Anar İsayev Ramil Rəhimov


Qədim türk tayfalarının köçü



Yüklə 23,89 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə4/41
tarix28.07.2020
ölçüsü23,89 Mb.
#32345
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   41
Anar Isayev Tarix


Qədim türk tayfalarının köçü
 
Türk  tayfalarının  təsərrüfat  həyatında  maldarlıq  əsas  yer  tuturdu.  Otlaq  sahələri  ələ  keçirmək  və  yadelli 
basqınlarından  qorunmaq  üçün  türk  tayfaları  yeni  torpaqlara  köç  edirdilər.  Onlar  ailə  və  ya  toplum  halında  öz  yaşayış 
məskənlərini dəyişir, köçdükləri torpaqlarda hakim olurdular. Türklər  Altaydan şərqə və cənuba köç etmiş, Ural və Volqa 
çaylarını  keçərək  qərbə  yayılmışlar.  Onların  bir  hissəsi  Şimali  Qafqaza,  bir  hissəsi  isə  Qara  dəniz  sahillərinə  gəlmişdir. 
Şimali  Qafqaza  gələnlərin  bir  qismi  Dərbənd  keçidini  keçərək  Azərbaycan  və  Ön  Asiyaya  yayılmış,  burada  digər  türk 
tayfaları ilə qaynayıb-qarışmışlar.  
 
Qədim Türküstan (Mərkəzi Asiya) dövlətləri 
E.ə  VI-IV  əsrlərdə Mərkəzi  Asiyanın  qərbində  Baktriya,  Parfiya,  Xarəzm,  Margiana  və  Soqdiana 
kimi vahə (səhrada və ya çöldə suyu və yaşıllığı olan sahə) dövlətləri mövcud olmuşdur.  
E.ə. VI-V əsrlərdə Mərkəzi Asiya Əhəmənilərin hücumuna məruz qaldı. Hücum nəticəsində Mərkəzi Asiya xalqları 
iki əsrə yaxın Əhəmənilər imperiyasının əsarətinə düşmüş və ona xərac vermişdilər. 
E.ə. IV əsrin 30-cu illərində  Makedoniyalı İsgəndərin 
Şərqə  yürüşü  nəticəsində  Əhəmənilər  imperiyası  süqut  etdi. 
Əhəmənilərin  hakimiyyəti  altında  olan  ölkələr,  o  cümlədən 
Mərkəzi  Asiya  ölkələri  müstəqillik  qazandılar.  Bu 
dövlətlərdən  biri  də  Xarəzm  idi. Xarəzm  hökmdarı  siyasət 
işlədərək  oğlunun  başçılığı  ilə  İsgəndərin  yanına  elçilər 
göndərmiş  və  ona  müttəfiq  olmağı  təklif  etmişdi.  Lakin  buna 
baxmayaraq,  İsgəndər  Səmərqəndi  tutmuş  və  Sırdərya  çayı 
tərəfdə 
istehkamlar 
tikdirmişdi. 
Mərkəzi 
Asiyaya 
Makedoniyalı  İsgəndərin  hücumuna  məruz  qalan  zaman 
baktriyalılar  və  soqdianalılar  İsgəndərə  qarşı  mübarizə 
apardılar.  Sak  tayfaları  Sırdərya  çayının  sağ  sahili  boyunca 
toplaşaraq  İsgəndərlə  döyüşə  hazırlaşdılar.  İsgəndər  bu 
təhlükəni aradan qaldırmaq üçün saklara qarşı yürüşə çıxdı.  
Bu  zaman  Mərkəzi  Asiyada  Makedoniyalı  İsgəndərin  hücumuna  qarşı  baktriyalılar  və  soqdalılar  mübarizəyə 
başlayaraq Spitamenin  başçılığı ilə üsyanı  qaldırdılar.  Qədim türklərə məxsus Soqdiana şəhəri uğrunda sərkərdə Spitamen 
ilə İsgəndərin qoşunu arasında bir neçə döyüş oldu. İsgəndər bir neçə döyüşdə qalib gəldi, Spitamen döyüş meydanında həlak 
oldu, Lakin İsgəndər xalqın mübarizə əzmini qıra bilmədi. Makedoniyalı İsgəndərin ölümündən sonra: 
 
Yaratdığı böyük imperiya onun sərkərdələri arasında bölüşdürüldü. 
 
Mərkəzi Asiya Selevklər dövlətin tərkibinə daxil edildi. 
 
 
Türklərin ilk ana yurdu 
 
Makedoniyalı İsgəndərlə Əhəmənilər arasında  
döyüş (qədim təsvir) 
 
 

 
22 
 
Selevkilərin  dövründə  Mərkəzi  Asiyada  çoxlu  şəhərlər  salındı.  Şəhərlərin  əhalisinin  bir  hissəsi  yerli  sakinlərdən,  bir 
hissəsi  isə  yunanlardan  ibarət  idi.  Lakin  başqa  imperiyalar  kimi,  Selevkilər  də  parçalandı.  Onun  yerində  isə  Baktriya  və 
Parfiya dövlətləri yarandı.  
 
 
    
 
 
Qədim Türküstan mədəniyyəti 
Qədim Türküstan mədəniyyətinə aiddir: 
 
Əsasən  arxeoloji məndəblər əsasında öyrənilmişdir. 
 
Tunc dövründə şəhər mədəniyyəti meydana gəlmişdi. 
 
Dulusçuluq, metalişləmə kimi sənət sahələri inkişaf etmişdi. 
 
Atropatenanın əhalisi kimi Zərdüşt dininə sitayiş etmiş, Günəşi, Ayı  Odu müqəddəs saymışdılar. 
 
İran, Hindistan və Yunan-Baktriya mədəniyyətinin təsirinə məruz qalmışdı (bunu  tapılmış pulların arxa tərəfində 
yunan tanrılarının (Zevsin, Poseydonun) və qəhrəman Heraklın təsvirləri sübut edir).  
 
 
 
 İskit dövlətləri 
 
Kimmer, İskit, sak tayfalarının ilk dövlət qurması 
Qara dənizin şimalında və Krım yarımadasında yaşayan türk mənşəli 
kimmer,  iskit  və  sak  tayfaları  e.ə.  VII  əsrin  əvvəllərində bu  ərazilərdən 
köç edərək Cənubi Qafqazda və Ön Asiyada məskunlaşdılar.  
E.ə.  VII  əsrin  ortalarında Van  gölü  ilə  Urmiya  gölü  arasındakı 
ərazilərdə  Kimmer-İskit-Sak padşahlığı  yarandı.  Bu  dövlətin  ən  qüdrətli 
hökmdarı Tuqdamme olmuşdur.  
Kimmer, iskit və sakların bir qismi qədim Azərbaycan torpaqlarında 
məskunlaşmış,  Assuriyaya  qarşı    Manna  dövləti  ilə  ittifaq  yaratmışdılar. 
Kimmer, iskit və sak tayfalarının Azərbaycan torpaqlarında məskunlaşması 
ilə: 
 
Aşşur dövlətinin bu bölgədəki nüfuzuna böyük zərbə vuruldu. 
 
Manna dövlətinin Aşşur ilə ittifaqı pozuldu. 
 
Manna dövləti kimmer, iskit və sak tayfalarına arxalanaraq 
Aşşura qarşı çıxdılar. 
Manna  dövləti  kimi  Midiya  da  iskitlərlə  birlikdə  Assuriyaya  qarşı  
ittifaq  yaratmışdılar.  Lakin  Midiya-Aşşur  müharibəsində  iskitlər 
midiyalılara  deyil,  Aşşur  dövlətinə  yardım  etdilər.  Nəticədə  Midiya 
iskitlərin  hakimiyyəti  altına  düşdü.  İskit  tayfaları  Midiyada  bir  müddət 
ağalıq etdilər.  28 ildən sonra  nəhayət  ki,  Midiyada  iskit ağalığına  Kiaksar 
tərəfindən  son  qoyuldu.  Həmçinin  e.ə.  VI  əsrin  əvvələrində  Midiya 
hökmdarı  Kiahsar Kimmer İskit Sak padşahlığını süquta uğratdı və onları 
Ön Asiyadan çıxartdı. 
 
Yeni  İskit dövlətinin yaranması 
 E.ə. IV əsrin ortalarında iskitlər paytaxtı Neapol şəhəri olan yeni 
bir  padşahlıq  yaratdılar.  Dövlətin  ərazisi  Şərqi  Avropada,  Don  çayından 
Dunay  çayına  qədər  olan  torpaqları  əhatə  edirdi.  İskitlər  öz  ərazilərini 
qərbə  doğru  genişləndirərkən  Makedoniya  çarı  II  Filiplə  toqquşmalı 
oldular.  E.ə.  339-cu  ildə  makedoniyalılar  ilə  iskitlər  arasında  baş  verən 
döyüşdə İskit padşahı Atey həlak oldu.  
Baktriya 
 
Xarəzm
 
 
Margiana
 
 
Baktriya 
 
Soqdiana
 
 
E.ə VI-IV əsrlərdə Mərkəzi Asiyada mövcud olan vahə dövlətləri 
 
 
 

 
23 
 
Lakin  8  il  sonra,  e.ə  331-ci  ildə  iskitlər  ölkənin  qərb  torpaqlarını  işğal  etmiş  Makedoniya  ordusunu  məğlub  etdilər. 
E.ə. II əsr İskit dövlətinin çiçəklənmə dövrü hesab olunur. Bu dövrdə qonşuluqdakı yunan şəhər-dövlətlərinin bir qismini 
tabe edən iskitlər həm də bu ərazilərdən keçən beynəlxalq taxıl ticarətini ələ keçirməyə çalışırdılar. İşğalçı müharibələr  
yadelli  basqınları    nəticəsində  İskit  dövləti    zəiflədi.  Eramızın  III  əsrin  ikinci  yarısında  qot  tayfalarının  hücumu 
nəticəsində İskit dövləti süqut etdi. Sağ qalan iskitlər digər türk tayfaları ilə qaynayıb qarışdılar.  
 
İskitlərin təsərrüfat həyatı 
İskitlərin  həyat  tərzi    və  məşğuliyyəti  yazılı  mənbələr  və  arxeoloji  materiallar  əsasında  öyrənilmişdir. İskitlər 
əkinçilik,  maldarlıq    sənətkarlıqla  məşğul  olmuşlar.  Əkinçi  iskitlər,  əsasən,  dənli  bitkilər  becərmiş,  istehsal  etdikləri 
taxılın  bir  hissəsini  yunanlara  satmışlar.  Maldar  iskitlər  cins  atlar  bəsləyirdilər.  İskitlərin  məskən  saldığı  yerlərdə  iskit 
kurqanları  öyrənilmişdir.  Kurqanaltı  qəbirlərdən  çoxlu  miqdarda  müxtəlif  sənətkarlıq  məmulatları,  mis,  gümüş  və  qızıl 
qablar, silahlar tapılmışdır.  
 
İskit mədəniyyəti
 
İskitlər gözəl incəsənət nümunələri yaratmışlar. İskit abidələrindən çoxlu zoomorf formalı (heyvani üslublu) fiqurlar 
və daşdan yonulmuş kiçik insan heykəlləri tapılmışdır.  Kimmer, iskit və sakların mədəniyyəti, dəfn adətləri, dini inamları 
ümumi cəhətdən bir-birinə yaxındır. İskitlər çoxtanrılı dinə etiqad edirdilər. İskitlərdə oda  suya inam geniş yayılmışdı. 
Qara dəniz sahillərində yaşayan iskitlərin mədəniyyətinə yunan mədəniyyətinin böyük təsiri olmuşdur. 
 
 
 
İskitlərə məxsus maddi mədəniyyət nümunələri 
 
 
 
 
    İskit kurqanı 
 
 
            İskit dövlətləri 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Birinci  İskit dövləti 
 
 
İkinci İskit dövləti 
 
 
 
E.ə. VII əsrin ortalarında yaranmışdı
 
 
Van  gölü  ilə  Urmiya  gölü  arasındakı  ərazilərdə 
yaranmışdı
 
 
Ən qüdrətli hökmdarı Tuqdamme olmuşdu
 
 
Assuriyaya  qarşı    Manna  və  Midiya  dövlətləri  ilə 
ittifaq yaratmışdı
 
 
Bir müddət Midiya dövlətini özündən asılı vəziyyətə 
salmışdı
 
 
Midiya  hökmdarı    Kiaksar  tərəfindən    süquta 
uğradılmışdı
 
 
 
E.ə. IV əsrin ortalarında
 yaranmışdı
 
 
Şərqi Avropada Don çayından Dunay çayına qədər 
ərazidə yaranmışdı
 
 
Hökmdarlarından biri Atey olmuşdu
 
 
Dövlətin paytaxtı Neapol şəhəri idi
 
 
Makedoniya çarlığı ilə müharibə aparmışdı
 
 
Bəzi  yunan  şəhər-dövlətlərini  asılı  vəziyyətə 
salmışdı
 
 
Qot tayfalarının hücumu nəticəsində süqut etmişdi
 
 

 
24 
 
Böyük Hun dövləti 
 
Hunların yaşadığı ərazi və məşğuliyyəti 
Türk  mənşəli  olan  hunlar  Orxan  və  Selenqa 
çayları  arasındakı  ərazidə  yaşamış  və  burada  tayfa 
ittifaqı  yaratmışdılar.  Hunların  əsas  məşğuliyyəti 
ovçuluq, sonralar isə köçəri maldarlıq olmuşdur. Ona 
görə  də  geniş  otlaq  sahələrinə  olan  ehtiyac  hunları 
daim yeni ərazilər ələ keçirməyə sövq edirdi.  
 
İlk Hun dövlətinin meydana gəlməsi 
Böyük Hun dövləti Mərkəzi Asiyada yaranmış 
ilk türk dövləti olmuşdur. Vahid Hun dövləti e.ə. 220-
ci  ildə  21  tayfanın  birləşməsindən  yaranmışdır.  Bu 
tayfa  ittifaqına  Teoman  tanhu  başçılıq  edirdi. 
«Tanhu» sözü sonralar yabqu, kağan, xaqan şəklində 
işlənmişdir. 
 
Teoman Tanhunun hakimiyyəti 
 Teoman Tanhunun hakimiyyəti (e.ə. 220 - e.ə. 209) dövründə:  
 
Qüvvətli ordu yaradıldı. 
 
Hunlar Çinə hücum edərək Çin torpaqlarını tutdular.
 
 
 
Çin imperatoru ilə qohumluq əlaqələri yaradıldı. 
 
Çinlilər hunlara qarşı Böyük Çin səddini inşa etməyə başladılar. 
Çinlilərin inşasına e.ə. 214-cü.ildə başlamış Böyük Çin səddini inşa etdirməkdə məqsədi 
hunların hücumlarının qarşısını almaq idi. 
Hunların Çin imperatoru ilə qohumluq əlaqələri yaratmasından istifadə edən çinlilər Hun ordusunun döyüş üsullarını 
öyrəndilər. Teoman tanhudan sonra hakimiyyətə oğlu Mete xan gəldi.  Metenin hakimiyyəti (e.ə 209-e.ə 174) dövründə: 
 
İntizamlı, güclü süvari  (atlı) qoşun yaradıldı. 
 
Hunlar Çin üzərinə hücumlarını davam etdirdilər. 
QEYD:
 Kiaksar, I Dara və Teoman tanhu kimi Mete tanhu  da hakimiyyətləri dövrünə hərbi islahat keçirmiş, ordunu 
yenidən təşkil edərək qüvvətli ordu yaratmışdı. Bu onların fəaliyyəti dövrü üçün oxşar cəhət təşkil edir.
  
 
Hun imperiyasının parçalanması 
Metedən  sonra  hakimiyyətə  onun  oğlu  Kiok  (e.ə  174  –  e.ə 
161) gəldi. 
 
Kiok tanhudan sonra isə Hun taxtına Kün Tanhu (e.ə 
161  -  e.ə  126)  çıxdı.  E.ə.  58-ci  ildə  Kün  tanhunun  anası  əslən 
çinli olan oğlu Hoxanyəh (e.ə 58 – e.ə 56) tanhu oldu. Hoxanyəh 
Çin  dövlətinin  himayəsinə  keçmək  istəsə  də  türk  qızından  olan 
qardaşı Çiçi ona qarşı çıxdı və onun imperatorluğunu tanımadı. 
Beləliklə,  e.ə  58-ci  ildə  Hoxanyəh    Çiçi  arasında 
toqquşmadan  sonra  daxili  çəkismələr  nəticəsində  Böyük  Hun 
imperatorluğu iki hissəyə parçalandı: 
 
Hoxanyəhun başçılıq etdiyi Şərqi Hun dövlətinə. 
 
Çiçi xanın başçılıq etdiyi Qərbi Hun dövlətinə. 
Çiçi  tanhunun  başçılığı  ilə  qərb  hunları  e.  ə.  36-cı  ildə 
Tanrı  dağlarının  simalını,  Mərkəzi  Asiyanı  və    İssik  gölünün 
ətrafını  tutub  ərazilərini  qərbə  tərəf  genişləndirdilər.  Lakin    elə 
həmin  ildə,  yəni  e.ə.  36-cı  ildə  çinlilər  qərbi  hunlar  üzərinə  əks 
hücuma keçərək: 
 
Hunların Qərbi Hun dövlətinin paytaxt şəhərlərini tutdular. 
 
“İpək yolu” üzərində  50-dək şəhər qarət edilərək dağıdıldı 
 
Qərbi Hun dövlətinə son qoyuldu. 
 
Qərb hunları Ural dağlarına tərəf köçdülər 
 
Şərqi Hun dövləti çinlilərin hakimiyyətini qəbul etdilər. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bir  gün  Mete  xan  Çin  ordusu  ilə  qarşı  qarşıya  gələrkən 
ətrafı gözdən keçirmək üçün vəziri ilə bir təpəyə çıxdı. Bu 
zaman  görürlər  ki  türk  ordusu  Çin  ordusu  qarşısında  bir 
ovuc görsənir. Vəzir Metenin geri çəkiləcəyini zənn edərək 
soruşur: 

Nə düşünürsüz? 
Mete xan isə vəzirə tərəf dönərək ondan soruşur: 

Bu qədər çinlini mən harda basdıracağam? 
Beləliklə inamla döyüşə girən hunlar qələbə qazanırlar. 
 
 
 
Mete xan 
 

 
25 
 
Lakin  çinlilərin  hakimiyyətini  qəbul  edən  Şərq  hunları  Çin  dövlətinin  zəifləməsindən  istifadə  edərək  18  illik 
asılılıqdan  sonra  (e.ə.  18-ci  ildə)  yenidən  müstəqillik  qazandılar.  Bir  qədər  sonra  Şərqi  Hun  dövləti  Şimal  və  Cənub 
hissələrinə parçalandı. Onların bir hissəsi qərbə köç edərək qərb hunlarına qarışdılar. Bir hissəsi isə yenə Çinə tabe oldular. 
Bu tayfalardan çinlilər içərisində  öz  varlıqlarını qoruyub saxlayanlar sonralar qüdrətli  Göytürk dövlətinin  yaradılmasında 
mühüm rol oynadılar.  Çinlilərlə hunlar arasında müəyyən dövrlərdə iqtisadi  mədəni əlaqələr olmuşdur. Həmçinin çinlilər 
hunlardan hərb sənətinin sirlərini öyrənmişdilər. 
 
 
 
 
Hunların dini inanc və mədəniyyəti 
Hunlarda çoxallahlılıq mövcud olmuşdur. Onlar ruhlara, səma, yerüstü  yeraltı allahlara inanırdılar. Hunların ən 
ulu allahı Günəş  Ay sayılırdı. Ruhlara inanan hunlara görə pis ruhlar yeraltı dünyanı idarə edən Yerlik tanrıya tabe idi. 
Ruhlarla insanlar arasında münasibət yaradan adam şaman adlanırdı. Hunların dəfn adətinə görə: 
 
Vəfat edənin qohunlarını qurban kəsirdilər. 
 
Dəfn zamanı vəfat etmiş şəxsin qiymətli əşyaları onun məzarına qoyulurdu. 
Hun  abidələrindən  tapılmış  maddi  mədəniyyət  nümunələri  -  metal  əşyalar,  kəmərlər,  at    əslahələri,  üzəri  heyvan 
rəsmləri ilə bəzədilmiş silahlar   onların təsərrüfat həyatı haqqında qiymətli məlumat verir. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mərkəzi Asiyada yaranmış 
ilk türk dövləti olmuşdur
 
Böyük Hun
 
dövləti 
 
E.ə. 220-ci ildə 21 tayfanın 
birləşməsindən yaranmışdı
 
Çinə hücum edərək Çin 
torpaqlarını tutmuşdular
 
Əsası  Teoman tanhu 
tərəfindən qoyulmuşdu
 
Günəş və Aya sitayiş 
edirdilər
 
E.ə 58-ci il 
 
 Şərqi Hun dövləti (Hoxanyəh 
xan) 
Qərbi Hun dövləti (Çiçi xan) 
Cənubi Hun dövləti  
Şimali Hun dövləti  

 
26 
 
Qədim Çin 
 
Çinin təbiəti və əhalisinin məşğuliyyəti 
Çin,  əsasən,  dağlıq  ölkədir.  Onun  ərazisindən  böyük  Xuanxe  və 
Yantszı çayları axır. Xuanxe vadisində insanlar daha çox məskunlaşmışdılar. 
Xuanxe vadisində insanların daha çox məskunlaşmışmasının səbəbi vadinin 
torpaqlarının  məhsuldar  olması  ilə  bağlı  idi.  Xuanxe  çayında  güclü 
daşqınlar olduğundan bu çayı çinlilər “Çinin bəlası”, “Gəzən çay” və  “Min 
fəlakət  çayı”  adlandırırdılar.  Xuanxe  çayının  aşağı  axarında  əhali  əkinçilik, 
maldarlıq və sənətkarlıqla məşğul olurdu. Sənətkarlar ipək parçalar toxuyur, 
dulusçular  ağ  gildən  zərif  qablar  istehsal  edirdilər.  E.ə.  VI  əsrdə  çinlilər 
dəmir emal etməyi öyrəndilər. 
 
Çində ilk dövlətlərin  yaranması 
Çin ərazisində sinifli cəmiyyət və ilk dövlət e.ə II minillikdə Xuanxe 
çayı  vadisində  yaranmışdır.  İlk  Çin  dövlətini  e.ə  XIV  əsrdə  Şan  qəbilələri 
yaratmışdılar. Buna görə də həmin dövlət Şan dövləti adlanırdı. 
E.ə.  IV-III  əsrlərdə  Çində  bir  neçə  müstəqil  quldar  dövlət  mövcud  
idi.  Bu  dövlətlər  arasında  tez-tez  uzun  sürən  müharibələr  baş  verirdi.  Ona 
görə  də  Çin  tarixində  e.ə  IV-III  əsrlər  “vuruşan  padşahlıqlar  dövrü” 
adlanır.  
Çin sözü Sin sülaləsinin adı ilə bağlıdır. E.ə III əsrdə Sin sülaləsi Çin 
dövlətləri arasında gedən  mübarizədə qələbə çalaraq hakimiyyətə gəldi. E.ə. 
221-ci ildə Sin dövlətinin padşahı imperator titulunu qəbul etdi. O özünü Sin 
Şixuandi (Çinin birinci imperatoru) adlandırdı. Sin sülaləsi e.ə 206 - e.ə 206-
cı illərdə hakimiyyətdə oldu.  
İlk Sin hökmdarı  Sin Şixuandi hakimiyyəti dövründə: 
 
Bütün Çin ilk dəfə olaraq vahid dövlətdə birləşdirildi. 
 
Çinin Şimalında yaşayan türk tayfaları ilə (hunlarla) mübarizəsi 
başladı. 
 
Hunların  qarşısını  almaq  üçün  Böyük  Çin  səddinin  inşasına 
başlanıldı. 
 
Dövləti möhkəmləndirmək üçün inzibati islahatlar həyata keçirildi, islahata əsasən Çin 36 vilayətə bölündü. 
Sin Şixuandi öləndən sonra əhali üsyan qaldırdı. Nəticədə, e.ə 206-cı ildə Sin imperiyası süqut etdi. Bundan sonra 
hakimiyyətə Xan sülaləsi gəldi. Xan sülaləsinin hakimiyyəti (e.ə 206 – e. III əsr) dövründə: 
 
Hunlarla mübarizə davam etdirildi. 
 
Böyük İpək yolu salındı (e.ə II əsrdə). 
 
Çində “qırmızıqaşlılar” və “sarısarıqlılar” üsyanı baş verdi. 
 
 
 
 
Böyük İpək yolu 
Makedoniyalı İsgəndərin Şərqə yürüşündən sonra dövlətlər və xalqlar arasında əlaqələr genişləndi və e.ə. II əsrdə 
Çindən  gələn  ticarət  yolu  dünya  ticarət  yollarına  qoşuldu.  Bu  yolla  Çindən  Yaxın  Şərq  ölkələrinə  və  Aralıq  dənizi 
hövzəsinə ipək, lak, çini və gil qablar gətirilirdi. Bu ticarət malları içərisində ipək əsas yer tutduğundan Çin karvan yolu 
Böyük İpək yolu adlanırdı. E.ə II əsrdə Böyük İpək yolu Çindən Şimali Afrikaya və İspaniyaya qədər uzanırdı.  
Böyük  İpək  yolunun  ən  işlək  xətlərindən  biri  Xəzər  dənizinin  qərb  sahilləri  boyunca  cənubadan  şimala 
istiqamətlənərək  Azərbaycanı  ərazisindən  keçirdi.  Böyük  İpək  yolu  istiqamətində  ticarətlə  yanaşı  Çin  orduları  qarətçi 
yürüşlər edirdilər. 
 
 
Sin (e.ə 221-e.ə206)
 
 
Şan (e.ə XIV əsr) 
 
Xan (e.ə 206-e.III)
 
 
Qədim dövrdə Çində hakimiyyətdə olmuş sülalələr 
 
 
 
 
 
 
 
İlk Çin imperatoru 
Sin Şixuandi
 
 

 
27 
 
Çində xalq üsyanları 
Çində kəndlilərin vəziyyəti çox ağır idi. Dözülməz vəziyyət eramızın I  II əsrlərində  Çində kəndli və qulların 
üsyanına  səbəb  oldu.  Bu  üsyanlardan  biri  eramızın  I  əsrinin  əvvəllərində  baş  verən  «Qırmızıqaşlılar»  üsyanıdır. 
Üsyançılar  döyüşdə  seçilmək  məqsədi  ilə  qaşlarına  qırmızı  rəng  çəkdikləri  üçün  üsyançılar  ―Qırmızıqaşlılar‖  
adlandırılırdı. 
184-cü ildə Çində daha böyük «Sarısarıqlılar» üsyanı baş verdi. 
«Sarısarıqlılar» üsyanına aiddir: 
 
Kəndlilər və qullar tərəfindən qaldırılmışdı. 
 
Üsyana Çjan qardaşları başçılıq edirdi. 
 
Üsyançılar tanınmaq üçün başlarına sarı sarıq bağlayırdılar. 
 
Üsyan 20 il davam etsə də çətinliklə yatırıldı. 
―Sarısarıqlılar üsyanı nəticəsində: 
 
Çin dövləti xeyli zəiflədi, Çin padşahı öldürüldü. 
 
Çində Xan sülaləsinin hakimiyyəti devrildi. 
 
Çin dövləti yenidən bir-neçə dövlətlərə parçalandı. 
 
Çində quldarlıq quruluşu feodalizmlə əvəz olundu. 
 
Yüklə 23,89 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   41




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin