın ərazisi ilə üstüaçıq “daxili” maşınla gedir. Limanda hərbi gəmilər durur. Səba sualtı qayıqlar dayanan yanalma körpüsünün yanından ötüb, kotteclərdən biri qarşısında maşından düşür. Qapını döyür. İdmançı görkəmli cavan bir kişi qapıya çıxır. Dəniz quldurları sayaq boynuna doladığı ala-bəzək şərfdən və qısa tumandan başqa əynində heç nə yoxdur.
– Bağışlayın, cənab polkovnik, – o, Şultsu içəri buraxıb qonşu otağa keçir, sinəsində ordenləri olan dənizçi zabit formasını geyinib, təzədən otağa qayıdır.
– Həmişə yadımdan çıxır Sizdən soruşum: cəngavər xaçını nəyə görə almısınız? – deyə Şults soruşur.
32 – Böyük Britaniya kral həzrətləri hərbi-dəniz donanmasının eskadra kreyseri “Uels şahzadəsi”nə görə, – deyə sualtı qayıq komandiri iftixarla cavab verir. – İndi o öz ekipajı ilə bərabər əbədi dayanacaqdadır.
Bu mənim submarinamın batırdığı on ikinci gəmi idi. Bir də risqə getməmək üçün Reder on üçüncünü batırmağa qoymadı, bizi Baltikadan cənuba göndərdi. Dedi ki, guya burada ürəyimiz istəyən qədər günəş, balıq kürsüsü, bir də qadınlar var. Günəşdən şikayətimiz yoxdur. Başqa şeyləri isə hələ dəqiqləşdirə bilməmişəm. Ay yarım ərzində bircə dəfə də olsa şəhərə çıxmağa icazə verməyiblər.
– Hələ hər şey irəlidədir, əzizim Konrad, hər şey irəlidədir. Siz öz yeni sualtı qayığınızdan yenə narazısınız? İtalyanlar deyirlər ki, manevr və maneələri aşma qabiliyyətinə görə onun tayı- bərabəri yoxdur.
– Onlarda hər şey musiqiylədir, elə sualtı qayıqları da... Beşcə metr dərinliyə enən kimi bitişmə yerləri kastanyet kimi şaqqıldamağa başlayır. Birinci dəfə bu şaqqıltı-gurultunu eşidəndə ürəyim ağzıma gəldi. Sən demə, ağıllı-başlı alman gəmiqayıranlarından fərqli olaraq, bitişmə yerlərini pərçimlə birləşdirmək əvəzinə, bu gicbəsərlər onu konserv qutusu kimi qaynaq edirlər. Sazandalardır da... onlardan başqa nə gözləmək olar!..
– Görürəm, müttəfiqlərimiz barədə o qədər də yüksək fikirli deyilsiniz, – Şults söz atır. – İndi nə ilə məşğulsunuz?
– Bu gözəl tövlədə baş qatmağa bir şey varmı ki? Bekarçılıqdan çərləmişəm. 24 – Lap əla. Elə isə nə vaxt dənizə çıxa bilərsiniz? – Nə vaxt desəniz. Lap günü sabah.
– Mən istərdim ki, qırx dəqiqədən sonra çıxasınız. – Qırx dəqiqə? Zarafat edirsiniz?
– Beş nəfər sərnişin götürəcəksiniz. Sərhədi hava qaralmamış keçməyin. Səhərə yaxın sərnişinləri göstərilən yerdə sahilə düşürərsiniz.
Sonra ta axşam düşənədək sıldırım sahilin kölgəsində, suyun dibində gözləməli olacaqsınız. Yaxta ilə müşayiət oyununun üstü açılıb. Biz çox qorxu-hürküsüz hərəkət etmişik.
– Komandanın iki üzvü indi şəhərdədir. Kömək edin, onları axtarıb tapaq. – Onlarsız birtəhər ötüşün. İnciməyin, kapitan, bütün bunlar təhlükəsizlik tədbirləridir. Təcili çıxmaq sizin öz təhlükəsizliyiniz üçündür. Gözünüzü saata niyə zilləmisiniz?
33– İstəyirəm ki, dəqiq fikir verim, görüm siz nə vaxt qurtaracaqsınız. Mən də hazırlaşmaq üçün nə qədər vaxt qaldığını hesablayım.
– Afərin! Əhsən! – Şults ürəkdən gülür. – Cəngavər xaçı heç kəsə əbəs yerə verilmir! Söhbət etdiyimiz vaxtı nəzərə almaya bilərsiniz.
Sualtı qayığın komandiri daxili rabitə düyməsini basır. – Danışan kapitan Konrad Şrankedir. Diqqət! Yanalma körpüsü üzrə növbətçi üç nömrəli obyektin qidalanma mexanizmini birləşdirin!
Təkrar edirəm: 3 nömərli obyektin qidalanma mexanizmini birləşdirin. Sıxılmış hava və yanacağın miqdarı yoxlanılsın.
“Sıxılmış hava və yanacağın miqdarı yoxlanılsın. 3 nömrəli obyektin komandası 20 dəqiqədən sonra hazır olsun. Təkrar edirəm:
3 nömrəli obyektin komandası 20 dəqiqədən sonra yerində olsun”, – Fərzani dinamikdən eşidilən bu əmrləri üzünün ifadəsini dəyişmədən dinləyir. Barmenin qayıtmasını gözləmədən, pulu piştaxtanın üstünə qoyur, gözucu ətrafa nəzər salıb, heç kəsin ona fikir vermədiyini yəqin edir və tələsmədən qapıdan çıxır. Kafenin qabağındakı bağçadan cəld ötüb, tut ağaclarının kölgəsində qoyulmuş skamyada əyləşir və dərhal “mürgüləyir”.
Şults maşını Fərzaninin bərabərində saxlayır: – Bəs mən elə bilirəm, hələ də kafedəsiniz, dedim sizə qoşulum.
– O kafe hasara alınandan, şveysar isə saatdarla əvəz ediləndən sonra açıq havada oturmağı daha üstün tuturam, – deyə Fərzani “yuxulu-yuxulu” zarafat edir.
Sualtı qayıq buxtanı tərk edəndən dərhal sonra komandir Konrad Şranke dərinliyə enmək əmri verir. Zabitlərdən biri açıq lüka düşməzdən əvvəl təəccübünü bildirir: 25
– Dəniz sakit, səma buludsuzdur. Ətrafda bir ins-cins gözə dəymir...
– Əmri yerinə yetirirəm, – komandir soyuqqanlı tərzdə çiyinlərini çəkir. Sualtı qayıq dənizin dibinə enir.
– Deyəsən, nədənsə narahatsınız, – Şults maşında soruşur. – Deməli, son dərəcə həssas intuisiyaya malik olan siz anlaya bilmirsiniz ki, köhnə dostunuzun ürəyindən niyə qara qanlar keçir?
Çünki ona daha etibar etmirlər. Axı nəyə görə? Yox, yox, icazə 34 verin sözümü axıradək deyim. Sizə yaxşı bəllidir ki, gözümün ağıqarası bircə oğlum var. Onu nə qədər sevdiyimi də bilirsiniz. Onun canına and içirəm, əgər nə vaxtsa sizə xəyanət etməyi ağlıma belə gətirmişəmsə, qoy Yüklə 3,34 Mb. Dostları ilə paylaş:
|