Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu



Yüklə 3,88 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə12/58
tarix29.11.2016
ölçüsü3,88 Mb.
#461
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   58

 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

81 


Düşüncədə inqilab edən qadın 

 

 



“Xilasını başqa birində görmək, yıxılmağın ən kəsə yoludur”  

(Simona de Bovuar) 

 

 

Qənirə Paşayeva ―Tarixə adını yazan Qadınlar‖ silsiləsini yazır 

 

Düz 102 il əvvəl iyunun 9-da dünyaya bir qızcığaz gəldi. Hələ kiçik yaşlarında ona 



―uşaq‖ deyənlərə hirslənirdi. Fəlsəfi nəzəriyyəsinin əsasını elə o vaxtdan ətrafındakılara 

göstərirdi: ―Mən mənəm!‖.  

Onu sevənlərlə yanaşı lənətləyənlər də oldu, anlamayanlar da, anlamaq istəməyənlər 

də… Hətta bəzi kişilər iddia etdilər ki, əgər bəşəriyyət Simona de Bovuarın dediklərini 

qəbul edərsə, elə bu bəşəriyyətin sonu deməkdir. Bir çoxları isə bunun tam tərsini daha 

ciddi arqumentlərlə sübut etdilər və edirlər…  

Ona qarşı səsləndirilən bütün iddialar, əleyhinə söylənilənlər Onun düşüncəsi, fəlsəfi 

baxışı, əsərləri ilə sözün əsil mənasında inqilab etdiyi həqiqətini dəyişə bilmədi. İllər 

keçdikcə onu anlayanların sayı ilə yanaşı davamçıları da siyahı artdı. İllər adını tarixə 

yazmış bu qadının düşüncələri ilə bağlı müzakirə və mübahisələri unutdura bilmədi. Bu 

qadın əsərlərini böyük maraqla oxuduğum Simona de Bovuardır. Feminizmin anası! 

―Sartrla qarşılaşanda hər şeyi qazandığıma inanmışdım. Onun yanında özümü təsdiq 

etməyə çalışarkən, uğursuzluğa düçar olmaq ehtimalım yox idi. İndi isə öz-özümə belə 

deyirəm: Xilasını başqa birində görmək, yıxılmağın ən kəsə yoludur.‖  

 

Simona de Bovuar 



 

... Onlar iki bacı idilər, atası isə həmişə oğlunun olmasını istəyirdi. Allah yəqin ki ona 

yaxşı bir dərs verdi. Qız övladı özü ilə yanaşı atasının da adını tarixə yazdı. Dünya 

Simone ilə yanaşı onun atasını da tanıdı.  

Simonanı tanımaq üçün onun həyatından bir neçə epizoda diqqət yetirmək kifayət edir.  

 


 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

82 


O, sevgilisi Sartrla birlikdə xüsusilə 1940-50-ci illərdə həm həyat, həm də düşüncə 

tərzində sərbəstlik cərəyanının lideri oldu.  

O, ―Seks, iş, sərbəstlik‖ kimi qavramların yetişkinlərin ―cansıxıcı ehtiyacları‖ olduqlarını 

deyib, bu üç mövzuda tabuları yıxmağa çalışaraq ―feminizmin anası‖ statusunu qazana 

bildi.  

Onun 1949-cu ildə yazdığı ―İkinci cins‖ (Le Deuxieme Sexe) kitabı beynəlxalq miqyasda 

bestsellerə çevrildi.  

O, 1970-ci illərdəki qadın hərəkatının təşviqatçılarından idi.  

O, 50 illik məhəbbəti və ən yaxın dostu Sartrı itirəndə belə demişdi: ―Onun ölümü bizi 

bir-birimizdən ayırdı. Mən öləndən sonra yenidən birləşəcəyimizə də inanmıram. Amma 

onsuz da əsas məsələ bu həyatı mükəmməl bir ahəng daxilində yaşamağımız idi.‖  

―Mandarinlər‖ kimi metafizik mövzulu romanlarıyla şöhrət qazanmağa başlayan bu 

xanım ―Mandarinlər‖ adlı əsəri ilə Fransanın ədəbiyyat sahəsində ən böyük mükafatı olan 

Prix Goncourt ödülünə layiq görüldü.  

Onun 1949-cu ildə qələmə aldığı ―İkinci cins‖ adlı tədqiqat əsəri, qadınların məruz 

qaldığı zülmün və təzyiqin təfərrüatlı analizindən ibarət idi. Bu əsər çağdaş feminizm 

cərəyanında önəmli bir addım oldu.  

O dünyadan köçəndə Fransanın bütün televiziyaları və radiostansiyaları yayımlarını 

yarımçıq kəsərək, onun vəfat xəbərini verdilər. Ömrü boyu qeyri-adi bir məhəbbətlə bağlı 

olduğu Sartrın yanında dəfn edildi.  

Onu anlamaq çox da asan deyil. Bunun üçün mütləq ―İkinci cins‖, ―Qonaq qız‖, 

―Başqalarının qanı‖, ―Kim öləcək‖, ―Hər kişi ölümlüdür‖, ―Bəlirsizlik əxlaqı üzərinə‖, 

―Gün gün Amerika‖, ―Uzun yürüyüş‖, ―Bir gənc qızın xatirələri‖, ―Yaşlılıq‖, ―Səssiz bir 

ölüm‖, ―Hesab tamam‖... Və vəfatından sonra işıq üzü görmüş ―Sartra məktublar‖ı 

(1990), bir də ―Eşq məktubları (Nelson Algrenə)‖ (1998)... əsərlərindən heç olmasa bir 

neçəsini oxumaq lazımdır. Onu diqqətlə oxumadan, bir neçə cümlə və ifadəsinə 

əsaslanıb, ittiham edənlər də az olmayıb. Elələri bu gün də var. Əslində onların 

ittihamlarının bütün cavabları Simonenin əsərlərində öz əksini tapır.  

2006-cı ildə memar Ditmar Fayxtinqer tərəfindən məşhur Sena çayı üzərində dizayn 

edilən, mürəkkəb quruluşa malik, qadın bədəninə xas qıvrımları olan və yeni fransız milli 

memarlıq üslubunun əsas örnəklərindən hesab edilən körpüyə onun adının verilməsi isə 

dünyanın onun düşüncə və fəlsəfəsini daha geniş anladığını və ya anlamağa çalışdığını 

göstərir. Bu, onun ən böyük qələbəsidir.  

 

 



 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

83 


Qoşa çəkilən adlar 

Simona de Bovuar! 

 

Onu böyük məhəbbəti, dostu, sirdaşı, məhşur filosof Jan Pol Sartrdan ayrı fikirləşmək 



mümkün deyil. Onlar dünya mədəniyyəti, incəsənəti, siyasəti tarixində öz ictimai 

fəaliyyətləri ilə yanaşı sevgiləri ilə də iz buraxmış cütlüklərin ən maraqlıları 

arasındadırlar. O, Sartrla ―vəhdət‖ təşkil etmiş və nəticədə yüzilliyə öz damğasını vuran 

Varoluşçuluq cərəyanı meydana çıxmışdı. Dərindən bağlandığı məhəbbətiylə burjua 

dəyərlərini zibilliyə ataraq yeni fəlsəfə yaratmağa girişən bu qadın, ömrü boyu geniş 

kütlələrin qəbul etməkdə çətinlik çəkdiyi ―azadlıq‖ anlayışını müdafiə etdi. ―Qadın 

doğulmaz, olunur!‖ kimi cümlələri, (―She Came to Stay‖) ―Qadın qalmaq üçün gəldi 

(Qadın olmağa gəldi)‖ və (―The Second Sex‖) ―İkinci cins‖ kimi fərdiliyi, qadınlığı 

ənənəvi dəyərlərdən daha uca tutan və Vatikan tərəfindən müəllifinin lənətlənməsinə 

səbəb olan kitablarıyla feminizm cərəyanının memarlarından oldu.  

… Lənətləndi, ancaq cazibəsi, sevgisi də əskik olmadı… Qeyri-adi düşüncələr, qeyri-adi 

fikirlər, yanaşmalar, xarakter və tale... Bir nəslin düşüncə tərzində inqilab eləmək 

qabiliyyəti! 

Simona de Bovuar fəlsəfi, siyasi və ictimai mövzularda romanlar, monoqrafiyalar, 

esselər, bioqrafik və avtobioqrafik əsərlər yazıb. Lakin o, özünü filosof və yazıçıdan daha 

çox Sartr ekzistensializminin doğulmasının köməkçisi kimi təqdim edirdi. Beavoir 

fəlsəfədəki yeri, son zamanlar daha geniş və dərindən dərk edilməyə, anlaşılmağa 

başlanılıb.  

 

―Mən uşaq deyiləm, Mən Mənəm!‖ 



 

Simone böyük bir bankın müdiri olan babanın ailəsində sabiq vəkil, həvəskar aktyor olan 

ata və Verdenli ananın qızı olaraq Parisdə dünyaya göz açmışdı. Simone sonralar 

xatirələrində yazırdı ki, atası həmişə oğlunun olmasını istəyirmiş, amma Allah ona iki qız 

bağışlamışdı. Simonanın bacısı Elena de Bovuar daha rəssam olmuşdu. Həmişə oğul 

arzulayan atası Simonaya ―Səndə kişi beyni var‖ deyirmiş... 

Xanım filosofun həyatı, yaradıcılığı ilə az-çox maraqlanan hər kəs təsdiq edər ki, ona 

bəslənən bu münasibət (bəlkə bəzən normal münasibət çizgisini keçən fərqli bir şey

məsələn, münasibətsizlik) ona qadın ola-ola kişi keyfiyyətləri daşımaq kimi 

özünəməxsusluq ―qazandırmışdı‖… Bu onun həm mənəviyyatına, həm də fizikasına 

çökmüşdü…  

 


 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

84 


İnadkar, cəsur 

 

Uşaqlıq illərindən çox fərqli və seçilən şagird olan Simona yaxşı məktəblərdə təhsil 



almışdı. On beş yaşına çatanda yazıçı olmağa qərar verdi. O, bir çox sahədə uğur qazana 

bilərdi, ancaq özəlliklə Paris Universitetindəki fəlsəfə məşğələləri onu özünə cəlb edirdi. 

Simona bu dövrdə Jan Pol Sartr kimi cavan ziyalılarla tanış olmuşdu. Riyaziyyat və 

fəlsəfə sahələrində imtahanlarda uğur qazanandan sonra Simona Katolik İnstitutunda 

riyaziyyat, Santa-Mariya İnstitutunda dil və ədəbiyyat, Sarbon Universitetində isə fəlsəfə 

sahəsində təhsil aldı.  

Sarbonda oxuyanda Simona ömrü boyu istifadə edəcəyi ləqəbini qazanmışdı: ―Kastor‖ 

(Castor). Fransızca ―qunduz‖ anlamına gələn bu adı Simonaya qunduz kimi 

inadkarcasına işlədiyi və onunla eyni fikirdə olanlarla uyum içində çalışdığı üçün 

vermişdilər. Digər tərəfdən, Simonanın soyadı ilə ingilis dilindəki ―beaver‖ (qunduz) 

sözü arasındakı oxşarlıq da ona belə bir ləqəbin verilməsinə səbəb olmuşdu.  

1929-cu ildə Sarbon Universitetində olanda Leybnits haqqında bir təqdimat edən 

Simonanın Jan Pol Sartrla yaxın əlaqələri quruldu. Bu əlaqə, Simonanın daxilindəki 

―fəlsəfə qumbarasının fitilini çəkən‖ hadisəyə çevrildi.  

İyirmi bir yaşına çatanda Simona fəlsəfə sahəsində bilgili adam olmuşdu. O, axırıncı 

imtahanda göstərdiyi nəticəyə görə ikinci yeri tutmuşdu, 24 yaşındakı Sartr isə birinci 

yerə çıxmışdı. Dirdri Beirinin Simone de Beavoirlə bağlı yazdığı əsərdə göstərilir ki, jüri 

üzvləri birinci yerə Sartrın, yoxsa Simonanın layiq görülməsi barədə xeyli mübahisə 

edəndən sonra birinciliyə Sartrı layiq görüblər. Çünki o kişiydi və bu imtahan onun ikinci 

imtahanıydı! Bununla belə jüri Bovuarın həqiqi bir filosof olduğunu da vurğulamışdı.  

"Kişinin fərdiləşməsi nə qədər güclü olarsa, kişinin həmin fərdiləşməyə ehtiyacı da bir o 

qədər böyük olur və o, bir o qədər də tez öz qadınının fərdiləşmə və azadlıq hüququnu 

etiraf edir". Kişinin əsl müstəqilliyi o vaxt təmin olunur ki, həmin azadlıq, müstəqillik və 

imkanlar qadında da olsun. 

 

Simona de Bovuar 



 

Onun ―Qadın: Əfsanə və Həqiqət‖ (―Woman: Myth and Reality‖) adlı əsəri çapdan çıxan 

zaman böyük mübahisələrə səbəb olmuşdu. Simone de Bovuar iddia edirdi ki, kişilər 

qadınları, özlərini səhv, yanlış yola çəkən, yanlış havalara salan ―sirli yad varlıqlar‖ kimi 

görürlər. 

Bovuara görə, kişilərin qadınları və onların problemlərini başa düşə bilməmələrinin, 

onlara kömək etməmələrinin, hətta onların üzərində təzyiq mexanizmi fikirləşmələrinin 


 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

85 


səbəbi də elə bu ―yad varlıqlar‖ barədə fikirdir. Bovuar, bütün cəmiyyətlərdə eyni 

sistemin özünə yer elədiyi, güclülərin həmişə gücsüzləri ―yad varlıqlar‖ adlandıraraq 

onları ətraflarında fırlanan qaranlıq kölgələr kimi gördükləri fikrini müdafiə edirdi. 

Bovuar deyirdi ki, eyni vəziyyət siniflər arasındakı münasibətlərdə, dini və irqi 

fərqliliklərin mübarizəsində, yəni bütün ziddiyyətlərdə müşahidə edilir, fəqət bu 

ziddiyyətlərin heç birində ―yad varlıqlar‖ qavramı və ―yad varlıqlar‖a qarşı münasibət 

qadın-kişi ziddiyyətindəki qədər qəlibləşməyib və həyatın mövcud düzəninə səbəbi kimi 

göstərilmir. 1949-cu ildə Bovuar, böyük əks-səda doğuran və feminizm tarixində 

müstəsna yeri olan ―İkinci cins‖ adlı kitabını nəşr etdirdi. O «İkinci cins» əsəri ilə kişi 

hakim düzəninə qarşı savaş elən etdi. Bovuarın bu əsərində freydçi tərəfi ağır basan 

feminist bir Varoluşçuluq anlayışı diqqəti cəlb edirdi. Bovuar, ekzistensializmdə olduğu 

kimi, ―var olmağ‖ın ―mahiyyət‖dən (özdən) öncə gəldiyini təməl prinsip kimi qəbul edir 

və belə deyirdi: ―Qadın doğulmaz, olunur!‖ Yeni bir cığır açan bu əsərində Bovuar 

özəlliklə ―yad varlıqlar‖ qavramının üstündə dayanırdı. Onun fikrincə, qadınların ―yad 

varlıqlar‖ kimi qəbul edilməsi və mövcud ictimai-sosial mövqeləri, onların qarşı-qarşıya 

qaldıqları təzyiqin əsasını təşkil etməkdədir.  

"Bütün dünyaların Tanrısına xeyir-dua olsun ki, O, məni qadın yaratmayıb" - yəhudilər 

səhər duasında belə deyirlər, onların qadınları isə itaətlə pıçıldayırlar: "Tanrıya xeyir-dua 

olsun ki, Öz iradəsilə məni yaradıb". 

 

Simona de Bovuar "İkinci cins" əsəri 



 

Bovuar bununla da kifayətlənməyərək, tarix boyu qadının yolunu azmış və anormal bir 

canlı kimi görüldüyünü iddia etdi. O, Fransa inqilabı dövründən məşhur qadın hüquqları 

müdafiəçisi Meri Wollstonecraftın belə, ―kişiləri, qadınların çatmağı gərəkən ideal 

örnək‖ kimi təqdim etdiyini deyirdi: ―Bu hal, qadınların özlərini anormal, normaldan 

sapmış, normalın xaricində qalan, kənarda qalan və normala çatmağa çalışan canlılar 

kimi hiss etmələrinə səbəb olmuş və onların uğur qazanmaq şanslarını 

məhdudlaşdırmışdır.‖ Bovuar artıq bu fikirdən əl çəkmək lazım gəldiyini, bu 

düşüncələrin zibil qutusuna atılması gərəkdiyini deyir və mübahisəyə axırıncı nöqtəni 

belə qoyurdu: ―Qadınlar da kişilər qədər seçmək və ayırd etmək istedadına malikdir. 

Beləliklə, onlar özlərini təkmilləşdirmək yolunu seçə bilər, olduqları vəziyyətdən daha 

yüksək səviyyəyə irəliləyə bilər, öz həyatlarının və dünyanın məsuliyyətini öz çiyinlərinə 

götürə bilərlər‖.  

Bovuar yetmişinci illərdə Fransada qadınların sərbəstlik əldə etmək uğrunda 

mübarizələrində iştirak etdi. 1971-ci ildə o, ―343 manifestini‖ imzaladı. Bu siyahıdakı 

məşhur qadınların əksəriyyəti qadınlara abort etmək hüququ verilməsini tələb edirdi. 

Əslində isə Bovuar heç bir vaxt aborta müraciət etməmişdi. Katrin Denev, Delfin Seyriq 


 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

86 


və Bovuarın bacısı Pupetin imzalarıyla 1974-cü ildə Fransada qadınlara abort hüququ 

verildi.  

―Heç bir şeyin mənə ehtiyacı yoxdu, heç bir şeyin heç kimə ehtiyacı yoxdu, çünki heç bir 

şeyin var olmağa ehtiyacı yoxdu.‖  

 

Simona de Bovuar 



 

Simona de Bovuar ―Kinayənin əxlaqı‖ (―Pour Une Morale de L ambiguite‖) adlı əsəri ilə 

bəlkə də fransız ekzistensializmində ən çox qəbul edilən nöqtəni tapdı. O, Sartrın ―varlıq‖ 

və ―heçlik‖ qavramları arasındakı təbii ziddiyyəti sadə və asan başa düşülən formada izah 

etdi, Sartr da daxil olmaqla, bəzi filosofların ―varlıq‖ və ―heçlik‖ qavramları arasındakı 

uyğunsuzluğu açıqca göstərdi. Onun 36 yaşında yazdığı "Pirr və Sineas‖ (Pyrrhus et 

Citeas) əsəri, Amerika və Çin səyahətlərindən sonra yazdığı populyar səyahət qeydləri bu 

gün də maraqla oxunur. Onun ən maraqlı kitablarından biri 1981-ci ildə qələmə aldığı və 

Sartrın həyatının əzab-əziyyətlərlə dolu olan axırıncı illərini təsvir edən ―Vida 

mərasimi‖dir. Kitabın giriş hissəsində müəllif bildirirdi ki, ilk dəfə hansısa böyük əsərini 

Sartra başdan-ayağa oxumamış nəşrə vermək məcburiyyətində qalır. Sartr və Bovuar bu 

iki filosof həmişə bir-birilərinin kitablarını öncədən – kitab nəşrə getməmiş oxuyur sonra 

nəşrə göndərirlərmiş. Bu Sartırın Simonanın fikirlərinə və düşüncələrinə, rəyinə nə qədər 

böyük bir önəm verdiyinin kiçik bir örnəyidir. Bu həm də Sartırın bir qadının gücünün, 

böyüklüyünün, intellektinin etirafının örnəyidir.  

Sartrın ölümündən sonra Bovuar, onun məktublarını və Sartrın öz dünyalarında, öz daxili 

aləmlərində yaşayan adamlarla bağlı duyğularının əks olunduğu qeydlərini nəşr etdirdi. 

Bovuarın ölümündən sonra isə Sartrın övladlığa götürdüyü qızı və ədəbi varisi Arlet 

Elkaim, Sartrın çoxlu sayda məktublarını orijinalını oxuculara təqdim etdi. Bovuarın 

övladlığa götürdüyü qızı və ədəbi varisi Silviya le Bon isə Sartra və Alqrenə göndərilmiş 

məktubların orijinallarını gün üzünə çıxardı.  

Hətta ənənəvi filosof imicinə heç cür uyğun gəlməyən bəzi adətləri, məsələn, rəngli 

maqazin jurnallarından və yüngül romanlardan xoşlanması, həmişə başına bağladığı 

rəngarəng ipək şərfləri ilə diqqət çəkən Simona de Bovuar 1986-cı ildə sətəlcəmdən vəfat 

etsə də, şöhrəti getdikcə daha da artmaqdadır. Xüsusilə akademik mühitdə feminizmin 

anası kimi qəbul edilən Bovuar qətiyyən yaddan çıxarılmır. O, hələ də böyük bir 

mütəfəkkir və ekzistensialist filosof kimi qəbul edilir.  

Dünyadan köçənə qədər Sartrın küllərinin dəfn edildiyi Monparnas qəbiristanlığına baxan 

evdə yaşayan Semonanın adı böyük məhəbbətlə sevdiyi insanla eyni məzar daşında alt-

alta yazılıb. O, Sartlı bir qəbirdə olmaq istədi…  

 


 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

87 


... Fransada XX əsrin ən müəmmalı, qalmaqallı və məşhur ədəbi cütlüyünün məzar daşını 

ziyarət edib, Simona De Bovuar və onun böyük sevgisi, fəlsəfəsi barədə düşüncələrə 

dalmışdım. Sart və Simona… Onlar həm də dünyanın dilindən düşməyəcək böyük bir 

məhəbbət dastanının müəllifləri kimi tarixə adlarını yazdılar.  

Ölümündən sonra Simona de Bovuarın məşhurluğu daha da artdı. Sadəcə, 1968-lərin 

post-feminizminin qurucusu olduğu üçün deyil, eyni zamanda alim olaraq və varoluşcu 

düşüncə insanı olaraq da ünü geniş yayılır.  

Bu gün qadın və fəlsəfə tarixində sarsılmaz bir yerə sahib olan Simona de Bovuar, 

qadınları çağdaş həyatın tərkib hissəsinə çevrilməklə, onların həyatında çox şeyin 

dəyişilməsinin səbəbkarlarından oldu. Onun ideyalarını bəyənsələr də, bəyənməsələr də, 

o bir VAR OLUŞdu, REALLIQDI və özünə təbii bir yanaşma, MÜNASİBƏT tələb edir. 

Onun 22 əsərindən sadəcə bir neçəsini xatırlayaq: ―Qonaq qız‖ (1943), ―Başqalarının 

qanı‖ (1945), ―Kim öləcək‖ (1945), ―Hər kişi ölümlüdür‖ (1946), ―Bəlirsizlik əxlaqı 

üzərinə‖ (1947), ―Gün gün Amerika‖ (1954), ―Uzun yürüyüş‖ (1957), ―Bir gənc qızın 

xatirələri‖ (1958), ―Yaşlılıq‖ (1960), ―Səssiz bir ölüm‖ (1964), ―Hesab tamam‖ (1972)... 

Və vəfatından sonra işıq üzü görmüş ―Sartra məktublar‖ı (1990), bir də ―Eşq məktubları‖ 

(Nelson Algrenə)‖ (1998)... Baxın, Simona de Bovuar kimliyi onun əsərlərinin adı ilə, 

heç şübhəsiz böyük ölçüdə əsərlərin mahiyyəti ilə necə də şəkillənir, necə də açılır!.. 

Burada, belə demək mümkünsə, düzxətli, bərabərsürətli adlanma, yaxud adlandırılma, 

yanaşma yoxdur! Hər bir əsər müəllifin mürəkkəb şəxsiyyətini, unikal daxili aləmini, 

universal dünyagörüşünü əks etdirir. O dünyada öz yaratdıqlarına bu qədər çox bənzəyən 

nadir filosoflardandı. Bəzən adama elə gəlir, o, sanki ilham alaraq yox, intiqam alaraq 

yazıb... 

... Və bütün bu külliyyatda Simonanın bircə cümləlik hökmü var: ―Məni oxumadan keçə 

bilməzsən!‖  

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Ədəbi söhbətlər. Müsahibələr.”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

88 


Frensis Fukuyama 

 

"Mədəniyyətin üstünlüyu" 

 

"Journal of Democracy", 1995-ci il . 



Frensis Fukuyama Vaşinqtonda "RAND" şirkətində böyük elmi işçi vəzifəsində çalışır. 

ƏwəllərABŞ Dövlət departamentinin Siyasi Planlaşdırma İdarəsinin direktor müavini 

olub. "Tarixin Sonu və Sonuncu İnsan" kitabının (1992) müəllifidir. Sosial kapital və 

iqtisadiyyat problemlərinə həsr olunmuş digər bir kitabı 1995-ci ildə işıq üzü görüb. 

Aşağıdakı yazı 1994-cü ildə Tayvanın Taybey şəhərində Milli Siyasət Araşdırmaları 

İnstitutu tərəfindən keçirilən konfransda oxunmuş məruzənin mətnidir. 

Gələcəkdə demokratiya üçün daha çox hansı əsas ideoloji və siyasi rəqiblərin meydana 

çıxacağı güman edilə bilər? Belə zənn edirəm ki, ən ciddi rəqib hazırda Asiyada doğulur. 

Mən, həmçinin elə bilirəm ki, ideologiya səviyyəsində baş verənlər vətəndaş cəmiyyəti 

və mədəniyyət səviyyəsində baş verənlərdən asılı olacaqdır. Bunun səbəblərini izah 

etmək üçün qısa metodoloji şərh vermək lazım gələcəkdir. 

Demokratiyanın, üzərində möhkəmlənməli olduğu dörd səviyyə mövcuddur və hər bir 

səviyyə müvafiq təhlil tələb edir. 

Səviyyə 1: İdeologiya. Bu, demokratik institutların və onları dəstəkləyən bazar 

strukturlarının düzgün olub-olmaması barədə normativ qəti fikirlər səviyyəsidir. Aydın 

məsələdir ki, əgər insanlar demokratiyanın legitim idarəçilik forması olduğuna 

inanmazlarsa, demokratik cəmiyyətlər uzun ömürlü ola bilməz. Digər tərəfdən, 

demokratiyanın legitimliyinə geniş yayılmış inam demokratik institutlar yaratmaq və ya 

onları səfərbər etmək qabiliyyətinin yoxluğu ilə yanaşı da mövcud ola bilər. Birinci 

səviyyə rasional şüur sferasıdır və burada legitimliyin qəbul edilməsi ilə bağlı 

dəyişikliklər tamamilə gözlənilmədən baş verə bilər. Demokratiya və bazar iqtisadiyyatı 

üçün əlverişli olan belə dəyişikliklər son 15 ildə bütün dünyada baş vermişdir. 

Səviyyə 2: İnstitutlar. Bu sferaya konstitusiyalar, məhkəmə sistemləri, partiya sistemləri, 

bazar strukturları və s. daxildir. İnstitutlar legitimlik ideyalarından fərqli olaraq o qədər 

də tez dəyişmirlər, amma dövlət siyasəti vasitəsilə onlarla manipulyasiya etmək olar. Son 

vaxtlar siyasi mübarizə məhz bu səviyyədə gedirdi: yeni demokratik dövlətlər, əwəllər 

meydana gələnlərin köməyilə dövlət müəssisələrini özəlləşdirməyə, yeni konstitusiyalar 

yazmağa, partiyaları möhkəmləndirməyə və s. can atırdılar. Neoklassik iqtisadiyyatın 

təmsilçilərinin əksəriyyəti bu səviyyədə İkinci Dünya müharibəsindən sonrakı dövrdəki 

politoloqların çoxu kimi təhlillər əsasında çalışırlar. 



Yüklə 3,88 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   58




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin