Hz. Safiyyənin Nəsli və Ailəsi
Hicrətin yeddinci ilində baş verən Xeybər Sə-
fə rindən
sonra Hz. Muhammədin (s) xanımı ol ma
şərəfinə nail olan Hz. Safiyyə bint Huyeyyin nəsli
İsrailoğullarındandır. Peyğəmbərimiz (s) onu, xü-
susilə yəhudilərlə uzlaşmanı təmin et mək məqsə-
dilə
1
özünə həyat yoldaşı olaraq seç miş dir.
Hz. Safiyyə, Hz. Musa ilə birlikdə peyğəmbər
olaraq Yəhudi qövmünə göndəri lən Hz. Harun bin
İmranın nəslindəndir. Qay naqlarda onun nəsli tam
olaraq belə göstərilir: Sa fiyyə binti Huyeyy b. Ax-
tab b. Sayə b. Amir b. Ubeyd b. Kab b. Hazrəc b.
Əbi Habib b. Nadir b. Nuhham b. Yenhum. Anası
isə, Bəni Qureyzadan olan Bərra bint Samueldir.
Hz. Safiyyənin Mədinə şəhərində doğulduğu
bildirilməkdədir.
Atası Huyeyy bin Axtab, Bəni
Nadir Qəbiləsinin başçısı idi. Anası Bərrənin atası
Samuel, Ərəbistanda şücaət və cəsarətiylə məşhur
idi. Hz. Safiyyənin nəslinin üstünlüyü, gözəlliyi,
üstün əxlaqı və namusu hər kəsə məlum idi.
Qaynaqlarda Hz. Safiyyənin əsl adının Zeynəb
olduğu bildirilir. O dönəmdə qənimət hüququna
görə, “safiyy haqqı” deyə bir qanun tətbiq edilir-
1 . Peyğəmbərimizin (s) evlilikləri ümumiyyətlə şəxsi ehtiyacları sə-
bə biylə deyil, İslama xidmət məqsədilə olmuşdur.
Hz
Möminlərin Anaları
208
di. Bu qanuna görə, Zeynəb də “safiyy haqqı” kimi
Hz. Muhammədin payına düşmüşdü. Məhz bu sə-
bəblə, Zeynəbin adı Safiyyə olaraq dəyişmişdir.
O, Hz. Muhammədlə (s) nikahlanmazdan əv-
vəl iki dəfə ailə həyatı qurmuşdur. Xeybərdə əvvəl
məşhur şair və komandir olan yəhudi Səllam bin
Mişkəm əl-Quraşi ilə evlənmiş, ondan ayrıldıqdan
sonra isə, Xeybərin ən məşhur qalası “Şəmmus Qa-
lasının” komandiri və eyni zamanda çox zəngin
olan Kinanə bin Rəbi bin Əbil-Huqayq ilə ailə hə-
yatı qurmuşdur. Hətta Hz. Safiyyə Kinanəylə yeni
evliykən yuxusunda “ bir ayın Mədinə tərəfdən sü-
zülüb gələrək öz otağına, hətta, qucağına düşdüyünü”
görmüşdü. Bu yuxunu Kinanəyə danışdığında isə,
o: “ Sən ancaq Hicazın hökmdarı Muhammədi istəyir-
sən”, - deyib, üzünə bir sillə vurmuş, bundan da
onun gözü göyərmişdi.
Hz. Muhammədin (s) Hz. Safiyyə İlə
Nikahlanmasına Səbəb Olan Xeybər Savaşı
Hicrətdən sonra Hz. Muhammədin (s) Mədinə-
də qurduğu dövlət sisteminə görə fərqli inanc sahi-
bi insanların bir yerdə sülh və əminamanlıq içində
yaşamalarını təmin etmək üçün bəzi müqavilələr
bağlanmışdı ki, buna sadiq qalındığı müddətcə heç
bir qeyri müsəlmanın ibadət həyatına, cəmiyyətin
ümumi prinsiplərinə zidd olmadığı təqdirdə həyat
tərzinə müdaxilə edilmirdi. Günümüzdə də tole-
rantlıq olaraq adlandırılan və demokratik dövlət-
lərdə tətbiq edilən bu sistem sayəsində ilk dönəm-
lərdə bir çox batil inanc sahibi insan haqq dinin
209
İslam dini olduğunu dərk edərək səhabə olma şərə-
finə layiq olmuşdur. Təəssüf ki, həqiqəti görmək
istəməyənlər hər zaman mövcuddur. Bəzən, Əhli
Beytin və Səhabənin mükəmməl əxlaqını oxuyub
öyrəndiyi zaman, bir çox insan “ biz də o üstün əxlaq
nümunəsi Hz. Muhammədin (s) yanında ola bilsəydik,
onlar kimi olardıq” deyə düşünməyə başlayır. Hal-
buki Peyğəmbərimizlə qapı qonşusu olduğu halda,
bir süfrə arxasında əyləşib İslama dəvət edildiyi
halda, onu təhqir edən Əbu Ləhəb kimi insanlar da
vardı, etdiyi andlaşmaya sadiq qalmayan qəbilələr
də vardı. Bunlardan biri də elə Hz. Safiyyənin ata-
sının başçılıq etdiyi Bəni Nadir qəbiləsi idi. Hz.
Muhammədin (s) Hz. Safiyyə anamızla tanış olub
evlənməsinə gətirən hadisə də məhz bu müqavilə-
nin yəhudilər tərəfindən pozulması nəticəsində or-
taya çıxan savaşdır.
Hz. Muhamməd (s) Məkkədən Mədinəyə hic-
rət etdiyində Mədinədə üç Yəhudi qəbiləsi yaşayır-
dı: Bəni Qaynuka, Bəni Nadir və Bəni Qureyza. Bu
üç qəbilə Mədinəyə gəldiklərində orada yaşayan,
iki qardaşın nəslindən gələn Ərəb qəbilələri olan
Evs və Həzrəcdən icazə istəyərək Mədinədə məs-
kunlaşmağa başladılar. Bir müddət sonra, həmin
Mədinəli yəhudilər, bu iki yerli Ərəb qəbiləsini
bir-birinə qarşı, aralarında qanlı savaşlar çıxacaq
dərəcədə ədavətli hala gətirdilər. Məhz Peyğəm-
bərimizin (s) Mədinəyə hicrəti bu qanlı savaşlarla
eyni vaxta düşdü. Hz. Muhamməd (s) əvvəlcə bu
iki qəbilənin arasını düzəltdi, sonra da yəhudilərlə
bir müqavilə bağladı.
Hz. Safiyyə
Möminlərin Anaları
210
Bağlanan müqaviləyə əsasən Bəni Nadir qə-
biləsi Qureyş müşriklərilə bir olub Hz. Muhammə-
din (s) əleyhinə çıxmayacaqlarına, onunla birlik-
də olacaqlarına və hər nə olursa olsun, müştərək
vətənləri olan Mədinəni qoruyacaqlarına söz ver-
mişdilər. Buna baxmayaraq, qısa vaxtdan sonra
əhdlərinə vəfa göstərməyərək andlaşmanı poz-
muşdular. Buna görə də onların bir qismi Şama, bir
qismi də Xeybərə sürgün edilmişdi. Hz. Safiyyənin
atası Huyeyy bin Ahtab Xeybərə gedənlərin arasın-
da idi. Əhzab savaşında Huyeyy də Bəni Qureyza
ordusunda müsəlmanlara qarşı savaşmış, Bəni Qu-
reyza ordusu məğlub olmuş, özü də orada öldürül-
müşdü.
Mədinədən sürgün edilən yəhudilər Şam yolu
üzərində yerləşən Xeybər qalalarına yerləşərək
Müsəlmanların ticarət yolunu təhdid etməyə baş-
lamışdılar. Hər dəfə verdikləri sözdən dönmələri
və təhlükə təşkil etmələri səbəbilə Hz. Muhamməd
(s) hicrətin yeddinci ili (miladi 629) Məhərrəm ayı-
nın onunda Hudeybiyədən Xeybərə hərəkət etdi.
Bu hərəkətə qənimət əldə etmək arzusuyla deyil,
ancaq Allah yolunda cihad etmək istəyənlərin gəl-
məsini əmr etdi. Bu səfərə 1400 piyada, 200 süva-
ri, yaralılara baxmaq üçün təxminən 20 nəfər yaş-
lı qadın iştirak etmişdi. Möminlərin anası Ümmü
Sələmə də Hz. Muhammədlə (s) birlikdə bu səfərə
çıxmışdı.
Xeybərə gecə çatdıqları halda, Hz. Muhamməd
(s) səhərin açılmasını gözlədi. Səhər açılanda «Alla-
hu Əkbər, xaraba qaldı Xeybər ...” nidalarını yüksəlt-
211
məyə başladı. Bununla da mücahidlər həyəcana
gəldi və ruhən savaşa hazır oldu.
Uzun sürən mühasirə ərəfəsində müsəlmanla-
rın ərzaqları azalmış, gücləri tükənmişdi. Bu əsna-
da Hz. Muhamməd (s) buyurdu: “ Sabah bayrağımı
elə bir şəxsə verəcəyəm ki, onun əliylə Allah Xeybərin
fəthini nəsib edəcək. O kəs, Allahı və Rəsulunu sevir,
Allah və Rəsulu da onu sevir!” Bu xəbəri eşidən sə-
habələrin hər biri Allahın və Rəsulunun sevdiyi o
bayraqdar olmaq istədi. Ertəsi səhər Hz. Muham-
məd bayrağı Hz. Əliyə verdi və fəth onun əliylə
oldu. Xeybərin səkkiz qalasından ikisi heç müba-
rizə aparılmadan alındı. Bu mücadilədə yəhudilər
doxsan üç ölü, möminlər isə on beş şəhid verdilər.
Hz. Əlinin böyük qəhrəmanlıqlar göstərdiyi
bu savaş, həm müsəlmanların əhvali-ruhiyyələrini
yüksəltdi, həm də bir çox qənimət əldə etmələrinə
səbəb oldu.
Hz. Peyğəmbərin (s) Hz. Safiyyə İlə
Nikahı və Mehiri
Müsəlmanlar Xeybəri 629-cu (H. 7) ildə fəth
etdi. Hz. Safiyyənin atası və əri öldürülüb, özü də
əsir alındı. Əsirlər bölüşdürüldüyü zaman Hz. Sa-
fiyyə səhabənin istəyi ilə Peyğəmbərimizin (s) payı-
na düşdü. Rəsulullah (s) Safiyyəni azad etdi. İman
etdikdən sonra da Hz. Muhammədin (s) nikahıyla,
başqa bir ifadəylə desək, Qurani-Kərimin ‘mömin-
lərin anası
2
xitabıyla şərəflənən xanımlardan oldu.
2 . əl-Əhzab/6.
Hz. Safiyyə
Möminlərin Anaları
212
Yuxarıda bəhs etmişdik ki, Hz. Safiyyə gördüyü
yuxu səbəbiylə əri Kinanə tərəfindən döyülmüş və
bunun da izi qalmışdı. Bu hadisə yeni baş vermişdi
ki, Xeybər hadisəsi baş vermiş, Kinanə öldürülmüş
və Hz. Safiyyə də əsir düşmüşdü. Hz. Safiyyəni
Hz. Muhammədin (s) hüzuruna gətirdikləri zaman
həmin iz hələ də qalmışdı. Peyğəmbərimiz (s) izi
gördüyündə: “Bu nəyin izidir?” - deyə soruşdu. O
da yuxusunu və baş verən hadisəni danışdı. Rəsu-
lullah (s), Hz Safiyyəyə İslamiyyəti tanıdıb: “Biz, öz
dinində qalmağa davam etsən, nə sənə zorla bir şey qəbul
etdirməyə çalışmayacağıq, nə də bu halına görə səni qı-
namayacağıq. Əgər İslamı, Allahı və Allahın Rəsulunu
seçsən, mən səni azad edəcəm və özümə həyat yoldaşı ola-
raq seçəcəyəm. Əgər yəhudiliyi seçsən, səni azad edərəm
gedib öz qövmünə qovuşarsan”, - deyə buyurdu.
Hz. Safiyyə, bu şəkildə azad edilib, “Peyğəm-
bər xanımı olaraq qalmaq” və ya “qövmünün ya-
nına dönmək” şərtlərindən birini seçməkdə sərbəst
buraxılınca, azad edilib Peyğəmbərimizin xanımı
olmağı istədi və: “Ya Rəsulallah! Sən məni islamiy-
yətə dəvət etmədən əvvəl, mən müsəlman olmağı istə-
mişdim və səni təsdiqləmişdim. Mənim nə yəhudilikdə
bir işim, nə də Xeybərdə bir atam və ya qardaşım var!
Sən məni küfr ilə islamiyyətdən birini seçməkdə sərbəst
bıraxırsan! Allah və Allahın Rəsulu mənə azad olmam-
dan və qövmümün yanına dönməmdən daha sevimlidir!
Bəli! Mən, Allahı və Rəsulunu seçirəm!”- dedi. Bun-
dan sonra, Hz. Muhamməd (s) onu azad edib, zöv-
cəliyə qəbul etdi. Onun mehri də elə bu əsirlikdən
azad edilməsi oldu. Bu ərəfədə Hz. Safiyyənin 17
yaşında dul olduğu bildirilir.
213
Bəzi səbəblərə görə Xeybərdə ikən və oradan
altı mil uzaqlıqdakı Sibarda toy mərasimi edilmə-
di. Bunlardan birisi, Hz. Muhammədin (s) ölüm
təhlükəsi ilə qarşı qarşıya qalma ehtimalının ol-
ması səbəbiylə Hz. Safiyyənin istəməməsi idi.
Bunu, Hz. Muhammədə (s) verdiyi cavabdan bi-
lirik: “Ya Rəsulallah! Yəhudilərin yaxınında sənə bir
zərər gələ biləcəyindən qorxmuşdum. Onlardan uzaq-
laşınca əmin-amanlığa qovuşdum!”-dedi. Bununla da
Peyğəmbərimizin (s) yanında etibarı artdı.
Toy Xeybərdən 12 mil uzaqlıqda yerləşən Sahba
adlı yerdə oldu. Həmin gün, Hz. Safiyyəni bu xüsu-
si günündə Ənəs bin Malikin anası Ummu Suleym
hazırlamışdı. “Hz. Muhamməd (s) sabahı günü,
çadırdan çıxdığı zaman, gecə səhərə qədər onun
çadırının yanında əlində qılınc keşik çəkən Əbu
Eyyub Xalid b. Zeydul-Ənsari onu görər görməz
təkbir gətirməyə başladı. Peyğəmbərimiz (s) onun
bu halını görüncə, “Ey Əbu Eyyub! Nədir bu halın?”
- deyə soruşdu. Əbu Eyyub əl-Ənsari: “Ya Rəsulal-
lah! Bu qadından sənə bir zərər gələcəyindən qorxdum.
Bu qadından ki, atasını, qardaşını, ərini, əmisini və bü-
tün qövm və qəbiləsini döyüşdə öldürmüşdün. Özü də
bir az əvvəl küfr üzərə idi, yeni müsəlman oldu. Buna
görə qorxdum, sənə ondan zərər gəlməyəcəyindən əmin
olmadım!”- dedi. Hz. Muhamməd güldü və! “Allah
səni xeyrə qovuşdursun! Ey Allahım! Məni qoruyaraq
gecələdiyi kimi, Sən də Əbu Eyyubu qoru!”- deyə dua
etdi. Bundan sonra, Peyğəmbərimiz! “kimin yanın-
da əlavə qida varsa gətirsin”, -dedi. Səhabədən birisi
un qovurmasıyla xurma və kərə yağı gətirdi. O biri
səhabələr də yanlarında olan yeməklərdən, kimisi
Hz. Safiyyə
Möminlərin Anaları
214
pendir, kimisi yağ, kimisi də xurma gətirdilər. Bir
xeyli qida toplandı. Bununla da Hz. Muhamməd
(s) kiçik dəri süfrə üzərində toy yeməyi hazırlatdı.
Ardından Ənəs bin Malikə: “Ətrafdakılara xə-
bər ver!” - buyurdu. Gələnlərə kərə yağı, pendir və
tumu çıxarılmış xurmanın bir-birinə qarışdırılması
ilə hazırlanan “Hays” adlanan bu yeməklə, ərəblər
arasında ‘səvik’ olaraq bilinən un və ya arpa qovur-
ması və xurma təqdim edildi. Peyğəmbərimiz özü
də, onlarla birlikdə süfrədə oturub yemək yedi.
Sahbada 3 gün qaldıqdan sonra yola davam etdilər.
Mədinədə Hz. Safiyyəyə Qarşı
Münasibət
Mədinəyə gəldiklərində Mədinə qadınları Hz.
Safiyyəni görmək və evliliklərini təbrik etmək üçün
onun yerləşdiyi evə gəlib getməyə başladılar. Baş-
lanğıcda yəhudi qızı olması səbəbiylə tərəddüdlə
qarşılanan Hz. Safiyyəni tanıdıqca, hər kəs sev-
məyə başladı. Bu mövzuda Hz. Muhamməd (s) də
ona dəstək oldu. Belə ki,
Hz. Aişə Hz. Safiyyəni gördükdən sonra Rasu-
lullah dedi: “Necə gördün (bəyəndinmi)?”
Cavabında: “Yəhudi qızı yəhudi gördüm”, - dedi.
Hz. Muhamməd (s) “Elə demə! O artıq müsəlman
oldu!”, - dedi.
Peyğəmbərimizin digər xanımları Hz. Safiyyə-
nin yəhudi nəslindən gəlməsi səbəbiylə ilk başda
özlərini ondan üstün tutsalar da, Hz. Muhamməd
bu məsələni xoşluqla həll etdi. Bir gün Rəsululla-
215
hın xanımlarından Hz. Aişə və Hz. Hafsa özlərinin
Peyğəmbərimizlə eyni nəsildən gəldikləri üçün,
Hz. Safiyyədən daha üstün olduqlarını söylədilər.
Bunu şikayət edən Hz. Safiyyəyə, Hz. Muhamməd
(s), təskinlik verərək belə buyurdu: “Sən də desəy-
din ki, həyat yoldaşım Muhamməd, atam Harun, əmim
Musa olduğu halda, siz məndən necə üstün ola bilərsi-
niz?”
Bu hadisə Hz. Ənəsdən belə nəql edilir: “Hz. Sa-
fiyyəyə, Hz. Hafsanın “yəhudi qızı” - dediyi xəbəri gəlir.
Bu sözü eşidən Hz. Safiyyə ağlayır. Elə bu zaman Hz.
Peyğəmbər (s) yanına girir və: “Niyə ağlayırsan?”- deyə
soruşur. Safiyyə: “Hafsa mənə “Sən yəhudi qızısan!” -
dedi” söyləyir. Rəsulullah aleyhissəlatu vəssəlam: “Sən
bir peyğəmbər qızısan. Sənin əmin də bir peyğəmbərdir.
Bundan başqa, bir peyğəmbərin də nikahı altındasan. Elə
isə, onlar sənə qarşı nələri ilə iftixar edir ki?” - deyərək
onu təsəlli etdi. Sonra da o birinə: “Ey Hafsa! Allahdan
qorx!” dedi”.
Hz. Safiyyənin Vəfatı
Mədinədə, 670-ci (H. 50) ildə, altmış yaşında
ikən vəfat etmiş, Baqi qəbirstanlığında dəfn edil-
mişdir. Ondan 100 000 dirhəm dəyərində daşın-
maz və daşına bilən növ sərvət qalmışdır. Bu mira-
sın üçdə biri öz vəsiyyəti ilə bacısı oğluna verilmiş,
geri qalanı isə sədəqə olaraq paylanmışdır. Bacısı
oğlunun yəhudi olaraq qalması səbəbi ilə mira-
sın ona verilməsinin doğru olmayacağı söylənsə
də, nəticədə, ilk zamanlarda Peyğəmbərimizin (s)
onunla evlənməsini qəbul edə bilməyən Hz. Aişə-
Hz. Safiyyə
Möminlərin Anaları
216
nin məsələni ədalətli bir şəkildə aydınlatmasıyla
vəsiyyət yerinə yetirilmişdir.
Səhabələrin Möminlərin Anasına Hörməti
Səhabələrin Peyğəmbərimizin xanımlarına hör-
məti zənn etdiyimizdən daha da böyük idi. İkrimə-
dən nəql edilən bir rəvayətlə bu sevgi və hörmətin
dərəcəsini daha yaxşı başa düşmək olur. Rəvayət
belədir: “Rəsulullahın (s) zövcələrindən biri Mədinədə
vəfat etmişdi. (İshaq İbnu Rahuyə demiş: “Zənnimcə,
ravi (hədisi rəvayət edən), onun Safiyyə Binti Huyeyy
olduğunu söyləmişdi)
3
Mən tez gedib bunu İbn Abbasa
xəbər verdim. O, xəbəri eşidər eşitməz səcdəyə qapandı.
Ona: “Günəş daha doğmadan səcdəmi edirsən?” - dedim.
İbnu Abbas: “… Sən Rəsulullahın (s): “Bir ayə
4
gördüyünüz zaman tez səcdə edin buyurduğunu bil-
mirsənmi?” - dedi. Burada, Hz. Muhammədin (s)
zövcəsinin vəfatının İbn Abbas tərəfindən Allahın
ayələrindən birisi olaraq saydığını görürük. Çünki
o xanımlar, zövcəlik şərəfinə, səhabəlik şərəfini də
əlavə edərək üstün bir yer tutmuşdular. Bu mövzu-
da, Hz. Muhamməd (s): “… Mən əshabıma zaminəm,
mən getdimmi, əshabıma vəd edilən (müsibət və fitnələr)
gələcəkdir, əshabım da ümmətim üçün bir əmniyyətdir,
onlar da getdimi, ümmətimə vəd edilən gələcəkdir”, -
buyurmuşdur.
3 . Bu hadisə Hz. Sevdə haqqında da nəql edilir.
4 . Burada ayə sözü ilə, qorxulu bir əlamət nəzərdə tutulmuşdur.
Alimlərin fikrincə, bundan məqsəd, bəla və sıxıntıların enişini xə-
bər verən xəbərdar edici bir əlamətlərdir ki, Allah bunlarla qullarını
qorxudur.
217
Bu hədisə görə Rəsulullahın xanımlarının və-
fatları da bu qarantini ortadan qaldıran səbəblər-
dəndir. Qarantinin qalxması isə, qorxuducu səbəb-
lərdəndir. Həm Peyğəmbər xanımı, həm də əshab
olma xüsusiyyətini daşıyan bu xanımların vəfatla-
rı, ən böyük ayə olaraq görülmüşdür. Çünki onlar
bərəkət sahibləri idilər. Onların həyatda olmaları
belə, xalqdan əzabın dəf olması üçün kifayət idi.
Buna görə də, səhabə, onların getməsi ilə, əzabın
gəlməsindən qorxmuş və bərəkətlərinin kəsilmə-
siylə də, Allahın zikrinə yönəlib səcdə etmişlər ki,
zikr və namazın bərəkəti ilə gələcək əzab dəf edil-
miş olsun.
Hz. Safiyyənin Fəziləti
Hz. Safiyyənin üstün əxlaq sahibi olduğunu,
elə ilk günlərdə sərgilədiyi davranışlarından gör-
mək mümkündür. Yuxarıda bəhs etmiş olduğu-
muz kimi, Hz. Muhammədə (s) zərər gəlməsindən
qorxaraq zifafın Xeybərdə olmasına razı olmaması
buna bir misaldır.
Yenə yuxarıda qeyd etmişdik ki, Hz. Safiyyəyə
Hz. Hafsa “yəhudi qızı” deməsi səbəbiylə Hz.
Muhamməd (s) onu qorumuş, tərəfini tutmuşdur.
Eyni zamanda, Hz. Aişənin “yəhudi qızı” demə-
sinə Peyğəmbərimizin (s) verdiyi cavabı da bir az
əvvəl görmüşdük. Bütün bunlar, Rəsulullahın (s)
onun fəzilətlərini bildiyini və digər möminlərə də
bildirdiyini göstərməkdədir.
Hz. Safiyyə ağıllı bir qadın idi. İslam diniy-
lə şərəfləndikdən sonra da səmimi bir müsəlman
Hz. Safiyyə
Möminlərin Anaları
218
oldu. Vaxtını ibadət və zikrlə keçirməyə başladı.
Yaşamağa layiq olan həyatın axirət həyatı olduğu-
nu bildiyi üçün, tək məqsədi axirət səadətini qa-
zanmaq idi. Zinət əşyaları çox olduğundan bunu
Peyğəmbərimizin (s) digər xanımları və qızı Hz.
Fatimə arasında bölüşdürdü. Xüsusilə, Hz. Fa-
timəyə yaxın olmaq üçün, qızıl sırğalarını ona hə-
diyyə etdi.
Hz. Muhammədə (s) qarşı çox dərin məhəb-
bət bəsləyirdi. Rəsulullah (s) xəstələndiyi zaman
bütün xanımları görməyə gələrdi. Hz. Safiyyə də
gəldiyində: “Ya Nəbiyyullah! Kaş ki sizin yerinizə bü-
tün ağrılarınızı, acılarınızı mən çəksəydim”, - deyərdi.
Onun bu sözlərinə digər xanımları gülmüşdülər.
Çünki onun səmimi olmadığını düşünürdülər. On-
ların bu halını görən Rəsulullah (s): “Vallahi o doğru
söyləyir” - buyuraraq onun sözündə və niyyətində
doğru olduğunu bildirdi.
Çox yardımsevər olub, daima fədakarlıq edir-
di. O, Hz. Muhammədə sadiq həyat yoldaşı olduğu
kimi, onun sünnəsinə uyğun olaraq öz qohumları-
na qarşı da vəfalı idi.
Hz. Safiyyə, başqalarına yardım göstərər, çox
fədakarlıqlar edərdi. 655-ci (H. 35) ildə fitnə çıxıb,
Hz. Osmanın evi mühasirəyə alınmışdı.O, evindən
çıxa bilmirdi. Hz. Safiyyə onun bu halına çox mə-
yus olub, ziyarətinə getmək istədi. Hz. Osmanın
evinə gedərkən, onu tanımayıb mindiyi qatıra hü-
cum etmişdilər. Buna baxmayaraq, o, öz dəstəyini
əsirgəmədi.
219
Hz. Safiyyə sanki bir elm xəzinəsiydi. Bir çox
insan onun yanına gələrək onunla məsləhətləşər-
di. Həcc mövsümündə bədəvi qadınlar gəlib on-
dan dini məsələləri soruşar, öyrənərdilər. İmam
Zeynəl-Abidin, İshaq bin Abdullah, Müslim bin
Safvan, Kinanə, Yezid bin Mutəb və başqaları Hz.
Safiyyədən hədis rəvayət etmişdir. Digər dinləri
bilməsinə əlavə olaraq, İslam Dininin hökmlərini
də yaxşı öyrəndiyi üçün ziyarətinə gələnlərə doğru
olanları tövsiyə etmişdir. Dörd il sürən evlilikləri
boyunca, Rəsulullahdan (s) on hədisi şərif rəvayət
etmişdir. Bunlardan biri Buxari və Müslimin ittifaq
etdiyi hədisdir.
Allah ondan razı olsun!
Hz. Safiyyə
Hz. Умму
Щябибя
223
Hz. Ummu Həbibə Binti Əbi Sufyan
Rəsulullahın (s) mübarək xanımlarından biri
də əsl adı Rəməl olan Ummu Həbibədir. O, bisət-
dən (Hz. Muhammədin (s) peyğəmbərliyindən) on
yeddi il əvvəl dünyaya gəlmişdir. Atası Əbu Suf-
yan bin Hərb bin Umeyyə, anası Hinddir. Ummu
Həbibə Hz. Müaviyyənin bacısıdır.
Ummu Həbibənin nəsli Peyğəmbərimizin (s)
babası Əbdumənafa birləşməkdədir.
Ərəb adətlərinə görə, ilk evliliyindən dünyaya
gələn Həbibə adlı övladına görə ona, Ummu Hə-
bibə ləqəbi verilmişdir. Birinci evliliyi Rəsulullahın
bibisi Ümeymə binti Əbdulmüttalibin oğlu Ubey-
dullah bin Cahş ilə olmuşdur.
Ummu Həbibə İslam dini gəlmədən əvvəl Hə-
nif
1
dininə bağlı idi. Ummu Həbibənin neçənci ildə
İslamı qəbul etdiyi qəti olaraq bilinməməkdədir.
Bununla yanaşı o, əri Ubeydullah ilə birlikdə, İs-
lamı qəbul edən ilk müsəlmanlardan idilər. Bu sə-
bəblə müşriklərin əzab və təzyiqlərinə ən çox mə-
ruz qalanlarından bir də onlar idi. Ubeydullah bu
1 . İbrahim əleyhissalamın dininə “Həniflik” deyilmişdir. Hənif kəl-
mə si, lüğətdə əyriliyi buraxıb doğruya gedən, istiqamət üzərə olan,
baş qa dinlərdən, batil inanclardan uzaqlaşıb tək bir olan Allaha
iman edən deməkdir.
Hz
Möminlərin Anaları
224
çətinlikdən xilas olmaq üçün xanımı Ummu Həbi-
bə ilə birlikdə Həbəşistana hicrət etmişdi.
Dini üçün hər şeyi fəda etməyə hazır olan
Ubeydullah bin Cahş, Həbəşistanda keşişlərin təb-
liğatlarına aldanıb, kasıblıqdan xilas olaraq dünya
malına qovuşmaq üçün dinindən dönüb mürtəd
oldu.
Ummu Həbibə Həbəşistanda olarkən gecə
yuxusunda ərininin üzünü qapqara bir halda gör-
dü. Yuxusu haqqında çox düşünmək istəmədi.
An-
caq ərində meydana gələn dəyişikliklərin fərqində
idi. Lakin hələ əmin olmadığı üçün bir şey deyə
bilmirdi. Nəhayət ərinin “Əvvəllər din mövzusun-
da çox düşünmüşdüm. Xristianlıqdan daha xeyirli
bir din görməyib xristian olmuşdum. Sonra Mu-
hammədin dinini qəbul etdim və indi təkrar xris-
tianlığa döndüm” sözləri ilə ərinin, həqiqətən, İs-
lamdan çıxdığını anlamış oldu.
Ubeydullah bin Cahş, Ummu Həbibəni də, zən-
gin olmaq üçün dinindən çıxmağa məcbur etdi.
Ummu Həbibə kasıblığa, ölmə razı olacağını, lakin
Muhamməd əleyhissalamın dinini və sevgisini bü-
tün dünyaya dəyişməyəcəyini bildirdi. Ubeydullah
bin Cahş, Ummu Həbibəni kasıblıq və ehtiyac için-
də qalsın deyə boşadı. Lakin özü içki aləmlərinə
dalıb bir müddət sonra sərxoş bir halda vəfat etdi.
Dostları ilə paylaş: |