Darabe meselen : örnek verdi, isnad etti

ehyâun	: canlıdır, hayattadır, diridir
eimmeten	: imamlar, önderler, liderler
eimmeten	: imamlar
e'indehu	: onun yanında
eînû-nî	: bana yardım edin
eizu-ke	: sana öğüt veriyorum
eızu-kum	: size vaazediyorum, öğüt veriyorum
eizzete	: izzetli olanlar, izzet sahibi olanlar
ekâdu	: neredeyse (az kalsın) ben (kendim) olacağım
ekalle	: daha az
ekamte	: ikame ettirdin, kıldırdın
ekâmû	: ikame ettiler, hakkıyla yerine getirdiler
ekâmû es salâte	: namazı ikame ettiler (ederler, kılarlar)
ekbere	: daha büyük
ekberne-hu	: onu büyüttüler (çok beğendiler, hayran kaldılar)
ekberu	: en büyük, daha büyük
ekdâme-nâ	: ayaklarımızı
ekelâ	: ikisi yedi
ekele-hu	: onu yedi
ekfera-hu	: o çok nankör
ekfil-nî-hâ	: ona beni kefil kıl, onu bana ver
ekfuru	: küfür edeceğim, nankörlük edeceğim
ekim	: ikame et, kıyamda tut
ekımı	: ikame et
ekımı es salâte	: namazı kıl, ikame et
ekîmû	: ikame edin, yerine getirin, devam edin
ekinneten	: ekinnet, fıkıh etmeye mani olan engel
ekinnetin	: ekinnet, idrak etmeyi önleyen sistem
eklâme-hum	: kalemleri
ekmâmi-hâ	: onun tomurcukları
ekmehe	: doğuştan kör olanı
eknânen (kenn)	: barınılacak yerler (yağmur, rüzgâr, vs.'den koruyan şeyler, sığınaklar, siperler) (barınılan yer, sığınak)
eknentum	: örttünüz, gizlediniz
ekreme-hu	: ona ikram etti, şereflendirdi
ekreme-kum	: sizin en çok kerim olanınız
ekreme-ni	: bana ikram etti, şereflendirdi
ekrimî	: ikram et, kerim ol, güzel yap, özenle hazırla
eksere	: ekser, daha çok
eksere en nâsi	: insanların çoğu
eksere-hum	: onların çoğu
ekseren	: çoğu
ekseri	: çoğu
ekseri-him	: onların çoğu
ekserte	: sen çok oldun, çok ileri gittin
ekseru	: daha çok: çoğu
ekserû	: arttırdılar, çoğalttılar
ekseru en nâsi	: insanların çoğu
ekseru-hum	: onların çoğu
ekul	: ben dedim, söyledim
ekûlu	: ben söylüyorum
ekun	: ben olurum
ekûne	: olurum
ekvabun	: kadehler
el abdu	: kul
el a'cemîne	: Arap olmayanlar
el adâvetu	: düşmanlık
el âddîne	: sayan kimseler, sayanlar
el âdiyâti	: koşanlar
el âdûne	: haddi aşanlar
el aduvvu	: düşman
el âfâkı	: afak, ufuklar
el afve	: afv olan, ihtiyaçtan fazla olan mal, affedilen, vazgeçilen
el afve	: afv olan, ihtiyaçtan fazla olan mal, affedilen, vazgeçilen
el aglâlu	: halkalar
el agniyâi	: zenginler
el âharîne	: sonrakiler, diğerleri
el ahdari	: yeşil
el ahdu	: ahd
el ahi	: erkek kardeş
el âhıreti	: ahir, sonraki, ahiret, Allah'a (ulaşma)
el âhıretu	: son: ahiret, bundan sonraki
el âhıri	: ahir, sonraki
el âhırîne	: sonrakiler
el ahserîne	: daha çok hüsranda olanlar
el ahyâri	: hayırlılar, hayırlı olanlar
el ahyâu	: hayy, diri, canlı
el ahzâbe	: birlikler
el ahzâbu	: hizipler, gruplar, birlikler
el akabete	: akabe, sarp yokuş, dik yokuş, zor iş
el akabetu	: akabe, sarp yokuş, dik yokuş, zor iş
el akdemûne	: kadim, eski, geçmiş
el âkıbete	: akıbet, sonuç,
el âkıfu	: devamlı kalanlar, devamlı ikamet edenler
el akîme	: yok eden, akamete uğratan
el akrebîne (karib)	: en yakın (yakın)
el a'lâ	: en yüksek: üstün olan: âlâ, yüce
el alakate	: alaka (rahim duvarına bir noktadan bağlı olan), embriyo
el a'lâmi	: yüksek dağlar
el âlemîne	: âlemler
el a'levne	: en üstün kişiler
el âlihete	: ilâhlar
el alîmu	: (en iyi) bilendir: en iyi bilen
el alîmu el hakîmu	: en iyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibi olandır
el âlîne	: âlî olanlar, yüce olanlar
el aliyyi	: çok yüce
el aliyyu	: âli, âlâ, çok yüce
el a'mâ	: âmâ, görmeyen
el âmilîne	: amel edenler, amel yapanlar
el âmilûne	: çalışanlar, amel edenler
el anete	: sıkıntı, fücur, günah
el ankebûti	: örümcek
el a'râbi	: Araplar, Bedevîler (Bedevî Araplar)
el a'râbu	: Bedevî Araplar
el a'raci	: topal, sakat
el arda	: yeryüzü: arz, yer, toprak
el a'reci	: aksak, topal
el arimi	: Arim (bir vadi adı)
el arşı	: arşa, arşın
el asfâdi	: bağlar, kelepçeler, zincirler
el asfâdi (el safedu)	: bukağı, kelepçeler, zincir : (kelepçe)
el asfi	: yaprak
el aşîru	: arkadaş
el asnâme	: putlara
el asvâti	: sesler
el asvâtu	: sesler
el âyâti	: âyetleri
el âyete	: âyet, mucize, delil
el a'yunu	: göz
el azâbe	: azap: azabı
el azâbi	: ikisinin ellerini: azap
el azâbi el hûni	: alçaltıcı azap
el azâbu	: azap
el azâbu el elîmu	: elîm (acı) azap
el âzifetu	: yaklaşan, yaklaşmakta olan
el azîme	: büyük, azîm
el azîmi	: azîm, büyük olan
el azîz	: azîz, yüce ve üstün, izzet sahibi
el azmu	: kemik
el bâbe	: kapı
el bagdâu	: kin ve öfke
el bagyu	: saldırı, tecavüz, haddi aşma
el bahra	: deniz
el bahrâni	: iki deniz
el bahre	: deniz
el bahreyni	: iki deniz
el bahri	: deniz
el baîdi	: uzak
el baîdu	: uzak
el bâise el fakîre	: muhtaç fakir
el bakara	: inek
el bakara	: inek
el bâkîne	: geride kalanlar, kalanlar
el basari (lemhi el basri)	: göz, bakış (göz kırpması, bir anlık bakış)
el basaru	: bakış
el ba'si	: beas edilme, yeniden dirilme
el basîru	: (en iyi) gören
el bâtıla	: bâtıl
el bâtile	: bâtıl
el bâtılu	: bâtıl, boş olan, yanlış olan
el batşete	: şiddetle yakalama
el belâgu	: tebliğ, bildirme, açıklama
el belâu	: belâ, imtihan
el beldeti	: belde, ülke
el beledi	: belde, şehir
el benâti	: kız çocukları, kızlar
el benûne	: erkek çocuklar, oğlanlar
el benûne	: erkek çocuklar, oğlanlar
el beriyyeti	: yaratılmış olanlar
el beriyyeti	: yaratılmış olanlar
el berka	: şimşek
el berku	: şimşek
el berri	: kara
el berru	: Berr olandır, Berr'dir, çok cömert, çok lütufkârdır
el be'sâu	: şiddetli belâ
el be'sâu	: şiddetli belâ
el be'se	: savaş, şiddet
el be'si	: şiddetli savaş
el beşîru	: müjdeci
el bevâri	: yok olma, helâk olma
el bey'a	: alışveriş
el beyâne	: beyan etme, açıklama, ifade edebilme
el beyte	: beyt, ev, yer
el bey'u	: alışveriş
el beyyinâti	: müşriklerden, şirk koşanlardan
el beyyinâtu	: beyyineler, deliller, ispat vasıtaları
el bihâru	: denizler
el bilâdi	: beldeler, ülkeler
el birre	: birr, ebrar yapan davranış biçimi
el birri	: birri
el buk'ati	: yer
el burûci	: burçlar, takım yıldızlar
el buşrâ	: müjde
el butûne	: karınlar
el butûni	: karınlar
el buyûte	: evler
el buyûti	: evler
el câhilîne	: cahilleri
el câhiliyyeti	: cahiliyye, cahillik
el câhilûne	: cahiller
el cahîmi	: cahîm, cehennem
el cahîmu	: alevli ateş, cehennem ateşi
el cebbâru	: cebreden, zorla yaptıran
el cehra