edim. Emishki, Amir Temur yarim jahonni zabt etib, olis o’rmon qabilalariga
borib etibdi, xullas, ularni ham o’ziga bo’ysundiribdi. Qaysar va jangari, ozod
va samimiy bu qabila boshlig’i chorasizlik tufayli, Temurga qurollarini
1
Ислом Каримов. Ўзбекистон мустақилликка эришиш остонасида. –Т.: “Ўзбекистон” НМИУ, 2011. 220-221-
бетлар.
2
Ўша манба, 220-221-бетлар.
55
topshirar ekan, quyidagi gaplarni aytibdi: “Ey, Amir! Sen bizni qurol kuchi
bilan enga olding. Biroq senga aytadigan shartlarimiz bor. Agar sen qassob
bo’lsang, bizni so’yib tashla, agar sen savdogar bo’lsang, sotib yubor, agar
podsho bo’lib kelgan bo’lsang – bizga baxt ato et!”.
Bu rivoyatning sinfiy, tarixiy yo’nalishi ayni chog’da bizni qiziqtirayotgani
yo’q. Bu hikoyatda ajoyib bir hikmat barq urib turibdi. Ya’ni elga peshvoman, deb
o’rtaga chiqdingmi, unging ishonchini qozondingmi – bu ishonchni endi asl vijdon
bilan, pokiza faoliyat bilan oqlamoq kerak bo’ladi. Bu talabni eskichasiga aytsa–
mi, yangichasigami – baribir, mohiyatini bir xil bo’lib qolaveradi. Ya’ni xalq
vakili xalqning posboni, xalq rahbari bo’lib, xalqning issiq-sovug’idan xabardor
bo’lg’uvchi sirdoshiga aylanishi shart”
1
.
Tarixga munosabat masalasida kommunistik qarash, sinfiy yondashuv hali
o’z ta’sirini yo’qotmagan bir sharoitda sovetlarning yuqori minbardan turib
Sohibqiron bobomiz nomini tilga olish, yuritish rahbar odamdan chinakam jasorat,
ayni paytda, ulkan tafakkur va donishmandlik fazilatlarini talab etishini anglash
qiyin emas.
1990 yil 20 iyunda bo’lib o’tgan O’zbekiston SSR Oliy Sovetining 2-
sessiyasida Mustaqillik dekloratsiyasi qabul qilindi. U 12 bo’limdan iborat bo’lib,
unda milliy armiyani shakllantirish bilan bog’liq bo’lgan ayrim bandlar
quyidagilardan iborat edi:
1. O’zbekiston SSRning demokratik davlat mustaqilligi respublikaning o’z
hududida barcha tarkibiy qismlarida va barcha tashqi munosabatlardagi tanho
hokimligidir.
2. O’zbekiston SSRning davlat hududi chegarasi dahlsiz va bu hudud
xalqning muhokamasiga qo’yilmay turib, o’zgartirilishi mumkin emas.
3. O’zbekiston SSRda davlat hokimiyati uning hududiga kiradigan barcha
tarkibiy va bo’linmas qismlari ustidan amalga oshiriladi va shu hududda
yashaydigan aholiga taalluqlidir va h.k.
1
Ислом Каримов. Ўзбекистон мустақилликка эришиш остонасида. – Т.: “Ўзбекистон” НМИУ, 2011. 127-бет.
56
1991 yil 25 avgustdagi O’zbekiston SSR Prezidentining Farmoniga ko’ra:
1. Respublika hududida joylashgan SSSR IIV va Davlat Xavfsizligi komiteti
O’zbekiston SSRning qonuniy tasarrufiga olindi;
2. Respublika va uning fuqarolari xavfsizligini, manfaatlarini muhofaza
qilishni nazarda tutadi.
3. Respublika hududi joylashgan SSSR IIVning ichki qo’shinlari bevosita
O’zbekiston SSR Prezidentiga bo’ysundirildi
1
.
4. O’zbekiston SSR IIV, DXQ, prokuraturasi va adliya organlari,
shuningdek, respublika hududida joylashgan ichki qo’shinlar, Turkiston harbiy
okrugi qismlari va qo’shilmalari partiyadan holi qilindi va h.k.
Prezidentning bevosita ko’rsatmasi bilan respublika IIVning mas’ul
lavozimlariga malakali mahalliy kadrlar qo’yildi. Tizim rahbarligi xalq taqdiriga
befarq bo’lmagan, uning orzu-armonlari bilan yashaydigan kishilar qo’liga
o’tgach, ishda jiddiy ijobiy o’zgarishlar yuzaga keldi. Uyushgan jinoyatchilik,
bosqinchilik, avtomashinalarni olib qochish singari o’nlab jinoyatlarning payi
qirqildi. Sobiq Ittifoq hududida avj olib ketgan avtomashina o’g’irligini oladigan
bo’lsak, agar 1990-1991 yillarda bir kunda o’rtacha 154 jinoyat rasmiy ro’yxatga
olingan bo’lsa, ayni masalada Prezidentimiz ko’rsatgan qat’iyat tufayli 1992 yilga
kelib bir yilning ichida bunday bemazagarchiliklarga chek qo’yildi.
Bu tadbirlarning huquqiy asosi bo’lib esa 1990 yil 31 oktyabrda Prezident
imzolagan “militsiya xodimlarini ijtimoiy va huquqiy jihatdan himoya qilishni
kuchaytirish to’g’risida”gi O’zbekiston SSRning Qonuni, Vazirlar Mahkamasining
1991 yil 25 oktyabrda qabul qilingan “O’zbekiston Respublikasining IIV
to’g’risida”gi 270-sonli qarori xizmat qildi. Mazkur hujjatlarning qabul qilinishi
bilan IIV faoliyatiga doir eng muhim masalalar o’z echimini topdi. Ularda ichki
ishlar xodimlarining asosiy vazifalari, huquq va burchlari aniq ko’rsatib berildi,
ivtisodiy va ijtimoiy muammolarni hal etish choralari belgilandi. Har bir
mansabdor shaxsning huquq va mas’uliyati alohida ko’rsatilib, vazirlikning yangi
1
Ўша манба, 370-371-бетлар.
57
strukturasi tasdiqlandi. Eng muhim – bu tizim faoliyatini moliyalash, xodimlarga
unvonlar berish va lavozimlarga tayinlash respublika ixtiyoriga olindi. Shu tariqa
yurtimiz ichki ishlar tizimi o’z mustaqilligini qo’lga kiritdi.
1984-1989 yillarda “O’zbekiston sotsialistik qonunchilikni tiklash” shiori
ostida respublika huquq-targ’ibot idoralarining barchasiga Markazdan minglab
odamlar jo’natildi. Bu idoralar orasida shaxsiy tarkibi, harakatlanish hududi va
ta’sir kuchi nuqtai nazaridan eng yirigi hisoblangan. O’zbekiston SSR IIVga sobiq
Sovetlar mamlakatidan hamma bo’lib 150 ta xodim keldi. Yillar bo’yicha
qaraydigan bo’lsak, 1984 yilda 5 ta, 1985 yilda 33 ta, 1986 yilda 86 ta, 1987 yilda
27 ta, 1988 yilda 2 ta, 1989 yilda 3 ta “osoyishtalik posboni”, birovdan so’rab-
so’ramay, O’zbekistonga “tashrif buyurgan”. Bu “kutilmagan mehmonlar”ning
asosiy maqsadi – sotsialistik qonunchilikni ta’minlash emas, balki o’zbek xalqini
taxqirlash evaziga xizmat pillapoyalaridan ko’tarilish edi
1
.
O’zbekiston SSR IIV tarkibida ishlagan shovinistik kayfiyatdagi bu kishilar
o’zlari kabi prokuratura va sud tizimiga tushirilgan “desantchi”lar bilan til
biriktirib, bir xil siyosat yuritishgan. Gdlyan va Ivanov boshchiligidagi “desant”
amalga oshirilgan qonxo’r tergovlar qancha-qancha insonlar, butun-butun oilalar
boshiga cheksiz xo’rlik, kulfatlar keltirgan edi.
Islom Karimovning 1990 yil 5 iyunda O’zbekiston Kompartiyasining XXII
s’ezdida “O’tmishdan saboq chiqarib, kelajakka ishonch bilan” degan mavzudagi
ma’ruzasida quyidagi muhim holat va vazifalar qaytd etildi:
1. O’tmishning asosiy saboqlari.
2. Respublikamizning ijtimoiy-iqtisodiy ahvoli.
3. Ma’naviy siyosiy vaziyat va uni barqaror qilish choralari.
4. Samarali mustaqil iqtisodiyot uchun kurashish.
5. O’zbekiston SSR siyosiy suverenitetini ta’minlash.
6. Jamiyatning ma’naviy va axloqiy sog’lomligi uchun javobgarlik.
1
Азизхўжаев А. Чин ўзбек иши. –Т.: “Ўзбекистон” НМИУ, 2011. 152-153-бетлар.
58
“Mustaqillik davrida yosh davlatimiz, unga qudratbaxsh etuvchi zaxmatkash
xalqimiz davlat va jamiyat qurilishining turli jabhalarida beqiyos yutuqlarni qo’lga
kiritganini g’urur bilan ta’kidlab o’tish mumkin. Dunyo xaritasida yangi, o’z
ovoziga, o’z o’rniga ega bo’lgan mustaqil O’zbekiston davlatining paydo
bo’lganini hozir hech kim, hatto g’animlarimiz ham inkor eta olmaydi. O’tgan davr
ichida siyosiy, ijtimoiy, iqtisodiy, ma’naviy sohalarda erishgan yutuqlarimizning
eng birinchi, eng asosiy omili bu mamlakatimizda o’rnatilgan tinchlik-xotirjamlik,
millatlararo totuvlik, mamlakat xavfsizligini saqlash borasidagi chora-tadbirlar
bo’ldi, deb ishonch bilan ayta olamiz. Chunki faqat tinchlik bo’lgan
mamlakatdagina siyosiy, ijtimoiy, iqtisodiy islohotlarni muvaffaqiyatli amalga
oshirish mumkinligini tarix ham, o’tgan kunlari ham isbotlab qilib turadi. Ammo
mustaqillikning asl mohiyatini tushunish, uning qadriga etish uchun hozirgi kunda
faqat yutuqlarimiz to’g’risida gapirish kifoya qilmaydi. Mustaqillikka qonsiz,
qurbonlarsiz erishgan bo’lsak-da, aytish joizki, mustaqillikning yuki og’ir. Bu
yukni
ko’tara olish, mustaqillikni saqlab qolish naqadar og’irligini
qo’shnilarimizning taqdiri isbot etib turibdi. O’zingiz o’ylab ko’ring, sarxatlari va
xavfsizligini himoya qilishda boshqa davlat qurolli kuchlariga muhtoj
mamlakatlarning to’la mustaqilligi haqida gapirish mumkinmi?
O’zbekistonni o’z ta’sir doirasiga kiritshni istagan va buning uchun barcha
nayranglarni, qolaversa, harbiy kuchni ham ishlatishga tayyor bo’lgan kuchlar
qurshovida Vatanimizning mustaqilligini saqlash uchun behisob qiyinchilik va
iztiroblarni boshdan kechirishga to’g’ri keldi. Ayniqsa, hozirgi kunlarda butun
jahondagi eng tahlikali mintaqlardan biri bo’lgan bizning mintaqamizda tinchlik va
xavfsizlikni ta’minlash uchun qanchalik oqilona siyosat yurgizish kerakligini,
sabot va matonat zarurligini hayotning o’zi isbot etayapti”.
“Mustaqil bo’lsang – mustaqil bo’l! Davlat bo’lsang – davlat bo’l!”
Prezidentimiz aytgan bu so’zlar uning mamlakatimiz taqdiri, kelajagi haqidagi
tashvishli o’ylarning qisqa va ma’nodor ifodasi bo’ldi, desak yanglishmaymiz. Bu
borada mustaqillikni e’lon qilish bilan kifoyalanib bo’lmasligi, uni saqlay bilish,
59
buning uchun esa o’z xalqini ichki va tashqi dushmanlardan himoya qila olish,
uning tinch-totuv yashashiga imkoniyat yaratish, o’z sarhatlarini himoya qilish,
mudofaa qudratini ta’minlash zarur ekani haqidagi fikr mujassam.
Prezident huzuridagi Davlat va jamiyat qurilishi akademiyasida bo’lib
o’tgan xalqaro anjumanlarning birida Amerikalik siyosatshunos olim Gleb Xovard
O’rta Osiyo davlatlarining ichida faqat O’zbekistongina o’zining chegaralarini turli
ekstremistik xurujlardan himoya qilishga qodir bo’lgan yagona davlat ekanini
ta’kidladi. Aslida, uning so’zlari turli davlat rahbarlari va siyosatshunoslari kelgan
umumiy bir xulosaning xolis ifodasi hamdir.
Prezidentimizning uzoqni ko’zlab, mustaqilligimizning dastlabki kunlaridan
boshlab mudofaa masalalariga katta ahamiyat bergani sabablarini va bu aslida
hozirgi kundagi mamlakatimiz tinchligi, xalqimiz osoyishtaligining garovi
bo’lganini tushunib etish qiyin emas. O’sha vaqtlarda mustaqillikka erishgan
qo’shni davlatlar o’z yigitlarini harbiy xizmatga chaqirsa-da, ularning harbiy
xizmatni o’tashi uchun tayyor garnizon, qurol-aslaha, harbiy texnikasi yo’qligi,
hattoki askarlar oddiy yotoq bilan ta’minlanmaganligi sababli harbiy biletlarga
go’yoki xizmatda deb muhr bosib, bir ikki oy uyda ko’rinmaslik sharti bilan qo’yib
yuborilgani ma’lum. Bundan tashqari, qo’shnilarimiz sho’rolar davridan qolgan
texnika va qurol-yaroqlarni bir kunlik foydani o’ylab arzon baholarga xorijiy
mamlakatlarga yoki turli firmayu kompaniyalarga sotib yuborib, tang ahvolda
qolgani ekstremistik guruhlarning hurujlari paytida yaqqol sezilib qoldi. Buning
aksi o’laroq, bizning yurtimizda mahalliy harbiy qadrlarni tayyorlash masalasi
doimo Yurtboshimizning diqqat markazidagi ustuvor masala bo’lib kelmoqda.
Prezident tashabbusi bilan Toshkent, Samarqand, Farg’ona va Urganch
shaharlarida harbiy mutaxassislarga tayyorlaydigan litseylar tashkil etildi, Qurolli
Kuchlar akademiyasi, Toshkent umumqo’shin komandirligi, Samarqand
avtomobilchi komandir-muhandislar, Chirchiq tankchi komandir-muhandislar,
Jizzax havo kuchlari (aviatsiya) oliy harbiy bilim yurtlari, Toshkent axborot
texnologiyalari universitetining maxsus fakulteti 28 yo’nalishdagi harbiy
60
mutaxassislik bo’yicha malakali zobit kadrlar tayyorlab kelmoqda. 1990 yilda
mahalliy zobitlar harbiy kadrlarning bor-yo’g’i 0,6 foizini tashkil qilgan bo’lsa,
hozirda ularning soni 80 foizga etgani shu borada amalga oshirilgan keng ko’lamli
ishlarning mevasidir.
Tarixan qisqa davrda bunday ulkan natijalarga erishish oson kechmadi,
albatta. Bunga ishonch hosil qilish uchun bundan 20-22 yil avvalgi vaziyatni eslab
o’taylik. XX asrning 80-yillarining oxiri 90-yillarning boshlarida hali Sovet Ittifoqi
mavjud bo’lgan va Markazda qanday bo’lmasin Ittifoqni saqlab qolishga harakat
ketayotgan bir vaqtda buning eng kuchli vositalaridan biri sho’ro harbiy kuchlari
hisoblanar edi. O’sha davrlarda Ittifoq bo’yicha eng ko’p harbiyga chaqiraladigan
yigitlar ayni bizning O’zbepkistonda bo’lgani ko’pchilikka ma’lum. Har yili 320
ming nafarga yaqin yigitlarimiz sho’ro qurolli kuchlariga xizmatga chaqirilar edi.
Shuni alohida ta’kidlab o’tish zarurki, o’sha davrlarda o’zbek yigitlari nafaqat
hayotning boshqa jabhalarida, balki qurolli kuchlar safida ham kamsitilar edi.
Ya’ni yigitlarimizning aksariyat qismi harbiy xizmatga chaqirilish bahonasida
qurilish batalonlariga jalb etilardi. Ular ikki yil davomida harbiy texnikani
ko’rmay, qurolni bir marta bo’lsa-da qo’lida tutmay, mardikorlik bilan
shug’ullanib qaytar edi.
Bu siyosat aslida Birinchi jahon urushi davridagi chor Rossiyasi qo’llagan
mardikor olish siyosatini davomi edi. Chor Rossiyasi faqat urush vaqtida
mardikorlikka safarbar etgan bo’lsa-da, sho’rolar davlati tinch davrda ham harbiy
xizmat bahonasida yigitlarimizdan tekin ishchi kuchi sifatida foydalanib keldi.
Bunday siyosatni oqlash maqsadida Markazdagilar asossiz bahonalarni ro’kach
qilar edi. Masalan, yuridik fanlari doktori Galina Litvinovaning matbuot orqali
o’zbeklarni harbiy-tarixiy tajribaga ega bo’lmagan millat, deb baholashining o’zi
bizga bo’lgan munosabatning ro’y-rost, oshkora ko’rinishi emasmi?! Vaholangki,
Afg’onistondagi urushga safarbar qilingan askarlarning ko’pchiligini o’zbek
yigitlari tashkil etgan. Demak, urush davrida o’zbeklar harbiy xizmatga loyiq edi-
61
yu, tinch davrda faqat mardikorlikka yaroqli bo’libdi-da? Bu ham sho’rolar
shovinistik siyosatining ko’rinishlaridan biri edi
1
.
Taniqli olim A.Azizxo’jaev o’zining “Chin o’zbek ishi” asarida ta’kidlab
o’tganidek, “Afg’on urushi davrida eng ko’p temir tobutlar O’zbekistonga kelgan
edi. Urush, tabiiyki, qurbonsiz bo’lmaydi. Lekin, achinarlisi shundaki, afg’on
urushi tamom bo’lsa-da, tinch davrda ham O’zbekistonga kelayotgan temir
tobutlarni oqimi to’xtamadi. Faqat 1989 yilning o’zida O’zbekistonga 430 ta
tobutni kelgani fikrimizning dalilidir. 1990 yillarda ham bu dahshatli jarayon
davom etdi. Bu haqda yozuvchimiz O’tkir Hoshimov KPSS s’ezdining (1990 yil
iyunda) minbardan turib, so’nggi yarim yilning o’zida 300 ga yaqin o’zbek
xonadoniga harbiydan tobutlar kelganini oshkora aytganida, uning gaplari
bo’htonga chiqarilgan edi. Buni isbotlash maqsadida tuzilgan maxsus komissiya
“masalani o’rganib”, O’zbekiston vakilining 40 kishiga ayta oldi, xolos. Mayli,
shunday ham bo’lsin. Ammo o’ylab ko’ring, tinch davrda 300 ga yaqin o’zbek
xonadoni “o’g’lim er yigit bo’ldi”, deb endi kuchga to’lgan, orzu- umidlari bisyor
o’g’lonlarini orzu- havas bilan harbiyga yuborib, ko’p o’tmay ularning jasadini
olgani o’sha davrning eng dahshatli haqiqati emasmi?.. Hatto, Kosovo urushida
ham qurbonlarning soni bunchalik ko’p bo’lmagan edi.
Ustiga- ustak, o’zlarini “demokratiya himoyachilari” deb atagan “Erk” va
“Birlik”dagi dohiychalar qurbonlardan soxta obro’ orttirish yo’lida foydalanib,
ularni musulmon odatlariga binoan tezda qabrga qo’yish o’rniga ko’chama- ko’cha
ko’tarib, odamlarni xayrsiz kurashga chorlagani dard ustiga chipqon bo’ldi...
G’arazli maqsadlarda har qanday fitna va nayranglardan tap tortmaydigan bunday
kimsalar uchun begunoh qonlarning to’kilishi arzimas narsa edi. Hali Ittifoq
tarqalib ulgurmagan bu tahlikali davrda O’zbekiston Respublikasi Prezidenti
qat’iyat bilan masalani qon to’kmasdan, tinchilik bilan hal qilish yo’lini tutdi”.
2
Mustaqillik yillarida Prezidentimizning har tomonlama chuqur o’ylagan
siyosati bois mamlakatimiz xavfsizligi va barqarorligini, sarhadlarimiz
1
Азизхўжаев А. Чин ўзбек иши. –Т.: “Ўзбекисон” НМИУ, 2011. 152-155-бетлар
2
Азизхўжаев А. Чин ўзбек иши. –Т.: “Ўзбекистон”НМИУ, 2011. 155-156-бетлар.
62
daxlsizligini ishonchli himoya qilishga qodir, ixcham, tezkor, zamonaviy qurol-
yarog’ va harbiy texnika bilan ta’minlangan milliy armiyamiz shakllandi. Qurolli
kuchlarni boshqarishning yangi tizimi yaratildi, qo’shinlarning tuzilish va jangovar
tarkibi, tashkiliy-shtat qurilishi tubdan o’zgardi. Ofitser va serjant kadrlarni
tayyorlash, qayta tayyorlash va malakasini oshirishning zamonaviy talablarga
javob beradigan tizimi vujudga keldi. Shuningdek, oliy harbiy ta’lim
muassasalarida kursantlarni tayyorlash tizimi tubdan o’zgarmoqda. Prezidentimiz,
Qurolli Kuchlar Oliy Bosh qo’mondoni Islom Karimovning O’zbekiston Qurolli
Kuchlarining 19 yilligi munosabati bilan Vatan himoyachilariga bayram tabrigida
ko’rsatib o’tilganidek, mamlakatimiz xavfsizligi va barqarorligiga rahna soladigan
har qanday hatti-harakatlar qarshi Qurolli Kuchlarimizning munosib va samarali
zarba berish imkoniyati hamda tayyorgarligini tanqidiy baholab borish, zamonaviy
axborot-kommunikatsiya texnologiyalaridan keng foydalanish, boshqaruvning
informatsion vositalari va harbiy aloqa tizimlarini uyg’unlashtirish, jangovar
tayyorgarlikni mustahkamlash, harbiy qism va bo’linmalarni modernizatsiya qilish,
zamonaviy qurol-yarog’ va harbiy texnika, aloqa va individual himoya vositalari
bilan ta’minlash, professional harbiylarni shakllantirishni ta’minlaydigan uzluksiz
tizimni yanada takomillashtirish kabi chora-tadbirlar Vatanimiz mustaqilligini
himoya qilish, musaffo osmonimizni asrab-avaylashning ishonchli kafolati bo’lib
xizmat qiladi.
Dostları ilə paylaş: |