Abid Tahirli
~
182
~
• M
ərhəmət, sədəqə, öz soyuna yardım islam dininin
mahiyy
ətindədir («Rusiya müsəlmanlarının mədəniləşməsinin
başlanğıcı»).
• M
ətbəə və kitabçılıq bir millətin tərəqqi və mədəniləşmə
d
ərəcəsinə ən doğru şahiddir. İyirmi il əvvəl Rusiya müsəl-
manlarının cəmi 2 mətbəəsi vardı: biri Kazanda, digəri Tiflisdə.
Kazanda Abdilin daşbasması, Tiflisdə Ünsizadələr mətbəəsi. İndi
Baxçasarayda «T
ərcüman» mətbəəsi, Peterburqda İlyas Mirzə
Boraqani, Kazanda K
ərimov qardaşları, Orenburqda Molla İbrahim
K
ərimov və Bakıda doktor Axundov və Əli Mərdan bəy mətbəələri
mövcuddur. M
ətbəələrin sayı 2-dən 8-ə çatmışdır («Rusiya
müs
əlmanlarının mədəniləşməsinin başlanğıcı»).
•
Hazırda (1884-cü il – T.A.) Rusiyada türkcə dörd qəzet
n
əşr olunmaqdadır. Tiflisdə «Ziya», «Kəşkül» adlı iki qəzet
Az
ərbaycan dilində, Daşkənddə «Türkistan qəzeti» rusca və
özb
əkcə və Baxçasarayda «Tərcüman» qəzeti rusca və Krım
türkc
əsində çıxır. «Ziya» qəzeti Səid Ünsizadə, «Kəşkül» Cəlal
Ünsizad
ə, «Türkistan qəzeti» Nikolay Ostoumovun redaktorluğu ilə
n
əşr olunur («Rusiyada mətbuat»).
• Çox oxumaq, çoxlu yazmaq v
ə nəşr etmək
m
əcburiyyətindəyik. Rusiyada nəşr olunan islamca kitablar iki
cürdür: biri din-d
əyanətlə əlaqəli, digəri faydasız nağıllar. Hünər və
elml
ə bağlı kitablarımızın yoxluğu böyük nöqsanımızdır.
T
ərəqqidən geri qalmamaq istəyiriksə, bu qüsurun çarəsini tapmalı,
h
ərəkət etməliyik, artıq vaxtdır («Rusiya müsəlmanları»).
•
Vaqon, botinka, qırmızı qatar, qara qaloş məsələləri həll
olunub bit
ər-bitməz (qədimçilər – konservativlər və çəditçilər –
islahatçılar) arasında mübahisələr nəzərdə tutulur – T.A.)
• Bütün türkl
ərin tərcümanı
~
183
~
«T
ərcüman» çıxdı və bir də yeni cədid (yeni üsul – T.A.) ilə işləyən
m
əktəb islahatı çıxdı: müsibət bəlası o gün başladı. «Tərcüman»
neç
ə yüz illər fəaliyyət göstərən məktəblərdə islahata ehtiyac
olduğunu dedi, Quran qiraətini kafi görməyib, bütün məktəblərdə
türkc
ə elmi fənlərin keçirilməsini lazım gördü. Xalqlardan
utanmadı, Allahdan qorxmadı, yeni üsulun üstünlüklərini bəyan
etdi. C
əmiyyət dəniz kimi dalğalandı, qabardı, şahə qalxdı:
«T
ərcüman» kimdir ki, köhnə məktəbləri bəyənmir? Doğru yolda
olan köhn
ə nəslin yolundan çıxmaq istəyir» («Qədimçilik –
c
ədidçilik»).
• «Mujikl
ərə oxumaq, yazmaq lazım deyildir» politikasını
yerid
ən… iqtidarın müsəlman okullarında reforma aparılmasını
razılıqla qarşılayacağını gözləmək axmaqlıq olardı. Buna görə də
«T
ərcüman» işini səssiz və ehtiyatla görməyə məcbur idi
(«Q
ədimçilik – cədidçilik»).
• H
ər yerdə, hər zaman, fəqət xüsusi ilə islam
m
əmləkətlərində qədimçilər (köhnəpərəstlər – T.A.) cədidçilərə
(yenilikçil
ərə - T.A.) din və şəraiti pərdə və bəhanə edəcək etiraz və
ya hücum etmişlər («Qədimçilik – cədidçilik»).
•
İslam dünyasını bürümüş geriliyə və onun nəticələrinə
baxdıqca qan ağlamamaq mümkün deyildir. İpdən iynəyə, qələmdən
kağıza, köynəkdən çalmaya qədər istifadə etdiyimiz əşyalar yabançı
m
əhsuludur. Bu gün birləşib bizə kağız verməsələr yazmaqdan,
oxumaqdan m
əhrum olacağıq. Kor, şikəst gözlər bunu necə görsün!
(«Q
ədimçilik – cəditçilik»).
• Bizim Rusiya köhn
əpərəstləri o dərəcə qafil və cahildirlər
ki,
əsrimizin ən böyük alimlərinə… həqarətlə baxırlar. Belə gedərsə,
• Abid Tahirli
~
184
~
daha çox qamçı yeyəcək, daha çox geri gedəcək və heyvanlıqda
davam ed
əcəyik («Qədimçilik – cəditçilik»).
•
Əgər qadınların fəna olduqlarına hökm edilirsə, dünyanın
yarısının fəna olduğuna hökm edilmiş olur. Əgər qadınların yaxşı
olduğuna hökm edilirsə, dünyanın yarısının yaxşılığına hökm olur.
Gerç
əkdən də bir şəhərin, vilayətin, yaxud bir millətin qadınları
cahildirs
ə, deməli, o toplumun cahil olması labüddür («Qadınlar»).
•
Bütün insanlar qadınların qucağında ərsəyə gətirdiyi,
onların köksündə ruzilərini tapdığı, elm və kamala onların dilindən,
ədəb və namusu onların hal və hərəkətlərindən aldığı hər kəsin gözü
önünd
ədir («Qadınlar»).
• H
ər bir qadın insanlığa çox böyük xidmət edən insandır
(«Qadınlar»).
• Mill
ətin qadınları sağlam vücudlu, namuslu, çalışqan,
savadlıdırsa, bütün millət də sağlam bədənli, namuslu, qeyrətli və
elmli olur. Bunun
əksi – qadınları zəif, binamus, biqeyrət və cahil
olan mill
ətin bütün üzvləri də bu nöqsanlara düçar olacaqdır
(«Qadınlar»).
• Dünya bir binaya b
ənzədilərsə, qadınlar o binanın
t
əməlidir.
•
Çalışmağı bilməyən, yaxud istəməyən ər kişilikdən çıxdığı
kimi, ev
ə baxmağı bilməyən qadın da qadınlıqdan çıxar
(«Qadınlar»).
• H
əyat yoldaşı ilə gözəl yaşamaq istəyən qadın məhəbbət,
s
əbir və nəzakət yolundan ayrılmamalıdır, söz dinləməli, daim
t
əmizliyə səy göstərməli, ərinin gətirdiyinə qane və razı olmalı, onu
utandırmamalı və ondan bacardığından artığını tələb etməməlidir.
İsrafçılığa yol verməməli, yeməyi süfrəyə vaxtında verməli, ərinin
• Bütün türkl
ərin tərcümanı
~
185
~
qohumlarına hörmət etməli, ərindən istədiklərini uyğun zamanda və
n
əzakətlə xahiş etməlidir («Qadınlar»).
•
Qadın cahil və elmsizdirsə, dişi heyvan kimi onun üçün də
h
əyat və ömür puç keçəcəkdir («Qadınlar»).
•
Avropada Şərq qadınlarının ifrat dərəcədə örtülü, hüquq və
azadlıqdan, elm və tərbiyədən məhrum qaldıqlarını islamla
əlaqələndirirlər. Utancvericidir ki, müsəlmanlar arasında da bu halı
şəriətin gərəyi zənn edənlər çoxdur. Bununla avropalılar böyük səhv
edirl
ər, müsəlmanlar günaha batırlar («Qadınlar»).
• Kim söyl
əyə bilər ki, analara elm, savad və hünər lazım
deyil? («Qadınlar»).
•
Əgər bir məsələ ədalətlə müzakirə edilib ədalətlə həll
olunmasa, işin nəticəsi ağır olacaq, insanlıq və islam önündə məsul
v
ə günahlı qalacağıq. Sonra peşman olsaq da, bu fayda
verm
əyəcəkdir («Qadınlar»).
• M
ədəni hökumət ədalətsizliyə yol verməz. İstər
c
əhalətdən, istər pis adətlərdən, istərsə də dar düşüncədən təvəllüd
ed
ən nöqsanların qarşısını almaq hökumətin vəzifəsidir («Zülm
haradan g
əlir»).
• Din v
ə millət qayğısı ziyalı və alimləri, bir an da olsun,
t
ərk etməməlidir («Zülm haradan gəlir»).
•
Zalım kim olursa-olsun, məzlum kim olursa-olsun, hər
birimizin
ədalətə və insafa xidmətçi olması və onların keşiyində
durması fərzdir («Zülm haradan gəlir»).
•
Şanı uca Quranın bir kəlmə ilə təfsiri «ədalətdir» («Zülm
haradan g
əlir»).
• Abid Tahirli
~
186
~
•
Ədalətsiz, insafsız bir müsəlmanın ağzına yüyən, başına
noxta salıb, ədalətə bağlamaq şəriətə zidd deyil, əksinə, ona
uyğundur («Zülm haradan gəlir»).
• Din -
ədalətdir. Ədalət xaricində hərəkət edənlərə,
zalımlara meydan və müsaidə verilməməlidir («Zülm haradan
g
əlir»).
•
Şərt ilə nikah bir çox qadınları insafsızların zülmündən
mühafiz
ə edəcəkdir, şərt ilə nikah caizdir. Ədalətli və salih adam
üçün şərt ilə nikahda bir ağırlıq yoxdur: şərtlər ilə nikah yalnız
zalımın zülmünə qarşı ehtiyatlı bir səddir («Zülm haradan gəlir»).
• Rusiyada olan bütün müs
əlmanları birləşdirmək və
mill
ətin düşüncə və ehtiyacına uyğun iş görmək üçün Rusiya
müs
əlmanlarının qurultayını keçirmək haqqında qərarımızı yerlərə
çatdırmaq kimi şərəfli vəzifəni biz icra etdik. Əli Mərdan bəy
Topçubaşov (1865 – Tiflis – 1934 – Paris, Azərbaycan xalqının
yetişdirdiyi böyük siyasi xadimlərdən biri, hüquqşünas, qəzetçi,
dövl
ət xadimi – T.A.) və Əbussuud Mirzə Əhmədov (Ufalı, tatar
xalq xadimi –
T.A.) işin icrasında bizə böyük yardımlar etdilər
(«Zamanımızın məsələləri»).
•
Rusiyanın hər tərəfindən Makaryaya (Nijni-Novqorod –
T.A.) t
əşrif buyurmuş 300 təmsilçi Ufa çayı açıklarında gəmi içində
Rusiya müs
əlmanlarının birinci qurultayında iştirak etmək şərəfinə
nail oldu. Yeni tariximizin birinci s
əhifəsi olan bu qurultay elektrik
c
ərəyanı kimi millətin bütün vücudunu başdan ayağa qədər
silk
ələdi, hərəkətə gətirdi və bir neçə ayda millətin düşüncəsində
beş-on ildə yaranacaq oyanışa bərabər tərəqqi yaratdı
(«Zamanımızın məsələləri»).
• Bütün türkl
ərin tərcümanı
~
187
~
•
Makaryadakı I qurultayda yeddi-səkkiz ziyalı müsəlman
olduğu halda Peterburqdakı ikinci qurultayda onların sayı artıq 30-
40 idi v
ə onların hamısı millət yolunda çalışmağa başladı
(«Zamanımızın məsələləri»).
• Müs
əlmanların birinci qurultayında hansı qərarlar verildi?
Əvvələn, millətin birləşməsinə, birlikdə iş görülməsinə, saniyən,
mill
ətin maddi, mənəvi tərəqqisinə və salisən, ümumi Vətən
işlərində rusların mütərəqqi ziyalıları və partiyaları ilə əməkdaşlıq
edilm
əsinə («Zamanımızın məsələləri»).
• …sair mill
ətlər milli ideologiyası olan partiyalar
yaradanda biz q
əflət yuxusunda idik. Nə üçün sayı yarımız, hətta
dördd
ə birimiz qədər olmayan millətlər təşkilatlanıb, nizamlı,
m
əsləkli bir ideologiyaya sahib olduğu halda, bizlər ya bir millətə
quyruq, ya bir firq
əyə yamaq olmalıyıq? Cahillik, qafilik, amma bu
t
əbii hal deyil. Elə isə, islahı mümkündür («Zamanımızın
m
əsələləri»).
•
İnsanların görüş və düşüncələri fərqli ola bilər. Lakin bu
hal milliyy
ət, xalq düşüncəsinə əngəl olmamalıdır. Bir ananın üç
övladının üç fərqli fikri, düşüncəsi ola bilər. Amma anaya
münasib
ətdə fərqli fikir olmamalıdır («Zamanımızın məsələləri»).
• Bir mill
ətə ilk öncə lazım olan üç şeydir: milli düşüncə,
milli dil, milli t
əhsil («Zamanımızın məsələləri»).
• Milli birliyin t
əşəkkülü nə düşünüldüyü qədər ağır, nə də
düşünüldüyü qədər yüngüldür. Buna nail olmaq üçün xaricdəki və
daxild
əki bir xeyli maneə dəf edilməlidir. Birlik əmələ gətirmək
üçün sad
ə xalq həmişə hazırdır. Yol göstərilərsə, irəliləyiş
olacaqdır. Lakin yolbaşçılarımız yardım, yardım etməlidirlər
(«Zamanımızın məsələləri»).
• Abid Tahirli
~
188
~
• Mill
ətin nə fikirdə və nəyə qadir olduğunu gələcək
göst
ərəcək. Mənə gəlincə, siyasi inanc və görüşümün əsası, təməli
«türkoğlu türk» olduğumdur. Öncə Türk olmadıqca nə aristokrat
oluram, n
ə də demokrat. Nə xalqçı oluram, nə sosialist. Əgər mənə
«türklükd
ən, millətçilik fikrindən əl çək, səadətə çatarsan» - desələr,
m
ən bu cür səadətdən bədbəxtliyi üstün tutaram. Mənim mən
olmamağım nə ağlıma gələr, nə vicdanıma sığar («Zamanımızın
m
əsələləri»).
• Milli m
ənsubiyyət hər şeydən müqəddəm, hər şeydən
müq
əddəsdir («Zamanımızın məsələləri»).
• «T
ərcüman» 24 ildir ki, meydandadır, nədir – hər kəsə
m
əlumdur. İlminskilərin nəzarətindən, missionerlərin iftiralarından,
Pobedonostsov c
ənablarının iqtidar və gücündən qorxmayıb, yavaş-
yavaş iynə ilə daş dələn kimi xidmət etmişdir, lakin qorxduğu iki
şey var idi: biri başı şapkalı, şlyapalı molladır, digəri başı çalmalı
mirz
ə. Çünki şapkalı, şlyapalı mollanın siyasi işlərdə, sarıqlı çalmalı
mirz
ənin dini işlərdə yetərli elmləri olmadığından, ikisinin də bir
x
əta edəcəkləri daim gözlənilir («Üçüncü qurultay»).
•
«Yağmur yağar içərik, yerdən çıxar yeyərik» - ilə bu gün
dünyada ömür sürm
ək mümkün olsa da, sabah belə heyvan kimi
keçinm
ək mümkün olmayacaqdır. Bu miskinlik, bu fəaliyyətsizlik,
bu hün
ərsizlik bizləri məhv edəcəkdir («Müsəlmanlar konqresi»).
• M
əğribdə Rabat, Şərqdə Şahabad başdan-ayağa bərbad.
İşgüzar lazım olsa, yaramır Əli, Murad, Xudadad. Mütləq lazımdır
Jorj, ya Ferdinad (Müs
əlmanlar konqresi).
•
İslam əhlinin təəssüflü halına səbəb nədir? Maarifsizlik və
c
əhalət – kimi cavab verilərsə, ardınca bəs bunlara səbəb nədir? –
sualı gəlir. Bu barədə düşünməliyik. Halımız çox acı, utancverici bir
• Bütün türkl
ərin tərcümanı
~
189
~
haldır, lakin buna qarşı göz yummaq xətadır, qəzadır, günahdır. Bu
halımızı, bu dərdimizi gizlətmək yox, caddələrdə, meydanlarda
bağırıb çağırıb söyləməliyik. Dərdimizə çarə tapmalıyıq, əks
t
əqdirdə daxildən çürüyə-çürüyə hər gün yıxılar, cayılar, məhv
olarıq («Müsəlmanlar konqresi»).
• B
əlkə mədəniləşməmizə, tərəqqimizə əngəl olan islamdır?
Yox, yox! Biz
ə şərəf verən islam dini tərəqqi və mədəniyyətin
m
ənbəyidir. Əvvəlki dövrlərdəki inkişafın baş səbəbi və mühərriki
d
ə islamdır. Dinimiz müqəddəsdir ki, «hamınız çalışın», «hamınız
oxuyun», «hamınız tədbir və sənət ilə yaşayın» qaydalarını
buyurmuşdur. Bizlər isə hazırda bu müqəddəs qaydaların tam əksini
edirik («Müs
əlmanlar konqresi»).
•
İqtisadi düşgünlüyümüzə, fikir və ağıl hərəkətsizliyimizə
gör
ədir ki, Şərqdə bir yazar ortaya çıxarsa, Qərbdən yüz fikir, yüz
əsər, yüz ədib çıxar. Bu vəziyyət halımızın nə qədər müşkül
olduğunu daha gözəl anladır («Müsəlmanlar konqresi»).
• Bu hallar (Q
ərbdə sənaye və ticarətin, elmin inkişafı,
Şərqdə isə geridə qalması nəzərdə tutulur – T.A.) inkar edilə bilməz,
lakin bizl
əri yıxan yalnız bu deyil. Bəlkə daha artığı çürük
ad
ətlərimizdən, avamlıq və hər cür xurafatdan irəli gəlmişdir
(«Müs
əlmanlar konqresi»).
•
İslam dünyasına diqqətlə baxılarsa, müsəlmanlar harada və
hansı bir idarə altında olursa-olsunlar, qonşularına və sair millətlərə
gör
ə geridə qaldıqları təəssüf ilə görülməkdədir. Əlcəzairdə
y
əhudilərdən, Kiritdə rumlardan, Bolqarıstanda bulqarlardan,
Rusiyada h
ər kəsdən, Hindistanda hindulardan geri qaldıqları inkar
edil
ə bilməz… Bu halımızın və bu hala bais olan mərəzin
• Abid Tahirli
~
190
~
s
əbəblərini açıq olaraq kəşf və təyin etmək lazımdır («Ümumi
yığıncaq»).
•
İcma zamanlarında (islamın pərvəriş tapdığı, çiçəkləndiyi
dövr n
əzərdə tutulur – T.A.) islam hakim idi, hazırda isə dörddə üçü
m
əhkumdur. Dünyanın əhvalı bambaşqadır: ötən hər dəqiqə bizi
kilometrl
ərlə geridə buraxaraq tərəqqi edir («Ümumi yığıncaq»).
•
…ölmüş millət ad və klişesini heç cür qəbul edə bilmirəm.
Z
ənn edirəm ki, qəflət yuxusuna getmiş, zülmə məruz qalmış
dem
ək daha doğrudur. Qəflət və zülm keçici hallardır: bunlarla
mücadil
ə insanların ixtiyarında və iqtidarındadır (gücündədir)
(«Müs
əlman konqresi»).
• Hün
ər və mərifət ilə hasil etdiyimiz şey çox azdır.
B
ərəkətli torpaqlarımız bir çox şeylər hasil edir. Bunları dünya
bazarına çıxarıb satmaq da əlimizdən gəlmir. Ona görə də bu
b
ərəkətin bir hissəsini nəql edən əcnəbi gəmiçilərinə verməyə
m
əcburuq. Ticarət meydanı olan Avropa və Amerika qitələrini
izl
əsək, bazarında müsəlman taciri tapılmaz, olsa da, istisna
q
əlibindən olar. Şərqli tacirə rast gəlinərsə ya ermənidir, ya rumdur,
ya y
əhudidir, ya da hindli, fəqət müsəlman deyildir! («Müsəlman
konqresi»).
• Bizim Kazanda v
ə Bakıda hər millətdən tacir və müsafir
var. Amma hindli, ya misirli bir müs
əlman tacir yoxdur. Ölkə
xaricind
ə iş görə bilmədiyimiz bir yana, öz vətənimizdə də aciz
qalırıq. Turan və İranın, Osmanlı və Misirin, Məğribin və Hindinin
ticar
əti əcnəbilər əlindədir («Müsəlman konqresi»).
• C
əmiyyət işləri ilə məşğul olanlar öz bildiklərini qeyd və
n
əşr etsələr, gələcəkdə millətimizə xeyir verəcək bir tarix yazmaq
mümkün olardı («Zamanın tarixi»).
• Bütün türkl
ərin tərcümanı
~
191
~
•
İş-güc və fikir birliyi kimi şivə və dil birliyi də məişətin ən
mühüm şərtlərindəndir («Türk dil şivələri»).
•
Osmanlı türk şivəsi işlək, ədəbiyyatı qeyrilərinə nisbətən
z
əngin olduğundan, ümumtürk dilinə çevriləcəyini zənn edənlər
olsa da, biz bu q
ənaətdə deyilik, çünki Osmanlı şivəsi təmiz
türkc
ədən həddən artıq uzaqlaşmış, millətə aid kəlmələrin əvəzinə
ərəb, fars və digər dillərdən alınan sözləri qəbul etmiş, təmiz türk
dilinin ögey oğlu olmuşdur («Türk dil şivələri»).
•
Osmanlı şivəsi xəlqi dil deyil: divanxanalar və məmurlar
şivəsidir. Bu bir şivədir ki, Kaşqarlı bir tatar üçün nə qədər güc və
ç
ətindirsə, sadə anadolulu üçün də, bəlkə o qədər çətindir («Türk dil
şivələri»).
• H
ər millətin dili olduğu və dilin də ən böyük və ən birinci
bir s
ərmayə olduğu o qədər məlum məsələdir ki, bu xüsusda
müzakir
ə açmağa ehtiyac yoxdur («Dil sadəliyi»).
• Sad
ə və hər kəsin anladığı, işlək dilə malik olmayan xalqın
g
ələcəyi şübhəli və qaranlıqdır («Dil sadəliyi»).
•
Türk oğlu üçün sadə türkcə cümlə sair dillərdən daha
yaxşıdır («Dil sadəliyi»).
• …h
ər dilin özünəməxsus yaraşığı var: içində gizlənmişdir,
işlənmək ilə ortaya çıxar, xaricdən lüğət toplamaq ilə deyil. Borcla
n
ə xəzinə dolar, nə dil zənginləşər («Dil sadəliyi»).
• Q
əzet hamı üçün buraxılırsa, dili sadə və aydın olmalıdır
(«Dil sad
əliyi»).
• Q
əzet və xəbər dili necə sadə isə, «ədəbiyyat və şeir» dili
d
ə o dərəcə sadə olmalıdır ki, milli olsun («Osmanlıca və sadə
türkc
ə»).
• Abid Tahirli
~
192
~
•
Əgər «əski mollalarımız» dilə ərəb və fars sözlərini
doldurduqları kimi «yeni mollalarımız», yəni sivilizasiyalılarımız
fransızcadan, nemescədən söz qəbulunu moda və adət etsələr,
g
ələcəkdə türk dili… çox çirkin, çox yad görünəcəkdir («Osmanlıca
v
ə sadə türkcə»).
• Bildiyim budur ki, dilimiz sad
ələşdirilməlidir, sinif dili
yox, hamının anlayacağı dil olmalıdır. Bunun üçünsə, ilk növbədə
türkc
ə lüğət tərtib və nəşr edilməlidir («Osmanlıca və sadə türkcə»).
• «T
ərcüman»ın keçən nüsxələrinin birində milli
şairlərimizdən Seyid Əzim Şirvaninin bəzi əsərlərini dərc edərkən
dilinin sad
ə türkcə olduğuna işarət etmişdik («Digər cavab»).
• Sad
ə dil, bizim fikrimizcə, hər kəsin istifadə etdiyi və rahat
anladığı bir dildir («Digər cavab»).
• Türkc
əsi olan bir kəlmə yerinə digər bir lisanın kəlməsini
istimal etm
ək ədəbi cinayətdir («Dil məsələsi»).
• H
ər cür lüğətimiz var, fəqət türk dili lüğəti yoxdur, hər cür
qrammatik kitab
ları vardır, fəqət türk qrammatika kitabları yoxdur,
h
ər cür məcmuələr vardır, fəqət türk şeir antologiyası yoxdur. Türk
atalar sözl
ərini, bilməcələrini, hətta ümumi tarixini bildirən bir əsər
yoxdur. Bu halda lisan v
ə imlaya dair baxışlardan, müzakirələrdən
bir fayda olmaz, z
ənn edirəm («İmla bəhsi»).
•
Dili lazımsız sözlərdən, yabançı kəlmələrdən qurtarmaq
üçün xüsusi bir qurum lazımdır ki, bu da meydanda yoxdur («İmla
b
əhsi»).
• H
ər xalqın iki böyük sərmayəsi olur: biri dil, digəri dindir
(«İslam məişəti»).
• H
ər dil qələm ilə və ədiblərin kamalı ilə tərəqqi edər
(«Uram dili»).
• Bütün türkl
ərin tərcümanı
~
193
~
• Az
ərbaycan türk şivəsində mart ayının 30-dan etibarən
(1903) Tiflisd
ə nəşrə başlayan «Şərqi Rus» qəzetinin bir-iki
nüsx
əsini görüb sevindik… Təbrik edir, müvəffəqiyyət arzulayırıq.
İyirmi ildən artıq «Tərcüman» tək çalışırdı. İndi dostu zühur etdi.
T
əkliyimiz bizə çox ağır gəlirdi. İş çox, məsələ çox. Qələm bir idi,
iki oldu («Tiflisd
ə yeni qəzet»).
•
Kazanda, Krımda, Orenburqda, Tiflis, Bakı və Daşkənddə
kitab çap edilir, kitab ç
ıxarılır. Bunlar əksər halda nəşr olunduğu
yerd
ə qalır, kənar yerlərə dağıdılmır, görülmür, eşidilmir, buna görə
d
ə satılmır, iş ağırlaşır. …Məlum mərəzin dərmanı axtarılsa, tapılar.
Cüml
ə kitabçılar və naşirlər görüşməli, yazışmalı, kitablarını bir-
birin
ə əmanət etməli, nəşrlərini hər tərəfə yaymağa səy
göst
ərməlidirlər («Kitab və kitabçılıq»).
•
Bir xalqın ədəbi dili yoxdursa, özü də yoxdur. Millət üçün
dil can v
ə ruhdur («Kitab və kitabçılıq»).
• Q
əzetlərimiz nə qədər çox olursa-olsun, bundan millətə
fayda gözl
ənilir, zərər dəyməz, lakin hər bir mühərrir, hər bir
q
əzetçi başqa bir dil, başqa bir şivə və imladan istifadə edərsə,
m
əsələ çox müşkülə düşər («Lisan məsələsi»).
• H
ər millətin hal və istiqbalı üçün dininin bir olması nə
q
ədər mühümdürsə, dilinin də bir olması eləcə əhəmiyyətlidir.
Ədəbi dildən məhrum qalmış millət sayca nə qədər böyük olsa da,
kiçik sayılır («Lisan məsələsi»).
•
Dil ayrılığı, məkan ayrılığından daha ağır, daha zərərlidir.
Mill
ətin birliyi dilin birliyi sayəsindədir. Maarifə, kamala
yiy
ələnmək yalnız ədəbi dil sayəsində mümkün ola bilər («Lisan
m
əsələsi»).
|