Nazorat savollari:
1. O’zbekistonda ilmiy izlanish ishlarining umumiy tashkillashtiruvchi
Davlat strukturasi.
2. Vazirlar Mahkamasi qoshidagi fan va texnologiyalarni rivojlantirishni
muvofiqlashtirish qo’mitasi vazifalari.
3. O’zbekistonda eng yuqori ilmiy tashkilot nima?
4. Kadrlar tayyorlash Milliy dasturida ilmiy-pedagogik xodimlar
tayyorlash tizimi nimadan iborat?
5. Aspirantura, doktorantura ilmiy-pedagogik kadrlar tayyorlash.
6. Ilmiy darajalar va ilmiy unvonlar tushinchasi va turlari.
7. Prezident I.A.Karimovning “Ilmiy-tadqiqot faoliyatini tashkil etishni
takomillashtirish to’g’risida” farmonining mohiyatini tushuntiring.
8. Metod, ilmiy metod deganda nima tushuniladi?
9. “Ilmiy izlanishning asosiy vazifalariga nimalar taalluqli
10. Oliy o’quv yurtlarida ilmiy-tadqiqot ishlarining olib borilishi.
-
19
2. ILMIY IZLANISH, TADQIQOT VA IJODDA FALSAFANING
FUNKSIYASI
2.1. Falsafa fanlarning fani ekanligining mohiyati
Falsafani greklar – donolik fani yoki donishmandlik deb ataganlari
(“faleo” - sevaman va “sofiya” – donolik, grekcha so’z), ilmiy izlanishda ham
yaqqol ko’rish mumkin. Chunki, har qanday sohada ham, u go’yoki ruslarning
“matryoshkasi”dek, ma’lum tartibda (iyerarxik) bilimlarni o’z ichiga olib
boradi. Ilmiy izlanish, tadqiqot va ijodda ham falsafaning funksiyasi xuddi
shunday.
Falsafaning funksiyasi xilma-xil bo’lib, uning eng muhim xususiyati,
kishilarda olam haqida bir butun dunyoqarashni shaqllantirishdir. Shu bilan
barcha falsafa metodologik harakterga, u aniq fan vakillarini bilishning va
voqye’ylikni o’zgartirishning eng umumiy izlanish metodologiyasi bilan
qurollantiradi.
Falsafiy bilim turli harakterga ega. Falsafa fan sifatida o’ziga kata, ko’p
qirrali tabiat, jamiyat, odamzot va uning tafakkuri bilimlaridan, umumiysini,
jarayonlar haqida chidamli haqiqatni, obyektiv reallikni bog’lanishlarni va
qonuniyatlarni izlanishni maqsad qilib qo’ygan.
Uning asosiy maqsadi - dunyoning tuzilishini bilish, shuning uchun u
haqida umumiylikda gapiriladi. Falsafiy bilimda real hodisalar, jarayon va
munosobatlar keng ko’lamda umumiylashtiriladi.
Mana shu asnoda, falsafa barcha narsalarni o’rganadi. Masalan, o’zining
tarkibida u narsalar sifati, miqdori va o’lchami haqidagi ta’limotga ega. Lekin,
bu real narsalarning aniq va maxsus sifat, miqdor va o’lchov ko’rsatkichlari
emas, balki ular haqidagi kategoriyalar, ya’ni obyektiv haqiqatni umumiy
qirralari, ularning tushunchalari, bilish qonunlaridir.
-
20
Falsafaning markaziy bilimida, kategoriyalar, umumiy qonunlar ta’limoti
turadi, shu bilan birga bilish nazariyasi, mantig’i va metodologiyasi umumiy
prinsiplari yotadi. Kategorial tushunarli stil bu falsafiy bilish asosiy
strategiyasidir. Shu bilan falsafa hammaga tushunarli haqiqatning modeli va uni
bilishni yaratadi, uning metodlarini ishlab chiqadi. Bular esa, o’z o’rnida
obyektiv reallikni umumiy shaqlini aks etadiki, bunda u universal ko’rinishda
masalan: dialektik, tarixiy, strukturaviy va h.k.o. metodlarda bo’ladi.
Real jarayonlarni ilmiy bilishda, narsalarni tabiatini bilim bilan, yana
bilimni o’zining tabiatini bilish bilan ham shug’ullanadi. Agar, birinchisida,
obyektiv dunyo konkret hodisalari va predmeti o’rganilsa, ikkinchisida - bilimni
bilishda ma’lum jarayon determinalarini va haqiqatni o’rganish muammosiga,
obyektivlik
va
subyektivlik
analiziga,
bilimni
metodologiya
bilan
qurollantirishga, uning nazariy - bilishlik texnologiyasiga va bilimni
maxsusligini bilishga qaratilgan.
Ilmiy izlanish falsafiy ta’limotning tarkibiga antologik, gneseologik va
epistemologik bilimlar turibdiki, quyida ular haqida aytishimiz maqsadga
muvofiqdir. Agar, biz bizni qurshab turgan borliqning umumiy asoslari,
prinsiplari, strukturasi va qonuniyatlari haqidagi ta’limotni - antologiya
(yunoncha - borliq haqida) desak, unda borliqni bilish, inson bilimlarining kelib
chiqishi va metodlari haqidagi falsafiy ta’limot - gnoseologiya bo’ladi.
Gnoseologiya (grekcha – bilim-ta’limot) bilan bir qatorda epistemalogiya
ham ishlatiladi (grekcha bilim - fikrdan farq qilingan) odatda, ilmiy bilish
nazariyasi epistemologiya ham deb yuritiladi.
Fanning rivojlanishi klassik bosqichida uning bilish obyektiga
yo’naltirilgan edi. Unda agar fanning o’z-o’zini anglash “fan - obyekt”
bog’liqligi atrofida harakat qilsa, ya’ni bilish subyekti (faqat u analizga
qatnashishini hisobga olgan holda) faqat obyekt va bilim orasidagi vositachi
sifatida ko’rilsa-bu falsafaning antologiya qismi hisoblanadi. Antologiyaning
-
21
harakterli tomoni: har bir ma’lum obyektga to’liq, ma’lum bilim, bilimni olish
jarayoni bu, obyektiv haqiqat yo’lidagi harakat hisoblanadi.
Keyinchalik bilimni o’z-o’zini anglashi “subyekt-obyekt” bog’liqligi
atrofida yig’ilganda, gneseologik bog’liqlikni keltirib chiqaradi.
Agar antologiya asosiy savol obyekt haqida haqiqiy bilimni qanday bilish,
qanaqa dastlabki shart-sharoiti haqida bo’lgan bo’lsa, gnoseologiya mana shu
dastlabki shart-sharoit muammolari, bilish konstruktiv kuchini ko’taradi.
Boshqacha aytganda, uni shu topshiriqni bilish formasining adekvatligi
qiziqtiradi, ya’ni oxirgi hisobda obyektni egallashdir.
XX asrdagi gnoseologiyaning rivojlanishi, modifikasiyalanishi bilan u
bilish vositalariga yo’naltirildi, ya’ni o’rganiladigan obyektga yondashish
prinsiplari, fundamental kategoriyalar va ilmiy bilish tushunchasi, izlanish
metodlari va proseduralari, tushuntirish sxemalari, ilmiy nazariyalarni tuzish
usuli va h.k., ya’ni metodologiyani keltirib chiqardi.
Shunday qilib, falsafa ilmiy izlanish, tadqiqot ijod jarayonida ma’lum
reallik haqida modellarni ishlab chiqishi (antologik aspekt) fanni haqiqatni
bilish uchun zamonaviy usullar, yo’llar va metodlar bilan qurollantirishi
(gnoseologik aspekt) va rivojlanayotgan dunyo jarayon va hodisalarining o’zaro
bog’liqligi va o’zaro munosabati umumiy prinsiplarini ishlab chiqishi
(metodologik aspekt) funksiyalari mavjud. Bularning hammasi ilmiy izlanish
falsafiy asoslarini hosil qiladiki, bularning hosil bo’lishida ming yillar davrdagi
ilg’or ilmiy izlanish natijalari hosil qilib keliyapti.
-
22
Dostları ilə paylaş: |