ӘDӘBİYYAT SİYAHISI
1.
Abdulqadir İnan, Eski Türk Dini Tarihi, İstanbul, 1967.
2.
Aybars Pamir, Türklerin Geleneksel Dini Şamanizmin Orta Asya Eski Türk
Kamu Hukukuna Etkisi, Ankara Universitesi Hukuk fakultesi dergisi, C.52, sayı 4,
Ankara, 2003.
3.
Әkbər Nəcəf, Hun Minilliyi, Bakı, 2015.
4.
Әkbər Nəcəf, İnanc Yaddaşı, Bakı, 2014.
5.
Hikmet Tanyu, İslamlıktan Önce Türklerde Tek Tanri İnancı, Ankara, 1980.
6.
İbrahim Kafesoğlu, Eski Türk Dini, Ankara, 1980.
7.
Ramiz Әskər, Orxon Abidələri, Bakı, 2012.
8.
Tariyel Azərtürk, Genesis of Cuneiform Signs, Whose Are They?, USA,
Seattle, 2002. (əlavə bax: Tariyel Azərtürk, Mixi Yazılı Azəri Türk Dilinin Qram-
matikası, USA, Seatle, 2004 )
9.
Тариел Азертюрк, Генезис Тюрка и Тюркского Языка (на основе кли-
нописных надписей), в 2-х томах – стр. 950, Нью Йорк, 2016, на русском
языке).
Elvin Əliyar oğlu Babayev
278
XÜLASӘ
Türklər tarix boyu bütün dinlərlə əlaqə yaratmaqda tərəddüd etməmiş, hətta bu
dinləri dövlət səviyyəsində rəsmən qəbul etmişdilər. Uyğur xaqanlığı buddizmi,
maniheizm və xristianlığı, Xəzər xaqanlığı musəviliyi, İslam dinini isə ilk dəfə
Volqa Bolqar dövləti ( 920-ci illərdə ), daha sonra isə Qaraxanlılar ( 943-cü ildə )
rəsmi din elan etmişdilər. Lakin türklərin köklərinə bağlı olmaları onları Tək Tanrı
dinindən ayıra bilməmişdir. Türklər xristian, buddizm, musəvi kimi dinlərə sitayiş
etdiklərində belə öz rəbblərini Tanrı adlandırmışlar. Türklərdə Tək Tanrı inancının
tarixi daha da qədimlərə, eramızdan əvvəl 3 min ilə gedib çıxır.
RESUME
The Turks throughout their history didn't hestiate to establish contact with all
religions, and even the religions officially adopted at the state level. The Uyghur
buddhism, manichaeism and christianity, the Khazar Khaganate jewish and the
Islam religion for the first time in the Volga Bulgarian state( in 920 years) and the
Kharahans was declared the official religion (in 943 year). But in spite of being
connected to the roots of the Turks couldn't separate them religion of single God.
Even when turks obeyed Christianity, Buddhism, Jewish they called their Lord as
God. In Turks the history of belief in a single God goes back to the 3000 B.C..
PЕЗЮМЕ
Турки на протяжении всей истории всегда создавали определенные
отношения совсеми религиями, приняли эти религии на государственном
уровне. Уйгурское хаганство принял буддизм, Каспийское хаганство-иудаизм,
ислам же был первый раз офицально принят Государством Волга-Болгар (в
920 году), позже Государством Караханлылар. При этом верность турков к
своим корнями не смог их отдалить от единобожия. Туркы уверивая в
христианство, в будизм, в идуаизм, в ислам всегда называли своих богов
Танры. У турков вера в единобожия была еще 3 тысячи лет д.н.э..
Çapa tövsiyə etdi: akademik V.M.Məmmədəliyev
Maraqlar sosial konfliktlərin yaranmasının əsas səbəbi kimi
279
MARAQLAR SOSİAL KONFLİKTLӘRİN
YARANMASININ ӘSAS SӘBӘBİ KİMİ
Vüsalə Gülmalıyeva
Fəlsəfə və Hüquq İnstitutunun
Sosial Fəlsəfə şöbəsinin baş laborantı
Açar sözlər: maraq, konflikt, münaqişə, ziddiyyət, sosial, iqtisadiyyat, dəyər.
Ключевые слова: интерес, конфликт, спор, противоречие, социальный,
экономика, ценность.
Key words: interest, conflict, dispute, controversy, social, economy, value
Maraqlar problemi sosial fəlsəfənin ən aktual mövzularından biridir. Bu
problemin öyrənilməsi sosial elmlərin yaranmasınadək bir o qədər də önəmli qəbul
edilməmişdir. Çünki cəmiyyətdə baş verən proseslərin kökündə duran maraqlara
abstrakt bir şey kimi yanaşılırdı. Lakin cəmiyyət eləcə də, burada baş verən hadisə
və proseslər mürəkkəbləşdikcə və onların öyrənilməsinə verilən əhəmiyyət artdıqca
maraqlar probleminin araşdırılmasının qaçılmaz olduğu görülmüşdü. Cəmiyyət
özlüyündə mürəkkəb bir sistemdir.[1, s.22] Bu sistemin mürəkkəbliyi isə hər şeydən
əvvəl, onun çoxlu sayda bir-birilə müxtəlif qarşılıqlı əlaqə və təsirdə olan
elementlərdən, altsistemlərdən ibarət olması ilə bağlıdır. Burada elementlər
qismində çıxış edən ayrı-ayrı fərdlərin birliyi və bu birliyin ən başlıca şərti kimi
insanlar arasında yaranan münasibətlər sistemi mövcuddur. Bu münasibətlər
sistemində iqtisadi, siyasi, mənəvi həyatda müxtəlif vəziyyətdə olan, bərabər
səviyyədə iştirak etməyən, həyat tərzinə, gəlir səviyyəsinə, köklü maraqlarına görə
fərqlənən insan qrupları iştirak edir. İnsan
fəaliyyətinin əsasında duran amillərdən
biri kimi ehtiyac (tələbat) və bu tələbatdan doğan maraqlardır. Bu iki amil olmasa
insanda dinamika, hərəkət, inkişaf ola bilməz. Maraqlar prinsipi canlı aləmin bütün
növlərinə məxsus olan cəhətdir. Bu prinsip mövcudolma və yaşamağın əsasında
durur. Sosial varlığın özünün mənfəətinə xidmət edən maraqları olur və istər fərd,
istərsə də sosial qruplar, təbəqələr öz maraqlarının təmin olunmasında maraqlıdır.
Lakin bu sadalananlar arasında mövcud olan maraqlar fərqli olduğuna görə onların
Vüsalə Gülmalıyeva
280
toqquşması, bir-birinə uyğun gəlməməsi
müxtəlif yönümlü sosial münaqişələrin
yaranmasına gətirib çıxarır. Həm cəmiyyətdə, həm də insanın daxili dünyasında və
onların qarşılıqlı münasibətlərində iştirak edən maraqların toqquşmasından yaranan
konfliktlərdən qaçmaq mümkün deyil. Cəmiyyət varsa orda münaqişə, ziddiyyətlər,
konfliktlər olmalıdır.
Münaqişə, ziddiyyət və eləcə də konfliktlər cəmiyyətdə və insan həyatının
bütün sferalarında mövcuddur. Әslində münaqişəsiz, ziddiyyətsiz həyatı təsəvvür
etmək özü absurddur. Münaqişə nəzəriyyəçilərinin gəldikləri qənaətə görə, cəmiyyət
maraqları toqquşan müxtəlif sosial qrupların mübarizəsi nəticəsində yaranıb və
münaqişəli fikirlərdən törəyən qarşıdurmalar sayəsində inkişaf edir.[2, s.28]
Münaqişə çox vaxt cəmiyyətin süstləşməsinin qarşısını alır, insanları yeniləşdir-
məyə, onları yaradıcılığa sövq edir. Әlbəttə, qaydaların, qanunların, insan hüquq və
azadlıqlarının pozulması baxımından yaranan münaqişələrin müəyyən təhlükəlilik
doğurması da bir həqiqətdir. Lakin yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi münaqişə cəmiy-
yətin dinamik inkişafına rasional təsir göstərməlidir. İnsan cəmiyyətin bir üzvü
olmasına baxmayaraq onun öz daxili dünyası və burada onun maraqları, istəkləri,
arzuları, xəyalları mövcuddur. O, cəmiyyətdə yaşayaraq onun norma, qayda və
qanunlarına tabe olmağa məcburdur. Lakin bir tərəfdən də onun eqosu öz ambi-
siyalarını həyata keçirməyə çalışır, maraqları, istəkləri, arzuları cəmiyyətdə hökm
sürən qayda-qanunlara boyun əyməyə qoymur. Məhz Ziqmund Freyd təsdiq edir ki,
sivilizasiyanın özü elə bioloji meyil və sosial tələbin münaqişəsinin nəticəsini
özündə birləşdirir. [3, s.90] Fərdi və sosial şüurda baş verən dəyişikliklər maraqla-
rında məzmununda gedən dəyişikliklərlə əlaqəlidir. Ona görə də fərdi və ictimai
maraqlar bir-birilə qarşılıqlı fəaliyyət göstərməlidirlər. Çünki onlar bir-birindən
ayrılmaz anlayışlardır. Cəmiyyətin ümumi tələbləri əsasında yaşamağı öyrənməyə
çalışmaq lazımdır. Çünki cəmiyyətdə razılıq olmasa o daim ziddiyət içində, hər an
vətəndaş qarşıdurması təhlükəsi ilə üzləşən cəmiyyətə çevrilir. Bu isə ümumi
inkişafa zərər verir, onu ləngidir. Cəmiyyətə məxsus olan ümumi problemləri həll
etmədən xüsusi problemləri və eləcə də əksinə həll etmək mümkünsüzdür.
Bildiyimiz kimi, cəmiyyətin iqtisadi, sosial, siyasi və mənəvi tipli ictimai
sferaları mövcuddur. Bütün bu sferaların hər birində insanların fəaliyyəti spesifik
xarakter daşıyaraq müxtəlif növ maraqlara və onların konfliktinə gətirib çıxarır.
Maraqlar daha çox özünü iqtisadi sahədə göstərir. Sosial həyatın xüsusi yerini
iqtisadi həyat və iqtisadi əlaqələr tutur. İqtisadi maraq isə bu iqtisadi əlaqələrin
kökündə duran əsas amillərdən biridir. Fridrix Engels haqlı olaraq qeyd edirdi ki,
Maraqlar sosial konfliktlərin yaranmasının əsas səbəbi kimi
281
iqtisadi əlaqələr, hər şeydən əvvəl, maraqlar kimi meydana gəlir.[4,s271] İqtisadi
maraqlar cəmiyyətdə mövcud olan sosial subyektlərin (sosial qrup, sinif, təbəqə,
fərd) obyektiv sürətdə mövcud olan maddi tələbatıdır. İqtisadi maraqların yaranması
və həyata keçirilməsi ilə bağlı iqtisadi ədəbiyyatda tam dolğun bir fikir olmasa da,
iqtisadiyyatçıların da maraq dairəsinə daxil olduğuna görə bu haqda çoxlu müxtəlif
fikirlər mövcuddur. İqtisadçılar bu problemi öyrənərkən belə qərara gəldilər ki,
insan üçün, hər şeydən əvvəl, öz maraqları önəmlidir. Məhz buna görə də cəmiyyətlə
insanın şəxsi maraqları arasında münaqişə yaranır. Iqtisadi
maraqların predmeti
qismində iqtisadi nemətlər, pul, aksiya, valyuta, qızıl, və s. təşkil edir. Eləcə də
sosial birliklər (sinif, təbəqə, qrup və s.), sosial institutlar, cəmiyyətlər, millətlər
arasında iqtisadi nemətlər uğrunda yaranan iqtisadi maraqların toqquşması iqtisadi
konfliktə gətirib çıxarır.
İqtisadi həyatda marağın rolunun üstünlüyü XVIII əsrin axırlarında daha önəm
kəsb etməyə başladı. Adam Smit qeyd etdiyi kimi, bütün məhsulların mənşəyində və
mübadiləsində insanların şəxsi maraqları tutur.
İnsanların və cəmiyyətin qarşılıqlı əlaqəsi iqtisadi maraq sisteminin mürəkkəb
qarşılıqlı əlaqəsində özünü göstərir. Bundan əlavə insanlar öz iqtisadi maraqlarını
yerinə yetirərkən başqalarınında seçimini mümkün edirlər. Çünki cəmiyyətdə
insanlar bir-birilə əlaqəsi olmayan halda onlar arasında geniş fəaliyyət mübadiləsi
hökm sürür. Öz məqsədlərini güdən hər bir fərdin öz maraqları naminə göstərdiyi
fəaliyyəti başqa fərdlərin iqtisadi maraqlarının reallaşdırılması üçün şərt olur. Nəticə
etibarilə isə müxtəlif fəaliyyətli insanlar arasında geniş əlaqələr yaranır. F. Xayekin
“geniş qayda” nəzəriyyəsi məhz elə buna söykənir.
İnsanın iqtisadi fəaliyyəti rasional qaydada fəaliyyət göstərir. Çünki o öz
ehtiyaclarını, tələbatlarını həyata keçirərkən müəyyən planlarla, məqsədlərlə və
variantlarla yerinə yetirməyə çalışır. Deməli, yarana biləcək iqtisadi konfliktin
uğurlu şəkildə idarə etməyin mümkünlüyü özünü göstərir. Yuxarıda qeyd etdiyimiz
ki, iqtisadi maraqlardan törəyən iqtisadi konfliktlərdən qaçmaq mümkünsüzdür.
Lakin onun mənfi şəkildə genişlənməməsi üçün onu rasional qaydada, dünyanın
müsbət təcrübəsinə əsaslanaraq beynəlxalq əlaqələrlə və münasibətlərlə idarə etmək
lazımdır. Maraq anlayışını daha dərindən araşdırsaq görərik ki, iqtisadi maraq insana
istehsal prosesində obyektiv olaraq fəaliyyətində məhz nəyin lazım olduğunun
müəyyənləşdirilməsidir.
İqtisadi maraqlardan danışarkən biz iqtisadi bərabərsizlik terminini də qeyd
etməliyik. Düzdür, cəmiyyət heç bir zaman iqtisadi bərabərliyə malik olmayıb.
Vüsalə Gülmalıyeva
282
Lakin bu bərabərsizlik bir tərəfdən sosial-iqtisadi konfliktlərə gətirib çıxarırsa, digər
tərəfdən bu bərabərsizlik fərdin, sosial qrup, birlik və təbəqələrin fəallığının səbəbi
olur. Lakin iqtisadi bərabərsizlik sosial ədalət prinsipinə əsaslanmalıdır. Bundan
əlavə, iqtisadi maraqları başa düşmək üçün “həvəs” və “həvəsləndirmə” anlayışlarını
da diqqət yetirmək lazımdır. Lakin həvəs və maraq anlayışlarını fərqləndirmək
lazımdır. Çünki bəzi tədqiqatçılar maraqların yaranması və reallaşmasının forması
kimi təsərüffat praktikası ilə eyniləşdirirlər. Qeyd edirlər ki, maraqlar birbaşa həvəsə
xidmət edir. Bəziləri isə elə fikirləşirlər ki, həvəs marağın dərk edilməsidir. İqtisadi
həvəsləndirmə müxtəlif iqtisadi formalarda-əmək haqqı, kredit və s. şəkildə özünü
göstərir.
İqtisadi maraqlar insan fəaliyyətinin bütün sferalarına toxunur və
çoxsəviyyəli
sistem iqtisadi tələbatı yaradır. Maraq və tələbat anlayışları, onların qarşılıqlı əlaqəsi
haqqında tam dolğun bir fikir yoxdur. Bəzi tədqiqatçılar bu anlayışları bir birindən
ayırır, bəziləri isə eyniləşdirir. Tələbat obyektiv olaraq bizim təfəkkürümüzdən asılı
deyil, maraqlar isə subyektiv olduğuna görə başa düşüləndir. Әgər tələbat ümumi
xarakter daşıyırsa, maraqlar konkertliyi ilə seçilir. Maraq və tələbat anlayışlarını bir
birindən fərqləndirməyə çalışsalarda, onların eyniləşdirilməsi fikri iqtisadi elmdə
demək olar ki, rəsmi status qazandı və hətta bu öz təsdiqini siyasi iqtisadi lüğətdə də
yerini tutub: “İqtisadi maraqlar-cəmiyyətin, təbəqələrin, sosial qrup və ya fərdlərin
obyektiv sürətdə maddi tələbatıdır”[5, s162] İnsan öz iqtisadi maraqlarına uyğun
olaraq bu və ya digər tələbatlarının təmin olunması uğrunda fəaliyyət göstərir.
Maraq istehsalın inkişafına stimul verir. İqtisadi maraqlar davamlı olaraq “sosial
sifariş” verən istehsal prosesində iqtisadi tələbatların təmin olunmasının əsas etapı
kimi çıxış edir. Bu proses təkrarlanaraq yeni maraqlar doğurur, bu da öz növbəsində
yeni tələbatlar yaradır. Buradan belə nəticəyə gəlmək olar ki, iqtisadi maraq və
tələbatlar insan ehtiyacının ayrılmaz hissəsidir. Tələbatın təmin olunması üçün
istehsal, istehlak, mübadilə və s. proseslərdən keçmək lazımdır. Məhz bunlar çətin-
ləşmiş iqtisadi maraqlar sisteminin hər bir pilləsində yeni maraqlara zəmin yarada-
raq insanların təmin olunmayan tələbat və istehsal fəaliyyəti arasında aktiv qarşılıqlı
iştirak edirlər. İstehsal konkret nemətlər yaradır və insanların ehtiyaclarının təmin
olunmasını ödəyir. Bu ehtiyacların ödənilməsi və faydalılığından istifadə edən insan
öz növbəsində yeni ehtiyaclarının yaranmasına gətirib çıxarır. Bu isə qlobal şəkildə
cəmiyyətin bütün sahələrinə müsbət və ya mənfi təsir göstərərək yeni tələbatlar
yaradır. İstehsalı doğuran tələbat daha da böyüyür, mürəkkəbləşir, istehsalla müna-
qişəyə girir və onun yenidən inkişafını tələb edir, yenidən istehsalın inkişafı yeni
Maraqlar sosial konfliktlərin yaranmasının əsas səbəbi kimi
283
tələbatların yaranmasını doğurur. Bu proses daimidir. İqtisadi maraqlara cəmiyyət
istehsalının hərəkət gücü kimi baxmaq olar. Bu müstəqil bir substansiya deyil, o,
cəmiyyət maraqlarını da nəzərə alan substansiyadır. Digər tərəfdən də, iqtisadi ma-
raqların tərkibində fərdi tələbatlarını ödəmək istəyən fərdi maraqlar da dayanır.
Məhz cəmiyyətin iqtisadi maraqları ilə fərdi maraqlar arasında münaqişə və eyni za-
manda qarşılıqlı əlaqə mövcuddur. Nə cəmiyyətin ümumi iqtisadi marağı, nə də fər-
di iqtisadi maraq ayrılıqda mövcud ola bilməzlər. Beləliklə, iqtisadi maraqların tər-
kibində cəmiyyətin və fərdin maraqları durur. Bu isə öz növbəsində iki əsas mül-
kiyyət formasını dövlət və xüsusi mülkiyyət formasının yaranmasına gətirib çıxarır.
İqtisadi maraqlar isə öz növbəsində siyasi maraqların da yaranmasına gətirib
çıxarır. Çünki iqtisadiyyat və siyasət bir-birindən ayrılmaz anlayışlardır. Cəmiyyətin
siyasi həyatı iqtisadiyyat ilə sıx şəkildə bağlıdır. Doğrudur, iqtisadiyyat mikrosəviy-
yədə siyasətdən kənarda olaraq öz qanunları ilə işləyə bilər. Amma makrosəviyyədə
isə bu mümkün deyil. Çünki dövlət onun ərazisində gedən iqtisadi proseslərlə
maraqlanmalıdır və idarə etməlidir. Sosial və iqtisadi tələbatlardan doğan siyasi
maraqlar siyasi fəaliyyət kimi sosial-iqtisadi sferanın inkişafına stimul verir. Maraq
siyasi fəaliyyətin əsas və istiqamətverici faktor kimi çıxış edir. Çünki siyasi fəaliyyət
öz-özünə yaranan proses deyil. O, hansısa bir amillərin (maraqlarla, məqsədlərlə,
dəyərlərlə və s.) əlaqəsindən meydana çıxır. Siyasi-fəlsəfi anlamda maraq anlayışı
fərdin sosial cəmiyyətdə fəaliyyətin, seçilmiş sosial davranışın səbəbi kimi izah
olunur. Siyasi maraq, ictimai-siyasi proseslərdə sosial subyektlərin, siyasi qrup və
birliklərin, siyasi institutların siyasətə xüsusi münasibəti, müəyyən dünyagörüşünə,
inama əsaslanan siyasi aktivliyin əsas səbəbidir. Başqa sözlə desək, bu subyektin
müəyyən siyasi məqsədlərə və onların həyata keçməsi üçün konkret siyasi fəaliyyətə
sövq edən daxili şüurun, siyasi davranışın mənbəyidir. Siyasi maraqların obyekti
kimi hakimiyyət və cəmiyyətdə hökm sürən hakimiyyət münasibətləri, siyasi
hakimiyyətin mexanizmi və həyata keçirmə vasitələri, partiyaların siyasi fəaliyyəti,
ictimai-siyasi fəaliyyət, ictimai təşkilatlar və lobbi qrupları, siyasi elita, yerli və
regional səviyyədə müxtəlif nümayəndəliklər və s. çıxış edir. Siyasi maraqların
predmeti isə bütün siyasi proseslərin, hadisələrin məcmusu halında çıxış edir. Siyasi
maraqlar subyektlərin aktual siyasi fəaliyyətinin ümumi formada şərhidir. O, özündə
sosial maraqların bütün formasını, təyin olunan xarakteri və müəyyən məqsədə
yönələn siyasi fəaliyyəti əks etdirir.
İnsanın fəaliyyəti, onun hərəkət motivinin səbəbi onun təfəkküründən irəli gəlir.
Onun fəallığının daxili səbəbi kimi tələbat və maraqlar mühüm rol oynayır.
Vüsalə Gülmalıyeva
284
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, siyasi maraqlarda iqtisadi maraqlar kimi tələbat və
maraqlardan birbaşa asılıdır. Məhz siyasi maraqlardan danışarkən onun əsas
elementləri kimi təlabat və maraqların qarşılıqlı əlaqəsinin öyrənilməsi özündə bir
sıra aktual problemləri də əks etdirməyə imkan verir. Bunların öyrənilməsi müxtəlif
siyasi güclərin məntiqi fəaliyyətini başa düşməyə, siyasi hadisə və proseslərin
inkişafını qabaqcadan görməyə imkan verir. Tələbat insanın nəyəsə ehtiyacı, şəxsiy-
yətin, sosial qrup, hökümət və cəmiyyətin müəyyən məqsədləridir. Bunlarsız nə
insanın, nə də siyasətdə dövlətin, partiyanın, sosial qrup və s.nin həqiqi fikrini,
məqsədlərini və konkret addımlarını bilmək olmaz. Hegel qeyd edir ki, “insanların
fəaliyyəti onların maraqlarından doğur və məhz onlar əsas rol oynayır”.[6,s20]
Siyasi maraqlar bilavasitə cəmiyyət üzvləri ilə, siyasi hakimiyyətlə, bütöv siyasi
sistemlə əlaqəsi kimi siyasi baxışların, ideoloji mövqelərin formalaşmasının bazası
kimi çıxış edir. O, ümumi dəyərləri, tələbatları, baxışları, məqsədləri olan sosial
qrupları, sosial institutları, millətləri, dövlətləri, insanları birləşdirir, bir araya
sığışmayan, ziddiyyətli maraqları olanları isə ayırır. Çünki yuxarıda qeyd etdiyimiz
kimi dövlət institularının, siyasi partiyaların, ictimai-siyasi təşkilatların, hərəkatların
özlərinin xüsusi siyasi maraqları olur. Bu isə öz növbəsində əməkdaşlığın və
konfliktin yaranmasına gətirib çıxarır. İngilislər haqlı olaraq beynəlxalq siyasətdə
prioritet şəkildə qeyd edirlər ki, bizim daimi düşmənimiz və ya daimi dostumuz yox-
dur, bizdə daimi olan yalnız maraqlardır. Maraqların bir qismi uzunmüddətli tenden-
siyanı, cəmiyyətin, millətin, sinfin, siyasi partiyanın perspektivini özündə əks etdirir.
Başqa bir qismi sosial qruplar və siyasi institutlar arasında siyasi əlaqələrin qarşılıqlı
fəaliyyətini özündə əks etdirir. Digər qrupdan olan maraqlar isə zaman xarakterli
olur.
Siyasi birliklər, siyasi qruplar, müxtəlif güclər, ictimai təşkilatlar öz siyasi
maraqları, məqsədləri, istəkləri, arzuları ətrafında cəmləşərək öz ideologiyalarını
həyata keçirilməsi uğrunda çalışırlar. Məhz buradanda siyasi ideologiya formalaşır.
Siyasi lider siyasətdə dayağı olmasa heç vaxt uğur qazana bilməz. Siyasi maraqların
toqquşması siyasi konfliktlərə gətirib çıxarır. Siyasi konfliktlər müxtəlif siyasi
güclərin toqquşması, əkslikləri, siyasi subyektlərin öz maraq və məqsədlərinin real-
laşmasına çalışması, çökmüş nüfuzla müharibəsi, onların yenidən bölüşdürülməsi,
siyasi statusun dəyişilməsi, cəmiyyətin inkişafı naminə perspektivlərin dəyişməsidir.
Maraqlar həmçinin cəmiyyətin mənəvi həyatının inkişafının əsas hərəkət verici
qüvvəsi kimi çıxış edir. Cəmiyyətin inkişafında təkcə iqtisadi və ya siyasi prosesləri
deyil, həm də mənəvi prosesləri də nəzərə almaq lazımdır. Cəmiyyətin mənəvi
Maraqlar sosial konfliktlərin yaranmasının əsas səbəbi kimi
285
həyatı insanı insan edən, onu digər canlılardan radikal sürətdə fərqləndirən spesifik
xüsusiyyət daşıyır. Mənəvi sferanın cəmiyyətdə mühüm rolu olması haqqında
müxtəlif zamanlarda nəinki filosoflar eləcə də din xadimləri humanitar biliklər
çərçivəsində çoxlu fikirlər söylənilib. Çünki insanı daima dünyanı, onun mənasını və
eləcə də özünün mahiyyətini, mövcudluğunu, yaşadığı dünyanın xeyirli və ya
xeyirsiz, ədalətli və ya ədalətsiz və s. bu qəbildən olan suallar narahat etmişdir.
İnsan yaşadığı sosial həyatda xeyir və şərin çətinləşmiş dialektikasının mübarizəsi
ilə qarşılaşır. Sosial həyat da heç də həmişə sabit bir əmsala malik olmayan
maraqlar, ehtiraslar, düşüncə tərzləri, onların fərqliliyi, əksliyi, uyğunluğu və
uyğunsuzluqlarla dolu olan bir sahədir. Çünki sosial həyat mövcud baza və bu
bazada baş verən dəyişikliklər üzərində hərəkət edir, dəyişir və irəliyə doğru
gedir.[7, s63] Mənəvi sferadan danışarkən mənəvi tələbat, mənəvi istehsal, ictimai
şüur, məvəvi fəaliyyət, mənəvi maraqlar, mənəvi dəyərlər və s. anlayışların
mahiyyətini bilməliyik. Bunlar cəmiyyətin inkişafının və insanlığın mövcudluğunun
yaranmasında iştirak edən vacib ünsürlərdir. Tələbat hər bir insanda mövcuddur.
İnsan həyatının ilk illərində sadə görünən bu tələbatlar maddi və mənəvi tələbatların
həyata keçirilməsi uğrunda çalışması ilə daha dərin və çətin bir prosesə çevrilmiş
olur. İstənilən tələbat hər hansı bir predmetə istiqamətlənməsi və yiyələnməsi ilə
xarakterizə olunur. Məsələn, bioloji tələbat insanın bütün həyatı resurslara, maddi
tələbatlar maddi vasitələrə, sosial tələbatlar isə insanın başqaları ilə əlaqə
formalarına yiyələnmək vasitələrini tapır. Mənəvi tələbatlar isə insanı yaradıcılığa
olan daxili marağıdır. O, özlüyündə yaranıb və inkişaf edə bilməyən sosial
hadisələrlə əlaqəlidir. Onun predmeti qismində isə mənəviyyat çıxış edir.
Mənəviyyat isə insan üçün ən qiymətli dəyərdir. Mənəvi tələbatların yerinə
yetirilməsi fərdin maraqlarının həyata keçirilməsi ilə onun mənəvi inkişafını
şərtləndirərək mənəvi dəyərləri yaradır. Məhz insanın mənəvi maraqları, istəkləri
onun mənəvi dəyərlərini formalaşdırır. Lakin onu da qeyd etməliyik ki, insan
həyatında olan bu dəyərlər tarixi şəraitdən asılı olarq dəyişilir. Çünki orta əsrlərdə
feodalın öz kəndlisini öldürməsi adi hal kimi baxılırdısa, müasir dövrdə buna
insanlığa sığmayan hadisə kimi baxılır. Cəmiyyət inkişaf etdikcə sosial
dəyişikliklərə səbəb olur. Mənəvi dəyişikliklər heç də özlüyündə baş verən hər hansı
bir mexaniki proses olmayıb, cəmiyyət həyatı üçün təbii sayıla bilən mümkün
iqtisadi, siyasi, ictimai dəyişikliklərlə bağlıdır. Bu dəyişikliklərin əsasında müxtəlif
maraqlar, onların toqquşması və ya uyğunlaşması durur. Məhz subyektlərin sosial
qarşılıqlı əlaqəsində mənəvi dəyərlərin istehsalı, bölüşdürülməsi, istehlakı və tələbatı
Vüsalə Gülmalıyeva
286
proseslərindən doğan əks mənəvi maraqların, baxışların qarşıdurması nəticəsində
mənəvi sferada konfliktlər baş verir. Bu cür konfliktlərdən ictimai şüur, elm, din,
incəsənət və eləcə də bunları idarə edən sosial institutlar yaranır. Mənəvi sferada
konfliktlərin subyekti kimi beynəlxalq cəmiyyət, sosial qruplar, partiya, hökümət və
şəxsiyyət tuta bilər. Bu cür konfliktlərin mövcud olmasının ən əsas səbəblərindən
biri millətlərin mədəniyyətinə, onların ənənə və adətlərinə toxunulmasıdır. Ona görə
də qarşılıqlı anlaşma və ümumbəşəri əsaslar axtarışı konsensus, ayrı-ayrı mədəniy-
yətlərlə, ənənələrlə və dəyərlər sistemi ilə rastlaşarkən onları inkar etmədən öz
ənənələri və mədəniyyətinə sadiq qalaraq başqa dəyərlərə hörmət etmək və
anlaşmaq bacarığı tələb edir. [8, s.113] Bu sferada konfliktlərin müxtəlif növü var.
Onların arasında ən geniş yayılmış forması dini konfliktlər, mədəniyyət sahəsində
olan konfliktlər, ideoloji konfliktlərdi.
Bütün bu deyilənlərdən belə nəticəyə gəlmək olar ki, maraqlar problemi müasir
dövrdə öz aktuallığı ilə seçilən mövzulardan biridir. Çünki ictimai proseslərin
mərkəzində şüur, istək, maraq, iradə və s. kimi amillər durur. Bu amillər isə heçdə
həmişə stabil olmur. Bəzən baxışlar və maraqlar bir-birilə toqquşur və bunun
nəticəsində cəmiyyətin müxtəlif sferalarının fəallığı ya müsbət, ya da mənfi istiqa-
mətdə mövcud olur. Məhz bu zaman cəmiyyətdə müxtəlif yönümlü sosial konfliktlər
yaranır. Buna görə də bu sahənin kifayət qədər inkişaf etdirilməsi yönümündə
obyektiv və ciddi elmi axtarışlar aparılması tələb olunur.
Maraqlar sosial konfliktlərin yaranmasının əsas səbəbi kimi
287
Dostları ilə paylaş: |