Тема формы на Азербайджанской народной музыки
В статье рассказывает о проблеме формы разных вид Азербайджанской народной
музыки, которые местные и русские музыковеды анализировали этот проблем на своих
произведениях.
NDU-nun Elmi Şurasının 23 yanvar 2015-ci il tarixli qərarı ilə çapa tövsiyə
olunmuşdur (protokol № 05)
Məqaləni çapa təqdim etdi: Sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
İ.Məhərrəmova
- 166 -
НАХЧЫВАН ДЮВЛЯТ УНИВЕРСИТ ЕТ И. ЕЛМИ ЯСЯРЛЯР, 2015, № 1 (66)
NAKHCHIVAN ST AT E UNIVERSIT Y
.
С ЖЫЕНТЫФЫЖ WО РКС , 2015, № 1 (66)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТ ВЕННЫЙ УНИВЕРСИТ ЕТ . НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2015, № 1 (66)
SEVDA HÜSEYNOVA
Naxçıvan Dövlət Universiteti
gunelmamadova@yahoo.com
UOT 782/785
GÖRKƏMLİ BƏSTƏKAR − QARA QARAYEVİN AZƏRBAYCAN FORTEPİANO
MUSİQİSİNİN İNKİŞAFINDA ROLU VƏ YERİ
Açar sözlər: Qara Qarayev, bəstəkar, fortepiano musiqisi, prelüdlər, pyes, uşaq fortepiano
miniatürləri, Azərbaycan musiqisi, fuqa.
Keywords: Gara Garayev, composer, the piano music, preludes, plays, children's piano
miniatures, music of Azerbaijan, fugue.
Ключевые слова: Кара Караев, композитор, фортепианная музыка, прелюдии, пьесы,
детские фортепианные миниатюры, Азербайджанская музыка, фуга.
XXI əsrdə hər hansı bir problemin, bilavasitə Azərbaycan fortepiano musiqisinin təkamül
probleminin tədqiqi dünya musiqi mədəniyyətinin tərəqqisi aspektində retrospektiv təhlil
aparılmadan həyata keçirilə bilməz. Bu məsələnin kökləri dünya mədəniyyəti tarixinin dərin qatları
ilə bağlıdır.
Məlum olduğu kimi, tarixin dönümlü məqamlarında zaman elə bir şəxsiyyət yaradır ki, o,
incəsənətin axarını öz seçdiyi yola yönəldərək, inkişaf etdirir. Azərbaycanda belə şəxsiyyət Üzeyir
Hacıbəyov oldu və ondan sonra gələn nəsillər, ilk növbədə isə Qara Qarayev onun yolunu davam
etdirdi.
Qara Qarayevin ilk fortepiano əsəri 1937-ci ilə aiddir. Biz bu əsərə qədərki yolu, bəstəkarın
təfəkkürünün qaynaqlarını, dünya miqyasında və Azərbaycanda fortepiano musiqisinin yaranması
zəminini ümumiləşdirməyə çalışaq. Bu baxımdan XX əsrin əvvəllərinə ekskurs etməyimiz
məqsədəuyğun olardı, çünki milli professional bəstəkar yaradıcılığının ilk nümunələri məhz bu
dövrə aiddir. Eyni zamanda, əsrin əvvəlində Azərbaycanda gedən prosesləri dünya fortepiano
musiqisinin inkişaf prosesindəki səciyyəvi təmayüllərlə qarşılaşdırmağa cəhd göstərək.
Hər bir böyük sənətkar kimi Qara Qarayevin yaradıcılığında da millilik özünəməxsus bir
formada təzahür edir. Biz onun musiqisinin milliliyini aydın surətdə hiss etdiyimiz kimi, son illərdə
yazdığı skripka və orkestr üçün konsertində, fortepiano üçün yazdığı prelüdlərin son dəftərində və
12 fuqada da duyuruq. Bu əsərlərdə millilik müxtəlif şəkillərdə ifadə olunub ki, bu da təbiidir.
Millilik özü dəyişməz bir keyfiyyət deyil, eyni bir bəstəkarın müxtəlif yaradıcılıq mərhələlərində də
inkişaf edir, dəyişir.
Qara Qarayevin yaradıcılığında fortepiano üçün yazdığı əsərlər xüsusi yer tutur. Hələ 1937-
ci ildə o, fortepiano üçün “Sarskoye selo heykəli” adlı pyes yazmışdır.
Bu pyesin taleyi uğurlu olmuş, pianoçuların sevimli əsərlərindən birinə çevrilmişdir. Bu
musiqi lövhəsi böyük rus şairi A.S. Puşkinin ölümünün 100 illiyinə həsr edilmişdir. Pyesdəki
obrazlar rəngarəngdir, qabarıqdır, harmonik cəhətdən əlvandır, impressionist çalarlarla diqqəti cəlb
edir. Bu əsər ilk dəfə müəllifin ifasında Puşkinə həsr edilmiş yubiley konsertində səslənmişdir.
- 167 -
Gənc Qara Qarayevin Puşkin şerinin gözəlliyinə və məlahətli səslənməsinə valeh olduğu və
“Sarskoye selo heykəli” nin – sındırdığı su qabına tərəf kədərlə əyilmiş qızın poetik obrazını musiqi
vasitəsilə əks etdirmişdir. Buna baxmayaraq fortepiano üçün yazılmış “Sarskoye selo heykəli” əsəri
bu vaxta qədər radio verilişlərində və konsertlərdə səslənir; bu əsərin musiqisi ətrafa inci dənələri
səpələyən fəvvarəni xatırladır.
Bu, Azərbaycanın gənc kamera musiqisinin Puşkin poeziyası ilə əlaqədar olan ilk
əsərlərindən biri idi. Həmin il S. Orconikidzenin xatirəsinə həsr olunmuş, fortepiano üçün “Matəm
plelüdü” yazılmış və Azərbaycan xalq mahnılarından altısı fortepiano üçün işlənmişdi. Gənc
bəstəkar çoxsəsli formalar (“Üçsəsli fuqa”, 1939) və klassik janrlar (birhissəli sonatina, 1939)
sahəsində öz gücünü sınayır. Bütün bu əsərlərdə, habelə “Azərbaycan rapsodiyası” nda (1940)
bəstəkar milli folklor üsullarını dünya sənəti formaları, müasir musiqi vasitələri ilə üzvi sürətdə
uzlaşdırmağa cəhd etmişdir.
Qara Qarayev bunun sintezinə 1943-cü ildə bəstələdiyi və ilk dəfə Zaqafqaziya
respublikalarının Tbilisidə keçirilən musiqi ongünlüyündə səslənmiş lya-minor Sonatinasında nail
olmuşdur. Böyük bədii kompozisiya ləyaqətinə və əsil piano əsəri olmasına görə sonatina bu vaxta
kimi Azərbaycan bəstəkarlarının konsert və pedaqoji ədəbiyyat repertuarında möhkəm yer tutur. O,
üç hissədən ibarətdir. Birinci hissədəki Azərbaycan xalq rəqslərinə yaxın olan intonasiya – ritm
formulları eyni zamanda D. Şostakoviçin və S. Prokofyevin tokkatalı pyeslərinə yaxınlaşır. İkinci
hissə səmimi, emosional, lirik ifadə tərzi ilə fərqlənir. Finalın rəqs marş obrazları bir qədər istehzalı,
bəzən mübaliğəli xarakter daşıyır.
Qara Qarayev dəfələrlə uşaq fortepiano miniatürləri janrına müraciət etmişdir. Bəstəkar XX
əsrin 40-cı illərinin sonunda, 50-ci illərin əvvəllərində “Fil və Maska” və “Hekayə” proqram
pyesini, habelə altı pyesdən ibarət silsilə əsərlərini yazmışdır. (“Balaca vals”, “Oyun”, “Fikirləşmə”,
“Hekayə” və başqaları); bu əsərlər parlaq obrazlılığı, forma incəliyi ilə piano üsullarının nisbətən
sadəliyi ilə fərqlənir ki, buda onların balaca pianoçular tərəfindən ifadə edilməsinə imkan verir.
Qara Qarayev 1965-ci ildə uşaqlar üçün altı pyesdən ibarət daha bir silsilə yaratmışdır.
Qara Qarayevin fortepiano üçün yazdığı 24 prelüdlər silsiləsi ən maraqlı əsərdir. Bu silsilədə
bəstəkar uşaq pyesləri və nisbətən daha mürəkkəb ideya - bədii vəzifələr irəli sürür.
Hərəsində altı pyes olan bu silsilənin dörd dəftəri bəstəkarı müxtəlif yaradıcılıq dövrlərində
yazılmışdır. İlk iki dəftər (1951-1952) bilavasitə janr-məişət obrazlılığı ilə əlaqədardır, musiqinin
kompozisiya və üslub üsulları isə “Yeddi gözəl” baletinə daha yaxındır. Xronoloji və üslub
cəhətdən “İldırımlı yollarla” baletinə daha yaxın olan üçüncü dəftərdə (1957) lirik-psixoloji
mövzudərinləşdirilmiş və mürəkkəbləşdirilmişdir. Dördüncü dəftərin (1963) pyeslərində aydın və
ciddi lirika, fəlsəfi görüş üstün yer tutur. Bu təsadüfi deyil ki, son dərəcə yığcam (“bir dənə də olsun
artıq not olmamalı!” prinsipinə görə) musiqi ifadə vasitələri arasında çoxsəsli musiqi üsullarına
böyük yer verilmişdir. Bəstəkar burada ciddi “Baxadək” kontrapunkt üsullarına xüsusi fikir verir ki,
bu üsullar “qədim” üsluba salmağın heç də qurbanı olmayıb, onun öz ifadə vasitələrinin palitrasına
üzvi surətdə daxil edilsin.
Hər bir dəftər bəstəkarın bu və ya digər ustalıq hüdudunu göstərən bitkin-silsilə əsərdir.
Onun pyesləri kvinta dairəsi üzrə (do-majordan fa-minoradək) bütün tonluqları əhatə edir, həm də
bir major prelüdü eyni adlı minor prelüdü ilə növbələşir. Silsilədə obraz ideyasının vahid istiqaməti
də var. Şopenin, Raxmaninovun və ya Şostakoviçin prelüdləri kimi bu əsər, onu əhatə edən aləmin
təəssüratının çoxrəngli lövhələrinin dəyişməsi, keçmiş və ya indiki hadisələrin emosional
ümumiləşdirilməsinin təzadı, insanın sevinc və kədər hislərinin açılması kimi düşünülmüşdür.
Hətta pyeslərin bəzilərinin ötəri xülasəsi silsilə obrazının çoxcəhətli olduğu barədə fikir
yürütməyə imkan verir. Burada hərəkətləri canlı olan pyeslər də vardır: müntəzəm ahəngli dəyişməz
nəbzli və məzəli qroteskli do-major tokkatası, soyuqtəhər kövrək prelüd, sol-major və ya
kobudtəhər qəşəng “burleska” fa-major; bunlarda müasir reqtaqyı, blyuzun janr xüsusiyyətləri və
qədim musiqinin üslub xüsusiyyətləri məharətlə bir-birinə qovuşur. Yüngüllüyü, şən ahəngdarlığı,
gənclik qayğısızlığı hissi dinləyiciyə re-bemol major prelüdü obrazını bəxş edir. Si-bemol major
“riçekarı” məzhəkəli, qədim çoxsəsli pyesin koloritini yada salır.
- 168 -
Re-minor prelüdünün obrazı qəhrəmanlıq dastanı cizgiləri ilə fərqlənir, bu da musiqinin
əsasını təşkil edən muğamın böyük rolu ilə əlaqədardır. Lya-bemol-major prelüdünün oratoriya-şən
obrazı da muğamla əlaqədardır. Lya-minor, si-minor və ya si-bemol-minor “matəmli” prelüdlərində
isə muğam prinsipində genişlənmə birləşməsi və passakalyalar musiqiyə dərin fəlsəfi fikir xarakteri
verir.
Re-major prelüdündə Azərbaycan xalq lay-lay mövzusunda istifadə edilmişdir. Lya-major
prelüdünün musiqisi olduqca aydın, xoş, şəndir. Major prelüdünün fa-diyez obrazı, onun aşıb-daşan
incə yekrəng fakturasında “ney” motivində yaz səhərini xatırladır. Silsilənin sonuncu, bir növ kiçik
lirik dastan olan fa-minor prelüdünün musiqisi olduqca kövrəkdir; o eyni zamanda özü ilə olduqca
bəşəri obrazlar gətirmişdir.
Qara Qarayev fortepiano üçün prelüdləri 20 il ərzində (müxtəlif illərdə) yazılmışdır. Onlar
hərəsində altı pyes olmaqla 4 dəftərdən ibarətdir. Prelüdlər kvinta dairəsi tonallıqları üzrə
düzülmüşdür, həm də burada major və minor prelüdləri növbələnir. Fortepiano əsərləri arasında 24
prelüd xüsusi əhəmiyyət kəsb etmişdir. Sikl dörd dəftərdən ibarətdir və hər dəftərdə altı prelüd
cəmlənmişdir. Hər dəftər siklin bitmiş bir hissəsi kimi qəbul olunur və həm də bütün siklin bir
mərhələsi sayılır. Bu əsərin müəyyən proqramı yoxdur, lakin hər dəftər, hətta prelüd müəyyən bir
obrazı təsvir edir. Prelüdlər bir-birilə təzadlıq əsasında qurulmuşdur. Birinci dəftərdə əsasən janr-
məişət obrazları təsvir edilmiş, ikinci dəftər üçün lirik, dramatik, patetik hisslər xasdır. Axırıncı iki
dəftərdəki prelüdlər dərin psixoloqizmi və fəlsəfəliyi ilə fərqlənir. Bu prelüdlərdə emosionallıq,
gərginlik artır, musiqi dilində mürəkkəblik və polifoniklik çoxalır. Maraqlıdır ki, hər dəftərdəki
prelüdlərlə bəstəkarın həmin dövrdə yazdığı digər janrlarda olan əsərləri arasında bir yaxınlıq,
ümumilik duyulur. Məsələn, ikinci dəftərdəki prelüdlərin “Yeddi gözəl” baletinin obrazları və
diliylə, üçüncü dəftərdəki prelüdlərin “İldırımlı yollarla” baletinin musiqisiyilə, dördüncü dəftərdəki
prelüdlərin isə bəstəkarın son illərdə yazdığı əsərləri ilə yaxınlığı hiss olunur. Bütün sikl üçün
əlvanlıq, polifoniklik, gözəllik, ritmik orijinallıq xasdır.
Gördüyümüz kimi, bəstəkar musiqinin müxtəlif janrlarında bir-birindən dəyərli, rəngarəng
əsərlər yaratmış, musiqinin müxtəlif janrlarında özünün bəstəkarlıq məharətini, istedadını
göstərmişdir.
Klassiklərin ənənələrini davam etdirən Qara Qarayev mövzunun bənzərsizliyi, janrın orijinal
həlli ilə əlaqədar olaraq öz prelüdlərinə novatorluq xüsusiyyətləri vermişdir. Prelüdlər fikrin qısa,
lakonik, aforizm şəklində çatdırılması ilə fərqlənir. Bu, bir növ, qravürlər albomudur, buna görə hər
bir prelüddə (onların böyük hissəsində) eyni əhval, eyni emosional vəziyyət verilmişdir. Prelüdləri
şərh edən proqramlı adlar olmamasına baxmayaraq, onlardan hər birində müəyyən poetik və obrazlı
fikir duyulur. Prelüdlərin içərisində lirik poemalar, beşik mahnısı, dəfn mərasimi, xalq bayramı,
şənlik lövhələrini təsvir edən prelüdlər vardır ki, onlarda da çox vaxt xalq musiqisi janrları – mahnı,
rəqs, muğam istifadə edilir. Lakin onlar həmişə mürəkkəb harmonik və polifonik üsullarla əlaqədə
verilir. Bu, musiqiyə yenilik və orijinallıq gətirir.
Qara Qarayev fortepianonun imkanlarından da ifadəli şəkildə istifadə edir. Ən müxtəlif
faktura üsulları prelüdün obrazlı məzmunu ilə sıx bağlı olur. Çox vaxt bu və ya digər ifadə üsulu
bütün pyesin “simasını” müəyyən edir.
Prelüdlər pianizm baxımından iri həcmli, çox mürəkkəb olmasa da, onlar Qarayevin böyük
əsərləri ilə səsləşir, onlarda bəstəkarın başqa janrlarda yazdığı əsərlərə xas bədii ustalıq hiss edilir.
Qara Qarayev Azərbaycan musiqisini elə bir inkişaf mərhələsinə yüksəltmişdir ki, bu
mərhələdə o, milli gerçəkliyin hüdudlarından kənara çıxan mövzuları da əhatə edə bilir. Bəstəkarın
musiqi obrazlarının zənginliyi, genişliyi bundan irəli gəlir. Onlar həm qədim tariximizin
səhifələrindən söz açır, həm də zəmanəmizdən, xüsusilə müasir günlərdən, gələcəkdən həyəcanla
danışır. Qara Qarayevin müxtəlif janrlarda bəstələdiyi rəngarəng süjetli əsərlərində, o cümlədən
proqramlı musiqisində, bir sözlə, bütün yaradıcılığında həmişə bəstəkarın əsas ideyası – həyatda
gözəllik uğrunda, eləcə də sözün həqiqi mənasında insanlıq naminə fəal və barışmaz mübarizə
ideyası səslənir. Onun musiqisi bütün dağıdıcı qüvvələrə qarşı ittihamedici qəzəblə doludur,
yaradıcılığında ədalətə humanistcəsinə yenilməz inam vardır.
- 169 -
Qara Qarayev zəmanəmizin elə görkəmli bəstəkarlarından, elə parlaq simalarındandır ki,
onun istedad və sənətkarlığı musiqi sənətinin inkişaf yollarını müəyyən edir. O, sənətdə cəsarətli və
prinsipialdır. Əldə olunmuş nailiyyətlərlə kifayətlənmək onun təbiətinə yad idi. Əksinə, hər bir
böyük sənət qələbəsi onu daha da səfərbər etmişdir, yaradıcılıq fikrini itiləşdirmişdir, ona musiqi
sənətində əvvəllər görünməmiş təsirli, ecazkar cəhətləri açmaq imkanları vermişdir.
Qara Qarayevin həmişə ilhamlı yaradıcılıq məhsulu kimi olan əsərləri təzəliyi, orijinallığı ilə
adamı valeh edir. Lakin bəstəkarın böyük və çoxcəhətli sənətinin mahiyyəti təkcə bundan ibarət
deyildir. Bu sənət həyat həqiqətlərinə əsil vətəndaşlıq mövqeyindən yanaşmaqdan, ona fəal
müdaxilədən yaranmışdır.
Qara Qarayevin hər bir əsəri Azərbaycan musiqisinin inkişafında mühüm mərhələ olmuş,
gənc musiqiçilər üçün geniş üfüqlər açmışdır. Onun novatorluğu onun milli və dünya musiqi
sənətində təşəkkül tapmış klassik ənənələrə ən dərin hörmətindən irəli gəlir. Bəstəkarın yeni-yeni
axtarışlar üçün möhkəm təməl olan cəsarətli, qeyri-adi üsullarının yaradıcılıq ölməzliyidə bundan
ibarətdir.
ƏDƏBİYYAT
1.
К. Сафар-Алиева. Из истории музыкального образования в Азербайджане. //
Азербайджанская музыка. Сб. ст. – М., 1961, с. 155-197
2.
Qasımova S.C., Bağırov N.H. Azərbaycan sovet musiqi ədəbiyyatı. «Maarif», 1984, səh. 90-
124
3.
Мамедова Б. О некоторых чертах гармонического языка К. Караева. Баку, 1959
4.
Абезгауз И. О гармоничном языке Кара Караева, сб.ст. Музыка и современность, в. 5,
Москва, 1967
5.
Щедрин Р. Выдающийся музыкант нашего времени, «Музыкальная жизнь», №2, 1978
6.
Musiqi və həyat. Xalq Mədəniyyəti Universiteti dinləyicilərinə kömək. Bakı, Azərb. SSR
Siyasi və Elmi Bilikləri Yayan Cəmiyyət, 1961, səh. 46-50
7.
M. Məmmədov. Teatrlar, aktyorlar, tamaşalar. Bakı, “Azərnəşr”, 1966, 220 s.
8.
Aida Hüseynova. Musiqi səmimiyyət məbədi. Ayna Mətbu Evi, Bakı, 2001, səh. 81-83
9.
Сеидов Т.А. Развитие жанров азербайджанской фортепианной музыки. Баку – Шур,
1992, стр. 38
ABSTRACT
Sevda Huseynova
In The Development Piano Music Of Azerbaijan The Role And Place Prominent Composers -
Gara Garayev
The article focuses on the role of the outstanding composer Gara Garayev piano music in the
development of Azerbaijan. Gara Garayev - an outstanding composer, who made a great
contribution to the treasury of contemporary piano music culture of Azerbaijan. Performing, piano
music playing aspect as a determinant influencing factor in the evolution of the piano style of
Garayev. Gara Garayev played a huge role in enriching the piano music of Azerbaijan genres. Piano
music of Azerbaijan changed its appearance in his writings, some pre-existing genres, some genres
first introduced them in national piano musical creativity. Composer often with outspread invoice
seeking coloristic, timbral possibilities piano registers, thus "planting" the instrument and orchestral
music, which subsequently becomes the essence of the principle of his thinking. Piano music of G.
Garayev 40's - early 50's at this stage of creative ways, reflects the tendency of "promotion" of
Impressionism and Neo-Classicism to the subsequent search for new and promising trends,
aspirations, reflecting the avant-garde ideas, realized from the merger of the richest traditions of
national and world music cultures.
РЕЗЮМЕ
Севда Гусейнова
- 170 -
Роль И Место Выдающего Композитора Кара Караева В Развитии Фортепианной
Музыки Азербайджана
Статья посвящена роли выдающегося композитора Кара Караева в развитии
фортепианной музыки Азербайджана. Кара Караев - выдающийся композитор, внесший
огромный вклад в сокровищницу современной Азербайджанской фортепианной
музыкальной культуры. Исполнительский, пианистический аспект музыки выступает как
определяющий, влияющий фактор в процессе эволюции караевского фортепианного стиля.
Kара Караев сыграл огромную роль в деле обогащения жанров азербайджанской
фортепианной музыки. Азербайджанская фортепианная музыка изменила свой облик в его
сочинениях, некоторые ранее существовавшие жанры, а некоторые жанры впервые введены
им в национальное фортепианное музыкальное творчество. Композитор нередко при широко
раскинутой фактуре ищет колористические, тембральные возможности фортепианных
регистров, тем самым «прививая» инструменту и музыке оркестральность, что становится в
последующем сутью принципа мышления его. Фортепианная музыка К. Караева 40-х –
начала 50-х годов на данном этапе творческого пути, отражает тенденцию «продвижения» от
импрессионизма и неоклассицизма к последующему поиску новых, перспективных
тенденций, устремлений, отражающих авангардные идеи, реализуемые от слияния
богатейших традиций национальной и общемировой музыкальных культур.
NDU-nun Elmi Şurasının 23 yanvar 2015-ci il tarixli qərarı ilə çapa tövsiyə
olunmuşdur (protokol № 05)
Məqaləni çapa təqdim etdi: Sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
İ.Məhərrəmova
- 171 -
НАХЧЫВАН ДЮВЛЯТ УНИВЕРСИТ ЕТ И. ЕЛМИ ЯСЯРЛЯР, 2015, № 1 (66)
NAKHCHIVAN ST AT E UNIVERSIT Y
.
С ЖЫЕНТЫФЫЖ WО РКС , 2015, № 1 (66)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТ ВЕННЫЙ УНИВЕРСИТ ЕТ . НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2015, № 1 (66)
AYNUR QASIMOVA
Naxçıvan Dövlət Universiteti
gunelmamadova@yahoo.com
UOT 7.001.83
CÖVDƏT HACIYEV YARADICILIĞINDA “SÜLH UĞRUNDA” SİMFONİK POEMASI
Açar sözlər: Cövdət Hacıyev, simfonik yaradıcılıq, Azərbaycan bəstəkarı, simfoniya,
simfonik poema, “Sülh uğrunda” simfonik poema.
Keywords: Dzhovdet Hajiyev, symphonic works, Azerbaijani composer, symphony,
symphonic poem, symphonic poem "For Peace."
Ключевые
слова:
Джовдет
Гаджиев,
симфоническое
творчество,
Азербайджанский композитор, симфония, симфоническая поэма, симфоническая поэма «За
мир».
XX əsr Azərbaycan bəstəkarlıq məktəbinin korifeylərindən biri Cövdət Hacıyev musiqidə öz
təkrarolunmaz üslubunu yaratmış sənətkarlardandır. Onun musiqiyə gəlişi keçən əsrin 30-cu
illərinə təsadüf edir. Azərbaycanda musiqi simfoniyasının banilərindən biri olan C. Hacıyev
yaratdığı simfoniyalarda, "Sülh uğrunda" simfonik poemasında öz dövrünün ən mühüm
problemlərinə toxunaraq onları lirik-dramatik tərzdə əks etdirmişdir. C. Hacıyev yaradıcılığının
yetkinlik dövrü Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin çiçəklənmə dövrünə - XX əsrin 50-ci illərinə
təsadüf edib. Bəstəkar bu illərdə şah əsərini - “Sülh uğrunda” simfonik poemasını yazır. 1951-ci
ildə ilk dəfə səslənən “Sülh uğrunda” poeması parlaq milli koloriti, orijinal musiqi proqramı,
bənzərsiz üslubü ilə tezliklə ölkənin sərhədlərini aşdı, Çexiyada, Polşada, Bolqarıstanda özünə
çoxsaylı pərəstişkarlar tapdı. Bu əsərə görə bəstəkar II dəfə SSRI Dövlət mükafatına layiq
görülmüşdür. C. Hacıyev zəmanəmizin aktual, mühüm problemlərini öz monumental simfonik
əsərlərində novatorcasına təcəssüm etdirmişdir. Belə əsərlərdən biri də onun «Sülh uğrunda»
simfonik poemasıdır.
Dostları ilə paylaş: |